Παρέμβαση για τη μουσική εξέδρα της Πλατείας Μιαούλη

Ολη αυτή τη χρονιά που περίεργα όλοι βιώνουμε, θέλαμε αλλά δεν αποφασίζαμε να γράψουμε  δυο λόγια για την «κατάντια» της « Παγκάλειας Εξέδρας Μουσικής» που κοσμεί (κοσμεί … τρόπος του λέγειν) την κεντρική πλατεία της Ερμούπολης, ακριβώς απέναντι και σε πολύ μικρή απόσταση από το Δημαρχιακό Μέγαρο, έργο του Ερνέστου Τσίλλερ.

Θα αναφέρουμε κάποια ιστορικά τεκμηριωμένα στοιχεία.

-  Είναι μοναδική.

- Σε ολόκληρο το χώρο της Ελληνικής επικράτειας δεν υπάρχει άλλη ολόγλυφη και ολομάρμαρη εξέδρα μουσικής.

-  Κατασκευασμένη εξ ολοκλήρου από πεντελικό μάρμαρο από τον σπουδαίο Τήνιο γλύπτη Ιωάννη Βιτάλη το έτος 1907 (με χορηγία του Θεόδωρου Πάγκαλου ) , διακοσμημένη στα στηθαία της με ανάγλυφες παραστάσεις του θεού Απόλλωνα και των εννέα Μουσών, θυγατέρων του Δία και της Μνημοσύνης και διακοσμημένη με φεστόνια χρωματιστού μαρμάρου και δέκα φανοστάτες.

- Εκεί είναι: η Κλειώ, η Ευτέρπη, η Θάλεια, η Μελπομένη, η Τερψιχόρη, η Ερατώ, η Πολύμνια, η Ουρανία και η Καλλιόπη, όλες σε ολόσωμες μορφές, κρατώντας η καθεμιά τα σύμβολα της τέχνης που προστατεύει. Είναι αυτές που όπως αναφέρει ο Ησίοδος στη Θεογωνία του, μας κάνουν να ξεχνάμε τα βάσανά μας και απαλύνουν τους πόνους μας.

- Είναι κατασκευασμένη με τέτοιο τρόπο, που από μόνη της λειτουργεί σαν ηχείο, έχοντας στα έγκατά της ειδικά κατασκευασμένους κενούς χώρους           ( πηγάδια ) που λειτουργούν σαν φυσικά ηχεία, τεχνική που χρησιμοποιήθηκε επίσης στο Θέατρο «Απόλλων».

- Πρόκειται για έργο τέχνης  μοναδικό στην ιστορία της Νεοελληνικής αρχιτεκτονικής και γλυπτικής.

- Όταν εγκαινιάστηκε, ολόκληρη η τοπική κοινωνία παρευρέθη στα εγκαίνια, έχοντας επίγνωση της σπουδαιότητας και της μεγάλης αξίας του έργου.

Τότε!

Τώρα είναι προφανές ότι η τοπική κοινωνία άλλαξε γνώμη.

Είναι επίσης προφανές ότι πλέον δεν καμαρώνουμε γι αυτήν, αλλά ντρεπόμαστε!!!

Ντρεπόμαστε, αφού προσπαθούμε να την κρύψουμε πάση θυσία, ώστε να μην την αντικρίζουμε ούτε εμείς, ούτε οι επισκέπτες της πόλης μας.

Για αυτό το λόγο άλλωστε διατηρούμε την άναρχη θαμνοβλάστηση, ώστε να καταστήσουμε αδύνατη την επίσκεψη ή έστω και τη θέα της.

Τον τελευταίο χρόνο μάλιστα, την είσοδο της εξέδρας, κλείνει ένα κιγκλίδωμα με απαγορευτική ανακοίνωση και  αναφορά στην επικινδυνότητά της.

Πληροφορηθήκαμε ότι ο Δήμος έχει προβλέψει στο τεχνικό πρόγραμμα του 2020 ποσόν 5.000,00 ευρω  για την αποκατάσταση και τη συντήρησή της.

Δεν μάθαμε βέβαια το προβλεπόμενο  χρονοδιάγραμμα…

Λυπούμαστε και θλιβόμαστε, γιατί αυτά στα οποία θα έπρεπε να δοθεί προτεραιότητα στη συντήρηση, διατήρηση και κατ΄ επέκταση προβολή τους, καταστρέφονται φυσικά, από τη φθορά του χρόνου, αλλά η καταστροφή επιτείνεται από την αδιαφορία,  την κωλυσιεργία και τις αναβλητικές πρακτικές που υιοθετούνται ( βλέπε ταφικά μνημεία, νεοκλασικά κτήρια κ.α. ).

Όχι «αιδώς Αργείοι», αλλά «αιδώς Ερμουπολίτες»!

Γιώργος Βαλσαμάκης και Δημήτριος Καράβολας

Σημείωση

Συντάξαμε και συνυπογράψαμε το συνημμένο κείμενο – παράπονο,

- θεωρώντας ότι αγγίζει ένα σημαντικό θέμα για την πόλη και το νησί μας,

- πιστεύοντας ότι όλοι μας έχουμε υποχρέωση και καθήκον να φροντίσουμε, να διατηρήσουμε και να αναδείξουμε έργα τέτοιας μοναδικότητας που έχουμε την τύχη να στολίζουν τους χώρους μας και

- το κοινοποιούμε, αποσκοπώντας στην υποστήριξή του αλλά και στην προώθησή του, για να γίνουμε πολλοί όλοι όσοι ζητάμε και απαιτούμε όλα αυτά που θεωρούνται αυτονόητα.

Γιώργος Βαλσαμάκης  και Δημήτριος Καράβολας