Βέτο στο “και πέντε”

Η αυτοκριτική πάντοτε ήταν χρήσιμη για όποιον ήθελε να προοδεύσει, αλλά και να ηγηθεί ενός Συλλόγου ή φορέα, το έργο και το καθήκον του οποίου είναι η υποστήριξη της επιχειρηματικότητας στην πράξη και όχι στα λόγια!

Αξίζει να λέμε αλήθειες σε αυτόν τον τόπο και να καταγράφουμε γεγονότα, τα οποία θέλουν επιχειρήσεις που κινούνται στον χώρο της εστίασης τα τελευταία χρόνια, να έχουν κάνει ιδιαιτέρως αξιόλογες προσπάθειες βελτίωσης και προόδου και που πράγματι σήμερα, ξεχωρίζουν για το ποιοτικό αποτέλεσμά τους!

Αυτές οι επιχειρήσεις αλλά και όσες άλλες ακολουθούν την ίδια κατεύθυνση της αναβάθμισης των υπηρεσιών τους, στοχεύουν ξεκάθαρα στο να δουλέψουν – χειμώνα και καλοκαίρι – με επισκέπτες που θα μπορούν να απολαύσουν τον τόπο και την κουλτούρα του, αλλά παράλληλα και τις ποιοτικές υπηρεσίες του!

Πρόκειται για φωτισμένες προσπάθειες επιχειρηματιών που έπρεπε να τύχουν εδώ και καιρό της προσοχής εκείνων που θέλουν να ηγούνται σε Συλλόγους που τους εκπροσωπούν εντός συλλογικών οργάνων, στα οποία πρέπει να εκφράζονται ώριμα οι αναπάντητες ανάγκες, οι συγκροτημένες προτάσεις, αλλά και να υπάρχει διεκδίκηση – από μέρους τους - για καλύτερες μέρες!

Στον τόπο όμως, δυστυχώς, διαπιστώνεται σύγχυση σχετικά με τον ρόλο που πρέπει να έχουν ορισμένοι που ηγούνται σε Συλλόγους, προκειμένου να υποστηρίξουν τον αγώνα και τα δίκαια αιτήματα των επιχειρηματιών!

Αν και ο επαγγελματισμός απαιτεί απαραιτήτως πράξεις, οι ίδιοι – με τεκμήρια – αποδεικνύονται κατώτεροι των περιστάσεων, αφού παρουσιάζονται ικανοί να υπηρετήσουν μόνον τη λασπολογία και την εμπάθεια, κατά πλευρών, οι οποίες υποστήριζαν εδώ και χρόνια, επί της ουσίας και στο πλαίσιο του ρόλου τους, την ανάγκη οργανωμένης υποστήριξης της επιχειρηματικής κοινότητας συνολικά, η οποία προσανατολίζεται σε τουριστική κατεύθυνση!

Ο λόγος σαφώς για την τουριστική καθοδήγηση που πρέπει να απολαύσει ο τόπος, η οποία σαν εξέλιξη ήρθε στο τέλος μίας 4ετούς θητείας, η οποία χαρακτηρίστηκε από ερασιτεχνισμό και κινήσεις μαθητευόμενων μάγων, που κράτησαν τον τόπο πίσω για σημαντικό χρονικό διάστημα!

Η παρούσα αναφορά γίνεται για εκείνους που ως εκπρόσωποι Συλλόγων που αντιπροσωπεύουν... μία επιχειρηματική ομάδα, θυμήθηκαν στο “και πέντε” να ασκήσουν βέτο για την πρόσληψη ειδικού, θυμώνοντας και στοχοποιώντας όσες πλευρές – ξεχνούν οι ίδιοι προκλητικά(!) – πως, επί πολλά χρόνια, υποστήριζαν την ανάγκη οργάνωσης των επιχειρηματιών.

Αν και οι ίδιοι είναι πρόθυμοι να πετάξουν λάσπη για να καλύψουν την απραξία τους, θα πρέπει να γνωρίζουν πως ήρθε ο χρόνος που τους ζητά να κάνουν αυτοκριτική για τη μακρά... θητεία τους στην προεδρία Συλλόγου και για τα πεπραγμένα τους, καθώς η τοπική κοινωνία σκέφτεται, βλέπει και απαιτεί απαντήσεις σε μία σειρά ερωτημάτων:

Γιατί έρχονται σήμερα να παρουσιαστούν ως οι μόνοι που διεκδίκησαν τουριστική καθοδήγηση, όταν ξεκάθαρα η πρόσληψη συμβούλου δεν αποτελεί πρωτοβουλία τους, ενώ επίσης, δεν το έκαναν από την αρχή της ανάληψης των καθηκόντων τους;

Γιατί όταν απομακρύνθηκαν άνθρωποι από Επιτροπές για τον τουρισμό που είχαν άριστη γνώση επί του θέματος, αδιαφόρησαν, παραμένοντας θεατές και – δυστυχώς – χειροκροτητές σε μία διοίκηση που δεν έπραξε τίποτα καλό για την επιχειρηματικότητα;

Γιατί δεν απαίτησαν πρόσληψη προ τετραετίας κι αρκέστηκαν μόνον να είναι χειροκροτητές των ανακοινώσεων μίας αναποτελεσματικής και παπαρδέλας διοίκησης;

Γιατί δεν αντέδρασαν όταν κλήθηκαν να αποδεχθούν πρόχειρα τουριστικά πλάνα που ολοφάνερα δεν θα οδηγούσαν σε αποτελέσματα, παρά μόνον σε απώλεια παραγωγικού χρόνου, απλώς και μόνο επειδή αυτά δωρίστηκαν;

Γιατί δεν διεκδίκησαν ορθή και σοβαρή προσέγγιση στην κατανομή χρημάτων που δαπανήθηκαν αφειδώς και σπάταλα για τουριστικές ηλεκτρονικές πύλες που δεν λειτούργησαν ποτέ, ενώ θα μπορούσαν να είχαν ζητήσει κονδύλι για manager εδώ και πολλά χρόνια;

Επίσης, γιατί δεν υποστήριξαν άλλους προέδρους Ενώσεων που μάτωναν σε κάθε δημόσια συζήτηση να διεκδικούν οργάνωση κι επαγγελματική καθοδήγηση, με αποτέλεσμα να στοχοποιηθούν από ηγετίσκους της κακιάς ώρας;

Και τέλος, γιατί θέλησαν να στοχοποιήσουν μέσα ενημέρωσης που αποτέλεσαν τη φωνή της υγιούς επιχειρηματικότητας που απαιτούσε οργανωμένο μανατζάρισμα, όταν οι ίδιοι δεν έχουν πράξει ούτε στοιχειωδώς αυτοκριτική και απολογισμό;

Η ώρα της κρίσης... αν και με καθυστέρηση, πλησιάζει για τους ίδιους, οι οποίοι θα πρέπει πλέον να γνωρίζουν πως κατοχυρώνονται στη συνείδηση των σοβαρών επιχειρηματιών ως κοκοράκα “λειράτα” που ξύπνησαν αργά...