Δημόσια παρέμβαση του Συλλόγου Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Σύρου, Τήνου και Μυκόνου

“Γενίκευση της υποχρεωτικότητας και στην Τήνο”

Καταγγέλλεται η μη ανταπόκριση του Δήμου όσον αφορά στις προϋποθέσεις εφαρμογής της δίχρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης στην προσχολική αγωγή
  • Πέμπτη, 15 Νοεμβρίου, 2018 - 06:16
  • /   Eνημέρωση: 15 Νοε. 2018 - 21:01

Τις προσχηματικού χαρακτήρα δικαιολογίες του Δήμου Τήνου για τη μη ανταπόκρισή του στην προσπάθεια εφαρμογής της δίχρονης προσχολικής υποχρεωτικής εκπαίδευσης και αγωγής στο νησί, καταγγέλλει δημοσίως και καυτηριάζει ο Σύλλογος Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Σύρου, Τήνου και Μυκόνου.

Με ανακοίνωσή του, στο περιεχόμενο της οποίας υποστηρίζει πως επί της ουσίας η Δημοτική Αρχή Τήνου με πρόσχημα την έλλειψη υποδομών δεν βοηθά στην κατεύθυνση της γενίκευσης της δίχρονης προσχολικής εκπαίδευσης, απαιτεί άμεσες ενέργειες πλέον από τον Δήμο, προκειμένου να εφαρμοστεί το μέτρο που ευνοεί πολλές οικογένειες.

 

Ο ρόλος Δημάρχων στο θέμα, ενέχει κινδύνους”

Προλογίζοντας το θέμα, τα μέλη και το ΔΣ του Συλλόγου υπενθυμίζουν τη διαφωνία τους με τον ρόλο και τη δύναμη” που δίδεται στους Δημάρχους αναφορικά με την εφαρμογή ή μη του μέτρου.

Όπως εξηγούν: “Ο σύλλογος από την περσινή χρονιά είχε επισημάνει ότι η υπόσχεση για τη γενίκευση της δίχρονης προσχολικής αγωγής ήταν ένα πουκάμισο αδειανό καθώς αυτή πραγματοποιήθηκε σε δήμους στους οποίους η προσχολική αγωγή και εκπαίδευση ήταν ήδη πραγματικότητα. Από τους 184 δήμους στους οποίους υλοποιήθηκε η υπόσχεση, οι 154 είχαν πληθυσμό μικρότερο από 15.000. Στην πράξη, η κυβέρνηση υλοποιεί την πολιτική των μηδενικών δαπανών για τα νηπιαγωγεία την ίδια στιγμή που ισχυρίζεται ότι ενδιαφέρεται για την προσχολική αγωγή και εκπαίδευση. Παράλληλα, είχαμε επισημάνει ότι ο αναβαθμισμένος ρόλος των δημάρχων για την υλοποίηση ή μη της υποχρεωτικότητας, μιας κρίσιμης βαθμίδας του δημόσιου σχολείου, ενέχει τεράστιους κινδύνους για το μέλλον συνολικά του δημόσιου σχολείου, στο πλαίσιο της συνολικής πολιτικής της λεγόμενης αποκέντρωσης, δηλαδή της ιδιωτικοποίησης της δημόσιας εκπαίδευσης”.

Επιπλέον, τονίζουν πως, “Την ίδια στιγμή καταγγείλαμε με τον πλέον σαφή τρόπο και την πολιτική της ΚΕΔΕ (συλλογικού οργάνου της τοπικής αυτοδιοίκησης) που πίεζε να διατηρηθεί το υπάρχον καθεστώς της εμπορευματοποίησης της προσχολικής αγωγής, προκειμένου να ενοποιηθεί η εποπτεία της στις ηλικίες 0-6 διαμέσου των voucher. Το ενδιαφέρον των δήμων για αυτές τις ηλικίες συμβαδίζει με το ευρύτερο όραμα της πλειοψηφίας της ΚΕΔΕ για μια αγορά προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης, η οποία θα λειτουργεί με κουπόνια, ανοίγοντας προοπτικά το δρόμο για τη συνολική λειτουργία του δημόσιου σχολείου με αυτούς τους όρους”.

 

Καμία διαπραγμάτευση

Με φόντο τα ανωτέρω, ο Σύλλογος υπενθυμίζει τη σταθερή θέση, του, λέγοντας τα εξής: “Στη βάση των δύο παραπάνω πολιτικών συμπληγάδων ως σύλλογος τονίσαμε αταλάντευτα, χωρίς καμιά διαπραγμάτευση με τη διοίκηση και τους δήμους, την άμεση γενίκευση της προσχολικής εκπαίδευσης και αγωγής, θεωρώντας ούτε ότι ένα παιδί δεν πρέπει να μείνει έξω από το δημόσιο νηπιαγωγείο. Αυτή είναι η θέση του κλάδου, αυτή η θέση εκφράζει την εργαζόμενη πλειοψηφία και τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών μας”. Προσθέτει δε, πως, “το 2χρονο υποχρεωτικό νηπιαγωγείο καθιερώθηκε και στη Σύρο και στη Μύκονο” ωστόσο, “Ο δήμος Τήνου αρνήθηκε πέρσι, με πρόσχημα την έλλειψη υποδομών, αν και στην πραγματικότητα η αντίθεσή του ήταν πολιτική και ιδεολογική, καθώς συντάσσεται έμμεσα αλλά ανοικτά με τις θέσεις της ΚΕΔΕ”.

Κατόπιν των προαναφερθέντων, το ΔΣ σχολιάζει πως, “Αν σε ένα ημιαστικό δήμο, στον οποίον η υποχρεωτικότητα είναι ήδη σχεδόν εμπεδωμένη πραγματικότητα αρνείται να μπει σε οποιαδήποτε συζήτηση για την υποχρεωτικότητα κατανοούμε πολύ καλά τι θα συμβεί σε ένα πολυπληθή δήμο όπως αυτόν της Αθήνας ή της Θεσσαλονίκης. Στην πραγματικότητα αρνείται την υποχρεωτικότητα έστω και αν πρόκειται μόνο για μια αίθουσα. Αυτό και μόνο αποδεικνύει την πολιτική και όχι πρακτική βάση, της άρνησής του”.

 

Εμμένουμε και διεκδικούμε την υποχρεωτική εφαρμογή”

Ο Σύλλογος ενημερώνει και σχετικά με τις τελευταίες εξελίξεις για την προσπάθεια εφαρμογής στην Τήνο, αναφέροντας, πως, “Την Παρασκευή 9 Νοέμβρη συγκλήθηκε η τριμερής επιτροπή για την υποχρεωτικότητα στο νησί της Τήνου για τη φετινη χρονιά. Αν και πέρασε ένα εξάμηνο από την προηγούμενη, ο δήμος Τήνου δεν έκανε στο μεσοδιάστημα τίποτα απολύτως και επανέλαβε την περσινή του θέση. Δεν τοποθετήθηκε αν επιθυμεί το υποχρεωτικό δημόσιο νηπιαγωγείο, ούτε για το ποιές ήταν οι ενέργειες του το τελευταίο διάστημα. Ζήτησε τελικά χρόνο να συζητήσει με τη ΔΕΠ και τη σχολική επιτροπή, χωρίς να τοποθετηθεί για τίποτα, επιθυμώντας μάλλον να κερδίσει χρόνο και να βρεί πολιτικά ερείσματα”.

Κατόπιν των παραπάνω, σημειώνουν πως, “Εμείς επαναλάβαμε τη θέση μας και τη θέση του κλάδου και της Γ.Σ μας για άμεση γενίκευση της δίχρονης προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Θεωρούμε ότι η γενικόλογη επίκληση της έλλειψης υποδομών, λειτουργεί τελικά προσχηματικά για την απόρριψη οποιασδήποτε συζήτησης. Να θυμίσουμε ότι στο σύλλογο μας, πάνω από το 50% των σχολικών μονάδων των δημοτικών σχολείων είναι εξίσου ακατάλληλες, ενώ για χρόνια στην Τήνο, με ευθύνη υποθέτουμε και του δήμου (πριν την κατασκευή του 3ου δημοτικού) γίνονταν μαθήματα σε καταστήματα έξω από το κύριο σχολικό συγκρότημα, αλλά ουδέποτε τέθηκε ζήτημα υποχρεωτικότητας του δημοτικού σχολείου. Κάποιοι επιχειρούν μάλλον να μας κοροϊδέψουν, όλοι αυτοί (κυβερνήσεις – δήμοι) που στοιβάζουν εδώ και χρόνια τα παιδιά μας σε ακατάλληλα κτήρια, χωρίς εργασίες συντήρησης. Να επισημάνουμε επίσης ότι εμείς ουδέποτε μπήκαμε σε συζητήσεις διαχειριστικού χαρακτήρα (ποιά αίθουσα κτλ), καθώς αυτή είναι υποχρέωση του δήμου και της διοίκησης. Να αναλάβουν άμεσα τις ευθύνες τους”.

Προτού κλείσουν την παρέμβασή τους, εξηγούν πως, “Διεκδικούμε και παλεύουμε συνεπώς για ένα σύγχρονο νηπιαγωγείο και δημοτικό σχολείο με τις αντίστοιχες υποδομές (σχολική εγκατάσταση, εργαστήρια, βιβλιοθήκες, αίθουσα ολοήμερου κτλ) μαζί με την κοινωνία, αλλά δεν παραδίδουμε σε κανέναν το δικαίωμα στο δημόσιο νηπιαγωγείο με πρόσχημα γενικά και αόριστα τις “υποδομές”. Πόσο μάλλον όταν είναι εμφανές ότι δεν υπάρχει κανένα πραγματικό ενδιαφέρον, καθώς η συζήτηση αφορά μια αίθουσα, διάσταση που ο δήμος σκόπιμα αποσιωπά ή μεγαλοποιεί, χωρίς να έχει κάνει κάτι ουσιαστικά. Θέλει το δίχρονο δημόσιο νηπιαγωγείο ναι ή όχι;”.

Συμπερασματικά, τονίζουν τέλος πως, “Και τακτικά μιλώντας, γιατί να πιεστεί ο οποιοσδήποτε δήμος και η οποιαδήποτε κυβέρνηση για ένα σύγχρονο δημόσιο νηπιαγωγείο, όταν το τελευταίο συνεχίζει να βρίσκεται στη θολή ζώνη του διπλού δικτύου (δημόσιο νηπιαγωγείο αλλά και δημοτικές και ιδιωτικές επιχειρήσεις προσχολικής αγωγής) και της ιδιωτικοποίησης; Το ζήτημα, με αυτό τον τρόπο, θα παραπέμπεται αιώνια στις ελληνικές καλένδες. Αντίθετα η υποχρεωτικότητα είναι το πρώτο και αποφασιστικό (αλλά όχι τελικό) βήμα ενός διαρκούς αγώνα για ένα δημόσιο νηπιαγωγείο που θα αντιστοιχεί στις ανάγκες της εργαζόμενης πλειοψηφίας του 21ου αιώνα.

Στη βάση των παραπάνω θεωρούμε αυτονόητη τη γενίκευση της υποχρεωτικότητας και στην Τήνο για την οποία παλεύουμε με βάση τις αποφάσεις της Γ.Σ μας και συνεχίζουμε τον αγώνα μας για ένα σύγχρονο δημόσιο νηπιαγωγείο για όλους τους μαθητές μας”.