Ένας γάμος και δύο βαπτίσεις

Τον προσεχή Οκτώβριο, η παρέα μου θα έχει τριπλή χαρά. Μία φίλη μας παντρεύεται θρησκευτικά και αμέσως μετά, βαφτίζει τα δύο παιδιά της. Μόλις το άκουσα, προβληματίστηκα. «Πόση ώρα, καλέ, θα είμαστε μέσα στο ναό; Θα βγάλουμε τη μπέμπελη». Λίγο η ζέστη, λίγο τα λόγια τα παπά, θα ιδρώσουμε και μετά θα βρομοκοπάμε στο γλέντι. Για να μου λυθούν οι απορίες απευθύνθηκα σε ιερέα. Τον ρώτησα «τι γίνεται σε αυτή την περίπτωση; Υπάρχει μία σύντομη οδός ή να πάρω μαζί μου τρία outfits να αλλάζω στα διαφημιστικά»; Ο πάτερ με διαφώτισε. Το μυστήριο του γάμου τελείται κανονικά και μόνο στη διπλή βάφτιση δεν ακολουθούμε το manual. Δηλαδή; Η ακολουθία είναι μία και για τα δύο παιδιά. Μετά το λάδι μπαίνει ξεχωριστά στο καθένα και αφού βαπτιστούν και τα δύο διαδοχικά, επιστρέφουν για να κάνουν μαζί φινάλε. Πάρα πολύ ωραία. Όμως, εξακολουθώ να αναρωτιέμαι. Μήπως είναι κουραστικό; Γιατί δεν κάνουμε μία πρόβα για να σχηματίσουμε μια άποψη;

Η επιθυμία μου εισακούστηκε και η πρόβα ήρθε ουρανοκατέβατη σαν θεόσταλτο δώρο. Αλλά όχι σε εκκλησία, στην πλατεία του Φοίνικα. Το περασμένο Σάββατο, τελέστηκαν εκεί τρία απανωτά μυστήρια. Τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος «Η Γοργόνα και το Δελφίνι», τα εγκαίνια της αναπλασμένης πλατείας του χωριού και η γιορτή της κακαβιάς. Τρία σε ένα. Σαν σειρά περιποίησης μαλλιών. Σαμπουάν, conditioner και μάσκα με εκχύλισμα φυτικής κερατίνης. Πέντε ώρες να μαλάζεις το κεφάλι σου, μέχρι να σου πέσουν, στο τέλος, όλες οι τρίχες. Τα μυστήρια τέλεσε ο Δήμος, ακολουθώντας το πρωτόκολλο κατά γράμμα. Πρώτα το γάμο μεταξύ του γλυπτού και του Φοίνικα και έπειτα τις δύο βαπτίσεις. Αντί για νυφικό, στη Γοργόνα φόρεσαν μία κουκούλα, αγνώστου οίκου και σχεδιαστή. Στην Ποσειδωνία τραβάνε την πεζότρατα και στον Φοίνικα κουκούλες. Οι καλεσμένοι έπρεπε να δείχνουν έκπληκτοι. Δεν έχει σημασία που το άγαλμα βρίσκεται εκεί τόσους μήνες. Τώρα αποκαλύφθηκε επίσημα. Η έκπληξη βέβαια θα ήταν μεγαλύτερη, αν την κουκούλα δεν την τραβούσε ο πρόεδρος του Λιμενικού Ταμείου, αλλά ο Ντέιβιντ Κόπερφιλντ. Θα αναρωτιόμασταν όλοι πώς εξαφάνισε τη Γοργόνα και μετά θα πηγαίναμε να πάρουμε μπομπονιέρα.  Ή θα μπορούσαν να κατεβάσουν την κουκούλα και αντί τη Γοργόνα και το δελφίνι, να φανερωνόταν το Κράκεν και η κουτσομούρα. Τότε, η βραδιά θα αποκτούσε σασπένς.

Πριν φάμε όλα τα κουφέτα, περάσαμε και στις «βαπτίσεις». Εγκαίνια πλατείας και Κακαβιά. Κακαβιά και εγκαίνια πλατείας. Μία σύγχυση στη μαρκίζα επικρατούσε καθ’ όλη τη διάρκεια των χαιρετισμών. Κάποιοι μιλούσαν για τη σούπα, άλλοι αναφέρονταν στο έργο της πλατείας, μετά ξαναγυρνούσαν στο πανηγύρι, μετά παρουσίαζαν τα υπόλοιπα έργα που θα υλοποιηθούν στο χωριό, έπειτα ευχαριστούσαν τους υπαλλήλους του Λιμενικού Ταμείου για την πλατεία και στο τέλος, ξανά η κακαβιά, η οποία ήταν και το αντίστοιχο παστάκι. Το καλό βέβαια ήταν ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν έπρεπε να διανύσεις χιλιόμετρα για να πας στο τραπέζι. Το γλέντι πραγματοποιήθηκε στον ίδιο χώρο. Απομακρύνθηκαν κολυμπήθρες και μανουάλια, μαζεύτηκαν ρύζια και άρχισαν τα όργανα. Και στα δικά μας!

Είμαστε όμως κι εμείς των άκρων. Πέρυσι, δεν υπήρχαν εκδηλώσεις στην πλατεία του Φοίνικα, λόγω των εργασιών ανάπλασης και τώρα τις βάζουμε πέντε – πέντε για να ανακτήσουμε το χαμένο χρόνο. Τρία έργα…. η αίθουσα αερίζεται. Κι όταν τα μυστήρια είναι πολλά, πολλοί είναι και οι καλεσμένοι. Όπως ακριβώς και στους κανονικούς γάμους. Δεν θα σε ρωτήσει το ζευγάρι ποιους συμπαθείς και ποιους όχι. Τους βλέπεις όλους ξαφνικά μπροστά σου και πιάνεις κουβέντα στον ψάλτη για να τους αποφύγεις. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στα υπόλοιπα κοσμικά events, ειδικότερα σε προεκλογικές περιόδους. Η Σάρα, η Μάρα και το κακό συναπάντημα θα παρευρεθούν για να ευχηθούν στους νεόνυμφους, να βγουν μαζί τους φωτογραφίες και να λάβουν όσες μπομπονιέρες σηκώνουν τα χέρια τους και… η τσάντα τους. Και μέσα σε όλο αυτό το τουρλουμπούκι, που άλλοι μετράνε τα λέπια της Γοργόνας, άλλοι χαζεύουν την πλατεία, άλλοι τρώνε την κακαβιά και άλλοι προσπαθούν να «μασήσουν» κόσμο για να κατεβάσουν συνδυασμό, εσύ αναρωτιέσαι αν οι εκδηλώσεις αυτές, έχουν τη σκηνοθετική υπογραφή του Αλμοδοβάρ. Διαφορετικά, δε μου βγαίνει μάνα μου…

Διαβάστε ακόμα