Οσφυαλγία - Ισχιαλγία

Γράφει ο Σαρλάνης Θεόδωρος

Ιατρός Ρευματολόγος

Είναι μία κατάσταση με ιδιαίτερο ιατρικό και κοινωνικό ενδιαφέρον λόγω της συχνότητάς της του έντονου πόνου (ειδικά στην ισχιαλγία) και της χρονιότητάς της.(τάση για υποτροπή) Ο όρος απλά σημαίνει πόνος στη μέση (άλγος στην οσφύ) είναι περιγραφή ενός συμπτώματος και όχι συγκεκριμένη πάθηση όπως συχνά κακώς υπονοείται! Είναι ένα πολύ συχνό και ενοχλητικό σύμπτωμα που σχεδόν όλοι θα το παρουσιάσουν κάποια στιγμή της ζωής τους Ο πόνος στην οσφυαλγία μπορεί να περιορίζεται μόνο στη μέση ή να αντανακλά στους γλουτούς, κοιλιά και στα κάτω άκρα (π.χ. ισχιαλγία) Επίσης μπορεί να συνοδεύεται και από άλλα συμπτώματα συνηθέστερα νευρολογικά όπως μυϊκή αδυναμία, παρεση μουδιάσματα, αίσθημα καψίματος, ηλεκτρισμού κ.α. Ποιες είναι όμως οι αιτίες και παθήσεις που προκαλούν οσφυαλγία; Στη νεαρή ηλικία η κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου και στη μέση και γεροντική ηλικία η εκφυλιστική σπονδυλοαρθροπάθεια είναι οι συχνότερες αιτίες Εκτός αυτών όμως υπάρχει πληθώρα παθήσεων που εκδηλώνονται με οσφυαλγία όπως Α) Συγγενείς παθήσεις της σπονδυλικής στήλης (σφηνοειδής παραμόρφωση σπονδύλου, απλασία αρθρικών αποφύσεων, σπονδυλολίσθηση, σκολίωση) Β) Νεοπλάσματα (όγκοι) σ.σ. πρωτοπαθείς και δευτεροπαθείς (μεταστάσεις από άλλα όργανα) Γ) Φλεγμονώδεις παθήσεις (φυματίωση, οστεομυελίτις, αγκυλωτική σπονδυλαρθρίτις) Δ) Άλλες αιτίες όπως γυναικολογικές και ουρολογικές παθήσεις, ψυχογενείς καταστάσεις. Η ανακάλυψη της συγκεκριμένης αιτίας που προκαλεί την οσφυαλγία έχει μεγάλη σημασία για την θεραπεία και ο γιατρός δεν πρέπει να αρκείται στην απλή στην κάλυψη των συμπτωμάτων με φάρμακα Η διάγνωση θα γίνει με συνδυασμό πληροφοριών από το ιστορικό (πότε και πως εκδηλώθηκε ο πόνος), την κλινική εξέταση του ασθενούς και αν χρειαστεί με απεικονιστικό έλεγχο (απλές ακτινογραφίες, αξονική μαγνητική τομογραφία) και αιματολογικές εξετάσεις αν υπάρχει υποψία φλεγμονωδών παθήσεων όπως π.χ. η αγκυλωτική σπονδυλίτιδα Η θεραπεία της οσφυαλγίας είναι συχνά μια δύσκολη υπόθεση αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις αρκούν τα συντηρητικά μέσα όπως 1) φαρμακευτική αγωγή με παυσίπονα αντιφλεγμονώδη και μυοχαλαρωτικά η άλλες ειδικές θεραπείες 2) φυσικοθεραπεία όταν υποχωρήσει η οξεία κρίση 3) ακινησία στο κρεβάτι για αρκετές ημέρες (κήλη δίσκου) 4) Ζώνη οσφύος για ανακούφιση από τον πόνο. Αν τα συντηρητικά μέσα αποτύχουν σε κάποιες παθήσεις όπως την κήλη δίσκου, την στένωση σπονδυλικού σωλήνα κ.α. η μόνη λύση είναι η χειρουργική αντιμετώπιση. (Αφαίρεση κήλης σταθεροποίηση σπονδυλικής στήλης) Υπάρχουν πλέον εξελιγμένες μικροχειρουργικές τεχνικές, λέιζερ με πολύ καλά αποτελέσματα και λιγότερα προβλήματα για τον ασθενή μετά την επέμβαση. Κλείνοντας θα τονίσουμε ότι οι θεραπευτικές επιλογές είναι σήμερα πολλές αλλά η επιτυχής έκβαση εξαρτάται α) από την έγκαιρη προσέλευση στον ειδικό γιατρό β) την πιστή τήρηση των οδηγιών του και γ) τη σωστή διάγνωση και θεραπεία από ιατρικής πλευράς έτσι όχι μόνο να ανακουφίσουμε τον πόνο αλλά να ελαχιστοποιήσουμε τη υποτροπή που δυστυχώς συμβαίνει συχνά στην οσφυαλγία.