Σινεπιλογές

10 ταινίες με άρωμα καλοκαιριού (Β΄Μέρος)

Αυτή η λίστα των αγαπημένων καλοκαιρινών ταινιών δεν αξιώνει να είναι οριστική: οι θερινές ταινίες είναι σαν τις καλοκαιρινές διακοπές, όλοι έχουν τις προτιμήσεις τους. Αλλά αυτές είναι μερικές εξαιρετικές ταινίες που μας κάνουν να νοιώθουμε το λαμπρό φως, την θαλασσινή αύρα, τις μακριές μέρες, τις νυκτερινές βραδιές, το αίσθημα της ελευθερίας και της χαλαρότητας.

Τα σαγόνια του καρχαρία /Jaws (1975)του Steven Spielberg

«See it before you go swimming!». Με αυτήν την φράση το trailer προέτρεπε τους θεατές, το καλοκαίρι του 1975, καθώς οι παραλίες άρχισαν σταδιακά να αδειάζουν.

Σε ένα μικρό νησί των ΗΠΑ μια νεαρή γυναίκα δέχεται επίθεση από έναν τεράστιο λευκό καρχαρία. Για καθαρά οικονομικούς λόγους η απειλή του μεγάλου λευκού καρχαρία πρέπει να μείνει κρυφή. Έτσι παρά την αναστάτωση των ανθρώπων που πληροφορούνται το τραγικό συμβάν, οι ανυποψίαστοι τουρίστες συνεχίζουν τις διακοπές τους κολυμπώντας στα βαθιά νερά του ωκεανού που κινείται ο λευκός καρχαρίας. Όταν όμως τα θύματα που βρίσκουν τραγικό και επώδυνο θάνατο από τα σαγόνια του πεινασμένου καρχαρία αρχίζουν να πληθαίνουν, ο αρχηγός της αστυνομίας του νησιού, Μάρτιν Μπρόντυ (Roy Scheider), αποφασίζει να πάρει δραστικά μέτρα για να προστατέψει τους παραθεριστές αλλά και την ίδια του την οικογένεια.

Ο Steven Spielberg, παίρνει ένα μοτίβο οικείο στο πνεύμα των B-movies «τεράτων» της δεκαετίας του 50 και μας χαρίζει ένα από τα καλύτερα θρίλερ όλων των εποχών, που αφήνει τον θεατή άναυδο με τα απίστευτα προσεγμένα πλάνα του, τους ιδιόρρυθμους χαρακτήρες, το εξαιρετικά έντονο σασπένς και ορισμένες σκηνές που κόβουν την ανάσα. Ακόμη και σήμερα η ταινία παραμένει το ίδιο τρομακτική και επιβλητική, κατορθώνοντας να ξεγελάσει, να αιφνιδιάσει και να διασκεδάσει τον θεατή. Aστρονομική επιτυχία της εποχής της, τιμήθηκε με τρία Όσκαρ (μεταξύ άλλων και για την κλασική πλέον μουσική του Tζον Γουίλιαμς) και  έστεψε τον Σπίλμπεργκ ως το τότε παιδί- θαύμα του αμερικάνικου σινεμά.

Στάσου πλάι μου /Stand By Me (1986)του Rob Reiner

Tη δεκαετία του 60, στη μικρή πόλη Kαστλ Pοκ, τέσσερις μικροί φίλοι ξεκινούν ένα περιπετειώδες ταξίδι, ψάχνοντας για το χαμένο σώμα ενός εφήβου της περιοχής – που ελπίζει να βρει και μια συμμορία από μεγαλύτερα αγόρια. Στην πραγματικότητα τα ταξίδι αυτό είναι μια προσπάθεια των παιδιών να επουλώσουν τις προσωπικές τους πληγές.

Νεανικό δράμα του Pομπ Pάινερ με τους Pίτσαρντ Nτρέιφους, Kίφερ Σάδερλαντ. Αποτελεί μια θαυμάσια μεταφορά στην οθόνη ενός μικρού αυτοβιογραφικού διηγήματος του Στίβεν Kινγκ. O Pάινερ προσεγγίζει με εκπληκτική ευαισθησία την απότομη μετάβαση των μικρών ηρώων από την αθωότητα στην εφηβεία, κάνοντας μια πανέμορφη ταινία-ύμνο πάνω στην πιο κρίσιμη περίοδο της παιδικής ηλικίας ενώ εμβληματικό ρόλο έχει το ομώνυμο τραγούδι του Ben E. King.

Ιστορίες του καλοκαιριού/Conte d’ été(1996) του Eric Rohmer

Οι «Ιστορίες του καλοκαιριού» είναι ένας ανάλαφρος ύμνος στη νεότητα, τις αντιφάσεις και τις αβεβαιότητες της. Ένας όμορφος, μοναχικός και εσωστρεφής νεαρός, ο Gaspard ( Melvil Poupaud), φθάνει στην παραθαλάσσια Βρετάνη. Όταν η φίλη του Léna δεν εμφανίζεται όπως είχαν συμφωνήσει, κάνει μόνος του βόλτες στην παραλία. Γνωρίζεται με τη φοιτήτρια εθνολογίας Margot (Amanda Langlet) που τις επόμενες μέρες παραμένει η πιο έμπιστη συντροφιά του. Στη συνέχεια συναντά τη Solène, μια πολύ πιο γοητευτική κοπέλα. Αλλά τότε ξαφνικά εμφανίζεται η Léna και ο Gaspard βρίσκεται μπερδεμένος ανάμεσα σε τρεις ελκυστικές νεαρές γυναίκες.

Οι «Ιστορίες του καλοκαιριού» είναι η τρίτη, πιο ηλιόλουστη, πιο δροσερή και πιο ευχάριστη από τις «Ιστορίες των τεσσάρων εποχών». Η ρομαντική οδύσσεια του Rohmer αποτελεί μια σαγηνευτική χορογραφία των λέξεων. Είναι ένα φρέσκο, πρωτότυπο και πολύ προσωπικό φιλμ για τον στοχαστικό θεατή, ο οποίος εκτιμά τις αποχρώσεις της ανθρώπινης αλληλεπίδρασης .Καθώς αυτή η νοσταλγική κωμωδία προχωρά με γαλήνιο ρυθμό  μέσα από σκηνές οικείες, χωρίς δραματουργική ένταση, ο Rohmer μας παρέχει με νηφαλιότητα άφθονες απόψεις  για την αγάπη, τη φιλία, την πίστη, τη μοναξιά, την τύχη, τη μοίρα και την επιθυμία.

Οι διακοπές του κυρίου Ιλό/Les vacances de Monsieur Hulot (1953)του Jacques Tati

Το φιλμ αποτελεί μια απολαυστική ακολουθία κωμικών επεισοδίων που προκαλεί η παρουσία του αδέξιου, γκαφατζή αλλά και καλοπροαίρετου κ. Ιλό (τον υποδύεται ο ίδιος ο σκηνοθέτης) που πηγαίνει για διακοπές στην παραλία και προκαλεί το χάος. Το ύφος του σκηνοθέτη Tati είναι κυρίως οπτικό καθώς οι διάλογοι είναι ελάχιστοι αλλά  η ηχητική μπάντα αποκτά τεράστια αξία με τον υπερτονισμό των θορύβων που αποτελούν σημαντικό μέρος των κωμικών ευρημάτων του φιλμ. Ο Tati σατιρίζει με ευστοχία και ευρηματικότητα τον κοινωνικό καθωσπρεπισμό που καταδυναστεύει τον άνθρωπο ακόμη και στις διακοπές του. Μόνο τα παιδιά και ο κ. Ιλό έχουν την ενστικτώδη ορμή να δράσουν και να αντιδράσουν χωρίς ενοχές.

Όμως το φιλμ δεν είναι κραυγαλέο, δεν «αμερικανίζει». Ο Tati δεν παραθέτει μια σειρά από χοντροκομμένα καλαμπούρια με φόντο το θαλασσινό τοπίο. Καταγράφει με ευαισθησία και αγάπη τον απροσάρμοστο άνθρωπο, τον άντρα-παιδί που αρνείται  να εγκλωβιστεί στα ασφυκτικά πλαίσια της κοινωνικής συμβατικότητας. Από τις πιο ξεκαρδιστικές κωμωδίες όλων των εποχών «Οι διακοπές του κυρίου Ιλό» πέρα από το φινετσάτο, εφευρετικό και υπαινικτικό χιούμορ τους διαθέτουν εικόνες γεμάτες λυρισμό, ποίηση και μια απροσδιόριστη μελαγχολία, που μεταγγίζουν στον θεατή μια εσωτερική αγαλλίαση.

Το καλοκαίρι του ’42/Summer of ’42 (1971)του Robert Mulligan

Το καλοκαίρι του ’42, μια παρέα εφήβων διασκεδάζει περνώντας τις διακοπές της σ’ ένα νησί της Νέας Αγγλίας. Η μόνη συζήτησή τους είναι τα «κορίτσια». Ένας από τους νεαρούς της παρέας, ο πιο ευαίσθητος, γνωρίζει τη Dorothy (Jennifer O’Neill) μια παντρεμένη γυναίκα 22 ετών, της οποίας ο σύζυγος λείπει στο εξωτερικό, στον στρατό. Η γνωριμία τους ξεκινά εντελώς αθώα. Ωστόσο μια μέρα παίρνει ένα τηλεγράφημα που της ανακοινώνει ότι ο σύζυγός της έχει σκοτωθεί. Η θλίψη που βιώνει οδηγεί την σχέση τους σε μια τρυφερή, ρομαντική ιστορία.

Το φιλμ γνώρισε μια εκπληκτική επιτυχία στις αρχές της δεκαετίας του 70. Αποτελεί μια από τις πιο ειλικρινείς και νοσταλγικές ταινίες ενηλικίωσης. Ο θαυμάσιος Μάλιγκαν αναμειγνύει με ιδανική αναλογία τη σύγχυση της εφηβικής ζωής, την επιθυμία και την ηθική χαρίζοντας μας μια  αισθαντική, φωτογενή και δροσερή μνήμη καλοκαιριού.