Ο τόπος και οι εκπρόσωποί του

Στον επίλογο μίας θητείας που ως γεγονός πλέον έχει καταγραφεί η βούληση των πολιτών για αλλαγή προσώπων σε ορισμένες θέσεις διοίκησης, χρήσιμος θα ήταν ένας συνολικότερος απολογισμός για ζητήματα συνεργασίας και συνεννόησης που συνδέονται άμεσα με την πρόοδο ή μη, ενός τόπου κι εν προκειμένω ενός νησιού!

Αν και αποτελεί παραδοχή της κοινής λογικής πως όπου υπάρχει καλή συνύπαρξη και συνεργασία μεταξύ των προσώπων που βρίσκονται σε θέσεις διοίκησης, πολλαπλασιάζονται οι δυνάμεις που διεκδικούν – τον κοινό στόχο – προς εξυπηρέτηση των πολιτών και των αναγκών τους, ωστόσο, δυστυχώς, στην περίπτωσή μας, φαίνεται για μία τετραετία, να επικράτησε το επηρμένο, το αλαζονικό και το παράλογο!

Παρά τις πολλές και αναπάντητες ανάγκες που έχει στη λίστα του το νησί σε επίπεδο ισόρροπης ανάπτυξης, σε επίπεδο αρμονικής συνύπαρξης όλων των κατηγοριών της οικονομίας, σε επίπεδο σύνδεσης με άλλους τόπους και μεγάλα λιμάνια, ακόμη και σε βελτίωση υποδομών για την ανάπτυξη της μετακίνησης επισκεπτών και αεροπορικώς κ.α., ωστόσο, για μία ολόκληρη θητεία διαπιστώσαμε να επιβάλλεται προσωπική ατζέντα ικανοποίησης απωθημένων αλλά και συμφερόντων...

Η ανάγκη επιβεβαίωσης προσώπων στον πολιτικό στίβο και η σφοδρή επιθυμία τους να ζητούν συνέχεια την προσωπική προβολή τους, αυτομάτως, έθεσε στο περιθώριο τα πλείστα θέματα που ταλανίζουν τον τόπο, με τους ίδιους πολύ νωρίς να αποδεικνύουν την εγωκεντρική ροπή τους και την αδράνεια κι αδιαφορία τους για το τί πραγματικά συμβαίνει στο νησί!

Η προβολή του “εγώ” τους με κάθε τρόπο, στόχευε ακόμη και στο καπέλωμα ενεργειών τρίτων, προκειμένου να πείσουν τους “ιθαγενείς” του τόπου - κατά τους ίδιους –, πως, συνώνυμο της αποτελεσματικότητας είναι ο εαυτός τους, εκτιμώντας πως με αυτόν τον τρόπο θα αγόραζαν φθηνά την κάλπη!

Με βομβαρδισμό αναρτήσεων, οι ίδιοι αντάλλαζαν συνεχώς διαδικτυακά “πυρά” για τη “μαρκίζα”, προσπαθώντας να ικανοποιήσουν τις προσωπικές ορέξεις τους, ξεχνώντας συστηματικά τη βούληση των δημοτών που οι ίδιοι όφειλαν με συνέπεια και υπευθυνότητα να υπηρετήσουν!

Ξεχνούσαν τι σημαίνει η ψήφος των δημοτών και μετέφραζαν παντελώς αυθαίρετα τη “δύναμη” της καρέκλας ως προσωπική δύναμή τους! Προσπερνούσαν συστηματικά τις παρατηρήσεις και τα παράπονα της τοπικής κοινωνίας, την αγνοούσαν επί της ουσίας και με την πρώτη ευκαιρία “έβγαζαν μαχαίρια” για να λασπολογήσουν κατά αντιπάλων τους, όπως θεωρούσαν τα πρόσωπα που είχαν θέση ευθύνης στα αυτοδιοικητικά, σε φορείς και συλλόγους.

Παρέκαμπταν την επαγγελματική κι επιχειρηματική τάξη, τα αιτήματα της οποίας ήταν συγκεκριμένα!

Μακρύς ο κατάλογος με τις κινήσεις απείρου... πολιτικού κάλλους που διαπίστωσε ο κάθε απηυδισμένος πολίτης αυτού του τόπου, με αποκορύφωμα τους θεατρινισμούς σε δημόσια συνεδρίαση σχετικά τις προθέσεις (άκουσον άκουσον) και τις πράξεις (άκουσον άκουσον ξανά) συνεργασίας που οι ίδιοι είπαν πως είχαν με τους μέχρι πρότινος αντιπάλους(!) τους, κοροϊδεύοντας ξεκάθαρα μία ολόκληρη τοπική κοινωνία!

Μέσα σε αυτό το σκηνικό, το άκρως προκλητικό και σίγουρα ανθυγιεινό και προβληματικό για τη δημόσια ζωή, την καθημερινότητα και την ανάπτυξη, μία μόνον εξαίρεση υπήρξε, που αν κι έτεινε χείρα συνεργασίας, δεν ήταν λίγες οι φορές που “έφαγε πόρτα” σαν απάντηση!

Ο εκπρόσωπος της επιχειρηματικότητας και των επαγγελματιών στον τόπο και τα γύρω νησιά, επιδεικνύοντας σοβαρότητα και αντιλαμβανόμενος υπεύθυνα τον ρόλο του, κατέβαλλε και καταβάλλει προσπάθειες σε τομείς στους οποίους η Σύρος κυριολεκτικά ματώνει...

Ανάπτυξη του θαλάσσιου τουρισμού με τρόπο που να ταιριάζει στο προφίλ του νησιού και τις ανάγκες της τοπικής αγοράς, καθώς επίσης, ακτοπλοϊκές συνδέσεις και βελτίωσή τους, διαπιστώνει ο κάθε πολίτης πως – μεταξύ άλλων - βρίσκονται καθημερινά στην ατζέντα του!

Με δεδομένη τη δυσκολία της διεκδίκησης καλύτερων ημερών για τον τόπο, είναι κατανοητό πως η συνύπαρξη δυνάμεων θα πολλαπλασίαζε την ισχύ μίας υπεύθυνης φωνής, η οποία με χαρτί και μολύβι δείχνει να μετρά προσεκτικά τις κινήσεις της για τον τόπο!

Ενόψει της νέα αυτοδιοικητικής θητείας, η ευχή είναι μία: Να τεθεί το συλλογικό καλό σε προτεραιότητα, να μην υπάρξουν προσωπικές ατζέντες και να γίνει κτήμα όλων, πως ο τόπος είναι πέρα και πάνω από όλα οι άνθρωποί του!