“Δεν πρέπει να υπάρξουν άλλες δολοφονίες γυναικών”

Αναβιώνει στην αίθουσα του Εφετείου Αιγαίου στη Σύρο, η πολύκροτη υπόθεση της δολοφονίας της 26χρονης Γαρυφαλλιάς στη Φολέγανδρο, από τον Δημήτρη Βέργο.

Συγκεκριμένα, άρχισε χθες και συνεχίζεται την Παρασκευή το πρωί η εκδίκαση της έφεσης κατά της πρωτόδικης απόφασης, με την οποία είχαν είχαν υποβληθεί στον καθ’ ομολογία δράστη, τα ισόβια δεσμά για ανθρωποκτονία σε ήρεμη ψυχολογική κατάσταση.

Σύμφωνα με τα όσα διαδραματίστηκαν την πρώτη ημέρα της εκδίκασης, η πλευρά του καταδικασθέντος ζητάει την αναγνώριση ελαφρυντικών λόγω ψυχιατρικών προβλημάτων, κάτι που στην πρώτη δίκη δεν είχε πείσει τους δικαστές.

Η “Κοινή Γνώμη” συνομίλησε με την μητέρα της Γαρυφαλιάς, Αλεξάνδρα Μάκου, η οποία τόνισε ότι “έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη. Πιστεύουμε να φανεί αντάξια των προσδοκιών μας και να κάνει το χρέος της, για να μη βγει αυτός ο άνθρωπος από τη φυλακή, καθώς τέτοιου είδους άνθρωποι, δεν πρέπει να αφήνονται ελεύθεροι”.

Παράλληλα, η κα. Μάκου τόνισε ότι ο κύκλος των δολοφονιών των γυναικών θα πρέπει να κλείσει, δηλώνοντας ότι στόχος πλέον της οικογένειάς της, είναι η αλλαγή της νοοτροπίας της κοινωνίας.

- Βρεθήκατε και πάλι στη Σύρο, αυτή τη φορά για την εκδίκαση της έφεσης στο Εφετείο Αιγαίου. Ποια είναι τα συναισθήματά σας;

“Επιστρέψαμε οικογενειακώς στη Σύρο γιατί πρέπει να υπερασπιστούμε τη Γαρυφαλλιά γι’ ακόμη μία φορά, μετά από το αίτημα που κατέθεσε ο καταδικασμένος. Αυτό το κάνει για να σπάσει τα ισόβια, 16 χρόνια, προφασιζόμενος διάφορα ελαφρυντικά. Γι΄ άλλη μία φορά σήμερα αποδεικνύεται ότι το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να σώσει το τομάρι του. Δεν έχει δείξει καμία μεταμέλεια, δεν έχει πει ούτε μία φορά “συγνώμη”. Η συγνώμη δεν είναι μόνο μία λέξη, είναι και συμπεριφορά. Δείχνει ότι πραγματικά είναι αμετανόητος. Θα επικαλεστεί για άλλη μία φορά τα ψυχολογικά του προβλήματα, τα οποία και προφανώς οι γονείς του γνώριζαν, το είχαν πει άλλωστε και πρωτόδικα και προφανώς είναι και αυτοί συνένοχοι στο έγκλημα. Διότι, αν αυτοί γνώριζαν ότι υπήρχαν ψυχολογικά προβλήματα και ένα μήνα πριν πάει με τη Γαρυφαλλιά στη Φολέγανδρο είχε πάρει ψυχιατρική αγωγή, τότε και αυτοί είναι συνένοχοι στο έγκλημα.

Βέβαια εδώ υπάρχει και ένα μεγάλο ζήτημα, καθώς όσοι αντιμετωπίζουν ψυχιατρικά προβλήματα δεν είναι και δολοφόνοι. Ο άνθρωπος αυτός τα έχει τετρακόσια, απλά είναι διαταραγμένος, είναι ένα κακομαθημένο παιδί, που η οικογένειά του δεν του είχε ποτέ όχι, που η οικογένειά του κουκούλωνε τις συμπεριφορές του. Όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα να βρεθεί στον δρόμο του η Γαρυφαλλιά, ένα καλοσυνάτο πλάσμα, μία κοπέλα γεμάτη ζωή, γεμάτη όνειρα, μία κοπέλα που θα μπορούσε να διακρίνει ανά πάσα στιγμή αν αυτός ο άνθρωπος είναι πρόβλημα. Το “φως” της Γαρυφαλλιάς τον “τύφλωσε” και αυτός ήθελε να αφανίσει. Αν ακούσετε το έγκλημα που έχει διαπράξει, θα πείτε ότι αυτό δεν μπορεί να έχει συμβεί, δε μπορεί να την έχει σκοτώσει πέντε φορές αυτός ο άνθρωπος. Δεν μπορεί με τα χέρια του να έχει κάνει κάτι τόσο φρικτό. Είναι τόσα πολλά τα συναισθήματα που έχω και θα μπορούσε να σας μιλάω πολύ ώρα για αυτό. Θέλω μόνο να πω, ότι πιστεύουμε στη Δικαιοσύνη και ελπίζουμε να φανεί αντάξια των προσδοκιών μας και να κάνει το χρέος της, για να μη βγει αυτός ο άνθρωπος από τη φυλακή. Θα ήταν μία αδικία απέναντι στη μνήμη της Γαρυφαλλιάς, αλλά και για την κοινωνία, καθώς αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να μένουν μέσα στις φυλακές ισόβια”.

- Από την εικόνα μέσα από τη δικαστική αίθουσα του Εφετείου Αιγαίου, διαπιστώθηκε ότι υπάρχει τόσο από εσάς, όσο και από την οικογένειά σας, η ίδια ένταση και το ίδιο κλίμα, παρ’ όλο που έχουν περάσει τέσσερα χρόνια από το έγκλημα στη Φολέγανδρο. Πως βιώνετε αυτή την κατάσταση;

“Είναι κάτι πολύ δύσκολο. Κάτι έχει σπάσει μέσα μας και δεν μπορεί να κολλήσει αυτό που έχει σπάσει στην ψυχή μας. Κάθε φορά καλούμαστε να τον δούμε, να τον αντιμετωπίσουμε, ενώ ο δικός μας άνθρωπος δεν ζει. Είναι εγωιστικό να λέμε τι περνάμε εμείς ως οικογένεια, καθώς από τη στιγμή εκείνη και εμείς έχουμε πεθάνει, είμαστε άλλοι άνθρωποι. Όμως η αδικία είναι ότι η Γαρυφαλλιά δε ζει. Δε ζει ένας άνθρωπος, γιατί κάποιος άλλος με το έτσι θέλω του αφαίρεσε τη ζωή”.

- Μετά την πρωτόδικη δίκη, παρατηρούμε ότι πολλές φορές έχετε κάνει δηλώσεις και έχετε μιλήσει πολλές φορές γι’ αυτό που έχει συμβεί στη Γαρυφαλλιά. Ο στόχος σας φαντάζομαι είναι ότι να αποτρέψετε κάτι ανάλογο με θύμα άλλη μία νέα γυναίκα;

“Για εμάς αυτό είναι πλέον σκοπός ζωής. Είμαστε πλέον η φωνή των κοριτσιών που έχουν φύγει με τόσο αποτρόπαιο τρόπο. Δεν θέλουμε να υπάρξει άλλη Γαρυφαλλιά. Η ζωή είναι πολύτιμη, μας τη δίνουν οι γονείς μας και πρέπει να τη ζούμε κάθε μέρα με τα όνειρά μας, να είμαστε εδώ. Είναι αναφέρετο δικαίωμα και αυτό θέλουμε να το διασφαλίσουμε όσο μπορούμε. Θέλουμε να αφυπνίσουμε τα αγόρια και τα κορίτσια, λέγοντάς τους ότι η ζωή είναι ωραία. Αν κάτι δεν μας αρέσει, προχωράμε παρακάτω. Είναι φόρος τιμής γι’ αυτά τα κορίτσια, αυτές τις γυναίκες που έχουν φύγει τόσο άδικα. Δεν θα μπορούσαμε να παραμείνουμε άπραγοι, γιατί σήμερα ήταν το δικό μου παιδί, αύριο μπορεί να είναι κάποιο άλλο. Για εμάς αποτελεί κάτι το σημαντικό, είναι σκοπός της ζωής μας. Είμαστε η φωνή τους, τα βήματά τους, τα σπουδαία πράγματα που θα έκαναν αν ζούσαν. Η Γαρυφαλλιά θα έδινε πάρα πολλά μέσα από την επιστήμη της, ήταν ένας εξαιρετικός επιστήμονας, αλλά δυστυχώς αυτό κόπηκε και καλούμαστε εμείς, να δώσουμε κάτι αντάξιο στην κοινωνία, όπως αυτό που θα άφηνε εκείνη. Μία παρακαταθήκη που μας έχει αφήσει. Έχει γίνει σκοπός ζωής. Επίσης και στο επίπεδο για το τι βιώνουν αυτές οι οικογένειες, που κανείς δεν ξέρει τι καλούμαστε να πληρώσουμε για τις μετακινήσεις μας για να παραστούμε στις δίκες. Ευτυχώς υπάρχει η Blue Star που μας δίνει δωρεάν τα εισιτήρια για να ταξιδέψουμε. Υπάρχουν οι απλοί άνθρωποι στη Σύρο που έχουν τα καταλύματα και μας κάνουν δώρο τη διαμονή. Δηλαδή, τι άλλο να πω;”.

- Από την κοινωνία της Σύρου, που δεν ζει συχνά τέτοιου είδους περιστατικά και τόσο μεγάλες δικαστικές υποθέσεις, τι έχετε εισπράξει;

“Από τους λίγους ανθρώπους που έχω γνωρίσει, μπορώ να πω ότι μας έχουν αγκαλιάσει. Ερχόμαστε στο νησί μετά από δύο - τρία χρόνια και βλέπω ότι έχουμε αναπτύξει μία οικειότητα με ανθρώπους που μας ρωτούν πως πήγε η δίκη, μας διαβεβαιώνουν ότι είναι μαζί μας, μία απλή χειραψία και ένα κουράγιο. Είναι πολύ σπουδαίο και είναι κάτι που με κάνει να πιστεύω στον άνθρωπο, παρ΄ όλο που υπήρξε κάποιος που αφαίρεσε τη ζωή της κόρης μου. Υπάρχουν, ωστόσο, αυτοί οι καθημερινοί άνθρωποι που είναι δίπλα μας και μας προσφέρουν βοήθεια. Είναι κάτι σπουδαίο και είναι παράδειγμα”.