Η λούπα

Τελικά, είμαστε ένας λαός, που στην πλειοψηφία του δεν θέλει να μαθαίνει από τα λάθη του, δεν θέλει να εξελιχθεί, δεν θέλει να αλλάξει χούγια. 

Ο μέσος Έλληνας έχει μάθει να ζει σε ένα συγκεκριμένο πολιτικό περιβάλλον και δεν φαίνεται διατεθειμένος να αλλάξει την πολύ σημαντική για την καθημερινότητά του συνήθεια. Να γκρινιάζει, δηλαδή, για καταστάσεις, που ο ίδιος έχει επιφέρει στον εαυτό του.

Ας πάρουμε για παράδειγμα τις πρόσφατες εκλογές. Οι μισοί περίπου ψηφοφόροι δεν πλησίασαν καν την κάλπη. Ούτε στο ένα μέτρο. Ούτε περιοριστικά μέτρα να τους είχε βγάλει. Τώρα, αυτοί οι ίδιοι κύριοι και κυρίες, που επέλεξαν να αγνοήσουν τις εκλογές και να περάσουν την Κυριακή τους πιο ανάλαφρα, πιο ξέγνοιαστα, πιο κερ φρι, που λένε, σε λίγο καιρό θα αρχίσουν να γκρινιάζουν. “Μα η κυβέρνηση *μπλα-μπλα*...”, θα λένε σε φιλικές παρέες, μέσα στο γραφείο τους, ή στο μεσημεριανό τραπέζι, τσιμπώντας μία ελίτσα. 

“Μα ο/η τάδε βουλευτής (ανεξαρτήτως κυβέρνησης ή αντιπολίτευσης), δεν κάνει για τη βουλή! Δεν ξέρει πού πάνε τα τέσσερα / δεν έχει ενδιαφερθεί ποτέ για τον τόπο / κάνει λάθος επιλογές!”. Βεβαίως. Πού ήσουν εσύ, όταν κλήθηκες να επιλέξεις ποιος ή ποια θα σε εκπροσωπήσει στο κοινοβούλιο, ποιος θα υπερασπιστεί τον τόπο σου; Όχι στην κάλπη, πάντως. 

Φυσικά, γνωρίζω, ότι υπήρξαν και άνθρωποι, οι οποίοι δεν πήγαν να ψηφίσουν λόγω προβλημάτων υγείας, λόγω ανυπέρβλητων εμποδίων, αλλά αμφιβάλλω αν πρόκειται για όλο αυτό το 42% του εκλογικού σώματος.

Επίσης, ο Έλληνας αρέσκεται στην παραπληροφόρηση και την ημιμάθεια. Διαβάζει έναν τίτλο ενός άρθρου, ακούει μισή συζήτηση στις ειδήσεις και ξαφνικά τσουπ!, να το διδακτορικό στην πολιτική επιστήμη. Επίσης, ακόμη δεν έχει μάθει (ή πιο σωστά, συνεχίζει να αγνοεί επιδεικτικά) το γεγονός, ότι τα μεγάλα ΜΜΕ, τα οποία έχουν ευρύ κοινό σε όλη τη χώρα, συνήθως δεν είναι και εντελώς αμερόληπτα και δεν παρουσιάζουν ένα γεγονός, ως γεγονός, αλλά αρέσκονται να το “χρωματίζουν” επίσης, ανάλογα με την εκάστοτε και αντίστοιχη “κλίση” τους, κάτι που σε καμία περίπτωση δεν είναι παράνομο, αφού η ελευθερία της άποψης, καθώς και η άσκηση κριτικής στους αιρετούς εκπροσώπους είναι δικαίωμα και υποχρέωση. Ωστόσο, δικαίωμα και υποχρέωση ενός ενεργού πολίτη, αποτελεί επίσης η σωστή και σφαιρική ενημέρωση, προκειμένου να βγάζει συμπεράσματα για τον εαυτό του και να μην καταντά έρμαιο χειραγώγησης. 

Ακόμη δε, πιο επικίνδυνοι, είναι όσοι από τη μία μεν δεν ενημερώνονται καν (διότι “οι ειδήσεις είναι βαρετές”, “δεν μπορώ να ακούω/διαβάζω πολιτικά”, “όλοι ίδιοι είναι, δε με ενδιαφέρει”), από την άλλη δε, θεωρούν ότι με όσα έχουν δει και ακούσει, διά της μεθόδου του “τ'απάνω-απάνω”, επί τέσσερα χρόνια, ψηφίζουν με κριτήριο. 

Τέλος, υπάρχει και η κατηγορία των “πιστών”. Εκείνων που θα ψηφίσουν το κόμμα, τον βουλευτή, το Δήμαρχο, ή όπου τέλος πάντων έχουν τάξει αιώνια αφοσίωση, παρά το γεγονός, ότι φοβούνται, ότι τα πράγματα θα είναι χειρότερα με τη συγκεκριμένη επιλογή, σε σχέση με τις άλλες διαθέσιμες, αλλά ένεκα η αφοσίωση, που αν ψηφίσουν κάτι άλλο, θα τους κοπεί το χέρι.

Και μέσα από όλα αυτά τα... “χούγια”, καταλήγουμε στο ίδιο αποτέλεσμα. Να ψηφίζεται μία κυβέρνηση, να προχωρά στο δικό της τρόπο διακυβέρνησης και ο Έλληνας να γκρινιάζει. Μην τον παρεξηγείτε, μπορεί να γκρινιάζει, να βγαίνει στους δρόμους και να διαδηλώνει ακόμη, αλλά όταν θα έρθει πάλι η στιγμή να ξαναψηφίσει, θα ξανακάνει τα ίδια, με σκοπό να μπορεί και πάλι να γκρινιάζει ανενόχλητος.

Σκοπός δεν είναι να βγει κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία, ή ο ΣΥΡΙΖΑ, ή το Κιν.Αλ., ή το ΚΚΕ, ή το Αγροτικό Κτηνοτροφικό Κόμμα Ελλάδας. Σκοπός είναι αυτός ο λαός να καταλάβει πλέον, ότι προκειμένου να ψηφίζει εκείνους τους εκπροσώπους που θα εφαρμόσουν ή θα παλέψουν για πολιτικές, προς όφελός του, με γνώμονα τη δική του ευημερία και όχι τη δική τους, οφείλει να ενημερώνεται, σωστά, ψύχραιμα, σφαιρικά, να γνωρίζει ποιος είναι ποιος, να σκέφτεται με δική του φωνή και όχι με τις φωνές των ΜΜΕ και να συμμετέχει στη διαδικασία, από την οποία προκύπτουν αυτοί οι εκπρόσωποι. 

Διαφορετικά, μία ζωή σε αυτή τη λούπα θα πέφτει η χώρα. Εκλογές, γκρίνια, εκλογές, γκρίνια, εκλογές, γκρίνια, εκλογές. 

Διαβάστε ακόμα