«Το Συριανό Καρναβάλι είναι σαν βαλς... θέλει δύο»

Το Συριανό Καρναβάλι δεν αποτελεί απλά μία διοργάνωση, αλλά είναι ιδέα, που χρόνο με το χρόνο μεγαλώνει και τρυπώνει στο μυαλό περισσότερων ανθρώπων που το αγαπούν, το υποστηρίζουν και το βοηθούν μέσα από τον ζήλο και την ενεργή συμμετοχή τους να εξελιχθεί σε ένα ξέφρενο πάρτι όπου οι έγνοιες μένουν για λίγο στην άκρη και τα φώτα πέφτουν μόνο πάνω στη διασκέδαση.

Όπως όλα τα πάρτι, έτσι και το Συριανό Καρναβάλι «Γεώργιος Σουρής» έχει τον διοργανωτή του, το Τμήμα Πολιτισμού του Δήμου Σύρου – Ερμούπολης που φροντίζει για τον εμπλουτισμό και τη συνεχή εξέλιξη του θεσμού, αλλά έχει και τους «οικοδεσπότες» του, κοινώς τους παρουσιαστές του.

Αυτόν τον ρόλο κατέχουν σταθερά, ο Γιώργος Ρούσσος (από το 2013) και το καρναβαλικό ταίρι του –από το 2014-, η Μαριάννα Βακονδίου. Με τον αυθορμητισμό, το χιούμορ του και την αδιαμφισβήτητη «χημεία» του, το δίδυμο συνοδεύει κάθε χρόνο το Καρναβάλι και τους φίλους του από την αρχή μέχρι και το τέλος του πλούσιου προγράμματος εκδηλώσεων στο νησί, κρατώντας καλή παρέα τόσο στους συμμετέχοντες όσο και στο κοινό.

Στο πλαίσιο του αναδρομικού χαρακτήρα του φετινού Διαδικτυακού Συριανού Καρναβαλιού «Γεώργιος Σουρής 2021», οι παρουσιαστές μιλούν στην «Κοινή Γνώμη» και θυμούνται μοναδικές στιγμές από την ιστορία της μεγάλης διοργάνωσης που κάθε χρόνο ενώνει μικρούς και μεγάλους, κατοίκους και επισκέπτες.

Αν το Συριανό Καρναβάλι είναι το σώμα… οι παρουσιαστές και ο κόσμος που συμμετέχει με πάθος στις εκδηλώσεις αποτελούν την ψυχή του. Σε περίοδο αδράνειας, όπως αυτή που βιώνουμε, η «ψυχή» παραμένει δυνατή και αλύγιστη μέχρι το «σώμα» να ξανασταθεί στα πόδια του και να προχωρήσει;

Μαριάννα Βακονδίου: «Το Συριανό Καρναβάλι δεν ξεχνιέται ακόμα κι αν έχει να παρελάσει δύο χρόνια. Παραδέχομαι, βέβαια, πως μου λείπει πολύ. Κάθε χρόνο τέτοια εποχή είμαστε δοσμένοι στο καρναβάλι και τώρα υπάρχει κενό. Πέρυσι, είχαμε τουλάχιστον τις προετοιμασίες και καταφέραμε να βρεθούμε με τις περισσότερες ομάδες, φέτος όμως είναι νοσταλγικά. Ευτυχώς υπάρχει το αρχείο του Facebook που έρχεται και σου θυμίζει την γλύκα του καρναβαλιού».

Γιώργος Ρούσσος: «Η όρεξή μας παραμένει αναλλοίωτη. Στεναχωρηθήκαμε με την ακύρωση του περυσινού καρναβαλιού την τελευταία στιγμή, και με την προαναγγελθείσα ακύρωση του φετινού (αν και για το τελευταίο ήμασταν προετοιμασμένοι ψυχολογικά), αλλά δεν απογοητευτήκαμε ούτε το βάζουμε κάτω, γιατί ξέρουμε ότι θα υπάρξει συνέχεια. Η περίοδος αυτή δεν είναι ακριβώς αδρανής για εμάς, γιατί κατεβάζουμε νέες ιδέες, για να κάνουμε τα επόμενα Καρναβάλια πιο διασκεδαστικά. Το δικό μου μυστικό για να διατηρήσω την καρναβαλική μου διάθεση ήταν να κατεβάσω τα αποκριάτικα από το πατάρι και να κάνουμε πριβέ μασκέ απογεύματα με τις μικρές στο σπίτι. Φτιάξαμε καινούριες μάσκες, επινοήσαμε καινούριες στολές. Εξάλλου η μισή χαρά του καρναβαλιού είναι στην προετοιμασία».

Έχοντας διανύσει χιλιόμετρα στην παρουσίαση του Καρναβαλιού, τι θέση καταλαμβάνει η διοργάνωση στην καθημερινότητα και στη ζωή σας, γενικότερα;

Μ. Β: «Σε real time καταλαμβάνει περίπου 3 μήνες, αλλά για εμάς τους φανατικούς καρναβαλιστές είναι στο μυαλό μας όλο τον χρόνο. Γιατί έχοντας γίνει για τα καλά ένα από τα πρόσωπα του Συριανού Καρναβαλιού, έχει σαν συνέπεια να μιλάς με γνωστούς και με αγνώστους για το Καρναβάλι, ολόκληρη τη χρονιά. Κάναμε μπάνιο τον Αύγουστο και συζητούσαμε για το Καρναβάλι με τόση θέρμη και πάθος σαν να ήταν σε ένα μήνα. Είμαστε ένα μικρό νησί κι οι καρναβαλιστές είναι παντού, οπότε σίγουρα θα συζητήσεις για το καρναβάλι το οποίο καταλήγει να είναι το πιο ευχάριστο θέμα όλων των εποχών».

Γ. Ρ: «Όσον αφορά το συναισθηματικό κομμάτι, η αποκριά γενικότερα σημαίνει μεγάλη χαρά για μένα, αφού έχω αναμνήσεις από την παιδική μου ηλικία, να φτιάχνουμε στολές και μάσκες με τη μητέρα μου και να ντυνόμαστε οικογενειακώς για το Καρναβάλι της Άνω Σύρου –τότε. Δεν θα μπορούσα να λείπω από την σύγχρονη διοργάνωση συνεπώς».

Ακόμη και σήμερα, κάποιοι ίσως να σκέφτονται ότι το Καρναβάλι δεν έχει να προσφέρει τίποτα περισσότερο από «άρτον και θεάματα» εσωτερικής κατανάλωσης. Με βάση την πολυετή εμπειρία σας στο «τιμόνι» αυτού του καραβιού, ποια θεωρείτε πως είναι η σημασία του για το ίδιο το νησί;

Μ.Β: «Το καρναβάλι είναι η μοναδική εκδήλωση που πλαισιώνεται με πάνω από 1000 ανθρώπους εθελοντικά και με δικά τους έξοδα, ώστε να προσφέρουν ναι ….τον άρτον και το θέαμα. Σίγουρα αντιλαμβάνομαι πως κάποιος που δεν το ζει εκ των έσω ίσως να μην κατανοεί το μέγεθος αυτό όμως δεν πρέπει να αναιρεί την δυναμική του καρναβαλιού. Είναι η μοναδική φορά που τόσος πολύς κόσμος βρίσκεται μαζεμένος στο νησί, καρναβαλιστές και θεατές, είναι η μοναδική φορά που ο κόσμος είναι χαρούμενος γελάει και γλεντάει. Κανείς δεν πρέπει να υποτιμάει το καρναβάλι. Άλλωστε ακολουθεί μία παράδοση και εγώ προσωπικά είμαι λάτρης των παραδόσεων γιατί αυτή είναι η ιστορία του νησιού μας αλλά και δική μας. Οπότε μπορεί κάποιος να μην συμμετέχει ενεργά αλλά θα πρέπει όλοι να στηρίζουμε την μεγαλύτερη γιορτή του νησιού που άλλωστε συγκεντρώνει και επισκέπτες και ταξιδεύει μέσω των εικόνων της σε όλο τον κόσμο».

Γ.Ρ: «Μια διόρθωση: Δεν είμαστε στο… τιμόνι, αν και έχουμε θέα από τη… γέφυρα! Από εκεί λοιπόν έχουμε μια πλήρη εικόνα του Συριανού Καρναβαλιού.
Είναι άρτος και θεάματα; Είναι και αυτό: Σε κάνει να ξεχνάς τα καθημερινά προβλήματα, τις αγωνίες, το άγχος, τις στεναχώριες. Λόγω τούτου, προτείνεται από τον ψυχολόγο της γειτονιάς σας –μη σου πω ότι θα έπρεπε να συνταγογραφείται.
Είναι μόνο άρτος και θεάματα; Όχι: Είναι σύνδεση με τις ρίζες και την παράδοση, είναι κοινωνικοποίηση, είναι ομαδικό πνεύμα, είναι σαρκασμός των κακώς κειμένων της κοινωνίας μας, είναι ποίηση και πολιτισμός και σε τελική, είδαμε με τα μάτια μας να εξελίσσεται και σε τουριστικό προϊόν του νησιού».

Κυρίαρχα στοιχεία κάθε διοργάνωσης είναι το παρεΐστικο κλίμα, το γέλιο, η τρέλα…. Ποιες στιγμές από τη μέχρι σήμερα ιστορία του Συριανού Καρναβαλιού έχουν μείνει χαραγμένες στη μνήμη σας;

Γ.Ρ: «Η βροχή του 2016. Εκεί, οι συμμετέχοντες απέδειξαν ότι δεν το βάζουν κάτω με τίποτα, ούτε κατά τη διάρκεια της καταρρακτώδους βροχής σταμάτησαν να χορεύουν! Το 2013 στην πρώτη μου συμπαρουσίαση με τον Μπάμπη Κουλουρα και τον Σάββα Πούμπουρα –ήταν η πρώτη εμπειρία να παίρνω μικρόφωνο μπροστά σε κάτι σαν 3 χιλιάδες κόσμο. Το 2014 στην πρώτη συμπαρουσίαση με τη Μαριάννα –και τον Μπάμπη. Η συνειδητοποίηση επί σκηνής της χημείας με το Μαριαννάκι».

Μ.Β: «Θα συμφωνήσω με τον αγαπημένο μου για την βροχή του 2016 που ήταν κάτι πρωτόγνωρο για όλους τους συμμετέχοντες αλλά και για εμάς… Θυμάμαι πως στο τέλος της παρέλασης είχαμε μείνει εγώ κι ο Γιώργος μαζί με 1 κάμερα και περιμέναμε την τελευταία ομάδα (θαρρώ ήταν οι «Ζαβοί» – μπράβο για το κουράγιο τους) και φυσικά δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη μου χρονιά όπως ανέφερε κι ο Γιώργος πριν, που το ζούσα σαν παραμύθι!!! Γι’ αυτό να πω κι ένα «ευχαριστώ» στον Γιώργο γιατί αν δεν ήταν αυτός που είναι δεν θα μπορούσα κι εγώ να είμαι αυτή που είμαι και στην τελική να έχουμε αυτό το αποτέλεσμα που έχουμε (ελπίζω να μην σας μπέρδεψα…)».

Ποιες συμμετοχές (κοστούμια-παρουσιάσεις) έχετε ξεχωρίσει όλα αυτά τα χρόνια και γιατί;

Γ.Ρ: «Καταλαβαίνεις πως ό,τι και να πούμε θα στεναχωρήσει τους υπόλοιπους. Θα πω απλά ότι θαύμασα τις ομάδες όπου έφτιαχναν τα πάντα μόνοι τους, χρησιμοποιώντας ακόμα και σπασμένες ομπρέλες ή μερικές εκατοντάδες μέτρα τούλι. Οφείλω να πω ότι λάτρεψα τις μικρές ομάδες που με 25 άτομα κάνανε περισσότερο θόρυβο από μεγάλες. Υποκλίθηκα στις υπερπαραγωγές με «αστροναύτες που πετούσαν» με γερανό, με πειρατικά καράβια, με ολόκληρα γαλλικά καμπαρέ και ο κατάλογος δεν έχει τέλος.. Τόσο μικρό νησί, τόσες μεγάλες εμφανίσεις».

Μ.Β: «Θα πω ότι οι στολές και τα χορευτικά είναι αυτά που βλέπει ο κόσμος στην παρέλαση. Εμείς τόσα χρόνια τριγυρνάμε στα παρασκήνια των ομάδων, μαθαίνουμε τα μυστικά τους, τα τρικ τους, πως φτιάχνουν τις στολές τους, κάνουμε πρόβες μαζί τους, χορεύουμε. Για εμάς οι ομάδες δεν είναι οι στολές τους, είναι οι ίδιοι οι άνθρωποι που μας δέχονται και γνωριζόμαστε και περνάμε καλά. Αυτό μου έλειψε τόσο πολύ φέτος. Οπότε είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσω κάποια στολή ή ομάδα γιατί για εμάς όλες οι ομάδες μαζί είναι η δική μας ομάδα!!!».

Εντυπωσιακές είναι κάθε χρόνο και οι δικές σας μεταμφιέσεις. Υπάρχουν δίδυμα, τα οποία θα θέλατε να «ντυθείτε» μελλοντικά;

Μ.Β: «Όλες θαρρώ οι αμφιέσεις μας είναι μοναδικές και μας συνδέουν με την κάθε χρονιά. Έχουμε αφεθεί τόσο πολύ στην αγαπημένη μας Felicia που την αφήνουμε να δημιουργεί γιατί άλλωστε ξέρει τι ακριβώς θέλουμε μετά από τόσα χρόνια. Επίσης σε αυτό το σημείο να πούμε ότι εκτός από τις στολές μας, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι από πίσω μας που μας στηρίζουν με τις χορηγίες τους όπως το μακιγιάζ μου, το χτένισμα, τα χορευτικά μας και άλλα πολλά…. Τους ευχαριστούμε πολύ!».

Γ.Ρ: «Θα έχω να θυμάμαι πάντα τις αμφιέσεις μου ως παρουσιαστή: ως πρίγκηπα, ως κουρσάρου, ακόμα και ως τρελοκαπελά! Η αμφίεση που μου έχει μείνει περισσότερο ήταν όταν μας έντυσε το Felicia “Belle και Πρίγκηπα” (από το Πεντάμορφη και το Τέρας) – μάλλον λόγω του βαλς που χορέψαμε (στο οποίο ήρθε η ώρα να ομολογήσω ότι ήμουν αντίθετος αλλά η Μαριάννα ευτυχώς με έπεισε να το κάνουμε). Δεν ξέρω τι θα προτιμούσα να ντυθώ στο επόμενο, πάντως θα ήθελα να εξαντλήσουμε την θεματολογία των παραμυθιών».

Μαριάννα-Γιώργος… Γιώργος-Μαριάννα. Ποια είναι τα στοιχεία που ο ένας αναγνωρίζει στον άλλον και συνθέτουν αυτή την «κόλλα» που σας ενώνει; Θα μπορούσατε να φανταστείτε τον εαυτό σας στην παρουσίαση χωρίς το «ταίρι» σας;

Γ.Ρ: «Με την Μαριάννα συνυπήρξαμε και θεατρικά και ραδιοφωνικά προτού αναλάβουμε την παρουσίαση του Καρναβαλιού. Δεν ήταν έκπληξη ότι θα το βγάζαμε εις πέρας. Η έκπληξη για μένα ήταν ότι δέσαμε τόσο πολύ όσο δεν φανταζόμουν, συμπληρώσαμε ο ένας τα κενά του άλλου και πιστεύω ότι βελτιωνόμαστε με τον καιρό ώστε να φτάσουμε μια μέρα να πούμε ότι είμαστε πλήρως αντάξιοι ενός τόσο μεγάλου θεσμού όπως το Συριανό Καρναβάλι Γεώργιος Σουρής. Έχουμε κάνει παρουσιάσεις σε διάφορες εκδηλώσεις κατά μονάδα, αλλά η παρουσίαση του Συριανού Καρναβαλιού είναι σαν βαλς: Θέλει δύο».

Μ.Β: «Για μένα ο Γιώργος είναι η ήρεμη δύναμη, η ψυχραιμία που απαιτείται και η φωνή της λογικής. Εγώ είμαι πιο παρορμητική, πιο αυθόρμητη πιο «κετελαπόνγκο» θα έλεγα. Βέβαια πιστεύω ότι κι οι δυο διαθέτουμε αρκετό χιούμορ και αρκετό θεατρινισμό για να μπορούμε να λέμε για 4-5 ώρες μπροστά από τόσο κόσμο. Έτσι, από τις προετοιμασίες κιόλας έρχεται και «δένει το γλυκό», γιατί ειλικρινά πρέπει να γίνουν χίλια μύρια πράγματα οπότε χρειάζεται κάποιος να σκέφτεται, κάποιος να πράττει, κάποιος να ρίχνει μια τρελή ιδέα και κάποιος να την στρογγυλεύει και  να την απογειώνει. Δεν θα μπορούσα να με φανταστώ χωρίς τον Γιώργο. Έχουμε μάθει, έχουμε δέσει, ξέρουμε πότε θα μιλήσει ο ένας και πότε ο άλλος, συνεννοούμαστε με ματιές και κυλάνε όλα όπως θα έπρεπε. Φυσικά και έχουμε περιθώρια βελτίωσης, αλλά αγαπάμε αυτό που κάνουμε, δίνουμε το 100% του εαυτού μας κι ελπίζουμε κάθε χρόνο να είμαστε καλύτεροι. Είναι ένα τρίμηνο ταξίδι κάθε χρόνο και είμαι χαρούμενη που είναι ο συνταξιδιώτης μου».