Γη

Τον παλιό καιρό, όταν, για να φορολογηθούμε υποβάλλαμε πολλή χαρτούρα και καθόμαστε για ώρες στην ουρά, ο αδελφός μου, περίμενε ατέλειωτες ώρες στην εφορία. Μη έχοντας τι να κάνει, έγραψε πάνω στη δήλωση που θα υπέβαλλε: "Τι κι αν εσύ φορολογείς/τι κι αν εγώ πληρώνω/μας φτάνουν δύο μέτρα γης/δυο μέτρα γης και μόνο".

Κάποτε, πριν από πάνω από ίσως 10 000 χρόνια οι άνθρωποι σαν τα περισσότερα ζώα γύρω τους κυνηγούσαν και μάζευαν ό,τι χρειαζόταν κυρίως για να φάνε, καρπούς, εδώδιμα ζώα κλπ. Κάποτε κάποιοι έβαλαν περιορισμούς στη διατροφή τους. Συνέχιζαν να πασχίζουν, αλλά δεν σταματούσαν όταν χόρταιναν. Συνέχιζαν την προσπάθεια. Αποθήκευαν ζωντανό ό,τι έβρισκαν για να πολλαπλασιάζεται και να το έχουν έτοιμο για να τραφούν όταν θα πεινούσαν αν το κυνήγι τους απέβαινε άκαρπο. Με άλλη μια απαγόρευση στον τρόπο που συνευρίσκονταν κατάφεραν να είναι γνωστό μετά το θάνατό τους σε ποιον θα ανήκε ο πολλαπλασιαζόμενος θησαυρός που είχαν μαζέψει (π.χ. κανόνες για την αιμομιξία). Η Γένεση μας πληροφορεί πως οι πρώτοι άνθρωποι που έκαναν κάτι τέτοιο λέγονταν Αδάμ και Εύα. Οι άνθρωποι τελικά από τροφοσυλλέκτες έγιναν τροφοπαραγωγοί.

Οι τροφοπαραγωγοί ήταν αρχικά δύο ειδών: Οι καλλιεργητές της γης, που ξεχέρσωναν τη γη από ό,τι άχρηστο, πέτρες, αγκάθια, ζιζάνια κλπ, για να πολλαπλασιαστούν τα χρήσιμα· και οι κτηνοτρόφοι που σκότωναν τα άγρια θηρία και μετανάστευαν νομάδες όπου υπήρχε λιβάδι για να τραφούν τα κοπάδια τους. Παράλληλα μ΄ αυτούς αναπτύσσονταν και οι ψαράδες, οι διακινητές των αγαθών (έμποροι), οι τεχνίτες που κατασκεύαζαν ό,τι χρειάζονταν οι παραπάνω, οι ένοπλοι για να προστατεύουν τα αγαθά από άλλες κοινωνίες ή και από λωποδύτες της κοινωνίας τους, οι γιατροί για να φροντίζουν την υγεία όλων αυτών, οι δάσκαλοι για να τους εκπαιδεύουν, οι ηγέτες, βασιλιάς και ιερέας, αρχηγοί του στρατού και της τήρησης των κανόνων για τη συνοχή της κοινωνίας κλπ. Από όλους αυτούς δεμένοι με τη γη τους ήταν πρώτιστα οι γεωργοί.

Μια πολιτεία απαρτίζεται από πολίτες με πολλά κοινά μεταξύ τους, βασικά ίδια γλώσσα, ίδια θρησκεία (που ελέγχει την ενότητα της κοινωνίας, γεννήσεις, γάμους, κοινούς κανόνες διαβίωσης, κηδείες κλπ). Στο παρελθόν επικράτησαν οι αυτοκρατορίες με βίαιη επιβολή της βούλησης κάποιου σε ποικίλες κοινωνίες, αλλά και τα κράτη πόλεις, όπως στην κλασική Αρχαία Ελλάδα. Οι τρόποι αυτοί κυβέρνησης είχαν κλαδιά, όπως τα βασίλεια, τα φέουδα (γαιοκτησίες) κλπ. Ιδίως μετά τη Γαλλική Επανάσταση επικράτησε το κράτος-έθνος. Σ΄ αυτή την κατηγορία ανήκουμε(αμε) και εμείς μετά τη δική μας Επανάσταση. Τα τελευταία χρόνια, η δομή του κράτους-έθνους υποχωρεί στο κράτος-μέλος. Είμαστε μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), του ΝΑΤΟ, του ΟΗΕ κλπ. Με περισσότερο ή λιγότερο βίαια μέσα οι περιοριστικοί νόμοι αυτών των οντοτήτων επικρατούν πάνω στους δικούς μας τοπικούς νόμους, όπως είναι το Σύνταγμά μας και οι νόμοι που στηρίζονται πάνω σ΄ αυτό. Η ένταξή μας σε τέτοιους οργανισμούς μας εξασφαλίζει πολλά προνόμια, φυσικά όχι πλήρως. Όσο περνά ο καιρός τόσο αρχίζουν να διαφαίνονται και τα μειονεκτήματα.

Η γη μας, αυτή η γη που είναι ποτισμένη με τον ιδρώτα και το αίμα, κυριολεκτικά, των προγόνων μας, ανεπαισθήτως παύει να μας ανήκει. Ακούω στις ειδήσεις. Η γη μας, ιδίως στις ακριτικές περιοχές μας, στεριανές και νησιωτικές πουλιέται σε ξένους. Αυτοί οι ξένοι είναι πολίτες της ΕΕ. Το καταλαβαίνω. Με την ίδια λογική, μπορούμε να γίνουμε και μεις ιδιοκτήτες της δικής τους γης. Νόμιμα. Ωστόσο γίνονται και ολοένα πιο σοβαρά παρατράγουδα.

Για να αποκτήσει κάποιος ένα ακίνητο, δανείζεται από την τράπεζα. Καλώς. Στη συνέχεια, για ποικίλους λόγους δεν μπορεί να πληρώνει το δάνειο. Αρρώστησε, έμεινε άνεργος ή και, απλούστερα, χάνει τα χρήματά του στο πιοτό και στον τζόγο. Η Τράπεζα θέλει τα χρήματά της, αλλιώς θα φαλιρίσει. Αφού δεν την πληρώνει ο κακοπληρωτής τον τιμωρεί τοκίζοντας παραπάνω τα όσα της χρωστά. Ναι, αλλά αν δεν μπορεί να αποπληρώνει όσα χρωστάει, θα μπορέσει να πληρώσει τα παραπανήσια; Τα δάνεια γίνονται "κόκκινα". Το να τα κυνηγάει δικαστικά είναι πολυέξοδο με αβέβαιο αποτέλεσμα. Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος. Έτσι, προτιμά να τα πουλήσει σε μια ιδιωτική εισπρακτική εταιρεία (FUNDS). Ένα χρέος 100 000€ το πουλάει η Τράπεζα σε μια FUND για 10 000€. Αυτή θα χρησιμοποιήσει κάθε είδους εκβιαστικό μέσο, νόμιμο ή στα σύνορα της νομιμότητας, για να εισπράξει το χρέος. Οι FUNDS δεν είναι Ελληνικές, αλλά διεθνείς Εταιρείες. Ήδη ένα μέρος της Ελληνικής γης έχει μεταφερθεί σε εξωελληνική ιδιοκτησία. Της γης που είναι ποτισμένη με τον ιδρώτα και το αίμα των προγόνων μας. Ο κακοπληρωτής δεν έχει ουσιαστική άμυνα.

Οι FUNDS ζητούν αγοραστές στην παγκόσμια αγορά. Και βρίσκονται πολλοί που ενδιαφέρονται για τη μοναδική Ελληνική μας γη, ιδίως μέλη της ΕΕ, που στους νόμους της υποτασσόμαστε. Αλλά είναι και αγοραστές έξω από την ΕΕ. Είναι π.χ. Εβραίοι, που κάποτε ήταν η πλειοψηφία στη Θεσσαλονίκη. Είναι και Τούρκοι που κάποτε, πριν από 2 αιώνες ήταν τα αφεντικά πάνω σ΄ αυτή τη γη. Η Τουρκία είναι μια πλούσια χώρα με πάμπολλους φτωχούς, και ελάχιστους πολύ πλουσίους. Τυπική νεοφιλελεύθερη πολιτική για να ξεπληρώνει το χρέος στο αβέβαιο μέλλον, όχι πια ενός μεταθανάτιου παραδείσου (Κοράνι), αλλά ενός ονείρου "Γαλάζιας Πατρίδας". Μπορούμε να αμυνθούμε; Μπορούμε να απαγορεύσουμε την πώληση της γης μας έξω από την ΕΕ. Όμως οι ξένοι αγοραστές είναι ανώνυμοι. Είναι μέλη εταιριών που έχουν την έδρα τους στην ΕΕ. Και η γη του κράτους μας, ιδίως στις παραμεθόριες περιοχές μας, Αλεξανδρόπουλη, ανατολικά νησιά μας, αφελληνίζεται. Χωρίς πόλεμο. Η Μεγάλη Χώρα του Πλανήτη μας έχει δείξει πως η υπόθεση είναι οικονομική μπίζινες, ντιλ, πολύ λιγότερο πολιτική απόφαση που προσαρμόζεται στην οικονομία.

Τι να κάνουμε; Έχω ξαναγράψει (Δανειστές και δανειολήπτες, Πρωινός Λόγος, Τρίκαλα, 23.2.23, dimitrissideris.wordpress.com) ότι, αν έχει δανειστεί κάποιος για να χτίσει το σπιτάκι του και δεν μπορεί να αποπληρώσει το χρέος του, η πολιτεία οφείλει να πληρώσει το δανειστή, ενώ ο ενδιαφερόμενος θα μπορεί να μένει σ΄ αυτό ισόβια, χωρίς όμως να μπορεί να το μεταβιβάσει σε άλλον ή να το εκμεταλλευτεί με οποιονδήποτε τρόπο. Μετά το θάνατό του επιστρέφει στο κράτος. Κάτι παρόμοιο οφείλει να ισχύει και στην άκτιστη ιδιοκτησία, με κρατικά FUNDS. Το κράτος είναι πολύ ισχυρότερο από τον πολίτη στο να προστατέψει τη γη μας όχι μόνο με στρατιωτικά, αλλά και με οικονομικά όπλα.