Νοσταλγία για το χθες - Ελπίδα για το αύριο

Το Σάββατο 31/5/2014 κατά την ολοκλήρωση της θείας λειτουργίας στον Iερό Nαό του Αγίου Φραγκίσκου στην Αζόλιμνο, στην οποία παραβρέθηκα, διαβάστηκε μια λιτή και σεμνή (όπως πάντα) επιστολή του Σεβασμιότατου Επισκόπου της Καθολικής Εκκλησίας Φραγκίσκου Παπαμανώλη, με την οποία ανακοίνωνε την Οριστική αποδοχή της παραίτησης του, το όνομα του αντικαταστάτη του, νέου Επισκόπου Πανοσιολογιότατου Πατέρα Πέτρου Στεφάνου, και ευχαριστούσε όλους όσους του συμπαραστάθηκαν και τον βοήθησαν στο έργο του.

Παρά το γεγονός ότι, λόγω πολυήμερης απουσίας μου στην Αθήνα, είχα ακούσει το γεγονός από τρίτους, και παρά το γεγονός πριν την έναρξη της λειτουργίας ο πατέρας Αντώνιος Βουτσίνος μου έδωσε την εφημερίδα ΚΑΘΟΛΙΚΗ στην οποία το συγκεκριμένο γεγονός ήταν το κύριο άρθρο, όταν άκουσα την ανακοίνωση κάτι ένιωσα να σφίγγεται μέσα μου. Ένιωσα ότι ξαφνικά δημιουργήθηκε ένα μεγάλο κενό στην Τοπική Κοινωνία, στην τοπική εκκλησία που μεταφέρθηκε μέσα στην ψυχή μου.

Δεν ξέρω εάν ήταν τα 30 και πλέον χρόνια γνωριμίας, αμοιβαίας εκτίμησης και φιλίας.

Δεν ξέρω εάν ήταν τα 16 χρόνια άριστης συνεργασίας και κοινής προσπάθειας.

Δεν ξέρω εάν ήταν η συμπαράσταση που είχε εκφράσει στο πρόσωπο μου και στην οικογένεια μου, στις δύσκολες στιγμές που περάσαμε, εγώ με την σε βάρος μου σκευωρία, και η σύζυγος με την περιπέτεια της υγείας της.

Δεν ξέρω εάν είναι το χαμόγελο, το χιούμορ και ο χαρακτήρας του, τα ιδιαίτερα προτερήματα του οποίου εάν επιχειρήσω να αναφέρω και να αναλύσω δεν θα έφταναν σελίδες, κάτι που λόγω του ταπεινού του χαρακτήρα θα τον έφερνε σε δύσκολη θέση. Δεν ξέρω εάν είναι το ανθρώπινο, σύγχρονο ρεαλιστικό, προσαρμοσμένο στην καθημερινότητα, κήρυγμα που άκουγα από το στόμα του.

Ίσως να ήταν όλα αυτά αλλά και πολλά άλλα ακόμη, που με έκαναν να νιώσω αυτό το κενό στα βάθη της ψυχής μου.

Βέβαια ο Θεός, η ζωή και η φύση έχουν φροντίσει τίποτε να μη μένει αναπλήρωτο, και ήδη η επιλογή έγινε και προσωπικά πιστεύω ότι ήταν ΑΡΙΣΤΗ. Είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι ο ήρεμος χαρακτήρας του νέου Επισκόπου, σε συνδυασμό με την ευγένεια και την ταπεινότητα που τον χαρακτηρίζουν αποτελούν εγγυήσεις για επιτυχή ποιμαντορία σε έναν ιδιαίτερα ευαίσθητο χώρο.

Στον σεβασμιότατο Π. Φραγκίσκο εύχομαι ο Θεός να του δίνει υγεία για πολλά χρόνια ακόμη ώστε να είναι κοντά μας για να είναι μικρότερη η πίκρα που νιώθουμε από την τυπική απουσία του, στο δε Πανοσιολογιότατο Π. Πέτρο, ο Θεός να του δίνει κουράγιο, δύναμη και υπομονή για να συνεχίσει το δύσκολο έργο που ο Θεός του επιφύλαξε.

ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ

Δημήτρης Μπάΐλας

Π. Νομάρχης Κυκλάδων