«Ο προϋπολογισμός αναδεικνύει τις παθογένειες του Δήμου την τελευταία 15ετία»

 Η τοποθέτηση μας επί του προυπολογισμού του Δημου Σύρου-Ερμούπολης για το 2022, πιθανόν να σας ξενίσει, αλλά για εμάς είναι ουσιαστική.

 Η σημερινή συζήτηση του προυπολογισμού του 2022, εν μέσω μάλιστα της πανδημίας, έρχεται να αναδείξει τις επί χρόνια παθογένειες του Δήμου Σύρου – Ερμούπολης, όλων των δημοτικών αρχών αλλά και όλων μας, την τελευταία 15ετία.

  Οι τραγικά πρόχειρες και χωρίς σχεδιασμό ενέργειες στον τομέα των υποδομών έφεραν την Σύρο στην θέση του ουραγού, ανάμεσα στα υπόλοιπα Κυκλαδονήσια.

 Φτιάξαμε ένα αεροδρόμιο μέσα σχεδόν στον αστικό ιστό της Ερμούπολης και επί χρόνια πασχίζουμε να το επεκτείνουμε κατά 140 μέτρα. Όπως καταλαβαίνουμε όλοι, ουσιαστική διασύνδεση με το εξωτερικό δεν θα αποκτήσουμε υπό αυτές τις συνθήκες.

 Το υδατοδρόμιο ξεκίνησε να μελετάται με προγραμματική σύμβαση από το 2015 και κανείς δεν ξέρει ακόμη και σήμερα πότε θα ολοκληρωθεί.

 Φτιάξαμε μία μαρίνα τουριστικών σκαφών, η οποία δεν τηρεί τις προυποθέσεις σωστής λειτουργίας, ανακαλύψαμε μετά από χρόνια ότι ήταν αυθαίρετη κατασκευή και επί 20 χρόνια σαπίζει κυριολεκτικά.

 Φτιάξαμε μία προβλήτα κρουαζιεροπλοίων  δαπανώντας εκατομμύρια ευρώ, δαπανούμε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για την τοποθέτηση ηλεκτρονικών συστημάτων για την ασφάλεια των επιβατών και φύλαξης του χώρου, αλλά κανείς δεν σκέφτηκε ότι η προβλήτα έπρεπε να είναι μεγαλύτερη και δεν έγινε εκβάθυνση του λιμανιού, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να εξυπηρετήσουμε τα σημερινά θηριώδη κρουαζιερόπλοια.

 Το ‘master plan” του λιμανιού της Ερμούπολης, γυρίζει στα γραφεία του Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας επί μια δεκαετία.

 Για την μόλυνση αποφεύγουμε τεχνηέντως,  να βάλουμε το δάκτυλο «επί τον τύπον των ήλων»

  Δαπανήσαμε εκατομμύρια ευρώ σε κλειστό πάρκινγκ, σε μελέτες τύπου Καρεκλά, σε ηλεκτρονικούς εξοπλισμούς που ξηλώθηκαν τελικά, στο Νησάκι, σε ηλεκτρονικό σύστημα ενημέρωσης το οποίο ήταν έργο  “φάντασμα” και αποκαθηλώθηκε πριν λίγο καιρό, και παρόλα αυτά δεν έχουμε καταφέρει να δώσουμε, ούτε καν μια ανάσα στο κυκλοφοριακό πρόβλημα της Ερμούπολης.

 Το πολεοδομικό της Ερμούπολης παραμένει «άλυτο μυστήριο επί 17 συναπτά έτη».

 Χαρακτηρίσαμε χωρίς σχεδιασμό την Ερμούπολη “ιστορικό τόπο” και την Άνω Σύρο “παραδοσιακό οικισμό”. Πέραν των γνωστών προβλημάτων που έχουμε σε πολεοδομικό επίπεδο, ερήμωση οικισμού Άνω Σύρου και κατάρρευση κτιρίων στην Ερμούπολη, δεν καταφέραμε να εξασφαλίσουμε την παραμικρή ευρωπαϊκή ή εθνική  χρηματοδότηση για αυτές τις περιοχές.

 Εντάξαμε την περιοχή της Απάνω Μεριάς στις προστατευόμενες περιοχές Natura και μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει η παραμικρή αγροτουριστική επένδυση.

 Η περιοχή της Χαλανδριανής και του Καστριού γνωστές από τα ευρήματά τους σε μεγάλα αρχαιολογικά μουσεία του εξωτερικού είναι πολύ δύσκολα επισκέψιμες, με αποτέλεσμα να μην τις γνωρίζουν ούτε οι ίδιοι οι Συριανοί.

 Οι σχολικές μας εγκαταστάσεις είναι προβληματικές, για να μην αναφερθούμε στο κτίριο φάντασμα του 3ου δημοτικού.

 Αναμασάμε επί έτη την περιβαλλοντική μας ευαισθησία, αντικρίζοντας για χρόνια το κουφάρι μιας ανεμογεννήτριας στην περιοχή του Βούλια.

 Οι εγκαταστάσεις των αφαλατώσεων είναι παλιές, το δίκτυο ύδρευσης ειδικά στην Ερμούπολη, σε κακά χάλια, ενώ το φετινό καλοκαίρι λόγω και της ανομβρίας ζήσαμε τριτοκοσμικές καταστάσεις, από την έλλειψη νερού.

 Ο βιολογικός καθαρισμός στο Κίνι, λειτουργεί πλέον ως δεξαμενή συλλογής λυμάτων.

 Το οδικό μας δίκτυο είναι σε πολλά σημεία απαράδεκτο και ο μόνος δρόμος που φτιάχτηκε, ήταν  ο δρόμος του Χριστού στην Ανω Σύρο ο οποίος είναι στην ουσία μη λειτουργικός.

 Επί χρόνια δεν έχουμε ούτε καν καταφέρει να κάνουμε το πιο απλό. Να χωροθετήσουμε την πιάτσα ταξί.

 Κομπάζουμε για τον αριθμό τον αθλητικών μας εγκαταστάσεων, ξεχνώντας τις ευτράπελες καταστάσεις με τον Θόλο του κολυμβητηρίου, και την αδυναμία μας να λειτουργήσουμε τον χειμώνα την εν λόγω εγκατάστας, λόγω του υψηλού κόστους του πετρελαίου. Η  σύνδεση με το εργοστάσιο της ΔΕΗ, κόστους εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ κατέστει μετά από 2 χρόνια, ανενεργή. Τα φαινόμενα της διάλυσης της λαμαρινοκατασκευής της Β’ Αίθουσας του ΑΚΔΕ λόγω των ανέμων, η τραγική κατάσταση της Α’ Αίθουσας, η οποία κατά καιρούς στάζει και στην οποία χάσκουν επί πενταετία, τα σκουριασμένα σίδερα του φέροντα οργανισμού της καθώς και η κατάσταση που επικρατεί στο γήπεδο της Ανω Σύρου, μόνο τιμητικές δεν είναι για τον Δήμο μας.

Θέλουμε να αυτοχαρακτηριζόμαστε νησί του πολιτισμού.

Το Λαογραφικό μουσείο του Λυκείου Ελληνίδων, επί μια δεκαετία μας θυμίζει έντονα  το γεφύρι  της Αρτας.

 Για την συντήρηση και αποκατάσταση των  διατηρητέων ταφικών μνημείων στο Κοιμητήριο Αγ. Γεωργίου της Ερμούπολης είμαστε στο στάδιο της εκπόνησης επί πολλά χρόνια, με εγκεκριμένη χρηματοδότηση από το Υπουργείο Πολιτισμού.

 Το Βιομηχανικό μας Μουσείο, επί του οποίου στεγάζουμε την κληρονομιά της βιομηχανικής ιστορίας του νησιού μας μοιάζει απαξιωμένο. Για όσους διαφωνούν, μία επίσκεψη στο παλιό εργοστάσιο Βελισσαρόπουλου και στην ΑΚΕΣ, όπου φυλάσσονται αντικείμενα εκείνης της εποχής πιθανόν να τους πείσει, αν και μάλλον θα τους απογοητεύσει.

 Τα χωριά  μας, ενώ το καλοκαίρι σφύζουν από ζωή, τον χειμώνα μοιάζουν εγκαταλειμμένα, χωρίς αθλητικούς χώρους, ελάχιστες παιδικές χαρές, ενώ από μια ώρα και μετά, δεν υπάρχει η παραμικρή συγκοινωνία.

 Και εκατοντάδες άλλα προβλήματα, τα οποία γνωρίζουμε αλλά δεν επιλύουμε.

  Οσοι έχουμε περάσει από αυτήν εδώ την αίθουσα, αλλά και όσοι θήτευσαν σε θέσεις αποφάσεων , έχουμε το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης, για αυτήν την κατάσταση. Και αν οι συνδημότες μας ίσως δώσουν συγχωροχάρτι για τα λάθη και τις παραλείψεις μας,  σίγουρα όμως δεν πρόκειται να μας δικαιολογήσουν για την αδράνεια, την έλλειψη δυναμισμού και την λανθάνουσα νοοτροπία μας.

 Το να είμαστε αντίθετοι σήμερα σε έναν ακόμη προυπολογισμό, μας κατατάσσει πλέον στην «συμπαθητική ομάδα των γραφικών της τοπικής αυτοδιοίκησης». Το μόνο που μας απομένει είναι, από αύριο κιόλας, ενωμένοι, συντεταγμένοι, με τις τυχόν διαφωνίες μας να παράξουμε ουσιαστικό έργο για τον τόπο μας.

 Ο ιστορικός του μέλλοντος σίγουρα θα καταγράψει αυτήν την περίοδο, λόγω και της πανδημίας.

 Ηρθε η ώρα, να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας.

 Ως παράταξη θα ψηφίσουμε παρών, όχι μόνο στα πλαίσια της «περίεργης νομοθεσίας», αλλά και σε μια προσπάθεια αφύπνισης των συνειδήσεων, όσων ασχολούμαστε με την τοπική αυτοδιοίκηση, στην πάλαι ποτέ «αρχόντισσα των Κυκλάδων». Ταυτόχρονα θα δηλώσουμε παρόντες στην προσπάθεια, η οποία  πρέπει να ξεκινήσει αμέσως.