Αντιδημαρχία με αρχισυνταξία

Ααα, τώρα το κατάλαβα. Έχεις δίκιο τόσο καιρό που υποτιμάς τη νοημοσύνη μου. Είμαι χαζός, τόσο χαζός, που μου αξίζει η κατακραυγή, ακόμα και από την τελευταία αιρετή κοκέτα, που δεν είναι σε mood να υπογράψει τον κανονισμό της υπηρεσίας που διοικεί, γιατί βρίσκεται στο κομμωτήριο.

Για ποιά χτυπάνε οι Άγιοι Ανάργυροι; Μεγάλη η χάρη τους.

Το φτωχό μου μυαλό υποκλίνεται μπροστά στο ΙQ σας, το οποίο ξεπερνά σε ύψος ακόμα και το όρος Μαούνα Κέα στη Χαβάη. Αν η ευφυΐα σας εξαργυρωνόταν σε ευρώ, η Ελλάδα θα είχε προ πολλού ξεχρεώσει και εμείς τώρα δεν θα παίζαμε “ναι ή όχι”, αλλά strip poker. Βλέπεις, η ταπεινότητα που σας διακρίνει, δεν σας επιτρέπει να διατυμπανίσετε τις στροφές που παίρνει το μυαλό σας σε κλάσματα δευτερολέπτου. Αυτό δεν είναι εγκέφαλος, αλλά το ράλι Ακρόπολης. Προτιμάτε πρώτα να επιδείξετε έργο και μετά να μιλήσετε, εκ του αποτελέσματος. Φροντίστε βέβαια να σταματήσετε στο έργο και να μη μας “επιδείξετε” όλους μαζί, γιατί εμείς είμαστε “απλά ηλίθιοι” και όχι τάπερ.

Σας βγάζω το καπέλο, γιατί μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα φέρατε στην αυτοδιοίκηση τηλεοπτικό αέρα. Όχι μέσω των συνεχόμενων εμφανίσεων σε εκπομπές, ανεξαρτήτως είδους, κύρους και σοβαρότητας, που φανερώνουν ότι στόχος μας δεν είναι η τουριστική ανάπτυξη του νησιού αλλά ένα καθημερινό μαγκαζίνο στην πρωινή ζώνη (Syros mou) αλλά μέσω των κανόνων της τηλεόρασης που εφαρμόζετε υποδειγματικά και στο δικό σας “μαγαζί”.

Κάθε εκπομπή, εκτός από παρουσιαστή, διαθέτει και αρχισυντάκτη. Το πρόβλημα δημιουργείται όταν οι συντελεστές δεν είναι ενήμεροι για τους ρόλους που έχουν στην πραγματικότητα. Δηλαδή, η κοπέλα που διαβάζει το ότο κιου και καλωσορίζει πρώτη τους τηλεθεατές, δεν είναι απαραίτητα και η οικοδέσποινα του σόου. Η σύγχυση προκαλείται είτε γιατί η ίδια έχει υπερεκτιμήσει τις δυνατότητές της, είτε γιατί το κανάλι δεν ήταν απόλυτα ειλικρινές απέναντί της. “Εσύ είσαι ο κράχτης και άλλος ο παραχαράκτης”. Πίσω από την ιδιότητα του απλού μέλους μιας επιτροπής, αυτός που τυγχάνει της εύνοιας και της αμέριστης εμπιστοσύνης της διοίκησης, “υποδύεται” το δεξί χέρι της παρουσιάστριας, η οποία δεν προλαβαίνει να κοιτάξει πίσω από την πλάτη της, καθώς είναι απασχολημένη με το να “κατσαδιάζει” όσους την κυνηγούν με το μέτρο. Ο αρχισυντάκτης, ο οποίος ωστόσο παρέχει εθελοντικά τις υπηρεσίες του για την ψυχή της γιαγιάς του, βρίσκεται υποστηρικτικά δίπλα στην παρουσιάστρια, αναλαμβάνοντας μάλιστα αρμοδιότητες με τις οποίες θα ήταν επιφορτισμένη η ίδια εάν δεν είχε πέσει επάνω της το βάρος των δημοσίων σχέσεων. Όσο λοιπόν το κανάλι χρησιμοποιεί την ανερχόμενη σταρλετίτσα για να ανεβάσει τα πεσμένα του νούμερα, ο γλωσσομαθής “βοηθός” της αποφασίζει, συντονίζει, επιμελείται και απολαμβάνει δημόσια τους καρπούς της επιτυχίας, για την οποία έχει μοχθήσει προσωπικά.

Γιατί η διοίκηση δεν αναθέτει στον “αρχισυντάκτη” δικό του πρόγραμμα; Πρώτον, διότι το γυαλί χρειάζεται φρέσκα και λαμπερά πρόσωπα και δεύτερον γιατί οι όροι του ισχύοντος συμβολαίου του με έτερο“τηλεοπτικό σταθμό” του απαγορεύουν την έμμισθη συμμετοχή του σε άλλα κανάλια. Ο δεσμευτικός αυτός όρος έδωσε την ευκαιρία στους ιθύνοντες να αναβαθμίσουν μία απλή πανελίστρια με υποδεέστερο ρόλο, χρίζοντάς την από τη μία ημέρα στην άλλη κεντρική παρουσιάστρια της πιο προσοδοφόρας εκπομπής του καναλιού, την οποία αρχικά ήθελαν να κόψουν μέχρι που διαπίστωσαν ότι δίνει καλύτερο lead in στο δελτίο ειδήσεων.

Τώρα λοιπόν που διαπιστώνω ότι έπεσα κι εγώ στην “παγίδα” του καναλιού όπως και χιλιάδες άλλοι τηλεθεατές, μπορώ ελεύθερα να αναφωνήσω “είμαι χαζός”. Είμαι χαζός που δεν κατάλαβα εξ' αρχής ότι η κουτοπονηριά και τα παρασκηνιακά παιχνίδια δεν είναι χαρακτηριστικά μόνο των καναλιών πανελλήνιας εμβέλειας, αλλά και των τοπικών τηλεοπτικών σταθμών. Είμαι αφελής, γιατί μπήκα στη διαδικασία να ασκήσω κριτική σε έναν άνθρωπο που χρησιμοποιήθηκε από το ίδιο του το κανάλι ως “σωσίβιο”, όταν στο τιμόνι του πλοίου βρίσκεται άλλος καπετάνιος, που εμφανίζεται μόνο στις μπουνάτσες, ενώ στις φουρτούνες (λάθη σε εισηγήσεις, παρατυπίες και άλλα) το σκάει με δική του λέμβο. Είμαι αφελής που πίστεψα έστω και για μία στιγμή ότι “δεν μας κάνουν πρωταπριλιάτικη φάρσα”. Τώρα λοιπόν, που έπεσαν οι μάσκες και ξεχώρισαν οι έξυπνοι από τους βλάκες, ας ξανασυστηθούμε.

Εγώ τηλεθεατής. Εσύ παρουσιάστρια; No, no, no!!!