Άλλο δείχνεις, άλλο είσαι

Είθισται, η μαχητικότητα και η έντονη διεκδίκηση, ακόμα και η αντιπαράθεση με κατεστημένες καταστάσεις να λειτουργούν ενισχυτικά υπέρ πολιτικών προσώπων που εκδηλώνουν τέτοιες συμπεριφορές, αυξάνοντας τα ποσοστά τους σε επίπεδο κοινωνικής αποδοχής.   

Αυτό βέβαια ισχύει σε περιπτώσεις πολιτικών που διαθέτουν ένα ιδεολογικό υπόβαθρο τέτοιο που επιτρέπει την αναγνώριση μιας αυθεντικότητας στην αγωνιστικότητα που εκδηλώνουν.

Σε περιπτώσεις όμως σαν και τη δική σου, που κάθε μαχητική έξαρση συνοδεύεται πάντοτε από το δήθεν, που κάθε έκφραση διαφωνίας υπαγορεύεται από συμφέρον και κάθε αντίδραση σου είναι για δημιουργία εντυπώσεων, τότε αυτό που μπορεί να σου αναγνωριστεί είναι είτε η πολιτική αλητεία είτε μία νευρωτική ψύχωση.

Όταν τα γεγονότα έρχονται και σε προδίδουν, όταν η εικόνα του άφθαρτου αγωνιστή υπέρ των δικαιωμάτων των αδικημένων καταρρίπτεται μέσα σε λάκκους λάσπης, που εσύ δημιούργησες, όταν η απάτη που καλλιεργείς ξεπερνάει τα όρια και έρχεται και σου κάθεται στα μούτρα, τότε δεν μπορείς να ξεφύγεις από την αλήθεια.

Ήρθε η ώρα που οι διχαστικές σου τακτικές, οι κομπογιανίτικες πρακτικές σου και οι τσαμπουκάδες της ψευτομαγκιάς σου ξεμπροστιάστηκαν.

Εκεί οι θιγμένοι να σε καταριούνται, εκεί οι κατήγοροι να σε ξεσκεπάζουν, εκεί εσύ να λουφάζεις από τρόμο και αγωνία, εκεί και όλοι οι άλλοι, κοινό αποσβολωμένο να φρικάρει με το ξεγύμνωμα σου.

Όλοι θεατές στο ξεβράκωμα σου, ώ άφθαρτε αγωνιστή των δικαίων! 

Και απέναντι σε όλο αυτό εσύ, που μόνο όταν επιβεβαίωσες την απουσία των θιγμένων, επιδόθηκες σε μία επίδειξη της απύθμενης βλακείας σου, σε έναν ευκαιριακό τζερτζελέ, σε μια ξετσίπωτη χρησιμοποίηση προσωπικών διαφορών, σε ένα ξεδίπλωμα της εγωπάθειας σου, σε μία παράσταση ψυχωτικής έξαρσης.

Ο δρόμος πια περνάει από τα έδρανα διατύπωσης δημόσιου λόγου στα δωμάτια με τους λαστιχένιους τοίχους.

Όμως οι μαγκιές που με φτήνια πούλησες, δεν σου βγήκαν και τα παραμύθια με δράκους και άλλα τέρατα μπορούν πλέον να φοβίσουν μόνο εσένα.

Το ψέμα που κατασκεύασες το έριξες ως ύστατο όπλο αυτο-υπεράσπισης, όμως όχι μόνο δεν σου βγήκε αλλά επιβεβαίωσε τόσο την πολιτική όσο και την προσωπική σου ανεπάρκεια.

Κατάφερες με τις μπούρδες του αυτοπαινέματος σου να κάνεις πολλούς να δακρύσουν από τα γέλια, στα μάτια ακόμα περισσότερων να γίνεις περίγελος, μία κοινωνία να σε φτύνει και όλοι πλέον να αναγνωρίσουν το πραγματικό σου πρόσωπο.

Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να βρεθεί κάποιος να σε μαζέψει, γιατί καλές οι παραστάσεις με μονολόγους ηλιθίων, όμως χορτάσαμε πια, πάθαμε βέρτιγκο από την τόση αποφορά του ανήθικου που εκπέμπεις.

Όσο και αν οι συμβιβασμένοι κονδυλοφόροι προσπάθησαν να αποσιωπήσουν το γεγονός και να αντιμετωπίσουν την κατάντια σου και την πολιτική και ηθική σου απογύμνωση ως μη γενόμενα, η δημόσια προβολή της πραγματικότητας υπήρξε ο αδιάψευστος μάρτυρας.

Επιτέλους, φάνηκε το πρόσωπο, αυτό το σάπιο, αδίστακτο και κακιασμένο πίσω από το προσωπείο του μαχητή που μοστράρεις.

Και που είσαι, μαχητή, μάλλον πρέπει να αναβάλλεις την «επανάσταση» σου μέχρι να σου φύγει η ρετσινιά της λέρας.

Διαβάστε ακόμα