Άιντε και ντε

Επί σειρά ετών, μία κύρια ανησυχία στον τόπο, απορρέει από το γεγονός ότι, όπως έχει παρατηρηθεί, δεν υπάρχει οργάνωση, σαφής και αποτελεσματική πολιτική, αλλά και κατευθυντήριος γραμμή, όσον αφορά στον τουρισμό και τη διαχείριση του τουριστικού προϊόντος.

Εσφαλμένα, υπάρχει η αντίληψη, ότι, δεδομένου, ότι ο τόπος διαθέτει πλούσιο πολιτιστικό προϊόν και ο πολιτισμός της λειτουργεί ως πόλος έλξης επισκεπτών – ως επί το πλείστον υψηλότερου επιπέδου από το μέσο όρο – πολιτισμός και τουρισμός πάνε “πακέτο”. Ως εκ τούτου, λοιπόν, συνήθως, αποδίδονται ως κοινό χαρτοφυλάκιο σε ένα πρόσωπο, το οποίο καλείται να διαχειριστεί πολιτισμό και τουρισμό, σχεδόν ως ένα προϊόν.

Παρ' όλα αυτά, τουρισμός και πολιτισμός δεν είναι ένα. Άλλες οι γνώσεις, οι συνέργειες, η δικτύωση που απαιτούνται, προκειμένου να διαμορφώσεις μία πολιτική, αναφορικά με τον πολιτισμό και τελείως διαφορετικές αυτές, που απαιτούνται για τη χάραξη πολιτικής, σχετικά με τον τουρισμό.

Η αδυναμία των διοικήσεων να αντιληφθούν, ότι η διαχείριση του τουρισμού, πέραν της πολιτικής της διάστασης, έχει κυρίως να κάνει με την επιχειρηματικότητα και τη δραστηριοποίηση της ίδιας της αγοράς, είτε η αδυναμία τους να ενεργοποιήσουν, μέσω των δυνατοτήτων που δίνουν τα δημοτικά όργανα τους επιχειρηματίες, καθώς δεν είχαν καμία σαφή πολιτική θέση, ούτε κάποια στρατηγική, που να τους εμπνεύσει να συστρατευθούν σε μία κοινή ομάδα, έφερε το νησί, εν έτει 2019, να συζητά ακόμη, για το πού θα στοχεύσει και ποια τουριστική ταυτότητα θα διαμορφώσει για να προωθήσει προς τα έξω.

Κατόπιν χρόνιων εκκλήσεων από τους επιχειρηματίες, οι οποίοι είδαν και απόειδαν, επιστρατεύτηκε ο τουριστικός μάνατζερ, ο οποίος προσπαθεί, από τη δική του πλευρά να διαμορφώσει πολιτικές, που να ταιριάζουν στο προφίλ του νησιού – την ώρα βέβαια, που το ίδιο το νησί δεν φαίνεται να ξέρει τι ακριβώς θέλει.

Το ερώτημα ωστόσο είναι, άραγε, η ύπαρξη του τουριστικού μάνατζερ, συνεπάγεται πως θα πρέπει να επέρχεται μία ξεγνοιασιά στους αιρετούς εκπροσώπους, ότι αυτή η δουλειά τακτοποιείται και άρα δε χρειάζεται να ασχοληθεί κανείς σοβαρά σε πολιτικό επίπεδο με αυτό το ζήτημα; Εφόσον, δηλαδή, ο τουριστικός μάνατζερ έχει αναλάβει να αναλύσει και να προτείνει ορισμένες λύσεις, σύμφωνα με τις δικές του γνώσεις και διαπιστώσεις, τα αιρετά όργανα μπορούν να κοιμηθούν τον ύπνο του δικαίου, έως ότου χρειαστεί να αποφασίσουν αν θα εγκρίνουν τις προτάσεις του μάνατζερ και έπειτα να πέσουν ξανά γλυκά στο πουπουλένιο μαξιλάρι τους, συνεχίζοντας τη σιέστα;

Το ίδιο ερώτημα, μπορεί να απευθυνθεί και στην τοπική επιχειρηματική κοινότητα. Δεδομένου, δηλαδή, πως ο μάνατζερ έχει αναλάβει να καταθέσει κάποιες προτάσεις, η κοινότητα παραμένει σε αναμονή και αφού αυτές εγκριθούν στρώνονται στη δουλειά, σαν τους καλούς τους μαθητές, που τους έχει δώσει ο δάσκαλος εργασία για το σπίτι;

Πού οδηγούμαστε με αυτά τα δεδομένα; Η προετοιμασία της τουριστικής σεζόν, σε άλλα νησιά έχει ήδη ξεκινήσει, κι εδώ ακόμη πασχίζουμε να συλλαβίσουμε το “Λόλα, να ένα μήλο”.

Να υπενθυμιστεί εδώ, ότι αυτή τη στιγμή, τουλάχιστον για ένα σημαντικότατο κλάδο των επιχειρηματικών τουρισμού, τους ξενοδόχους, δεν υπάρχει συλλογικό όργανο και κατά συνέπεια εκπροσώπηση.

Παράλληλα, η διοίκηση του Δήμου, έχει αποφασίσει η διαχείριση πολιτισμού και τουρισμού να ανατεθεί σε ένα πρόσωπο, το οποίο έχει δείξει να ενεργοποιείται περισσότερο, σε ό,τι αφορά τον πολιτισμό – ίσως λόγω πρότερης εμπειρίας ή ενδιαφέροντος για τον τομέα αυτό – και λιγότερο για τον τουρισμό. Βέβαια, αποδίδοντας τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, αφενός ο πολιτισμός από μόνος του είναι ένας τομέας, ειδικά σε έναν τόπο με τόσο έντονη πολιτιστική δραστηριότητα, που απαιτεί αφοσίωση και άπειρες ώρες δουλειάς και αφετέρου, η διοίκηση φαίνεται να τελεί εν αναμονή των προτάσεων του τουριστικού μάνατζερ.

Ταυτόχρονα, Τουριστική Επιτροπή στο Δήμο, ενάμιση περίπου μήνα μετά την ανάληψη των καθηκόντων της νέας διοίκησης, ακόμη δεν έχει συνεδριάσει. Έπειτα, ελοχεύει και πάλι ο κίνδυνος, όπως στην προηγούμενη θητεία, αυτή να μη συνεδριάζει συχνά, ή/και να μη λειτουργεί ως διαμορφωτής τουριστικής πολιτικής, αλλά ως διεκπεραιωτικό όργανο, κάτι που δεν είναι απίθανο, αφού η κρατούσα το χαρτοφυλάκιο έχει επιφορτιστεί και με τη διαχείριση και άλλου τομέα, εκτός από τον τουρισμό.

Γεγονός παραμένει, πως ο χρόνος περνά, οι διαδικασίες έχουν αποδειχθεί χρονοβόρες, η ενεργοποίηση και τα αντανακλαστικά των εμπλεκόμενων σε “slow motion” και σε λίγους μόλις μήνες, ξεκινά η νέα τουριστική περίοδος, κατά την οποία η τοπική κοινωνία περιμένει να δει αποτελέσματα, που, το μόνο σίγουρο είναι, πως δεν θα είναι θετικά, αν δεν ξεκινήσει άμεσα – χτες – η απαιτούμενη δραστηριοποίηση από όλους.