Η Πάργα

Στη Δυτική Ελλάδα όταν ξεκινάμε από την Πρέβεζα για να πάμε στην Ηγουμενίτσα, λίγο πριν φτάσουμε στο χωριό Μαργαρίτι, υπάρχει αριστερά μας ένα παρακλάδι της εθνικής οδού, το οποίο μας οδηγεί στο παραλιακό τουριστικό λιμάνι της Πάργας.

Η ιστορία της αρχίζει από τα μεσαιωνικά χρόνια όταν βρισκόταν υπό την κατοχή των Ενετών, οι οποίοι εμπόδισαν τους Τούρκους να την καταλάβουν. Έχει δύο φρούρια και το ένα, το βενετικό, βρίσκεται επάνω σε ένα κωνικό βράχο. Μετά τους Ενετούς που την είχαν σε όλη τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, την κατέλαβαν οι Γάλλοι και μετά οι Άγγλοι, οι οποίοι είχαν και τα Επτάνησα. Ο Αλή Πασάς, όταν βρισκόταν ακόμη στα Γιάννενα, ήθελε να έχει και την Πάργα, η οποία ήταν το μόνο μέρος της περιοχής, όπου κατέφευγαν οι αντιστεκόμενοι Έλληνες (από το Σούλι). Πήγαν οι Άγγλοι στην Κωνσταντινούπολη και παζάρεψαν με τον Σουλτάνο την τιμή πώλησης της Πάργας το 1819.

Δεν έγινε γνωστό βέβαια τι έβαλαν στην τσέπη τους οι διαπραγματευτές, τι οι Τούρκοι αρμόδιοι και τι ο ίδιος ο Σουλτάνος. Η επίσημη τιμή ορίστηκε σε 150.000 χρυσές λίρες. Άξιζε όμως τουλάχιστον 500.000!

Η τιμή σε τουρκικό νόμισμα ήταν ο περίεργος αριθμός 666.666 για τον οποίο οι παλαιοημερολογίτες φανατικοί χάλασαν τον κόσμο με τις νέες τότε ταυτότητες, στις οποίες δεν θα αναγράφεται θρήσκευμα, επάγγελμα και όνομα συζύγου. Έγινε διεθνής σάλος και κατακραυγή για την απαίσια πράξη της πώλησης της Πάργας και οι Άγγλοι κατέθεσαν το χρήμα του Αλή Πασά σε τράπεζα της Κέρκυρας για να δίνονται οι τόκοι στους Παργιανούς που κατέφυγαν εκεί, αφού έκαψαν τα σπίτια τους. Μέχρι το 1910 οι Παργιανοί ελάμβαναν τους τόκους.

Η Πάργα κατοικήθηκε από άλλους Έλληνες, όταν η Ελλάδα βρισκόταν υπό την τουρκική κυριαρχία και τον Φεβρουάριο του 1913, μετά την κατάληψη των Ιωαννίνων από τους Έλληνες, καταλήφθηκε αμαχητί από τον Ελληνικό στρατό όλη η Ήπειρος, όπως και η Πάργα.

Η Αμαλία Φλέμινγκ είχε επισκεφθεί την Πάργα και όταν γύρισε στην Αθήνα έφερε μαζί της και τρία γατάκια που βρήκε εγκαταλειμμένα και τα άκουσε να νιαουρίζουν.

Το ίδιο συνέβη και με μία γνωστή μου, πάλι με τρία γατάκια, όταν είχε επισκεφθεί την Πάργα.

Παρακινήθηκα, όχι να φέρω κι εγώ γατάκια από την Πάργα, αλλά να μάθω μερικά από την ιστορία της, μετά τις πολύ ευχάριστες διακοπές μου στη σύγχρονη και τουριστική Πάργα.

Λεωνίδας Παπαμερκουρίου