"Άπαιτούνται άμεσες νομοθετικές ενέργειες"

Επίκαιρη ερώτηση του Νίκου Ξυδάκη σχετική με τις διαρκείς αυθαιρεσίες στις ελληνικές παραλίες συζητήθηκε στην Ολομέλεια τη Δευτέρα 29 Ιανουαρίου.

«Η εικόνα στα κοσμοβριθή νησιά και τις ακτές της Ελλάδας είναι η εξής: οι παραλίες, τύποις κοινόχρηστο αγαθό, είναι κατειλημμένες από επιχειρηματίες οι οποίοι έχοντας πάρει το δικαίωμα απλής χρήσης για συγκεκριμένη έκταση, αυθαιρετούν αναπτύσσοντας ξαπλώστρες και ομπρέλες σε πολλαπλάσιο χώρο. Την ίδια στιγμή ο κρατικός μηχανισμός αδυνατεί να κάνει ουσιαστικούς και έγκαιρους ελέγχους, με αποτέλεσμα ο καθείς να αυθαιρετεί όπως θέλει».

«Να ποιες είναι οι προτάσεις μου», συνέχισε ο Ν. Ξυδάκης: «Πρώτον, να υπάρξει σαφής νομοθετική πρόβλεψη για ανάρτηση επί τόπου πινακίδας με το σκαρίφημα του παραχωρούμενου χώρου για να ξέρει ο παραθεριστής ποιος χώρος είναι ελεύθερος. Το ίδιο σκαρίφημα να είναι αναρτημένο στην ιστοσελίδα του Δήμου, με σαφήνεια και απλότητα. Να περιλαμβάνει και το τηλέφωνο της αρμόδιας υπηρεσίας, προκειμένου ο πολίτης να ξέρει πού να απευθυνθεί αμέσως, ακόμα και τηλεφωνικώς, όταν έρχεται αντιμέτωπος με αυθαιρεσία. Όχι να ψάχνει ο πολίτης το λιμενικό, την κτηματική υπηρεσία ή το δήμο, που θα παραπέμπουν ο ένας στον άλλο ή θα έχουν φόρτο εργασίας και θα εμφανιστούν για έλεγχο τον Οκτώβριο. Όσο για τα πρόστιμα που επιβάλλονται δεν έχουν κανένα νόημα αν η αυθαιρεσία τους προηγούμενους πέντε μήνες έχει αποφέρει πολλαπλάσιο πλουτισμό, αποκτηθέντα παρανόμως σε βάρος ενός συνταγματικού δικαιώματος -την ελεύθερη πρόσβαση στις παραλίες.

Δεύτερον, θα πρέπει νομοθετικά να οριστεί ποιο ποσοστό, ποιο μέρος της παραλίας είναι προς παραχώρηση. Το 20%, το 30%,; Ένα εύλογο μέρος. Να μη γίνεται σύγχυση με το 50% που αφορά τον υποτιθέμενο ελεύθερο χώρο εντός εκείνου που παραχωρείται για ξαπλώστρες, ο οποίος στην πράξη δεν είναι προσβάσιμος από τους λοιπούς κολυμβητές. Αναφέρομαι στο μέγιστο χώρο που θα παραχωρείται σε κάθε παραλία και δεν πρέπει να υπερβαίνει το 20-30%.

Τρίτον: Θα πρέπει να σκεφτούμε πολύ σοβαρά ως νομοθέτες και ως εκτελεστική εξουσία μήπως κάποια από τα αδικήματα της παράβασης πρέπει να ορίζονται ως αυτόφωρα. Να υπάρχει ο φόβος των κανόνων, ο φόβος του Συντάγματος, ο φόβος για καίριες επιπτώσεις αν θιγεί η ελευθερία του προσερχόμενου. Θα σας δώσω ένα πολύ απλό παράδειγμα για να καταλάβετε το μέγεθος. Μία από τις θαυμάσιες παραλίες της Μυκόνου είναι το Αγράρι. Εκεί δεν συμβαίνουν παραβιάσεις. Γιατί; Διότι ένας πολύ γνωστός επιχειρηματίας έχει το σπίτι του στην παραλία και έχει φροντίσει απλούστατα να εφαρμόζεται ο νόμος. Στις υπόλοιπες παραλίες δεν υπάρχει χώρος ούτε για μία πετσέτα. Αυτό είναι ντροπή για την ελληνική δημοκρατία, ντροπή για το ελληνικό κράτος, ντροπή για μας που νομοθετούμε και τον κρατικό μηχανισμό που δεν ελέγχει ή ελέγχει κατόπιν εορτής. Ο οποίος μηχανισμός είναι χαώδης. Για μερικές παραβάσεις της παραλίας επιλαμβάνονται τρία και τέσσερα και πέντε υπουργεία και όλοι είναι ανεύθυνοι ή σωστότερα όλοι είναι ανευθυνο-υπεύθυνοι, με θύματα τον πολίτη, την εικόνα της χώρας, και την υγιή τουριστική επιχειρηματικότητα.

Αυτό που προτείνω όμως πρέπει να γίνει αύριο το πρωί. Όχι του χρόνου. Τον Φεβρουάριο θα γίνουν νέες παραχωρήσεις, τον Απρίλιο ή Μάιο αρχίζει η τουριστική σεζόν. Θα πρέπει όλες οι ρυθμίσεις να γίνουν τώρα», κατέληξε ο Νίκος Ξυδάκης. «Έχουμε τη βούληση, γνωρίζουμε το πρόβλημα. Ας κάνουμε την πράξη».

.