Πανδημία και αγωνία δίχως τέλος για τους υγειονομικούς του Έβρου

Την αγωνία τους για την επέλαση της πανδημίας στη χώρα και την περιοχή μας και τις περιορισμένες αντοχές του Εθνικού Συστήματος Υγείας, μετά από μία «μάχη» σχεδόν ενός έτους με το τέρας του κορωνοϊού υπογράμμισαν με τις τοποθετήσεις τους οι πρόεδροι των εργαζομένων στα νοσοκομεία Αλεξανδρούπολης και Διδυμοτείχου που βραβεύτηκαν για την προσφορά τους στη διαδικτυακή εκδήλωση για τα 100 χρόνια λειτουργίας του Επιμελητηρίου Έβρου, το απόγευμα της Κυριακής.

Όπως δήλωσε ο πρόεδρος των εργαζομένων στο ΠΓΝΑ Χριστόδουλος Μεντίζης, «με την πανδημία δεν έχουμε τελειώσει ακόμη. Βρισκόμαστε σε μία πορεία που διαγράφεται δύσκολη, παρά το ότι έρχονται σημεία επαναφοράς και στην οικονομική και δημόσια ζωή. Παρ’ όλα αυτά, πιστεύω ότι η προσοχή θα πρέπει να είναι αυξημένη και το επόμενο διάστημα για να μην έχουμε ανακολουθία και επιστροφή σε προηγούμενο καθεστώς, ή τρίτο κύμα που θα ήταν πραγματικά πολύ δυσάρεστο και δυσκολότερα αντιμετωπίσιμο».

Όπως σημείωσε, πρόκειται για μία διαρκής μάχη, με τους υγειονομικούς να μετρούν πανελλαδικά 22 θανάτους συναδέλφων τους, 14 διασωληνωμένους αυτή την στιγμή και συνολικά πάνω από 2.000 άτομα που έχουν ασθενήσει.

«Τα νούμερα λένε την αλήθεια και δυστυχώς συνεχίζουν να αυξάνονται. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή, από εδώ και πέρα. Έχουμε και συνέχεια στη μάχη με τον covid κι αυτό φαίνεται καθημερινά και καταγράφεται στο χώρο της δουλειάς μας… χρειάζονται μέτρα και ατομική προφύλαξη, στην επαφή με επιχειρήσεις και οι δράσεις μας στην οικονομική και κοινωνική μας ζωή, να είναι τέτοιες, ώστε να μας δώσουν το δικαίωμα να πάρουμε μεγαλύτερες ανάσες. Με τη δυνατότητα αύξησης των εμβολιαστικών κέντρων το επόμενο διάστημα και την πληρότητα των εμβολίων. να εμβολιαστεί όλος ο κόσμος, για να μπορέσουμε να δώσουμε τέλος σε αυτή την πανδημία που μας ταλαιπωρεί τόσο καιρό».

«Πρέπει να στελεχωθεί το νοσοκομείο, να λειτουργεί αυτόνομα»

Η πρόεδρος των εργαζομένων του νοσοκομείου Διδυμοτείχου Έφη Μπουτζίκα αναφέρθηκε στην πολύ δύσκολη περίοδο που προηγήθηκε, με τα δεκάδες κρούσματα κορωνοϊού στο προσωπικό.

«Μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, αποδεκατίστηκε το υγειονομικό προσωπικό, πολλοί εργαζόμενοι νόσησαν, εύρυθμη λειτουργία δεν υπήρχε. Δυσκολευτήκαμε, αλλά τα καταφέραμε. Είμαστε έμπειροι υγειονομικοί, δεν ήταν καν στοίχημα για μας, δεν τέθηκε ποτέ ζήτημα αν θα κλείσει το νοσοκομείο, όχι για μία μέρα, αλλά ούτε για μία ώρα. Δεν έπεσε ποτέ στο τραπέζι κάτι τέτοιο, δεν πέρασε από τη σκέψη κανενός.

Το μικρό νοσοκομείο Διδυμοτείχου είναι ένα νευραλγικό, ακριτικό νοσοκομείο, που κρατάει σύνορα, που εξυπηρετεί μια μεγάλη περιοχή 70 χλμ, που εφημερεύει 24 ώρες το 24ωρο και σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να κλείσει ούτε για μια ώρα. Αντιμετωπίστηκαν όλα τα έκτακτα περιστατικά, όλοι όσοι ήρθαν εξυπηρετήθηκαν και το περάσαμε αυτό βάζοντας πλάτη και καταθέτοντας ψυχή. Έχουμε συνηθίσει, άλλωστε, όμως, κάποτε πρέπει να σταματήσει όλο αυτό και να στελεχωθεί το νοσοκομείο μας».

Όπως τόνισε η κα Μπουτζίκα, η μεγάλη αγωνία όλων ήταν να επιστρέψουν υγιείς οι συνάδελφοί τους από αυτή την περιπέτεια, εκτιμώντας πως η πανδημία αποκάλυψε τα μεγάλα κενά του ΕΣΥ.

«Το νοσοκομείο μας πρέπει να στελεχωθεί και να μη του λείπει ούτε του πουλιού το γάλα. Είμαστε στα σύνορα, πρέπει να λειτουργούμε αυτόνομα. Το ΠΓΝΑ απέχει 95 χλμ. Θα πρέπει να είμαστε στελεχωμένοι και έτοιμοι να καλύψουμε όλες τις ανάγκες της περιοχής μας. Εξάλλου, αντιμετωπίζουμε καθημερινά και περιστατικά με παράτυπους πρόσφυγες, που επιβαρύνουν πολύ το νοσοκομείο και αυξάνουν τον όγκο δουλειάς. Η πολιτεία πρέπει να σκύψει πάνω από το νοσοκομείο Διδυμοτείχου. Το νοσοκομείο Διδυμοτείχου είναι Ελλάδα, τα σύνορα είναι εκεί πάνω, στις Καστανιές και το Ορμένιο, όχι στο Νέστο».

Της Κικής Ηπειρώτου