Κλείνει ένας κύκλος 36 χρόνων αυτοδιοικητικής πορείας

Έφυγε το 2018 με την είδηση της παραίτησης από Περιφερειακός Σύμβουλος του Γιάννη Δεκαβάλλα, το όνομα του οποίου έχει γίνει ταυτόσημο με την αυτοδιοίκηση, μετά από 36 χρόνια αυτοδιοικητικής παρουσίας.

Συνεπής ο ίδιος σε όσα είχε ανακοινώσει από την αρχή της περιφερειακής του θητείας, περί παραίτησης του πριν το τέλος της, προκειμένου να αποκαταστήσει την αδικία που έγινε εις βάρος του πρώτου σε σταυρούς Ηλ. Μάινα από τον συνδυασμό της μειοψηφίας, στην Περιφερειακή Ενότητα Θήρας, του οποίου την έδρα κατέλαβε ο Γ. Δεκαβάλλας, καθώς είχε κατέβει ως χωρικός Αντιπεριφερειάρχης.

Με μία εκτενή ανακοίνωση γνωστοποίησε την παραίτηση του, κάνοντας παράλληλα και έναν απολογισμό της Δημαρχιακής του θητείας, καθώς έκρινε ότι αυτός επιβάλλεται από την στιγμή που αποφάσισε να κλείσει τον κύκλο της αυτοδιοικητικής του παρουσίας.

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην «Κοινή Γνώμη», αναφέρθηκε τόσο στην απόφαση να τερματίσει την πορεία του στην αυτοδιοίκηση, όσο και στην αυτοδιοικητική πραγματικότητα στον α΄και β΄βαθμό, καταθέτοντας προβληματισμούς και επισημάνσεις.

Χωρίς ενδοιασμούς, δήλωσε ευθαρσώς το ποια πρόσωπα που θα μετέχουν στις προσεχείς εκλογές της αυτοδιοίκησης θα τύχουν της πολιτικής του υποστήριξης.

Με ηρεμία και εκπέμποντας ένα αίσθημα πολιτικής πληρότητας, εξηγεί τους λόγους της απόφασης απόσυρσης του από τα κοινά, δηλώνοντας πως μόνο η παθιασμένη ενασχόληση με αυτά, μακριά από σχεδιασμούς πολιτικής καριέρας ή επίλυσης θεμάτων βιοπορισμού, μπορεί να φέρει αποτελέσματα. 

Καθώς είχατε, από ενάρξεως της περιφερειακής σας θητείας, ανακοινώσει την πρόθεση σας να παραιτηθείτε πριν την λήξη της, γίνεται σαφές ότι επρόκειτο για μία ειλημμένη απόφαση.

Γ. Δ.: «Ναι. Ήταν μία ειλημμένη απόφαση, βάσει μίας υπόσχεσης που είχα δώσει στον Ηλία Μάινα από την πρώτη στιγμή που εκλέχτηκα, καταλαμβάνοντας την έδρα της Σαντορίνης, γιατί πραγματικά υπήρχε μία αδικία στο εκλογικό σύστημα, όταν όριζε ότι από τη μείζονα μειοψηφία, ο υποψήφιος χωρικός αντιπεριφερειάρχης έπρεπε να λάβει την έδρα της Περιφερειακής Ενότητας εκείνης στην οποία η παράταξη θα λάμβανε τις περισσότερες ψήφους. Έτσι πήρα την έδρα της Σαντορίνης ενώ ο Μάινας είχε πάρει περίπου 3.500 σταυρούς, γεγονός που τον είχε πικράνει ιδιαίτερα».

Αυτή η παραίτηση δεν θα μπορούσε να έχει έρθει νωρίτερα;

Γ.Δ.: «Όχι γιατί θα ήταν και ασέβεια προς τον κόσμο που με εμπιστεύθηκε, δεδομένου ότι είχα αναλάβει μεγάλο βάρος της ευθύνης της συγκρότησης του ψηφοδελτίου ως υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης. Δεν θα μπορούσα να απαρνηθώ την ευθύνη που μου ανέθεσε και την εμπιστοσύνη που μου έδειξε ο κόσμος των Κυκλάδων και γι’ αυτό, από την πρώτη στιγμή, είχα επιλέξει να παραιτηθώ τους τελευταίους μήνες, προσφέροντας τη δυνατότητα στον Ηλ. Μάινα, ο οποίος θέλει να συνεχίσει και στις επόμενες περιφερειακές εκλογές».

Παρότι η παραίτηση σας αφορά στην Περιφέρεια, στην ανακοίνωση σας κάνετε και ένα πλήρη απολογισμό του δημαρχιακού σας έργου. Τι σας ώθησε σε αυτό και γιατί αυτός ο απολογισμός δεν έγινε όταν από το Δήμο αποφασίσατε να στραφείτε στην Περιφέρεια;

Γ. Δ.: «Το κυριότερο χαρακτηριστικό, στα χρόνια που υπηρέτησα την αυτοδιοίκηση, ήταν η 24ετής θητεία μου στο δημαρχιακό αξίωμα. Αισθάνθηκα την υποχρέωση να απολογηθώ στον Συριανό λαό για αυτά τα 24 χρόνια. Δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια εσωτερική ανάγκη να το κάνω αυτό, εκφράζοντας συγχρόνως και προς τον κόσμο γι’ αυτή τη διαχρονική εμπιστοσύνη που μου έδειξε όλα αυτά τα χρόνια».

Καθώς ήταν εκτενής στην ανακοίνωση σας ο δημοτικός απολογισμός, θα μπορούσατε αντιστοίχως να κάνετε και έναν απολογισμό της τετραετούς περιφερειακής σας θητείας;

Γ. Δ.: «Η Περιφέρεια δεν είναι ένας θεσμός που με ενθουσίασε από την πρώτη στιγμή. Ασχολήθηκε παρότι γνώριζα ότι δεν πρόκειται να «ερωτευθώ» αυτό το επίπεδο αυτοδιοίκησης, όπως έγινε με τον α΄ βαθμό. Είναι γεγονός ότι ασχολείσαι με θέματα τα οποία είναι δύσκολο να τα γνωρίζεις, δεδομένου ότι έχεις να κάνεις με 48 κατοικημένα νησιά κι εσύ ζεις και δραστηριοποιείσαι σε ένα μόνο από αυτά. Κατά συνέπεια, πολλές αποφάσεις που λαμβάνονται στο επίπεδο αυτό της αυτοδιοίκησης δεν λαμβάνονται με την άμεση γνώση αυτών που αποφασίζουν γι’ αυτά τα νησιά. Γι’ αυτό θα πρέπει να υπάρχει πολύ στενή συνεργασία του ενός βαθμού αυτοδιοίκησης με τον άλλο και να υπάρχει μία αλληλοπληροφόρηση και μία σχέση συνεργασίας και συνεννόησης σε πάρα πολύ υψηλό βαθμό».

Αυτό που μόλις περιγράψατε, κατά τη διάρκεια της περιφερειακής σας θητείας, το είδατε να συμβαίνει;

Γ. Δ.: «Όχι. Με λίγους ΟΤΑ είχε αρμονική συνεργασία η περιφερειακή αυτοδιοίκηση, παρότι προσπάθησε είτε με προγραμματικές συμβάσεις είτε με διαβαθμιδικές συνεργασίες να στηρίξει κυρίως μικρά νησιά, σε πολύ μεγάλο βαθμό με μεγάλους Δήμους της Περιφέρειας υπήρχε πρόβλημα συνεργασίας και συνεννόησης».

Αλλαγή υπήρξε και στον τρόπο άσκησης διοίκησης, πέραν της όποιας κριτικής περί θετικού ή αρνητικού, όπως και συμπεριφορών. Που θεωρείτε ότι οφείλεται αυτό;

Γ. Δ.: «Ίσως είναι ένα χαρακτηριστικό του σημερινού Περιφερειάρχης, το οποίο άλλοι το θεωρούν ως προτέρημα, άλλοι πάλι χαρακτηρίζουν αρνητικά την συμπεριφορά του. Ο Γ. Χατζημάρκος είναι μία έντονη προσωπικότητα, που έχει όμως το μειονέκτημα να έρχεται πολύ εύκολα σε συγκρούσεις. Αυτό φαίνεται και από την μαζική απώλεια συνεργατών του στη θητεία του ως Περιφερειάρχης. Στον τρόπο διοίκησης εμένα με έχει δυσαρεστήσει πάρα πολύ, κυρίως το ότι ο Περιφερειάρχης, για πρώτη φορά, υποβάθμισε την σημασία της έδρας της Περιφέρειας και δεν έδωσε την βαρύτητα που πρέπει στον ρόλο που έχει η Ερμούπολη και γενικότερα το νησί μας από το 1987 που καθιερώθηκε ως έδρα της Περιφέρειας. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι επισκέφθηκε την έδρα ο Περιφερειάρχης. Αυτό συνιστά είδηση, να επισκέπτεται ο Περιφερειάρχης την έδρα του. Υπάρχει μία υποβάθμιση και μία σταδιακή αποδυνάμωση της Ερμούπολης με την παρούσα Περιφερειακή θητεία. Ο Περιφερειάρχης δεν μπορεί να μη δίνει το «παρών» σε εβδομαδιαία βάση στην έδρα της Περιφέρειας. Τόσο εγώ όσο και ο συνάδελφο ο Τζώρτζης Μακρυωνίτης, είχαμε αισθανθεί, σε κάποιο βαθμό, γραφικοί, με το να το επισημαίνουμε συνεχώς».

Ταλανίστηκε η Περιφέρεια με το μεγάλο θέμα της προμήθειας των led, με τους περιφερειακούς συμβούλους της περιφερειακής μειοψηφίας να κάνουν λόγο για υποβάθμιση των οργάνων όπως η Οικονομική Επιτροπή, στην οποία υπήρξε και δική σας παρέμβαση. Ποιά η άποψη σας;

Γ. Δ.: «Ο συγκεκριμένος διαγωνισμός, επειδή οικονομικά είναι αρκετά υψηλός και στο πρώτο στάδιο του είχε μία απόφαση των ελεγκτικών οργάνων χαρακτηρίζοντας το ως «φωτογραφικό», θέλαμε να υπάρχει μεγαλύτερη διαφάνεια και στο διαγωνισμό που ακολούθησε. Πιστεύουμε ότι έγινα κάποια λάθη και κάποιες παραλείψεις και στο δεύτερο διαγωνισμό, ωστόσο, πέρα από εμάς και την παρέμβαση μας, θα πρέπει, εάν δεν έχουν λήξει οι προθεσμίες, να κάνουν τις παρεμβάσεις τους και οι ανταγωνίστριες εταιρείες. Εμείς από την πλευρά μας θεωρούμε ότι κάναμε το καθήκον μας και επισημάναμε τα λάθη και τις παραλείψεις κατά τη δική μας οπτική και θεώρηση των πραγμάτων. Σε καμία περίπτωση δεν θέλω να αφήσω αιχμή ότι κάτι πονηρό συμβαίνει με τον συγκεκριμένο διαγωνισμό, όμως εκείνο που οφείλαμε να κάνουμε το κάναμε, άσχετα ότι αντιμετωπιστήκαμε από την Περιφερειακή Αρχή κατά τρόπο υπερβολικά σκληρό».

Με την τόσων χρόνων αυτοδιοικητική εμπειρία πως θα χαρακτηρίζατε το αυτοδιοικητικό περιβάλλον της Σύρου, με αφορμή και τις επερχόμενες εκλογές;

Γ. Δ.: «Είναι ένα θέμα που δεν αφορά μόνο τα τοπικά πολιτικά πράγματα, αλλά έχει να κάνει με την γενικότερη ενασχόληση των πλέον ικανών με τα κοινά. Είναι γεγονός ότι η κρίση, από το 2010 και μετά, ήταν πολύ βίαιη και έκανε τον κόσμο να στραφεί εναντίον του πολιτικού συστήματος και των πολιτικών. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να φύγουν από την «πρώτη γραμμή» της ενασχόλησης με τα κοινά άνθρωποι ικανοί, άξιοι και με διάθεση προφοράς. Άλλοι μπορεί να έφυγαν δίκαια, γιατί έτσι επέλεξε ο ψηφοφόρος, άλλοι έφυγαν ίσως και άδικα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να έρθουν στα πράγματα όχι κατ’ ανάγκη άνθρωποι με την περισσότερη γνώση, εμπειρία και αποτελεσματικότητα. Είναι ένα φαινόμενο που αφορά γενικότερα την Ελλάδα και το πολιτικό σύστημα. Όμως είναι γεγονός ότι άνθρωποι που είχαν περάσει παλαιότερα από το Δημοτικό Συμβούλιο έχουν αφήσει το στίγμα τους και θα τους μνημονεύουμε για πάντα. Νομίζω όμως ότι η φοβία που υπάρχει και αυτός ο δισταγμός πολλών άξιων ανθρώπων να βγουν μπροστά και να διεκδικήσουν μερίδιο συμμετοχής στα κοινά με την πάροδο του χρόνου θα φύγει».

Παρότι ο πολιτικός χρόνος των 5 μηνών μέχρι τις εκλογές είναι μεγάλος και το προεκλογικό τοπίο σε κάποια σημεία του παραμένει θολό, θα διακινδυνεύατε κάποια εκλογικά προγνωστικά ή κάποιες ανοιχτές πολιτικές τοποθετήσεις;

Γ. Δ.: «Για να κατασταλάξει κάποιος θα πρέπει να δει τις προκριματικές θέσεις και το επίπεδο του προεκλογικού αγώνα και τη στάση των επικεφαλής των συνδυασμών. Πέρα από την καλή σχέση που έχω και με τον τωρινό Δήμαρχο Σύρου-Ερμούπολης και με τον Χωρικό Αντιπεριφερειάρχη Κυκλάδων, εγώ ως άτομο τάσσομαι υπέρ του συνδυασμού του Νίκου Λειβαδάρα, στον οποίο θα συμμετέχει σχεδόν το σύνολο των συνεργατών μου και τάσσομαι και υπέρ του συνδυασμού του Μανώλη Γλυνού, που είναι η διάδοχη κατάσταση του Γ. Μαχαιρίδη, με τον οποίο συνεργάστηκα πάρα πολύ καλά αυτά τα 4 χρόνια».

Πόσες πιέσεις δεχτήκατε είτε να ηγηθείτε ξανά δημοτικού συνδυασμού;

Γ. Δ.: «Είναι δύσκολο να θυμηθώ μέρα που να μην συναντήσω πολίτες που μου το ζητούσαν αυτό τα τελευταία χρόνια. Αλλά ήταν οριστική η απόφαση μου να μην ξανασχοληθώ με το Δήμο, αφού είχα κλείσει μία πορεία 32 χρόνων. Σήμερα μπορείς να απολαμβάνεις κάποιες προσωπικές σχέσεις ακόμη και με ανθρώπους που δεν σε είχαν στηρίξει και δεν σε είχαν ψηφίσει ποτέ, μα εισπράττεις την αγάπη τους και αυτό είναι σημαντικό. Δεν ξέρω αν είναι αυτό που με έχει παροπλίσει ακόμα περισσότερο».

Όταν οι παίκτες ολοκληρώνουν την καριέρα τους και αποσύρονται λένε ότι «κρεμάνε τα παπούτσια τους». Τα παπούτσια σας έχουν κρεμαστεί ή μήπως ετοιμάζονται για το επόμενο βήμα στο δρόμο που οδηγεί στα βουλευτικά έδρανα;

Γ. Δ.: «Σε αυτή τη φάση δεν μου λέει κάτι η ενασχόληση αυτή. Θα ήθελα να κάνω μία διακοπή. Για να συμμετέχω στις επόμενες εκλογές το αποκλείω. Αν στην πορεία, μετά από κάποια χρόνια (γέλια) ξαναπάρω πάλι το μικρόβιο και θέλω να ασχοληθώ αυτό δεν μπορώ να το αποκλείσω. Ποτέ δεν μπορείς να πεις ποτέ».

Όμως είναι πολλές οι φωνές που λένε ότι εδώ και αρκετά χρόνια θ έπρεπε να είχατε στραφεί στη Βουλή.

Γ. Δ.: «Είχα δεχτεί πιέσεις και θα μπορούσα να είχα μεταπηδήσει στη Βουλή, ιδιαίτερα τη δεκαετία του ‘90, αλλά ήταν κάτι που δεν το ήθελα γιατί εκτιμούσα ότι η προσφορά στον τόπο, υπάρχουν τα περιθώρια σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό, να γίνει με την ενασχόληση στον α΄βαθμό αυτοδιοίκησης».

Σε αυτή τη συνέντευξη απολογισμού, τι είναι αυτό που κρατάτε για το τέλος, ποιός είναι ο επίλογος σας;

Γ. Δ.: «Αυτοί που παίρνουν την απόφαση να ασχοληθούν με τα κοινά θα πρέπει να έχουν πάθος γι’ αυτό που θα κάνουν και να μην το βλέπουν ως καριέρα ή ως επίλυση του βιοποριστικού τους. Αν δεν παθιαστείς κι αν δεν αγαπήσεις αρρωστημένα αυτό που κάνεις δεν πρόκειται να πετύχεις, δεν πρόκειται να έχεις αποτέλεσμα. Αυτό πρέπει να χαρακτηρίζει κάποιον που ασχολείται με τα κοινά. Θέλω να υπενθυμίσω ότι με καταναγκασμό με οδήγησαν να ασχοληθώ για πρώτη φορά με το Δήμο και από Δημοτικός Σύμβουλος να πάω για Δήμαρχος και μετά από πολύμηνη πολιορκία, όμως ήταν μία κίνηση που έχει χαράξει επάνω μου και νομίζω ότι δεν θα μπορούσα να πάρω καλύτερη απόφαση. Είναι κάτι για το οποίο δεν μετάνιωσα σε καμιά στιγμή ούτε και θα μετανιώσω ποτέ στη ζωή μου».