Πρώτο καθήκον του μαθητή του Ιησού, η αναγγελία του Λόγου

Το σημερινό ευαγγελικό επεισόδιο μας διδάσκει ότι η επιτυχία της αποστολής του μαθητή να κηρύξει το Λόγο του Θεού οφείλεται εξ’ ολοκλήρου στη δύναμη του ίδιου του Λόγου και όχι στις ικανότητες και δεξιότητες του μαθητή.

Όπως υπογραμμίζει μέσα από τη διαδικτυακή παρουσία του ο π. Γιάννης Μαραγκός, το χαρακτηριστικό της κοινότητας των μαθητών του Χριστού, πρώτα από όλα, είναι η αναγγελία του Θείου Λόγου που τους μεταδόθηκε από το στόμα του Κυρίου. Καθήκον τους είναι να τον μεταδώσουν με τη σειρά τους, προσφέροντας και σε άλλους χαρά, αγαλλίαση αλλά και κίνητρο να ζήσουν την ίδια εμπειρία.

Ακολουθεί η σχετική περικοπή από τον Ευαγγελιστή Λουκά

Εκείνο τον καιρό όταν το πλήθος ήταν στριμωγμένο γύρω από τον Ιησού για να ακούσει το λόγο του Ιησού, εκείνος είχε σταθεί κοντά στη λίμνη Γεννησαρέτ, να δει δύο πλοία να έχουν σταθεί κοντά στη λίμνη. Και οι ψαράδες, αφού αποβιβάστηκαν από αυτά, έπλεναν τα δίχτυα. Μπήκε τότε σ’ ένα από τα πλοία, αυτό που ήταν του Σίμωνα, και τον παρακάλεσε να απομακρυνθεί λίγο από την ξηρά. και αφού κάθισε, δίδασκε τα πλήθη από το πλοίο. Και μόλις έπαψε να μιλά, είπε προς το Σίμωνα: «Ξαναφέρε το πλοίο στα βαθιά και ρίξτε τα δίχτυα σας για ψάρεμα». Και αποκρίθηκε ο Σίμωνας και είπε: «Επιστάτη, όλη τη νύχτα κοπιάσαμε και δεν πιάσαμε τίποτα. αλλά για το λόγο σου θα ρίξω τα δίχτυα». Και αφού έκαναν αυτό, συνέκλεισαν στα δίχτυα πολύ πλήθος ψαριών, έσπαγαν μάλιστα τα δίχτυα τους. Και τότε έκαναν νεύματα στους συνεταίρους τους στο άλλο πλοίο, για να έρθουν να λάβουν μέρος στην εργασία μαζί τους. Και εκείνοι ήρθαν και γέμισαν και τα δύο πλοία, ώστε σχεδόν να βυθίζονται αυτά. Όταν το είδε τότε ο Σίμωνας Πέτρος, έπεσε στα γόνατα του Ιησού λέγοντας: «Απομακρύνσου από εμένα Κύριε, γιατί είμαι αμαρτωλός». Γιατί τον κυρίεψε κατάπληξη, όπως και όλους εκείνους που ήταν μαζί του, για το ψάρεμα των ψαριών που έπιασαν, και όμοια και τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, τους γιους του Ζεβεδαίου, που ήταν συνέταιροι του Σίμωνα. Και είπε προς το Σίμωνα ο Ιησούς: «Μη φοβάσαι. από τώρα ανθρώπους θα ψαρεύεις συνεχώς». Και αφού κατέβασαν τα πλοία στη στεριά, τα άφησαν όλα και τον ακολούθησαν.