“Μπορούμε να πιέσουμε και θα το κάνουμε”

Σε κατάληψη των χώρων του Επαγγελματικού Λυκείου Σύρου, προχώρησαν οι μαθητές, μετά από σχετική απόφαση του 15μελούς συμβουλίου, ως συμβολική διαμαρτυρία, ενάντια στα προβλήματα, που παραμένουν άλυτα, παρά τα διαβήματα, τόσο εκ μέρους των μαθητών, όσο και από πλευράς γονέων και εκπαιδευτικού προσωπικού.

Σε κινητοποίηση, ενάντια στα προβλήματα, που παραμένουν άλυτα, για τους μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της Σύρου, αποφάσισαν να προχωρήσουν, μετά από τη διεξαγωγή Γενικής Συνέλευσης, οι μαθητές του Επαγγελματικού Λυκείου (ΕΠΑΛ) Σύρου. Κυριότερο αίτημά τους, σε αυτή την κινητοποίηση, παραμένει η λύση των ιδιαίτερα σοβαρών προβλημάτων στη μετακίνηση των μαθητών, από και προς το σχολείο, ενώ ιδιαίτερη έμφαση δίνουν στην ανάγκη για ενέργειες βελτίωσης τόσο του σχολικού εξοπλισμού, όσο και του αισθήματος ασφάλειας, εντός και εκτός σχολείου.

Στην εφημερίδα μίλησαν, τα μέλη του 15μελούς Συμβουλίου του ΕΠΑΛ Σύρου, κ.κ. Μαρουδιάς Νίκος και Χαλαβαζής Αλέξανδρος, οι οποίοι, ενώπιον των συμμαθητών τους και των λοιπών μελών του Συμβουλίου, ανέλυσαν τα αιτήματα της κατάληψης των μαθητών, τονίζοντας, πως έχουν τη στήριξη, τόσο των γονέων, οι οποίοι έχουν κάνει και από την πλευρά τους έγγραφα διαμαρτυρίας προς τους ιθύνοντες, προκειμένου να λυθούν τα προβλήματα, όσο και των καθηγητών τους.

Να υπογραμμιστεί, πως η κατάληψη των μαθητών του ΕΠΑΛ Σύρου, δεν πρέπει να συνδέεται, όπως πολλοί επιδιώκουν, με άλλου είδους δράσεις εξυπηρέτησης πολιτικών σκοπιμοτήτων του ακραίου χώρου. Τα αιτήματα των μαθητών δεν αφορούν σε τίποτε περισσότερο, από αυτά που οι ίδιοι οι μαθητές ανέφεραν στην “Κοινή Γνώμη”.

“Ακόμα δεν έχουμε δει κάποια ενέργεια”

Σύμφωνα με τα μέλη του 15μελούς Συμβουλίου, κυριότερο ζήτημα και το πρώτο στη λίστα, που έφερε τη διαμαρτυρία των μαθητών, είναι το δυσεπίλυτο πρόβλημα της μεταφοράς των μαθητών. Πέραν από τα επιχειρήματα, που προέβαλε σε σχετική παρέμβασή της η Ένωση Γονέων Δήμου Σύρου – Ερμούπολης, που φιλοξενήθηκε στην εφημερίδα και ανέδειξε την αγωνία των γονέων, αναφορικά με το ζήτημα, οι μαθητές του ΕΠΑΛ ανέφεραν, πως “πριν δύο εβδομάδες, είχαμε συνάντηση με τους υπεύθυνους της Π.Ν.Α., για τα προβλήματα, που έχουμε παρατηρήσει, σχετικά με τη μεταφορά των συμμαθητών μας με τα ΚΤΕΛ. Εκτός των άλλων, είχαμε πει, πως ενώ οι περισσότεροι μαθητές που βρίσκονται σε απόσταση άνω των τεσσάρων χιλιομέτρων έχουν βγάλει κάρτα και δεν πληρώνουν, ωστόσο, κάποια άλλα άτομα, που μένουν σε απόσταση όντως πάνω από 4 χιλιόμετρα, αλλά δεν έχουν κοντά τους στάση, πληρώνουν κανονικά εισιτήριο. Έχουμε ζητήσει στην Περιφέρεια να παρέμβει, μας έχουν πει ότι το θέμα είναι των ιδιωτών και δεν μπορούν να κάνουν κάτι, είναι πολύ δύσκολο να το λύσουν. Ζητήσαμε, επίσης, να αλλάξουν τα δρομολόγια των Mini Bus, για την καλύτερη εξυπηρέτηση των μαθητών. Επίσης, να αλλάξει το ωράριο, γιατί με το υπάρχον δεν εξυπηρετούνται καθόλου τα παιδιά, με αποτέλεσμα να έρχονται στο σχολείο, είτε πολύ πιο νωρίς και να περιμένουν, είτε πολύ αργότερα και να επιβαρύνονται με απουσίες. Μας υποσχέθηκαν, ότι αυτό μπορεί να αλλάξει, αλλά ακόμη δεν έχουμε ακόμη δει κάποια ενέργεια”.

Ανεπαρκής η φύλαξη των σχολικών χώρων

Περαιτέρω, στα αιτήματα των μαθητών περιλαμβάνεται και η ενίσχυση του αισθήματος ασφαλείας των μαθητών. “Έχουμε κάνει αίτημα εγγράφως, ώστε να μπει ένας τουλάχιστον σχολικός τροχονόμος. Υπάρχουν πολλά τρακαρίσματα, ενώ υπάρχει και θέμα, με τα λεωφορεία, που παρκάρουν στη μέση του δρόμου, 'κόβοντας' την ορατότητα. Έχει τύχει να γίνει ατύχημα μπροστά μου”, σημείωσε ο κ. Μαρουδιάς, με πολλούς συμμαθητές του να κουνούν συγκατανευτικά το κεφάλι.

“Αίτημά μας είναι επίσης η προστασία των σχολικών χώρων. Παιδιά - όχι μαθητές - εξωσχολικοί, μπαίνουν στους σχολικούς χώρους, χωρίς να τους ελέγχει κάποιος. Υπάρχει μεν, ένας σχολικός φύλακας, αλλά είναι ένας άνθρωπος και δουλειά του είναι να φυλάσσει όλο το σχολικό συγκρότημα – και τους χώρους του Γενικού Λυκείου. Όταν ο φύλακας είναι στο χώρο του ΓΕΛ και μπει κάποιος από την είσοδο του ΕΠΑΛ, που είναι ανοιχτή, είναι λογικό, να μη μπορέσει να ελέγξει. Έχουμε δει πολλά παιδιά να μπαίνουν έτσι. Ιδανικά, θα θέλαμε να υπάρχει επίσης και μία φύλαξη στο πάρκινγκ, γιατί έχουν κλαπεί πολλά κράνη, πειράζονται μηχανές, κλέβονται πράγματα μέσα από μηχανές κλπ”, σημειώνουν τα μέλη του 15μελούς Συμβουλίου.

Ελλείψεις σε βιβλία, εξοπλισμό και... καρέκλες

Ακόμη ένα ζήτημα, για το οποίο διαμαρτύρονται τα παιδιά του ΕΠΑΛ, είναι οι ελλείψεις σε υλικοτεχνικό εξοπλισμό, αναλώσιμα και βιβλία.

Ξεκινώντας, από το γεγονός, ότι τα παράθυρα σε πολλές αίθουσες είναι φθαρμένα σε σημείο τέτοιο, που να ανοίγουν με ένα απλό σπρώξιμο, ενώ εντός των αιθουσών βρίσκεται ακριβός σχολικός ή/και εργαστηριακός εξοπλισμός, οι μαθητές συνεχίζουν λέγοντας, πως “ένα άλλο πρόβλημα, που έχουμε, είναι έλλειψη σε βιβλία. Για παράδειγμα, στην ειδικότητα των Δομικών, η Β' τάξη του ΕΠΑΛ έχει έλλειψη βιβλίων, με αποτέλεσμα να ζητήσουν οι καθηγητές από εμάς, τους μαθητές της Γ' τάξης, να φέρουμε τα περσινά μας βιβλία, για να καλύψουμε τις ανάγκες αυτών των μαθητών”. Όπως συμπληρώνουν “υπάρχουν πολλές ελλείψεις και σε εργαστηριακό εξοπλισμό. Αναγκαζόμαστε, ορισμένες φορές, να συνεισφέρουμε οικονομικά, για να αγοραστούν διάφορα υλικά ή εξαρτήματα”.

Εντύπωση προκαλεί ακόμη και το αίτημα των μαθητών για περισσότερες καρέκλες και θρανία. “Υπάρχει έλλειψη σε καρέκλες και θρανία. Φέτος και πέρυσι εγγράφηκαν στο ΕΠΑΛ περισσότερα παιδιά, απ' ό,τι υπολόγιζαν οι υπεύθυνοι. Υπήρχε ένα περίσσευμα περίπου 40-50 καθισμάτων, ήρθαν πολλά περισσότερα παιδιά και αφού δανειστήκαμε κάποια θρανία και καρέκλες από το ΓΕΛ και πάλι δεν έφτασαν, οι μαθητές κατασκεύασαν καρέκλες με ξύλα δικά τους. Τώρα, βέβαια, δεν υπάρχει άλλο απόθεμα. Αν σπάσει μία καρέκλα δεν υπάρχει άλλη να την αντικαταστήσει”.

Ασαφείς και αόριστες οι δεσμεύσεις για λύση

Ολοκληρώνοντας, τα μέλη του 15μελούς, σημειώνουν, ότι γονείς και καθηγητές, “είναι μαζί μας και μας έχουν παροτρύνει να απευθυνόμαστε προς τους αρμόδιους, να κάνουμε εγγράφως τα αιτήματά μας”.

Όπως σημειώνουν, οι υπεύθυνοι “μας είπαν, ότι τα προβλήματα θα λυθούν, αλλά δεν μας είπαν ούτε πότε θα λυθούν, ούτε με ποιο τρόπο”, ενώ καταλήγοντας δηλώνουν, πως “θα συνεχίσουμε την κινητοποίηση, ανάλογα με την ανταπόκριση, που θα έχουμε στα αιτήματά μας. Στην περίπτωση που μας γυρίσουν την πλάτη, θα συνεχίσουμε. Και όχι απαραίτητα με κατάληψη, δεν είναι σκοπός μας να χάνεται μάθημα, ούτε θέλουμε να κάνουμε 'κοπάνα'. Μπορεί να σκεφτούμε να κάνουμε μία πορεία διαμαρτυρίας, ή κάτι άλλο. Δεν θέλουμε να προσβάλλουμε κανέναν υπεύθυνο και δεν λέμε, ότι κανείς δεν κάνει τίποτα. Η κατάληψη, αυτή τη στιγμή, γίνεται συμβολικά, για να δείξουμε, ότι μπορούμε να πιέσουμε και αν χρειαστεί θα το κάνουμε. Πάντα, ανάλογα με τις αποφάσεις, που θα πάρουν συνολικά οι μαθητές και αν όντως δούμε, ότι δεν υπάρχει καλή θέληση για λύση στα προβλήματά μας”.