Τενεκεδούπολη... και φασαρία

Απόλυτη σιωπή επικρατεί για σοβαρά θέματα στην έρημη... πλέον πόλη του τόπου μας, ο οποίος τελικά διακρίνεται για το φασαριόζικο προφίλ του όσον αφορά στο “φαίνεσθαι”, αλλά και για την απουσία συλλογικής έγνοιας, προσπάθειας, πράξεων κι έργων σχετικά με την ουσία και το “είναι”!

Μετά από μία συρρικνωμένη τουριστική περίοδο, η οποία ως γενικότερη κατάσταση θα πρέπει να προβληματίζει κάθε υπεύθυνο μέλος της διοίκησης του τόπου, αλλά και κάθε μέλος της επιχειρηματικής κοινότητας και των εκπροσώπων τους στα ΔΣ Συλλόγων και Σωματείων, αυτό που μένει ως παρατήρηση αλλά και σαφές ερώτημα είναι αν πράγματι η Σύρος έχει κατεύθυνση και ειλικρινή πρόθεση για τουριστική ανάπτυξη...

Τείνει προς το τέλος της σχεδόν η θητεία των υποσχέσεων, πριν την έναρξη της οποίας, οι σημερινοί διοικούντες έταζαν “λαγούς με πετραχήλια” στον πονεμένο – τουριστικά – τόπο μας, περί προόδου και ανάπτυξης, τέτοιας, που ούτε ο πιο τρελός νους θα μπορούσε να φανταστεί!

Πολυλογία και συνεχές τάξιμο για εξέλιξη σε τουριστική τροχιά, για επιδόσεις σε επισκεψιμότητα που ούτε θα φαντάζονταν οι περισσότεροι κοντόφθαλμοι..., πλημμύριζαν τα social media και αποτελούσαν περιεχόμενο των διάφορων δημόσιων αρχικών δηλώσεων των νέων πολιτικών προσώπων στο πλαίσιο των συστάσεων τους προς τους δημότες.

Αναφορές περί αδράνειας – που πράγματι – επί πολλά έτη επιδείχθηκε από παλαιότερους και είναι διαπιστωμένη με ολέθρια αποτελέσματα για το νησί, αποτελούσαν τον κύριο εκείνο λόγο, για τον οποίο όσοι είχαν αναλάβει τη διοίκηση, θα ξεχώριζαν στην παρούσα θητεία, καθώς όπως υπόσχονταν... ήταν βέβαιοι πως είναι ικανοί οι ίδιοι και οι συνεργάτες τους να παράξουν έργο!

Ωστόσο, σήμερα, τον τέταρτο χρόνο της θητείας ο τόπος μας λαμβάνει επάξια τον τίτλο της τενεκεδούπολης, αφού ξεκάθαρα σπάει το ρεκόρ στην κενολογία και μάλιστα με άκρως ενοχλητικό και κουραστικό τρόπο!

Ο στόχος της τουριστικής ανάπτυξης απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο, η τοπική οικονομία κάθε άλλο παρά βαδίζει σε θετική κατεύθυνση, ενώ την ίδια στιγμή, κάθε εμπλεκόμενη κι ενδιαφερόμενη πλευρά αποδεικνύει πως όχι μόνον δεν εκτιμά την αξία της συνεργασίας για ένα κοινό και ποιοτικό αποτέλεσμα, αλλά μηδενίζει απόλυτα και κατηγορηματικά ακόμη και τη σκέψη για διάλογο και ανάληψη ευθυνών.

Η συναναστροφή και η επικοινωνία με επιχειρηματίες του τόπου που δραστηριοποιούνται στο πεδίο του τουρισμού και η έκφραση παραπόνων από μέρους τους, φέρνει εκ νέου στο προσκήνιο, σκέψεις κι ερωτήματα, τόσο για τη δική τους στάση αναφορικά με τις ευθύνες(;) και τις απαιτήσεις(;) τους, όσο και για τις υποχρεώσεις φορέων, συλλόγων, σωματείων και της διοίκησης του νησιού.

Μία τουριστική σεζόν έκλεισε προ πολλού... και φέτος, δεν υπήρξε ούτε απολογισμός, ούτε δημοσιοποίηση αριθμών..., ούτε πανηγυρισμοί, ορθώς(!) μάλιστα, καθώς αποτελεί κοινό μυστικό, αλλά κυρίως κοινό πρόβλημα(!) των ανθρώπων του νησιού, πως το “καρδιογράφημα” αυτής, είναι ιδιαιτέρως ανησυχητικό!

Βρισκόμαστε σε έναν τόπο όμως, που κάποτε πρέπει να κάνει την αυτοκριτική του και να απαντήσει κυρίως στην ερώτηση, αν θα αναγνωρίσει τις “γάγγραινες” του, αν θα τις απομακρύνει... για να πάρει ανάσα το νησί και κυρίως αν θα μάθει να συνεργάζεται, να αναλαμβάνει ευθύνες, να χαράζει πορεία και να υλοποιεί τον σχεδιασμό!

Ενόψει της προεκλογικής περιόδου, όσοι εποφθαλμιούν θέσεις..., οφείλουν να γνωρίζουν πως πλέον θα πρέπει να πείσουν για το αν τάσσονται υπέρ ενός τόπου και μίας πόλης που θα συνεχίσει να πορεύεται σαν τενεκεδούπολη και θα κάνει μόνον επικίνδυνο θόρυβο, ή υπέρ ενός χαρισματικού τόπου που θα χαράξει πορεία για νέα εποχή, πρόοδο κι εξέλιξη, χωρίς να εφησυχάζει στο κυνήγι ψήφων με αυτοσκοπό την εκλογή ή την επανεκλογή!

 

Ετικέτες: