Η "Λαϊκή Συσπείρωση" για τις νέες "αντιδραστικές" αλλαγές στη λειτουργία των Δήμων

Τοποθέτηση επί του νέου κώδικα Περιφερειών και Δήμων, αλλά πολύ περισσότερο στις αντιδραστικές, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, αλλαγές στη λειτουργία της τοπικής αυτοδιοίκησης, έκανε η δημοτική παράταξη της "Λαϊκής Συσπείρωσης" Σύρου.

Όπως τονίζει, μέσω αυτών των αλλαγών που προωθεί η κυβέρνηση, ενισχύεται μεταξύ άλλων, η τοπική φορολογία και η εισπραξιμότητα, η εμπορευματοποίηση κρίσιμων κοινωνικών υπηρεσιών, η συνεργασία με ιδιώτες και αναπτυξιακούς οργανισμούς, οι συμβάσεις με συμβούλους για υλοποίηση αστικών σχεδιασμών, ενώ ταυτόχρονα, διευρύνεται η δυνατότητα παραχώρησης δημόσιων έργων και υπηρεσιών σε ιδιώτες και ΜΚΟ.

Η σχετική ανακοίνωση

"Η κυβέρνηση, συνεχίζοντας τον δρόμο όλων των προηγούμενων αστικών κυβερνήσεων, προχωρά με τον νέο Κώδικα Περιφερειών και Δήμων σε βαθιές αντιδραστικές αλλαγές στη λειτουργία της Τοπικής Διοίκησης, προσαρμοσμένες πλήρως στις ανάγκες του κεφαλαίου. Οι αλλαγές αυτές έρχονται ως συνέχεια των προηγούμενων παρεμβάσεων («Καποδίστριας», «Καλλικράτης», «Κλεισθένης») και ενισχύουν παραπέρα τον ρόλο των Δήμων ως μηχανισμών φοροείσπραξης, επιχειρηματικής δραστηριότητας και καταστολής.

Ενισχύεται η τοπική φορολογία και η εισπραξιμότητα, η εμπορευματοποίηση κρίσιμων κοινωνικών υπηρεσιών, η συνεργασία με ιδιώτες και αναπτυξιακούς οργανισμούς, οι συμβάσεις με συμβούλους για υλοποίηση αστικών σχεδιασμών. Ταυτόχρονα, διευρύνεται η δυνατότητα παραχώρησης δημόσιων έργων και υπηρεσιών σε ιδιώτες και ΜΚΟ, ενώ επιδεινώνονται περαιτέρω οι εργασιακές σχέσεις για τους εργαζόμενους στους Δήμους και τις Περιφέρειες. Η Δημοτική Αστυνομία αποκτά αυξημένο ρόλο καταστολής, με εκπαίδευση από την ΕΛ.ΑΣ. και εξοπλισμό (χειροπέδες, γκλομπ, αλεξίσφαιρα), οι δημοτικοί αστυνομικοί αποκτούν ρόλο επιβολής της τάξης στις γειτονιές μας.

Επιπλέον, γίνεται ακόμα ένα βήμα: οι Δήμοι και οι Περιφέρειες αναλαμβάνουν δαπάνες για τομείς όπως η Υγεία, η Παιδεία, η Πρόνοια, εξοικονομώντας πόρους για το κεντρικό κράτος και ενισχύοντας τη μετακύλιση ευθυνών στην Τοπική Διοίκηση. Και στον δικό μας Δήμο έχουμε πλέον χειροπιαστή πείρα από την υποκριτική «αποκέντρωση των αρμοδιοτήτων», που φόρτωσε στους Δήμους αρμοδιότητες χωρίς χρηματοδότηση, με αποτέλεσμα πιο ακριβές και υποβαθμισμένες υπηρεσίες για εργαζόμενους και δημότες.

Την ίδια στιγμή, η κρατική χρηματοδότηση προς την Τοπική Διοίκηση έχει μειωθεί πάνω από 60% σε σχέση με το 2009. Διαχρονικά, μάλιστα, από τις κυβερνήσεις δεν δίνονται ούτε καν οι θεσμοθετημένοι πόροι. Σύμφωνα με τον νόμο 3852/2010 («Καλλικράτης»), φέτος οι Δήμοι θα έπρεπε να λάβουν 8,5 δισ. ευρώ, όμως δίνονται μόλις 2,3 δισ.! Η κρατική υποχρηματοδότηση οδηγεί σε διεύρυνση της φοροαφαίμαξης του λαού, με τους δήμους να λειτουργούν σαν τοπικές εφορίες. Ο λαός, που πληρώνει ήδη το 95% των φορολογικών εσόδων, καλείται να χρηματοδοτεί ξανά και ξανά τις ίδιες υπηρεσίες μέσω δημοτικών τελών και χαρατσιών.

Επιπλέον, πέρα από τα αναγκαστικά μέτρα είσπραξης που έχουν θεσμοθετηθεί τα τελευταία χρόνια (κατασχέσεις, δέσμευση λογαριασμών κ.λπ.) η κυβέρνηση προχωρά ακόμα και σε στενότερη διασύνδεση των δημοτικών υπηρεσιών με τις φορολογικές αρχές, ώστε να αποτυπώνεται με ακρίβεια η φορολογητέα βάση και να μη «ξεφεύγει» κανένα λαϊκό νοικοκυριό από την επιτήρηση και την είσπραξη.

Μερικά ακόμα στοιχεία των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων που έρχονται στην Τοπική Διοίκηση είναι και οι αλλαγές που προτείνονται στην εκλογική διαδικασία καθώς και στη λειτουργία του Δημοτικού Συμβουλίου.

Στις τοπικές εκλογές εισάγεται η λογική της «δεύτερης επιλογής» συνδυασμού στο ίδιο ψηφοδέλτιο, πρόκειται ουσιαστικά για μια τεχνητή πλειοψηφία. Δηλαδή, αν δεν συγκεντρώσει κανένας συνδυασμός την απαιτούμενη πλειοψηφία, οι «δεύτερες ψήφοι» υπέρ των δυο πρώτων συνδυασμών θα προστίθενται στα αρχικά ποσοστά τους, προκειμένου να αναδειχθεί ο επικρατών συνδυασμός που θα λαμβάνει τα 3/5 των εδρών του συμβουλίου.

Επιπλέον, επιτρέπεται η εκλογή δημοτικών και περιφερειακών συμβούλων χωρίς σταυρό, ευθεία υπονόμευση της λαϊκής βούλησης, 1 έως 3 δημοτικών συμβούλων (εάν το επιθυμούν οι συνδυασμοί) και υποχρεωτικά 2 έως 3 συμβούλων στις Περιφέρειες. Ενώ, προβλέπεται και δυνατότητα ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, ανοίγοντας επικίνδυνες πόρτες για την αλλοίωση και τον έλεγχο της ψήφου.

Με τον νέο πρότυπο κανονισμό λειτουργίας των Συμβουλίων, η φωνή της αντιπολίτευσης στραγγαλίζεται. Καταργούνται οι δευτερολογίες με εξαίρεση των επικεφαλής, οι ερωτήσεις προς τη Δημοτική Αρχή, και γενικά κάθε στοιχείο διαλόγου. Δεν είναι τυχαίο ότι υπήρξαν «πρόθυμοι» που δήλωναν δημοσίως πως με τον νέο κανονισμό το Δημοτικό Συμβούλιο θα μοιάζει με μικρή... Βουλή (sic). Στην πράξη όμως, καταργείται η ουσιαστική συζήτηση, ο διάλογος με τους φορείς, οι παρεμβάσεις των σωματείων, ακόμα και η φυσική παρουσία στις συνεδριάσεις, καθώς αίρεται η υποχρέωση για μία δια ζώσης συνεδρίαση τον μήνα.

Τα Δημοτικά Συμβούλια μετατρέπονται πλέον σε διαχειριστικά όργανα χωρίς πολιτικό λόγο, με αντικείμενο υλοτομίες, παραχωρήσεις χώρων, τεχνικά ζητήματα. Η πολιτική συζήτηση περιορίζεται στον ετήσιο προϋπολογισμό και το Τεχνικό Πρόγραμμα, ενώ η ουσία των αποφάσεων μεταφέρεται σε κλειστά όργανα, όπως η Δημοτική Επιτροπή, η οποία ενισχύεται ακόμα περισσότερο – φτάνοντας στο σημείο να εγκρίνει και Οργανισμούς Εσωτερικής Υπηρεσίας.

Μέσα σ’ αυτό το τοπίο, το ερώτημα δεν είναι τεχνικό αλλά βαθιά πολιτικό: τι κράτος θέλουμε, για ποιον; Για ποιο λόγο μεταρρυθμίζονται οι Δήμοι και οι Περιφέρειες; Για να υπηρετήσουν τις λαϊκές ανάγκες ή για να γίνουν οχήματα εφαρμογής της καπιταλιστικής στρατηγικής και καταστολής κάθε αντίστασης;

Η απάντηση βρίσκεται όχι σε νέες μεταρρυθμίσεις «εντός των τειχών». Σύγχρονο και αναγκαίο για τον λαό δεν είναι ακόμα μία μεταρρύθμιση και ανακατανομή αρμοδιοτήτων ανάμεσα στα διάφορα επίπεδα της αντιλαϊκής διακυβέρνησης αλλά μεγάλες, ριζικές αλλαγές σε επίπεδο εξουσίας και οικονομίας.

Το ΚΚΕ παλεύει για μια άλλη οργάνωση της κοινωνίας, με λαογέννητους θεσμούς να εγγυώνται την πραγματική δημοκρατία για τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία, με ανακλητούς εκπροσώπους από τους χώρους δουλειάς, για μια άλλη οργάνωση της κοινωνίας και της οικονομίας, όπου οι ζωές μας δεν θα αποτελούν «κόστος».

Η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, η νεολαία, έχουν συμφέρον να συμπορευθούν με το ΚΚΕ στους καθημερινούς εργατικούς - λαϊκούς αγώνες, με τους εκλεγμένους του σε Περιφέρειες και Δήμους, για να δυναμώσει ο αγώνας κόντρα στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, για να βαδίσουμε τον δρόμο της αξιοπρέπειας, της πάλης και της ανατροπής, εκεί που βρίσκεται η πραγματική ελπίδα".