"Εκεί που γεννιούνται τα όνειρα"

Η νέα ατομική έκθεση της Σοφίας Φωτιάδου, με τίτλο "Εκεί που γεννιούνται τα όνειρα", η οποία φιλοξενείται έως τις 15 Σεπτεμβρίου στου χώρους της Πινακοθήκης Κυκλάδων, παρουσιάζει ένα σύμπαν όπου το ανθρώπινο σώμα και η φύση συνυπάρχουν σε υπερβατικές, σχεδόν ποιητικές συνθέσεις. Τα έργα της έκθεσης δεν ακολουθούν γραμμική αφήγηση, αλλά αντιθέτως, λειτουργούν σαν αυτόνομες ιστορίες, ψίθυροι που καλούν τον θεατή να τους αφουγκραστεί μέσα από τη γλώσσα του βλέμματος και της διαίσθησης.

Στον πυρήνα της έκθεσης βρίσκεται η έννοια της μεταμόρφωσης. Κεφάλια που γίνονται μάτια, βλέμματα που ανθίζουν, σώματα που ενώνονται με κύματα, κοράλλια, φεγγάρια. Οι μορφές γίνονται φορείς εσωτερικής όρασης και ψυχικής αναζήτησης, διαμορφώνοντας έναν εικαστικό κόσμο όπου η φύση εμφανίζεται ως οργανική συνέχεια του ανθρώπινου όντος. Φυλλώματα, κρανία που ανθίζουν, νούφαρα με χείλη, όλα συνυπάρχουν με έναν τρόπο ονειρικό αλλά και βαθιά συμβολικό. Ιστορικά έργα ζωντανεύουν για να συνομιλήσουν με τον χρόνο και να ερμηνευτούν στο σήμερα. Τα μάτια, φορείς αισθήσεων, γίνονται πύλες εσωτερικής ενόρασης, όπου τα όνειρα γεννιούνται, διαμορφώνονται και αντικατοπτρίζονται.

Η ζωγράφος επέλεξε το νησί της Σύρου για την 11η ατομική της έκθεση και την Πινακοθήκη Κυκλάδων, έναν χώρο, όπως λέει η ίδια, με μεγάλη πολιτιστική και κοινωνική ιστορία, τόσο για το νησί όσο και για όλη την Ελλάδα.

"Αυτός ο χώρος αποπνέει κάτι το διαφορετικό. Είναι η πρώτη φορά που βλέπω τα έργα μου με έναν τέτοιο φωτισμό, που τους δίνουν μία άλλη βαρύτητα. "Ανασαίνουν" διαφορετικά", δηλώνει χαρακτηριστικά στη συνέντευξή της.

Να σημειωθεί ότι εκτός από τη Σύρο, έχει παρουσιάσει τη δουλειά της σε ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα, στο Μαϊάμι και στο Λονδίνο, ενώ έχει συμμετοχές σε διοργανώσεις όπως Art Fairs, Art Basel και Biennales σε Λονδίνο, Ιταλία, Βρυξέλλες, Μονακό, Παρίσι, Βαρκελώνη, Ντουμπάι, Μαϊάμι, Πεκίνο.

"Η έκθεση συμπεριλαμβάνει διάφορα έργα μου, με μία κοινή γραμμή"

Η έκθεση "Εκεί που γεννιούνται τα όνειρα", εγκαινιάστηκε στην Πινακοθήκη Κυκλάδων το βράδυ της Τετάρτη με την παρουσία της ίδια της ζωγράφου.

Στις δηλώσεις στην "Κοινή Γνώμη" τόσο για τα έργα που παρουσιάζει, όσο και την 11 ατομική της παρουσία στην πρωτεύουσα των Κυκλάδων, η κα. Φωτιάδου δήλωσε ότι "πρόκειται για έργα από διάφορες σειρές, με μία κοινή βάση και με τον συγκεκριμένο τίτλο”.

Στην ερώτηση πως επέλεξε να παρουσιάσει μία από τις εκθέσεις της στην Σύρο είπε ότι "πριν από χρόνια είχα κάνει μία έκθεση στο Ινστιτούτο Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης, όπου είχα γνωρίσει και τον Γιώργο Αλτουβά, ο οποίος τότε μου είχε πει για τον πολύ όμορφο χώρο της Πινακοθήκης, προσκαλώντας με ταυτόχρονα να παρουσιάσω στο νησί τα έργα μου. Πέρασαν τα χρόνια χωρίς να έχει προχωρήσει αυτή η συνεργασία. Το τελευταίο διάστημα, μέσω της γνωριμίας μου με μία πρώην εφέτη στα δικαστήρια της Σύρου, επανήλθε αυτή η ιδέα, δηλαδή να έρθω με μία έκθεσή μου στο νησί. Οπότε, ενέδωσα στην πρόταση, έστω μετά από τόσα χρόνια και παρουσιάζω τα έργα μου στην Πινακοθήκη Κυκλάδων, στο πλαίσιο του πολιτιστικού προγράμματος του Δήμου".

Στην ερώτηση ποια είναι η εντύπωσή της από τον χώρο της Πινακοθήκης, η ζωγράφος, δήλωσε εντυπωσιασμένη από το νησί, που, όπως είπε, αποπνέει μία μοναδική πολιτιστική ιστορία, αλλά και από τον εκθεσιακό χώρο.

"Η Σύρος είναι ένα ξεχωριστό νησί. Δεν είναι ένας απλός τουριστικός προορισμός. Έχει μία κουλτούρα, έναν άλλο αέρα και μία διαφορετική αύρα. Αυτό κάνει και τα έργα μου να έχουν μία άλλη διάσταση. Μπορώ να πω ότι αυτό είναι μία μοναδική και σημαντική εμπειρία. Έχω κάνει εκθέσεις στην Ελλάδα, αλλά και το εξωτερικό, αλλά αυτός ο χώρος αποπνέει κάτι το διαφορετικό. Είναι η πρώτη φορά που βλέπω τα έργα μου με έναν τέτοιο φωτισμό, που τους δίνει μία άλλη βαρύτητα. "Ανασαίνουν" διαφορετικά", είπε κλείνοντας.

Το κάθε έργο αποτελεί μια αυτόνομη ιστορία

Στην επιλογή των έργων δεν ακολουθείται μια γραμμική αφήγηση, ίσως μια υπόγεια

δόνηση. Το κάθε έργο αποτελεί μια αυτόνομη ιστορία, έναν οπτικό στοχασμό, έναν

ψίθυρο που ζητά να ακουστεί με τη γλώσσα του βλέμματος και της διαίσθησης", αναφέρει στο εισαγωγικό της έκθεσης η ζωγράφος.

"Το ανθρώπινο σώμα και η φύση συνυπάρχουν συχνά με τρόπους υπερβατικούς: ένα κεφάλι μεταμορφώνεται σε μάτι, ένα βλέμμα σε άνθος, μια σιλουέτα ενώνεται με τα κύματα, τα κοράλλια, τη σελήνη. Οι αναφορές σε ιστορικά έργα, ως ζωντανοί διάλογοι με τον χρόνο, μέσα από το φίλτρο μιας προσωπικής και σύγχρονης ερμηνείας. Τα μάτια, φορείς συνείδησης, αισθήσεων, επιθυμίας και εσωτερικής όρασης, είναι η πύλη όπου τα όνειρα γεννιούνται, διαμορφώνονται και αντικατοπτρίζονται. Η φύση, από την άλλη, εμφανίζεται σαν οργανική συνέχεια του ανθρώπινου όντος, είτε με τη μορφή φυλλωμάτων, κυμάτων, είτε μέσα από ανθισμένα κρανία και νούφαρα με χείλη. Αυτή η ένωση φέρει μαζί της μια κραυγή για επανασύνδεση, για μια βαθύτερη οικολογική και ψυχική ισορροπία", σημειώνει.

Τέλος, υπογραμμίζει ότι ο τίτλος της έκθεσης "Εκεί που γεννιούνται τα όνειρα, δεν είναι μόνο χώρος. Είναι κατάσταση, διάθεση, ελπίδα. Αν και δεν περιγράφει κυριολεκτικά κάθε έργο, λειτουργεί σαν σύνδεσμος ανάμεσά τους, μια υπόσχεση πως, ακόμη και μέσα στη σιωπή, τη φθορά ή την ανασφάλεια, υπάρχει ένας εσωτερικός κόσμος που συνεχίζει να δημιουργεί, να μεταμορφώνει και να φωτίζει. Και σε αυτόν τον κόσμο, που γεννιούνται τα όνειρα, η τέχνη είναι ο αγγελιοφόρος της ελπίδας".