Της Μαίρης Ρώτα Αρχαιολόγου

Σέριφος

Ένα νησί του Αιγαίου Πελάγους
  • Σήμερα - 6:22

Η Σέριφος είναι 42ο σε μέγεθος νησί του Αιγαίου Πελάγους και ανήκει στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Κυκλάδων. Έχει έκταση 77,8 τετραγωνικά χιλιόμετρα με σχήμα σχεδόν στρογγυλό. Διοικητικά υπάγεται στο νομό Κυκλάδων με πρωτεύουσα την Ερμούπολη της Σύρου. Οι κάτοικοι της, σύμφωνα με την απογραφή του 1991, είναι 1095 και κατανέμονται σε 14 συνολικά οικισμούς με πρωτεύουσα τη Χώρα, όπου και η έδρα του Δήμου Σερίφου, στον οποίο ανήκουν και οι ερημονησίδες Σερφοπούλα, Βούς και Γλαρονήσι. Το νησί απέχει από τον Πειραιά 62 ναυτικά μίλια νότια – νοτιοανατολικά και από τη Σύρο 20 μίλια νοτιοδυτικά. Είναι ένα νησί απρόβλεπτο με αυθεντικές και ανέπαφες μορφές παραδοσιακής ζωής και οίκησης στην ενδοχώρα και εκπληκτικές παραλίες, άφθονα νερά και πηγές, πλούσιο έδαφος με σπουδαία αμπέλια. Που δίνουν τα μοναδικά κόκκινα κρασιά. Είναι βότανα αρωματικά και υπάρχει ένα υπέδαφος με σπάνια και ημιπολύτιμα πετρώματα και μέταλλα. Όλα αυτά τα στοιχεία, συνδυασμένα με την ιστορική παρουσία από τα παλαιά χρόνια μέχρι σήμερα, συνθέτουν την μοναδικότητα της Σερίφου μέσα στα πολλά νησιά του Αιγαίου και... στον ελλαδικό χώρο. Η Σέριφος την άνοιξη είναι πραγματικά ένας παράδεισος με πολλά λουλούδια και είναι ίσως το μοναδικό νησί που ζει μια δεύτερη μικρή άνοιξη τους μήνες του Φθινοπώρου. Σ’ ολόκληρο το νησί υπήρχαν, (άραγε υπάρχουν) γεωργικές καλλιέργειες από την αρχαιότητα. Τη χλωρίδα και την πανίδα μπορεί να την θαυμάσει και να τη μελετήσει ο επισκέπτης. Το όνομα Σέριφος διατηρήθηκε κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας και ονομάστηκε “Σέρφος”. Σήμερα όμως, αλλά και από τους αρχαίους συγγραφείς έχει γίνει γνωστό ότι το όνομα του νησιού είναι... Σέριφος!

Η χώρα με τις χίλιες όψεις, είναι χώρα μοναδική.

Αυτή η χώρα ήταν και πιστεύω ότι είναι ανεπανάληπτη σε ομορφιά! Μοιάζει με ώριμο καρπό που κρέμεται στο πιο ψηλό κλαδί του δένδρου. Εκεί ψηλά στον Άγιο Κωνσταντίνο με το μαγευτικό αγνάντεμα του πελάγους, φαίνονται και τα νησιά τα αντικρινά στα ανατολικά και νότια – Βόρεια ρεματιές, πλατώματα και η κορφή του Τρούλου πιο ψηλά, απόμακρα ρίχνει τον ίσκιο της βαρύ και φροντίζει ένα ολάκερο νησί. Το όρος αντίκρυ... Κάτω βρίσκεται ο κάμπος με το καταπράσινο γρασίδι, τα καλάμια, τα δέντρα, τα κηπευτικά και... η αγκαλιά του λιμανιού. Νότια με τις δαντελωτές ακρογιαλιές που καταλήγουν στις χρυσαφένιες αμμουδιές του λιμανιού χωρίζονται μεταξύ τους από τα μικροσκοπικά ακρωτήρια του καραβιού.

Οικισμοί

Οι αρχαίοι συγγραφείς αναφερόμενοι στη Σέριφο, την ονόμασαν “Μονόπολη” και οι ξένοι περιηγητές που την επισκέφτηκαν κατά καιρούς “γράφουν”: “Σέριφος, χωριό και κάστρο ένα.” Από τη νεολιθική εποχή που κατοικήθηκε το νησί, αλλά και στη μετέπειτα ιστορική διαδρομή του, μέχρι την εποχή της φραγκοκρατίας δημιουργήθηκαν οικισμοί σε διάφορες περιοχές, που εύκολα εντοπίζονται σήμερα τα ερείπια σπιτιών. Είναι γεγονός ότι καθ’ όλη τη διάρκεια της τουρκοκρατίας 1566-1821 υπήρχε διασπορά των κατοίκων και... μια διαμονή ποσοστού εκτός κάστρου. Και τότε όλοι οι κάτοικοι πήγαιναν και έμεναν διασκορπισμένοι σε κελιά, κυρίως από το φόβο των εμπολέμων – Τούρκων- αλλά και των πειρατών. Φρόντισαν να βρεθούν σε διάφορα χωριά για να σωθούν. Το 1914 θα συσταθεί η κοινότητα Μεγάλου Λιβαδιού με διοικητική περιφέρεια της νοτιοδυτικής Σερίφου. Στα χωριά αυτά χτίστηκαν μνημειώδη κτίρια από τη γαλλική εταιρεία, που βοήθησαν να δημιουργηθούν εργατικές κατοικίες και... βοήθησε η “γαλλική εταιρεία”, να δημιουργηθούν στο νησί και εργατικές κατοικίες και... βοήθησε η “γαλλική εταιρεία” να δημιουργηθούν στο νησί και εργατικές κατοικίες...και σχολείο και νοσοκομείο. Θα πρέπει να διασωθούν από τους ίδιους ιδιοκτήτες.

Οι εκκλησίες της Σερίφου

Ξεχωριστό στοιχείο γνωριμίας κάθε επισκέπτη με το νησί είναι οι εκκλησίες και τα ξωκλήσια του. Εκτός από τους ενοριακούς ναούς, τα ξωκλήσια της Σερίφου μοιάζουν σαν αδέλφια μεταξύ τους. Μαρτυρούν το μέτρο της ευμάρειας των ανθρώπων που ζήσανε τα τελευταία χρόνια σε τούτο το νησί. Ο χριστιανισμός διαδόθηκε πολύ πρώιμα, από τους αποστολικούς χρόνους, στα σπουδαιότερα εμπορικά κυκλαδικά κέντρα. Ο μοναδικός μοναστηριακός ναός του νησιού είναι εκείνος της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο χωριό Παναγιά, ο οποίος μέχρι σήμερα έχει διατηρηθεί σε πολύ καλή κατάσταση. Σε όλο το νησί υπάρχουν εκκλησίες και παρεκκλήσια αγίων, όπως της Αγίας Άννας, του Αγίου Γεωργίου και άλλων. Ο αρχικός ναός του Αγίου Νικολάου είναι θαυμάσιο οικοδόμημα, όπως και η Κοίμηση της Θεοτόκου, με θαυμάσιο ρυθμό.

Η Σέριφος ήταν το νησί μου

Γεννήθηκα στη Σέριφο από τους γονείς μου που ήταν δάσκαλοι και οι δύο στο νησί της Σερίφου. Σε αυτό το νησί έζησα έως το Δημοτικό Σχολείο. Αργότερα οι γονείς μου μεταφέρθηκαν στη Σύρο για να γίνω μαθήτρια του Γυμνασίου.

Ετικέτες: