Εις τον αφρό, εις τον αφρό των εκλογών

Ντάλα κατακαλόκαιρο και οι κάλπες θα έχουν μία ιδιαιτερότητα. Θα είναι με εσάνς καρύδας, έτσι για την τροπική αίσθηση, από τα αντηλιακά που θα γεμίσουν με λαδιές τα ψηφοδέλτια.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου απέφευγε τις εκλογικές αναμετρήσεις κατακαλόκαιρο για να μην χαλάσει τα μπάνια του λαού, όπως έλεγε. Όμως, ο σε πολλά όμοιος του, Αλέξης Τσίπρας, δεν φαίνεται να πολυνοιάζεται για τα μακροβούτια των αναμοκαμένων από τον θερινό υδράργυρο, Ελλήνων.

Άλλωστε η μέχρι σήμερα πορεία του δείχνει να έχει μία αδυναμία στις θερινές ψήφους.

Όμως τώρα ήθελε δεν ήθελε δεν είχε και πολλά περιθώρια να το τραβήξει παραπίσω.

Μία εύκολη ερμηνεία είναι η απώλεια ποσοστών στις ευρωεκλογές του Μαΐου, όμως δεν είναι μόνο αυτό και δεν είναι τόσο απλό. Το καλοκαίρι ήταν μπροστά και πώς να ρισκάρει κανείς να καεί όλη η Ελλάδα για να πέσει μία κυβέρνηση; Φτάνει ο θρήνος από το Μάτι. Άλλωστε τα παραδείγματα γνωστά από τις φωτιές του 2007 στην Ηλεία για την πτώση της κυβέρνησης Καραμανλή.

Από την άλλη είναι ακόμα φρέσκα τα μέτρα παροχών που λήφθηκαν το δίμηνο Απριλίου –Μαΐου, τα οποία θα ξεθύμαιναν έως τον Οκτώβριο, οπότε θα έχουν τη δική τους θετική ανταπόκριση στην κάλπη.

Λίγο το ένα, λίγο το άλλο και να οι κάλπες ξανά στη φόρα.

Δεν προλάβανε να μαζευτούν από τις εκλογές του περασμένου μήνα και άντε ξανά στησίματα και άντε ξανά ψηφοδέλτια και άντε ξανά προεκλογικές εντάσεις και άντε ξανά μοναδική ειδησεογραφία, λες και δεν συμβαίνει τίποτε άλλο στη χώρα, πέρα από τις εκλογές.

Κι αυτές με τον υδράργυρο να ανεβαίνει, με τα μπραζίλιαν να κάνουν πασαρέλα στις παραλίες, με τους σφίχτες να κάνουν μόστρα στις ακρογιαλιές τα ξυρισμένα τους στέρνα και τους κοιλιακούς τους, με τις αμμουδιές να γεμίζουν με φραπεδιές, μπυρόνια, τάπερ με κεφτεδάκια, χαϊκλασάτους στις ρεζερβέ ξαπλώστρες μπροστά στο κύμα, τις ρακέτες να σου τρυπάνε εγκέφαλο και τα παιδάκια να τσιροβολάνε τσαλαβουτώντας στα ρηχά.

Μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό, παραδίπλα από τις ομπρέλες οραματίστηκε ο πρωθυπουργός και στημένες κάλπες.

Σου λέει, μέσα στον λάλαρο θα είναι, λίγο που θα φυσάνε και θα ξεφυσάνε από τη ζέστη, λίγο ο ιδρώτας που θα τους λούζει, λίγο η αγανάκτηση που θα χάσουν το κυριακάτικο τους μπάνιο, λίγο η μπόχα της ιδρωτίλας στους στημένους στην ουρά στα εκλογικά τμήματα, λίγο που μέσα στο παραβάν δεν έχει air-condition, που θα πάει θα ξεστραβωθούν να λαθέψουν οι μπαϊλντισμένοι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας και θα ρίξουν λάθος ψηφοδέλτια.

Δεν νοιάζεται καθόλου για τους δικούς του ψηφοφόρους αλλά για τους απέναντι. Στα δικά τους λάθη ποντάρει, γιατί βλέπεις η καΐλα της απουσίας της Ν.Δ. 4 χρόνια από την εξουσία τους έχει τρελάνει και έδωσε έδαφος να σταθεί και να καρπίσει η πόλωση και η πόλωση έφερε συσπείρωση. Φάνηκε άλλωστε στην τελευταία εκλογική καταγραφή του Μαΐου. Δεν τον νοιάζει για τους δικούς του ψηφοφόρους γιατί αυτοί έδειξαν ότι ήταν και το μεγάλο ποσοστό της αποχής. Γιατί η δύναμη που έχασε στις κάλπες είναι το μέγεθος της αποχής.

Όμως εμένα με νοιάζει η ψήφος. Η ψήφος η δική μου, η δική σου, του άλλου. Κι αυτό γιατί αυτές οι ψήφοι θα καθορίσουν τη ζωή μου και είδα πως την καθόρισαν χρόνια και χρόνια, ξανά και ξανά.

Άντε για βουτιά γιατί κάηκε το πετσί μου.

 

Διαβάστε ακόμα