Στον 37ο αυθεντικό μαραθώνιο της Αθήνας πήρε μέρος ο Νίκος Ρούσσος

Στον 37ο Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας πήρε μέρος ο Συριανός Νίκος Ρούσσος. Ο Αθλητής ΑμέΑ του Παναθηναϊκού έτρεξε την απόσταση του Αυθεντικού Μαραθωνίου (42 χιλιομέτρων) και κατά τη διάρκεια της διαδρομής γνώρισε την αποθέωση τόσο από φίλους της ομάδα των πρασίνων, όσο κι από τους κατοίκους της πρωτεύουσας που βρέθηκαν στους δρόμους για να εμψυχώσουν τους αθλητές που πήραν μέρος. Ο Νίκος Ρούσσος είχε μαζί του τον Ισίδωρο Παλαμάρη και τον Γεράρδη  οι οποίοι των στήριξαν  καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδρομής. Να σημειώσουμε πως ο Νίκος Ρούσσος έγραψε ιστορία ως ο πρώτος αθλητής Αμέα που πήρε μέρος στον Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας, φορώντας την πράσινη φανέλα. Η Σύρος όπως φάνηκε ήταν μία απλή… προθέρμανση για τους αθλητές από την Σύρο, αφού μετά το Ντελακριάτζια ραν, πήραν μέρος σε μία πολύ μεγαλύτερη διαδρομή, αλλά και ιστορικής σημασίας. Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια για την προσπάθειά τους αυτή τόσο ο Νίκος Ρούσσος ο οποίος μέσα από την συμμετοχή του στους αγώνες θέλησε να στείλει και το δικό του μήνυμα… ζωής και θέλησης, αλλά και οι Παλαμάρης και Γεράρδης για την στήριξή τους και την βοήθεια που παρείχαν καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδρομής στον αθλητή του Παναθηναϊκού.

« Με στήριξαν Παλαμάρης και Γεράρδης»

Ο Συριανός αθλητής μίλησε στην «Κοινή Γνώμη» για την πρώτη του συμμετοχή στον Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας. Ταυτόχρονα έτρεξε και με τα χρώματα της αγαπημένης του ομάδας. «Είμαι αθλητής του Παναθηναϊκού ΑμέΑ στην Σκοποβολή και ήταν η πρώτη φορά που έτρεξα στον Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας, με χειρίλατο αμαξίδιο. Μαζί μου  καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδρομής είχα τον Ισίδωρο Παλαμάρη και τον Σπύρο Γεράρδη. Θα ήθελα να τους ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς μου για την βοήθεια τους και που μέσα από την επιμονή τους κατάφερα όχι μόνο να δηλώσω συμμετοχή, αλλά να τερματίσω σε έναν τόσο ιστορικό αγώνα. Η διαδρομή ήταν δύσκολη και χρειάστηκε μεγάλη προσπάθεια, όμως όπως είπα και πριν είχα μαζί μου αυτά τα δύο παιδιά που υπερέβαλαν εαυτό, ώστε τώρα να έχουμε τερματίσει και οι τρεις. Είναι μία αίσθηση που πραγματικά δεν μπορώ να περιγράψω, όταν μετά από ώρες προσπαθειών μπήκαμε και οι τρεις μας μέσα στο Παναθηναϊκό στάδιο. Ο κόσμος μας υποδέχθηκε με χειροκρότημα κι αυτό ήταν φανταστικό. Επίσης δεν μπορώ να μην σχολιάσω την αγάπη του κόσμου και των φιλάθλων του Παναθηναϊκού που σε Μαραθώνα και Μεσόγεια. Εικόνες μαγικές, εικόνες οι οποίες θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στην καρδιά μου. Θέλω να επαναλάβω αυτή την διαδρομή και φυσικά θα δηλώσω και στο μέλλον συμμετοχή στον Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας».

«Ο Νίκος μας γέμιζε δύναμη μέσα από το… χαμόγελό του»

Από την πλευρά του ο Ισίδωρος Παλαμάρης αναφέρθηκε στον αγώνα, αλλά και την απόφασή του να διανύσει την διαδρομή δίπλα στον φίλο του Νίκο Ρούσσο.

«Ήταν κάτι που το θέλαμε από πέρυσι. Ο Νίκος έχει ψυχή και θέληση η οποία μας δίνει κι εμάς απίστευτη δύναμη. Φέτος το προσπαθήσαμε πιο πολύ, μας έδωσαν την άδεια από τον αγώνα και μπήκαμε να δοκιμάσουμε. Ευτυχώς που ήταν μαζί και ο Γεράρδης Σπύρος.

Βοήθησε πάρα πολύ. Η διαδρομή δεν ήταν εύκολη, καθώς είχαμε να αντιμετωπίσουμε και τον όγκο που είχαμε και αυτό μας δυσκόλεψε λίγο. Γιατί δεν μπορούσαμε να προσπεράσουμε κόσμο, ενώ μπορούσαμε και σε πολλές περιπτώσεις προσπερνούσαμε συναθλητές μας. Ο αγώνας ξεκίνησε με βροχή κάτι που είχαμε κι ενδιάμεσα, αλλά και πάλι αυτό δεν ήταν πρόβλημα για εμάς. Ευτυχώς πήγαν όλα πολύ καλά και με βάση το πλάνο που είχαμε. Πριν την έναρξη του αγώνα είχαμε θέση ως στόχο να τερματίσουμε κάτω από τέσσερις ώρες. Το καταφέραμε χάρη στη βοήθεια του κόσμου που μας εμψύχωνε καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδρομής. Έβλεπα τον Νίκο να προσπαθεί και χαιρόμουν  μέσα από το δικό του… χαμόγελο. Είναι κάτι το μοναδικό, ο Νίκος μας γέμιζε με δύναμη και κουράγιο να συνεχίσουμε. Ανά ένα χιλιόμετρο περίπου με τον Γεράρδη αλλάζαμε, έτσι ώστε να μην σπαταλάμε πολύ ενέργεια. Δουλέψαμε, με μερικές προπονήσεις στους Κοράκους, βράδυ με φακούς στο κεφάλι, λειτουργήσαμε ως ομάδα και τα καταφέραμε.

Όταν τερματίσαμε ήμασταν τόσο χαρούμενοι που αγκαλιαζόμασταν και θα σου πω την αλήθεια, δακρύσαμε. Τερματίσαμε με ψιλά την σημαία των Δρομέων Σύρου».