2017 "Έτος Μαρίας Κάλλας"

Στην Ελλάδα ανακηρύχθηκε το 2017 ως “έτος Μαρίας Κάλλας” καθώς συμπληρώνονται σαράντα χρόνια από το θάνατο της κορυφαίας Ελληνίδας υψιφώνου και της πολύ γνωστής, παγκόσμια, ως “ντίβα” της όπερας.

Η Μαρία Κάλλας κράτησε αυτό το καλλιτεχνικό όνομα, ενώ το πραγματικό της ήταν: Μαρία Άννα Σοφία Καλογεροπούλου. Γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη στις 2 Δεκεμβρίου 1923 και πέθανε στο Παρίσι στις 16 Σεπτεμβρίου 1977.

Η Μαρία Κάλλας ήταν ένα από τα πιο σπουδαία και ηχηρά ονόματα της παγκόσμιας μουσικής σκηνής. Η φωνή της είναι αναγνωρίσιμη σε όλο τον πλανήτη και την θαυμάζουν όσοι λατρεύουν την κλασσική μουσική, όπως Μήδεια, Norma, Lucia, Tosca κ.α.

Η προσωπική της ζωή, όμως, δεν ήταν μια χαρούμενη πορεία για εκείνη, έμοιαζε σαν να ταυτίστηκε με τους τραγικούς ρόλους που ερμήνευε.

Όπως η ίδια είχε περιγράψει και μάλιστα δημόσια, σε συνεντεύξεις της, τα παιδικά της χρόνια δεν ήταν πολύ ευτυχισμένα. Είχε άσχημες σχέσεις με τη μητέρα της που σημάδεψε τον εσωτερικό της κόσμο, έστω κι αν ανέβηκε στα υψηλότερα σκαλιά της αποθέωσης.

Η ίδια ποτέ δεν ένιωσε ικανοποιημένη με τον εαυτό της. Η μητέρα της, όπως είπε σε δημοσιογράφους, περίμενε να γεννηθεί αγόρι αντί για κορίτσι και έτσι δεν την αποδέχθηκε ποτέ. Είχε αισθανθεί ότι πάντα συμπαθούσε και ευνοούσε την αδελφή της, που γεννήθηκε πρώτη. Έτσι, όταν η Μαρία έφτασε να γίνει η μεγαλύτερη σοπράνο που είδε ποτέ η ανθρωπότητα, τότε, κέρδισε την συμπάθεια της μητέρας της.

Από τεσσάρων χρονών είχε αρχίσει να εκφράζει την αγάπη της για την μουσική. Της άρεσε να παίζει με μικρά παιδικά μουσικά όργανα, ενώ στα δέκα της τραγουδούσε και μάγευε όσους την άκουγαν. Την πρώτη της εμφάνιση την έκανε σε ηλικία 14 χρονών στο Εθνικό Ωδείο το 1937. Ενθουσίασε το κοινό που την άκουσε.

Κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο η Μαρία Κάλλας άρχισε να αποκτά ένα μεγάλο κοινό που την θαύμαζε, ενώ συνέχιζε τις σπουδές της στο Εθνικό Ωδείο. Τότε πήρε και τον πρώτο της ρόλο σε δύο μαθητικές παραστάσεις, στον “Χορό μεταμφιεσμένων” και στην “Αϊντα” του Βέρντι.

Μιλάνο Ιταλίας

Στην δεκαετία του '50 έφυγε από την Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στο Μιλάνο. Έτυχε να την γνωρίσει και να ακούσει τη φωνή της ο καλλιτεχνικός διευθυντής της Αρένας της Βερόνας, ο Τζοβάνι Τζενατέλο. Εκεί κάνει την πρώτη της εμφάνιση στο θέατρο με την “Τζοκόντα” αργότερα ερμηνεύει την Ιζόλδη από το “Τριστάνος και Ιζόλδη” στη Βενετία κ.α. Τότε γνωρίστηκε με τον φίλο της μουσικής, τον Ιταλό βιομήχανο Τζοβάνι Μενεγκίνι με τον οποίον παντρεύτηκε. Ο Μενεγκίνι, ως μάνατζερ, την βοήθησε στην καριέρα της. Την βοήθησε να μειώσει το σωματικό της βάρος, της παρείχε οικονομική κάλυψη και την βοήθησε να κάνει καλλιτεχνικές εμφανίσεις σε σπουδαία θέατρα. Ξεκίνησε από το Μπουένος Άιρες και τον Δεκέμβριο του 1951 η Μαρία Κάλλας εμφανίστηκε στη Σκάλα του Μιλάνου. Η εμφάνισή της και η φωνή της ενθουσίασαν το κοινό και τους συνεργάτες της τόσο πολύ ώστε σημάδεψαν την μετέπειτα καριέρα της, όπως η εμφάνισή της στην Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης. Στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού στην Αθήνα και φυσικά στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, όπου παρουσίασε τη “Νόρμα” του Μπελίνι (1960). Την στιγμή που τραγουδούσε με πάθος την άρια “Κάστα Ντίβα” αφέθηκαν στην ορχήστρα δύο λευκά περιστέρια, προκαλώντας θύελλα χειροκροτημάτων. Ο ενθουσιασμός του κοινού ήταν τόσο μεγάλος που κάλεσαν την Κάλλας 10 φορές στη σκηνή. Ένα χρόνο μετά, το 1961, πάλι στην Επίδαυρο ερμήνευσε την “Μήδεια” του Λ. Κερουμπίνι και ήταν τόσο μεγάλος ο θρίαμβος αυτής της μεγάλης καλλιτέχνιδας, η οποία αποθεώθηκε από τους 17.000 θεατές!! της βραδιάς, που ήταν και Έλληνες και πολλοί Ευρωπαίοι!

Συνεχίστηκε ο καλλιτεχνικός της θρίαμβος και σε άλλες χώρες, όπως στην Όπερα των Παρισίων,

στο Κόβεντ Γκάρντεν, ακόμη και στην Ιαπωνία, όπου ήταν η τελευταία εμφάνισή της.

Ήταν το 1960; όταν χώρισε με τον σύζυγό της Τζοβάνι Μενεγκίνι και αποκτά σύντροφο της ζωής της τον Αριστοτέλη Ωνάση. Τον αγάπησε πολύ πίστευε ότι θα της ζητήσει να παντρευτούν, κάτι που τελικά δεν έγινε. Ο Ωνάσης την εγκαταλείπει και παντρεύεται στις 20 Οκτωβρίου 1968 την χήρα του Αμερικανού Προέδρου, την Τζάκι Κένεντι. Αυτή του η πράξη βύθισε σε κατάθλιψη την κορυφαία υψίφωνο. Είχε προηγηθεί και ένα άλλο τραγικό γεγονός. Με τον Αριστοτέλη Ωνάση είχαν αποκτήσει ένα μωρό που το ονόμασαν Όμηρο, αλλά... λίγο μετά τη γέννα πέθανε.

Όλα αυτά που συνέβησαν και ιδίως το ότι ο Ωνάσης την εγκατέλειψε στεναχώρησαν πολύ την ευαίσθητη Μαρία και, όπως ήταν φυσικό, άρχισε να αντιμετωπίζει προβλήματα και με τη φωνή της. Αυτή η φωνή είχε εντυπωσιάσει τον κόσμο και είχε αγαπηθεί ως καλλιτέχνης όσο καμία άλλη.

Στις 25 Μαΐου 1970 μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο και έγινε γνωστό ότι επιχείρησε να αυτοκτονήσει γιατί πήρε μεγάλη δόση βαρβιτουρικών.

Μετά τρία χρόνια, το 1973, ξεκίνησε μια νέα παγκόσμια καλλιτεχνική περιοδεία και υποδέχθηκε πάλι τον θαυμασμό, την αγάπη και τα χειροκροτήματα του κόσμου.

16 Σεπτεμβρίου 1977 έφυγε από τη ζωή.

Η Μαρία Κάλλας αυτή την ημέρα πέρασε στην αιωνιότητα. Ο θάνατος της μεγάλης “ντίβας” της Όπερας συνέβη στο Παρίσι. Η κηδεία της έγινε στις 20 Σεπτεμβρίου και το σώμα της αποτεφρώθηκε όπως επιθυμούσε. Την άνοιξη του 1979 η τέφρα της σκορπίστηκε στο Αιγαίο.

Η Μαρία Κάλλας έζησε τη ζωή της σαν μια ηρωίδα αρχαίας Ελληνικής τραγωδίας, αφήνοντας πίσω της ένα σπουδαίο έργο.

Τους επόμενους μήνες αναμένεται να ανακοινωθούν εκδηλώσεις από πολιτιστικούς και εκπαιδευτικούς οργανισμούς της χώρας μας. Το 2017 είναι: “έτος Μαρίας Κάλλας”!

Η Μαρία Κάλλας είχε πει: “Όποτε ερμηνεύω τη Νόρμα είμαι ευτυχισμένη... Νομίζω ότι της μοιάζω. Είναι πολύ υπερήφανη και δεν δείχνει τα πραγματικά της αισθήματα, αλλά στο τέλος υποκύπτει. Μια γυναίκα που δεν αισθάνεται κακία, ούτε νοιώθει αδικημένη από δυσμενείς καταστάσεις τις οποίες, εν τέλει, έχει προκαλέσει η ίδια”

Η Ελλάδα πρέπει να είναι υπερήφανη για την Ελληνίδα μεγάλη “ντίβα” της Όπερας!