Η νησιωτική ζωή, ο Μάρκος Βαμβακάρης και η βιομηχανική παράδοση της Σύρου στον «παρθενικό καμβά» του Stray Art Festival, στον εξωτερικό τοίχο του Νεωρίου

Έδωσε παλμό και ζωή στην πόλη

Μια πρωτοβουλία του Τμήματος Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων

Άριστες εντυπώσεις, μα πάνω από όλα αξιοθαύμαστες τοιχογραφίες που, στο εξής, θα αποτελούν τις πρώτες εικόνες των επισκεπτών της Σύρου, κατά την έξοδό τους από το λιμάνι, άφησε το 1ο Stray Art Festival, που πραγματοποιήθηκε από 22 έως 24 Σεπτεμβρίου, με πρωτοβουλία των φοιτητών του Τμήματος Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων.

Η 15μελής ομάδα «Σπινθήρας», πλαισιωμένη από μία πλειάδα εθελοντών και με την υποστήριξη της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, του Δήμου Σύρου – Ερμούπολης και του Επιμελητηρίου Κυκλάδων «άναψε τη σπίθα» για την καθιέρωση ενός ακόμα θεσμού στην Ερμούπολη, η οποία δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από άλλες μεγάλες πόλεις, όπως η Αθήνα.

Με σεβασμό και αγάπη στην ιστορία, στην αρχιτεκτονική, αλλά και τη ξεχωριστή φυσιογνωμία της Σύρου, 15 καλλιτέχνες της Τέχνης του Δρόμου και του Graffiti και 47 μουσικοί, μαζί με ηθοποιούς και performers συναντήθηκαν για πρώτη φορά στην πρωτεύουσα των Κυκλάδων, για να γιορτάσουν την κουλτούρα του δρόμου σε ένα τριήμερο νησιώτικο γλέντι.

Πυρήνας της περιπλανώμενης αυτής γιορτής ήταν η Τέχνη της τοιχογραφίας, με έργα στον εξωτερικό τοίχο του Ναυπηγείου του Νεωρίου, που κατάφεραν από την πρώτη κιόλας στιγμή να δώσουν χρώμα και «ζωή» σε μια αρκετά μεγάλη επιφάνεια, που με τα χρόνια είχε αρχίσει να ρημάζει.

Αλληλεπίδραση με τους θεατές όλων των ηλικιών

Τα έργα απλώθηκαν σε τρία μέρη, ξεκινώντας με ένα κομμάτι που υποδέχεται τους θεατές στο τέλος του λιμανιού, εισάγοντάς τους στον κύριο δρόμο των δρώμενων με αρχή το Νεώριο έως το Καρνάγιο. Το «Stray Art Festival» έδωσε την ευκαιρία για ένα μικρό ταξίδι κοντά σ’ έναν χώρο που συνδυάζει την θαλασσινή αύρα, το κοσμοπολίτικο αστικό περιβάλλον και την ανάμνηση από μια παλιά, βιομηχανική εποχή. Έχοντας ως στόχο να παντρέψει τις επιρροές του εξωτερικού με την ελληνική παράδοση, νιώθοντας την ανάγκη να δώσει παλμό και ζωή στο νησί, αφήνοντας τους ανθρώπους να εκφραστούν και να δημιουργήσουν ελεύθερα, το φεστιβάλ ήρθε για να μοιραστεί με τους κατοίκους και τους επισκέπτες της Σύρου τη μαγεία της δημιουργίας και της καλλιτεχνικής έκφρασης.

Σε δηλώσεις της στην «Κοινή Γνώμη», η Μαρία Μπάλιου, μέλος της οργανωτικής ομάδας του Φεστιβάλ μίλησε για το φιλόδοξο αυτό εγχείρημα, που ξεκίνησε ως όραμα του υποψηφίου διδάκτορα του Τμήματος ΜΣΠΣ Πάρι Ξυνταριανού και αγκαλιάστηκε θερμά από την πανεπιστημιακή κοινότητα του νησιού.

«Το διδακτορικό του κ. Ξυνταριανού έχει να κάνει με το «πώς η street art μπορεί να αλληλεπιδράσει με τους ανθρώπους κάθε ηλικίας. Μία τοιχογραφία με στίχους από ένα ρεμπέτικο τραγούδι θα μπορούσε να αγγίξει έναν 60χρονο»; Γι’ αυτό και διαλέξαμε αυτή τη θεματολογία, με τον Μάρκο Βαμβακάρη να αποτελεί την κυρίαρχη φιγούρα των έργων», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Αμέσως μετά τη δημιουργία του «Σπινθήρα» τον περασμένο Φεβρουάριο, η ομάδα ξεκίνησε τις διαδικασίες για την οργάνωση ενός φεστιβάλ με άξονα την τοιχογραφία, αντάξιο αυτών που πραγματοποιούνται στην Αθήνα. «Δεν είναι ανάγκη να βρίσκεσαι σε μια μεγάλη πόλη για να δεις κάτι τέτοιο. Στόχος μας είναι να γίνει θεσμός και κάθε Σεπτέμβρη, το καλοκαίρι να κλείνει με τοιχογραφίες στη Σύρο».

«Θέλουμε να συνεχίσουμε και σε άλλες γειτονιές»

Ο τοίχος του Νεωρίου αποτέλεσε τον «παρθενικό καμβά» του Φεστιβάλ, ο οποίος επιλέχτηκε από την ομάδα, στην προσπάθειά της να περάσει και ένα μήνυμα. «Αυτή την περίοδο, έχει ιδιαίτερη σημασία να δείξεις ότι συμβαίνει και κάτι όμορφο στο Νεώριο παρά τη θλιβερή κατάσταση που επικρατεί μέσα. Επιπλέον, αυτή είναι η πρώτη εικόνα που έχει κάποιος, ερχόμενος στη Σύρο. Κι επειδή το 2008 είχε γίνει μια αντίστοιχη πρωτοβουλία πάλι από φοιτητές, θέλαμε με κάποιον τρόπο να ανανεώσουμε αυτή την εικόνα και να δείξουμε ότι η πανεπιστημιακή κοινότητα έχε ωριμάσει», τόνισε η Μαρία Μπάλιου.

Σύμφωνα με την ίδια, το στιλ των τοιχογραφιών που είναι εμπνευσμένες από τη νησιωτική ζωή, της προσωπικότητες της Σύρου (Μάρκος Βαμβακάρης) και τη βιομηχανική παράδοσή της, είναι «πιο σοβαρό, πιο επαγγελματικό και πιο μεγαλίστικο». Εξηγεί μάλιστα, ότι στόχος του Φεστιβάλ είναι η δημιουργία τοιχογραφιών και σε άλλες γειτονιές της Σύρου.

«Επαγγελματίες που καταλαβαίνουν την αξία των κτιρίων»

«Είναι πολύ σημαντικό να κρατήσουμε την ταυτότητα του νησιού, γι’ αυτό και επιλέξαμε τοιχογράφους δεν έχουν επιθετικό στυλ. Δεν είναι άνθρωποι που θα πάρουν ένα σπρέι και θα βάψουν ένα νεοκλασικό. Καταλαβαίνουν την αξία που έχει ένα κτίριο και πού μπορούν να παρέμβουν. Είναι καλλιτέχνες που βιοπορίζονται από αυτό, το κάνουν επαγγελματικά και έχουν ένα πολύ διαφορετικό στυλ από αυτό που έχουμε στο μυαλό μου, ακούγοντας τη λέξη γκράφιτι».

Καταλήγοντας, σημείωσε πως, το περιεχόμενο του Φεστιβάλ συνδέεται άμεσα και με το αντικείμενο του Τμήματος Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων της Σύρου, μία κατεύθυνση του οποίου είναι και η σχεδίαση υπηρεσιών, ενός event. “Για εμάς, λοιπόν, ήταν ένα ακόμα challenge (πρόκληση), καθώς και το ίδιο το Stray Art Festival ήταν ένα προϊόν υπό σχεδίαση».

Στο πλαίσιο του τριημέρου, πέρα από τη ζωντανή φιλοτέχνηση του νησιωτικού τοπίου από τους καλλιτέχνες του δρόμου, η οποία ολοκληρώθηκε χθες το απόγευμα, μουσικά σχήματα και djsets γέμισαν με ήχο και χρώμα την γιορτινή ατμόσφαιρα του φεστιβάλ δίπλα στην θάλασσα, ενώ παρουσιάστηκαν, θεατρικά δρώμενα και performances από τοπικούς καλλιτέχνες και φοιτητές.