“Εκείνος που ζει με ανθρωπιά, είναι μακάριος, είναι Άγιος”

Όταν ρώτησαν τον μεγάλο καλλιτέχνη Μιχαήλ Άγγελο τι τον κάνει και σκαλίζει στο μάρμαρο τόσο ωραίες μορφές, απάντησε: Σ΄ αυτό τον όγκο του μάρμαρου είναι αιχμάλωτος ένας άγγελος και εγώ θα τον απελευθερώσω!

Σήμερα θα ακούσουμε τους “Μακαρισμούς” που είναι το σφυρί και η σμίλη που ο Χριστός έδωσε στον καθένα από μας, αν θέλει να απελευθερώσει τον άγιο που είναι μέσα του, το «κατ’ εικόνα και ομοίωση του Θεού πλασμένος».

Ανάγνωσμα από το κατά Ματθαίο άγιο Ευαγγέλιο (Μτ. 5,1-12) 

Εκείνο τον καιρό όταν είδε ο Ιησούς  τα πλήθη, ανέβηκε στο όρος και αφού κάθισε τον πλησίασαν οι μαθητές του. Κι εκείνος άνοιξε το στόμα του και τους δίδασκε, λέγοντας:

Μακάριοι οι πνευματικά φτωχοί, διότι σ' αυτούς ανήκει η βασιλεία των ουρανών. Μακάριοι όσοι πενθούν, διότι αυτοί θα παρηγορηθούν. Μακάριοι οι πράοι διότι αυτοί θα κληρονομήσουν τη γη. Μακάριοι όσοι πεινούν και διψούν τη δικαιοσύνη, διότι αυτοί θα χορτάσουν. Μακάριοι οι ελεήμονες, διότι αυτοί θα ελεηθούν. Μακάριοι όσοι είναι καθαροί στην καρδιά, διότι αυτοί θα δουν το Θεό. Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, διότι αυτοί θα ονομασθούν γιοι του Θεού. Μακάριοι όσοι καταδιώκονται για τη δικαιοσύνη, διότι σ' αυτούς ανήκει η βασιλεία των ουρανών. Μακάριοι είσθε όταν σας βρίσουν και σας καταδιώξουν και πουν εναντίον σας κάθε κακό, λέγοντας ψέματα εξαιτίας μου. Να χαίρεστε και να αγάλλεσθε, επειδή η ανταμοιβή σας θα είναι μεγάλη στους ουρανούς. 'Ετσι, πράγματι, καταδίωξαν και τους προφήτες που υπήρξαν πριν από σας.

Οι “Μακαρισμοί” περιγράφουν τα χαρακτηριστικά του προσώπου του Χριστού και του προσώπου του ανθρώπου που θέλει, πράγματι,  να είναι άνθρωπος και μαθητής του Ιησού : είναι ο οδικός χάρτης προς το  «Μακάριοι είστε!».

«Μακάριοι είναι  οι φτωχοί στο πνεύμα»: είναι οι ταπεινοί στην καρδιά, εκείνοι που δεν επιτρέπουν στον εαυτό τους να κυριευθεί από πλούτη και περιμένουν σωτηρία μόνο από τον Θεό, έτοιμοι για αλληλεγγύη με τους αδύναμους και τους καταπιεσμένους, ελεύθεροι να είναι αδελφοί με όλους, τους φτωχούς και τα πλάσματα. Η φτώχεια-ταπεινότητά τους  προκύπτει από την επιθυμία τους να είναι ένα με τον Ιησού σταυρωμένο. «Ο Αγ. Φραγκίσκος ήταν ο άνθρωπος που μοιάζει περισσότερο με τον Χριστό που ήρθε ποτέ στον κόσμο».

«Ευλογημένοι είναι οι πάσχοντες, γιατί θα παρηγορηθούν»: είναι όσοι υποφέρουν από το κακό που υπάρχει στον κόσμο και όσοι υποφέρουν για το κακό που γίνεται στον κόσμο,  για τις χαμένες ευκαιρίες που είχαν οι άνθρωποι να κάνουν το καλό και δεν το έκαναν, και  δεν μένουν αδιάφοροι  αλλά πάντα προσπαθούν και κάνουν τα πάντα για έναν πιο ανθρώπινο κόσμο,  σηκώνοντας έτσι το   σταυρό πίσω από τον Ιησού.