Θεματική συζήτηση για τα έργα

Υλοποιήσιμα ή προβληματικά

Ο προγραμματισμός, αλλά και η εκκρεμότητες πολλών ολοκληρωμένων, ημιτελών ή προβληματικών έργων στο νησί της Σύρου, αποτέλεσαν το κεντρικό θέμα προεκλογικής συζήτησης μεταξύ τριών υποψηφίων δημοτικών συνδυασμών, που διεκδικούν τον Δήμου Σύρου –Ερμούπολης.

Στη συζήτηση συμμετείχαν οι υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι Γιώργος Φρέρρης, του συνδυασμού «Σύρος ένα βήμα μπροστά» του Ανδρέα Γιαλόγλου, ο Αλέξης Αθανασίου, του συνδυασμού «Η Σύρος που αξίζουμε» του Γιώργου Μαργκού και ο Γιάννης Λαυτσής, του συνδυασμού «Κίνηση Πολιτών Σύρου» του Παύλου Χρυσαφίδη.

Έργα στη Σύρο με ένα μεγάλο ερωτηματικό. Ποιά είναι αυτά τα έργα για τα οποία πρέπει να καμαρώνουμε και ποιά είναι ακόμα σε εκκρεμότητα, που πολλοί τα παραλληλίζουν με ωρολογιακές βόμβες που ίσως σκάσουν στα χέρια της επόμενης Δημοτικής Αρχής;

Γ. Φρέρρης: «Είναι γεγονός ότι ξεκινώντας μία Δημοτική Αρχή έχει να αντιμετωπίσει δύο βασικά κομμάτια από αυτό που λέμε έργα. Το ένα έχει να κάνει με ότι παραλάβει από την προηγούμενη Δημοτική Αρχή και το άλλο είναι τι θα σχεδιάσει και τι θα ετοιμάσει με βάση αυτά που έχει παρουσιάσει. Στο πρώτο κομμάτι έχουμε τα έργα που εκκρεμούν και τα οποία έχουν ενταχθεί σε κάποια χρηματοδοτικά προγράμματα και κάποια έργα που η Δημοτική Αρχή έχει εντάξει με δικούς της πόρους. Τα έργα που είναι ενταγμένα, δεν σημαίνει τίποτα. Απλά υπάρχει ένα ποσόν για έργο το οποίο πρέπει να ωριμάσει και σιγά-σιγά να φτάσει σε σημείο υλοποίησης. Υπάρχουν τέτοια έργα που είναι επικίνδυνα. Αυτή τη στιγμή ο Δήμος έχει περί τα 17 εκ. περίπου ενταγμένα έργα στο ΕΣΠΑ και κομμάτι-κομμάτι ωριμάζει με ότι μπορεί και να είναι έτοιμος να δημοπρατήσει. Για να φτάσει σε σύμβαση και να μπορέσει το έργο να υλοποιηθεί, χρειάζεται δρόμος. Αυτή τη στιγμή ο Δήμος έχει περί τα 5,5 εκ. νομικές δεσμεύσεις, δηλαδή άλλα έχουν ξεκινήσει και άλλα να ξεκινήσουν να τρέξουν στο ΕΣΠΑ και τα άλλα χρηματοδοτικά εργαλεία».

Τα επικίνδυνα έργα, τόσο όσον αφορά στην απώλεια πόρων όσο και στις εκκρεμότητες που παρουσιάζουν άλλα έργα που έχουν παραληφθεί, βάζουν σε άλλες διαδικασίες.

Α. Αθανασίου: «Μπορεί να έχει ο Δήμος ένα τεχνικό πρόγραμμα 17 εκ. ευρώ, το θέμα είναι τι μπορεί να υλοποιηθεί, τι έχει ωριμάσει μέχρι αυτή τη στιγμή έτσι ώστε να προχωρήσει το έργο και να έχει τα ανταποδοτικά οφέλη που θέλουμε για τους πολίτες. Τα τελευταία 3,5 χρόνια, με τον «Καλλικράτη» και τον ενιαίο Δήμο, μόνο από τον παλιό Δήμο Ποσειδωνίας ο Δήμος είχε μία προίκα σε σχεδόν ώριμα έργα της τάξης των 22 εκ. ευρώ. Τρία ενδεικτικά είναι τα δίκτυα αποχέτευσης Βάρης-Μέγα Γιαλού μαζί με την επαύξηση του βιολογικού της Ερμούπολη, το Δημοτικό σχολείο της Βάρης και μία πανέτοιμη μελέτη για την βελτίωση και επέκταση του συστήματος ύδρευσης της Ποσειδωνίας. Από την ραθυμία, την απραξία και τον ωχαδερφισμό χάθηκαν σχεδόν και τα τρία. Το Δημοτικό σχολείο της Βάρης βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε ένα μεταίχμιο, ένα έργο των 2,3 εκ ευρώ, το οποίο ναι μεν είχε ανατεθεί η μελέτη στην «Εγνατία Α.Ε.», δεν την κυνήγησε κανείς μέσα σε αυτά τα 3,5 χρόνια και έχουμε φτάσει τώρα με ενέργειες του αντιπεριφερειάρχη του κ. Μακρυωνίτη μήπως και μπορέσει το έργο και υλοποιηθεί μέχρι το 2015. Τα δίκτυα της Βάρης και του Μέγα Γιαλού 11 εκ. ευρώ απεντάχθηκαν, έμειναν μόνο κάτι υποστηρικτικές μελέτες που θα έπρεπε να έχουν ωριμάσει από το 2011 και στο σύστημα ύδρευσης της Ποσειδωνίας εντάχθηκε το κομμάτι της Βάρης και μόνο ενώ η μελέτη αφορούσε όλο τον πρώην Δήμο. Πολλές φορές επειδή το περιβάλλον του ΕΣΠΑ και των συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων είναι διεκδικητικό και ανταγωνιστικό πρέπει και εμείς σαν πολιτική ηγεσία να είμαστε στις επάλξεις. Να μην περιμένουμε πότε και αν θα μας απαντήσει μετά από ένα χρόνο, αλλά να κυνηγάμε τα θέματα ούτως ώστε να μπορέσουμε να προχωρήσουμε και στην υλοποίηση».

Πόσο τελικά μπορούμε να συζητάμε το 2014 για προβλήματα ύδρευσης, δηλαδή τα αυτονόητα που πρέπει να παρέχονται στους πολίτες, μόνο γιατί δεν έφτασαν τα λεφτά γιατί κάποιος δεν κυνήγησε τα έργα;

Γ. Λαυτσής: «Το θέμα είναι με όλα τα έργα τα οποία γίνονται, τι σκοπό έχουν και αν απευθύνονται στον πολίτη, με την έννοια αν ρωτάται και λαμβάνεται η γνώμη και η άποψη του πάνω σε αυτό. Όταν γίνονται κάποια έργα μόνο και μόνο γιατί τελειώνει η θητεία και γίνονται βιαστικά, για να παρουσιαστεί κάποιο έργο, τότε σε όλα θα υπάρχουν αστοχίες και θα μένουν ημιτελή ή θα χάνονται προθεσμίες. Το πιο βασικό απ’ όλα είναι πως μπορούν τα διάφορα έργα να είναι υπέρ του πολίτη. Το πιο βασικό σε όλα είναι η συλλογή πληροφοριών. Σε αυτό το θέμα πάσχει ο Δήμος. Δεν συλλέγει τις πληροφορίες από εκεί που πρέπει, με συνέπεια να μπαίνουν κάποια έργα χωρίς σχέδιο και χωρίς ανταποδοτικότητα».

Πέραν των μεγάλων έργων υπάρχει και ένα αγκάθι όσον αφορά στα απαραίτητα μικρά έργα και αυτό είναι η πληθώρα των απευθείας αναθέσεων, οι οποίες τελικά πως αιτιολογούνται; Απλά για να είμαστε νομότυποι;

Γ. Φρέρρης: «Σε αυτή τη φάση που βρισκόμαστε τώρα και με τους υπάρχοντες νόμους που διέπουν του ΟΤΑ δεν είναι εύκολο να ξεφύγεις από τις διαδικασίες. Η προηγούμενη Δημοτική Αρχή ή η επόμενη δεν έχει περιθώρια να ξεφύγει από τη νομιμότητα. Ακούγονται διάφορα για τις απευθείας αναθέσεις, όμως νομίζω ότι έχουν εξαντληθεί τα όρια που απαιτούν πρώτο, δεύτερο διαγωνισμό και σε ένα χρονικό διάστημα ανάθεση, για να μην υπάρχει ζημιά για τα συμφέροντα του Δήμου. Δεν μπορεί μία οικονομική ή τεχνική υπηρεσία ενός Δήμου ή οι διοικητικές υποδομές να επιτρέψουν να γίνει κάποια παρατυπία. Έχουν σφίξει πολύ τα πράγματα. Οι αναθέσεις ακολουθούν τη σωστή διαδικασία».

Α. Αθανασίου: «Γιατί να γίνονται οι αναθέσεις τώρα και λίγο πριν τις εκλογές; Με μία απλή έρευνα στο Διαύγεια, που μπορεί να κάνει ο κάθε πολίτης, βρέθηκαν 15 αποφάσεις του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου από τις 10 έως τις 16/4/2014, οι οποίες είναι γύρω στις 200.000 ευρώ απευθείας αναθέσεις. Όταν ο πρόεδρος του Λιμενικού Ταμείου μέσα σε αυτές τις ημέρες έχει υπογράψει 15 αναθέσεις προφασιζόμενος ότι αυτά πρέπει να γίνουν και βλέπω στις 15 αποφάσεις αυτές δύο συγκεκριμένους εργολάβους, αυτό κάτι λέει. Σαφώς και η αναγκαιότητα υπάρχει, το ζήτημα είναι τι δημοσιότητα παίρνουν. Ειπώθηκε ότι τηρούνται οι διαδικασίες. Βεβαίως, υπάρχει μία νόμιμη διαδικασία της απευθείας ανάθεσης, από εκεί και πέρα είναι που και γιατί, γιατί τώρα προεκλογικά. Κάποιοι θα προφασιστούν ότι δεν μπορεί να κάνει απευθείας αναθέσεις από το χρονικό διάστημα από 18 Απριλίου μέχρι και 1η Σεπτεμβρίου, διότι απαγορεύεται να παίρνονται τέτοιες αποφάσεις. Πιστεύω ότι αυτό θα ρυθμιστεί διότι είναι ανωμαλία στη λειτουργία του Δήμου, του Λιμενικού Ταμείου, του κάθε Νομικού Προσώπου. Υπάρχει πρόβλημα, έχει στείλει επιστολή διαμαρτυρίας και ο Δήμαρχος κ. Δεκαβάλλας για το συγκεκριμένο θέμα. Άρα όλη αυτή η πρεμούρα των απευθείας αναθέσεων είναι εκ του πονηρού».

Γ. Λαυτσής: «Όταν δεν σχεδιάζεις από την αρχή με βάση τις ανάγκες των πολιτών τα έργα και προσπαθείς να βρεις μέσα από προγράμματα να επωφεληθείς, θα έχεις θέματα όσον αφορά στον χρόνο καθώς δεν θα υλοποιούνται ποτέ και όταν θα βιάζεσαι θα κάνεις απευθείας αναθέσεις. Αυτό δεν το έχει αποφύγει κανένας. Αυτό αποφεύγεται μόνο με τον σωστό σχεδιασμό. Αυτό που εμείς θέλουμε να φέρουμε είναι η συμμετοχή των πολιτών μέσα από μια διαδικασία η οποία έχει εφαρμοστεί από τα τέλη της δεκαετίας του ’80. Αυτό το μοντέλο το έχουν υιοθετήσει πολλές πόλεις στην Ευρώπη και την Αμερική, όπου ο κάτοικος, ο πολίτης, μέσα από τις συνελεύσεις της γειτονιάς, τα τοπικά του διαμερίσματα, κάνει έναν σχεδιασμό από τον μήνα Νοέμβριο, τον καταθέτει και έτσι υπάρχει όλος ο χρόνος για να γίνονται τα έργα. Αυτό το μοντέλο θα λύσει αυτά τα προβλήματα που τώρα εμφανίζονται όταν δεν δουλεύουμε με αυτό τον τρόπο».

Γ. Φρέρρης: «Ήδη αυτός ο μηχανισμός δουλεύει. Όμως υπάρχει μία έλλειψη παιδείας σε εμάς τους ίδιους όταν φτάνει ο Δήμο να ζητάει αυτή την συμμετοχή αρχίζει ο κάθε ένας να μην τη δίνει. Υπάρχει ένα έλλειμμα παιδείας. Αν αυτό λυθεί, θα βελτιώσουμε σιγά-σιγά, με βάση τα πρότυπα που προαναφέρθηκαν, την κατάσταση».

Σαφώς και έγιναν έργα και δεν ακυρώνουμε το έργο κανενός, αλλά έχουμε φτάσει στο σημείο πολλά έργα να αμφισβητούνται έντονα, όχι τόσο προς τη χρησιμότητα τους αλλά στην νομιμότητα κατασκευής τους, στο σύνολο τους ή σε κάποια σημεία. Αυτά κατά καιρούς έχουν προκαλέσει αντιδράσεις πολιτών. Τι γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις, όταν έχουμε προβλήματα νομιμότητας;

Γ. Φρέρρης: «Αυτή την τετραετία είχαμε όλες αυτές τις ζυμώσεις και την προσπάθεια όλων των Δήμων να προσαρμοστούν στον «Καλλικράτη», ο οποίος βασάνισε αρκετά. Όμως δεν ήταν εύκολο την στιγμή που έπρεπε να στήσεις την υπηρεσία σου, που παλιά την είχες ως πολεοδομία Νομού τώρα να την φέρεις στον Δήμο, να κάνεις οργανόγραμμα, να ετοιμάσεις τις δομές σου και να αρχίσεις να λειτουργείς και να κάνεις ελέγχους. Ήταν πολύ δύσκολη περίοδος, χωρίς να θέλω να πως ότι μέσα σε αυτά δεν είχαμε και ολιγωρία. Η νομιμότητα βέβαια πρέπει να τηρείται και πρέπει οι μηχανισμοί του Δήμου ή οποιουδήποτε άλλου φορέα να την φροντίζει».

Α. Αθανασίου: «Για πάρα πολλά έργα μπορούμε να πούμε πολλά. Το σημαντικότερο στην Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν είναι το τι δεν έκανες, αλλά το τι μπορούσες να κάνεις και δεν το έκανες. Αν μπορούσαμε να κάνουμε πράγματα για να τα προλάβουμε όλα αυτά, έπρεπε να τα έχουμε κάνει».

Ο τρόπος με τον οποίο γίνονται τα έργα δεν παίζει ρόλο;

Γ. Λαυτσής: «Γι’ αυτό είπα για κακό σχεδιασμό και την ανάγκη συλλογής στοιχείων. Όταν δεν έχεις μία υπηρεσία η οποία θα πρέπει να συλλέξει όλα τα στοιχεία, να τα παρουσιάσει και μετά να φτιάξεις αυτό που είναι και θα πρέπει να ερωτηθούν και οι πολίτες, σε αυτό είναι ένα κακό παράδειγμα ο θόλος σε ένα κολυμβητήριο στις Κυκλάδες. Έπρεπε να δούνε πρώτα αυτοί που το σχεδιάσανε, γιατί να βάλουμε αυτό τον θόλο, πέρα του κόστους, να προλάβουν αυτό το οποίο συνέβη. Άρα το κάναμε για να παράγουμε αθλητές ή είναι για χρήση των πολιτών. Αν και μία θερμαινόμενη και μόνο πισίνα, που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και εναλλακτικοί τρόποι θέρμανσης θα ήταν το καλύτερο. Και μετά ψάχνεις να βρεις ποιος, τι και γιατί, με εισαγγελείς και τέτοια πράγματα που δεν θα έρεπε να συμβαίνουν σε Δήμους».

Έχουμε συνηθίσει, πάντα στις προεκλογικές περιόδους τα μεγάλα «θα» να αφορούν σε έργα.

Γ. Φρέρρης: «Είναι η νοοτροπία Μαυρογιαλούρου. Στον συνδυασμό του Α. Γιαλόγλου η προσπάθεια γίνεται να μην πούμε κανένα «θα». Να πάμε πολύ περισσότερο στο κομμάτι των νομικών δεσμεύσεων, δηλαδή στα έτοιμα να δημοπρατηθούν και να συμβασιοποιηθούν, παρά το να πούμε ότι κάτι φαραωνικό πρόκειται να το φτιάξουμε. Διαπιστώνω ότι υπάρχουν κάποιοι που λένε τέτοιες μεγάλες κουβέντες. Αυτό που με ανησυχεί είναι ότι ή δεν γνωρίζουν ότι η ένταξη απλά δεν σημαίνει τίποτε και λένε μια μεγάλη κουβέντα ή γνωρίζουν και το λένε με κάποια επικοινωνιακή σκοπιμότητα. Αυτή η νοοτροπία είναι επικίνδυνη».

Υπάρχουν και κάποια έργα που είμαστε υποχρεωμένοι αν τα προχωρήσουμε. Στην τροχιά δεσμεύσεων που έχει μπει η χώρα λόγω μνημονίων, με το πρόσχημα της ανάπτυξης και των μεγάλων επενδύσεων είναι υποχρεωμένοι οι περισσότεροι Δήμοι να ολοκληρώσουν κάποια έργα όσον αφορά σε υποδομές που πρέπει να παραχωρηθούν. Τι γίνεται σε αυτή την περίπτωση;

Α. Αθανασίου: «Εμείς δεν φοβόμαστε τις συμπράξεις Δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, αρκεί τους όρους να τους βάζει ο Δήμος επ’ ωφελεία της τοπικής κοινωνίας. Όταν έρθει ένας επενδυτής πρέπει να βρει έναν φάκελο έτοιμο από τον ίδιο τον Δήμο, από την ίδια την τοπική κοινωνία, στην οποία φυσικά δεν θα πει θα έχω υπαλλήλους των 300 ευρώ. Αυτά θα πρέπει εσύ να τα διασφαλίσεις. Ένα πρόσφατο παράδειγμα ήταν με το αιολικό πάρκο της Γυάρου, για το οποίο είχε βγει ο Δήμαρχος και πανηγύριζε ότι θα δημιουργηθούν πάρα πολλές θέσεις εργασίας, ότι θα επέλθει η πολυπόθητη ανάπτυξη κ.λ.π. Θέλουν μεγάλη προσοχή αυτά τα πράγματα. Θέλουν σχεδιασμό και θέλουν φάκελο, του τι ζητάει ανταποδοτικά η τοπική κοινωνία. Αν είναι να φτιάξουμε μία ΕΟΖ στα νησιά των Κυκλάδων δεν θα πάρουμε. Αλλά όχι να λέμε ότι φοβόμαστε τον επενδυτή ιδιώτη, ο οποίος με τους όρους τους δικούς μας και της τοπικής κοινωνίας, να δημιουργήσει κάποιες υποδομές που δεν καταφέραμε να δημιουργήσουμε εμείς».

Ναι μεν θα διασφαλιστεί το όφελος για τους πολίτες, αλλά από την άλλη κανένας επενδυτής δεν θα βάλει τα χρήματα του εάν δεν έχει κέρδος και αυτό θα προκύψει από αυτό που θα του προσφέρουμε, δηλαδή από κάτι δικό μας. Αυτό αυτομάτως προκαλεί αντιδράσεις. Πόσο μπορεί όλο αυτό να γίνει κατανοητό στον μέσο πολίτη;

Γ. Λαυτσής: «Είμαστε τελείως αντίθετοι στον επενδυτή ο οποίος θα έρθει να πάρει ή κάποια έργα που θέλουν ολοκλήρωση ή να του δώσουμε εμείς κάποια έργα. Ένα απλό παράδειγμα είναι το Μητροπολιτικό Δίκτυο (ΜΑΝ) που έχει φτιαχτεί, το οποίο έχει διασυνδέσει όλα δημόσια κτίρια με οπτικές ίνες. Αυτό έχει τελειώσει εδώ και δύο χρόνια τουλάχιστον. Γιατί να το πάρει ένας επενδυτής που θα έρθει για να το αξιοποιήσει; Νομίζω ότι έχει άριστους υπαλλήλους με τεχνογνωσία ο Δήμος ή η Περιφέρεια που θα μπορούσαν κάλλιστα να το είχανε κάνει. Δεν ξέρω τους λόγους που δεν αξιοποιήθηκε αυτό. Εδώ έχουμε και την τεχνογνωσία που μπορούσαν κάλλιστα να πάρουν το έργο και να το αξιοποιήσουν. Δεν χρειάζεται κάποιος ιδιώτης επενδυτής».

Α. Αθανασίου: «Το ΜΑΝ της Ερμούπολης το έφτιαξε ο Δήμος και σωστά έπραξε και σωστά πήρε την χρηματοδότηση. Την ωφέλεια ο κόσμος δεν την έχει δει μετά από 3,5 χρόνια. Δεν υπάρχει βούληση να λειτουργήσει το συγκεκριμένο έργο και δεν είναι τυχαίο που την ώρα που πέφτανε οι οπτικές ίνες στην πόλη μία ιδιωτική εταιρεία έβαλε δικές της, οι οποίες λειτουργούν αυτή την στιγμή. Όταν δούμε ότι υπάρχει δυστοκία και δυσπραγία στο να λειτουργήσει κάτι το οποίο έχει πληρωθεί αδρά, αν μπορεί ο Δήμος να το λειτουργήσει σαφώς και να το λειτουργήσει. Όταν δεν μπορεί όμως, να είναι ώριμος και σοβαρός και να φτιάξει τους όρους ούτως ώστε να μπορέσει να λειτουργήσει το έργο που αναφέραμε».

Παρουσιάστε τον προγραμματισμό των συνδυασμών σας στον τομέα των έργων, σε μία λογική και υλοποιήσιμη βάση.

Γ. Φρέρρης: «Ο Συνδυασμός του Α. Γιαλόγλου έχει κάνει δουλειά πάνω στο πως θα καταφέρει να φέρει όλο το νησί της Σύρου σε ένα ενιαίο επίπεδο. Αυτό που υπάρχει σαν στόχος είναι βελτιωθούν οι υποστηρικτικές υποδομές σε όλο το νησί, να φτάσουν σε ένα πάρα πολύ καλό επίπεδο και στο αποχετευτικό και στο υδροδοτικό, που είναι βασικές υποδομές ώστε να μπορέσουμε μετά επάνω σε αυτό να στηρίζουμε και τον τουρισμό. Είναι ένα κομμάτι που αν δεν έχεις βασικές υποδομές σωστές δεν μπορείς να το βοηθήσεις. Με αυτό τον τρόπο σκεφτόμαστε να ανεβάσουμε την περιφέρεια να έρθει να εξισωθεί με την «καλή Ερμούπολη», η οποία πρέπει να στηριχθεί σε μερικά κομμάτια που έχει προβλήματα, όπως κυκλοφοριακό, παραλιακή, parking ώστε να μπορέσουμε να φτιάξουμε σε ένα ενιαίο επίπεδο, όπως ενιαίος Δήμος είμαστε πλέον».

Α. Αθανασίου: «Εμείς έχουμε θέσει κάποιες κόκκινες γραμμές σαν συνδυασμός, τις οποίες θα αποδειχθεί στο μέλλον αν θα μπορέσουμε ή όχι να τις υλοποιήσουμε. Ένα θέμα το οποίο θέλουμε να κυνηγήσουμε και ήδη το επεξεργαζόμαστε είναι το θέμα του αεροδρομίου, γιατί για να γίνεις διεθνείς τουριστικός προορισμός χωρίς αεροδρόμιο, δεν γίνεται. Τώρα μπορούν να μου πουν ότι είναι ουτοπικό αυτό. Θα κάνουμε την ύστατη προσπάθεια. Δεν πρέπει να μένει με μία μόνο πύλη εισόδου το νησί που είναι το λιμάνι. Πρέπει το αεροδρόμιο να γίνει για να δέχεται μεγαλύτερα αεροπλάνα. Τα υπόλοιπα είναι αυτά τα έργα που θα φέρουν την ισόρροπη ανάπτυξη σε όλο το νησί, η διεκδίκηση ξανά του αποχετευτικού και του υδροδοτικού της Νότιας Σύρου αλλά και της Άνω Σύρου που έχει προβλήματα».

Γ. Λαυτσής: «Εμάς βασικός μας στόχος δεν είναι τόσο τα έργα ως αυτοσκοπός, γιατί ένας Δήμος είναι πετυχημένος μόνο όταν κάνει έργα. Αυτή τη στιγμή και με αυτή την οικονομική κρίση, για εμάς πρώτα απ’ όλα είναι ο πολίτης, ο οποίος πρέπει να έχει ένα επίπεδο ζωής, να μην χάσει κανένας το νερό, το ρεύμα, σιγά-σιγά θα ξεκινήσουν οι πλειστηριασμοί με αυτά που συμβαίνουν. Τα έργα τα οποία θα κληρονομήσει η καινούργια Δημοτική Αρχή προφανώς θα υλοποιηθούν. Αυτό το οποίο είναι προτεραιότητα μας είναι η εκπαίδευση των πολιτών. Να βγουν, να συμμετέχουν, να γνωρίσουν τα προβλήματα και κατόπιν να τα μεταφέρουν στον Δήμο για υλοποίηση».

Ολόκληρη η θεματική συζήτηση μέσω του Web tv στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας www.koinignomi.gr.