Χριστουγεννιάτικη Θεία Λειτουργία στον Ι.Ν. Ευαγγελιστρίας από τον Καθολικό Επίσκοπο

Ανήμερα της μεγάλης εορτής των Χριστουγέννων ο Καθολικός Επίσκοπός π.Πέτρος Στεφάνου προΐστατο στην Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στην Ενορία της Ευαγγελίστριας.

Ο Επίσκοπος μαζί με τον εφημέριο της ενορίας π.Νίκο Ρούσσο, τέλεσε τη Θεία Λειτουργία  των Χριστουγέννων ενώ πλήθος πιστών συμμετείχε, με την ενεργό συμμετοχή λαϊκών, οι οποίοι διάβασαν τα αναγνώσματα και τις δεήσεις των πιστών, ενώ η πολυφωνική χορωδία της Ενορίας για άλλη μια φορά λάμπρυνε με τη συμμετοχή της την ευχαριστιακή αυτή προσευχή.

Εκ μέρους του Δήμου Σύρου-Ερμούπολης παρευρέθηκε ο τοπικός σύμβουλος της Ερμούπολης Βαγγέλης Μαραγκός.

Το μήνυμα της αγάπης, που κατεξοχήν χαρακτηρίζουν τα Χριστούγεννα, καθώς ο Θεάνθρωπος ενσαρκώθηκε από αγάπη για τον άνθρωπο, για να τον σώσει, μετέδωσε στους πιστούς ο Επίσκοπός μας στην ομιλία του, και απευθυνόμενος προς αυτούς είπε:

«Το απροσδόκητο του Θεού γίνεται πραγματικότητα και μας γεμίζει με πηγαία χαρά αυτή την ημέρα!

Ένας Σωτήρας γεννήθηκε για μας, στην πόλη του Δαβίδ. Ο Θεός δεν έπαψε ποτέ να οδηγεί το λαό του, να καλεί ανθρώπους, τους προφήτες, για να μιλήσουν και να τον κατευθύνουν στην πορεία του προς τη Γη της Επαγγελίας. Ποτέ όμως ο Θεός δεν έγινε τόσο εγγύς. Ελπίζαμε σε ένα Σωτήρα, ένα Βασιλιά/ και ο Θεός παίρνει το δρόμο των ταπεινών, των μικρών, των φτωχών για να γεννηθεί στην άκρη της πόλης, μέσα στα χωράφια, στο στάβλο!

Ακούσαμε να αντηχεί με πολλούς τρόπους, η χαρμόσυνη είδηση των Χριστούγεννων: «Σήμερα, στην πόλη του Δαβίδ γεννήθηκε για σας Σωτήρας, που είναι Χριστός, ο Κύριος»… «Θα βρείτε ένα βρέφος, σπαργανωμένο και ξαπλωμένο στη φάτνη!» (Λκ. 2,11-12).

Αυτό το σημείο έδωσε στους βοσκούς που ξεκινούν για το στάβλο!

Κατά τη θεία λειτουργία, αυτό το σήμερα, δεν κάνει μόνο ανάμνηση σε κάτι που συνέβη πριν δυο χιλιάδες χρόνια, γιατί εμείς πιστεύουμε, ότι το φως που φώτισε την αγία νύχτα στη Βηθλεέμ, συνεχίζει να λάμπει και για εμάς!!. Έτσι, η «μεγάλη χαρά» που αναγγέλλεται από τους αγγέλους συνεχίζει να προτείνεται και σε εμάς, καθώς και σε ολόκληρο τον κόσμο.

Το «σημείο» που υπέδειξαν οι άγγελοι στους βοσκούς – «το βρέφος σπαργανωμένο και ξαπλωμένο στη φάτνη» – είναι το σημείο μέσω του οποίου ο Θεός μας μιλά, ακόμα και σήμερα. Ποτέ ο Θεός δεν υπήρξε τόσο κοντά μας. Έχει το πρόσωπο του ανθρώπου. Ο Θεός είναι κάποιος από μας, ένα βρέφος.

Και τελικά, εμείς οι Χριστιανοί, δεν έχουμε τίποτα άλλο να πούμε στους συγχρόνους μας, εκτός από το να επισημάνουμε αυτό ακριβώς το «σημείο», το σημείο του βρέφους Ιησού· αυτό, στη συνέχεια, γίνεται ένα άλλο σημείο, αυτό του σταυρωμένου Ιησού, τυλιγμένο σε ένα σεντόνι, που τοποθετείτε στον τάφο (Λουκ. 23,53). Και στο «σήμερα» των αγγέλων, οι οποίοι μέσα στη νύχτα αναγγέλλουν τη γέννηση του Σωτήρα, αντιστοιχεί το «σήμερα» του Ιησού, ο οποίος, στο σκοτάδι του Σταυρού, ανοίγει στον συγχωρεμένο ληστή τις πόρτες του παραδείσου (Λουκ.23,43), όταν του λέει: «Σήμερα θα είσαι μαζί μου στον Παράδεισο». 

Έτσι, οι Άγιες νύχτες των Χριστουγέννων και της Ανάστασης συνδέονται μεταξύ τους: και ο Θεός που αποκαλύπτει το πρόσωπό του στο βρέφος της φάτνης, θα γίνει πλήρως γνωστός στο «θέαμα» του Σταυρού, όπως χαρακτηριστικά λέει ο Ευαγγελιστής (Λουκ.23,48). Τόσο στο ένα, όσο και στο άλλο θέαμα, σ’ αυτό δηλαδή της Γέννησης, όπως και σ’ αυτό της Ανάστασης, μαθαίνουμε να γνωρίζουμε κάτι για το πρόσωπο του Θεού. Είναι εκείνος που μας μιλά, μέσω του Υιού, που ως βρέφος μας δόθηκε, και του οποίου η τελευταία του λέξη επί της γης θα είναι: «Πατέρα, στα χέρια σου παραδίδω το πνεύμα μου» (Λκ. 23, 46).                       

Με τον Υιό Ιησού Χριστό, επομένως, και μόνο μέσω αυτού, μπορούμε να γνωρίσουμε τον Θεό στον οποίο πιστεύουμε. Οποιαδήποτε άλλη προσπάθεια να μιλήσουμε για τον Θεό, να κατανοήσουμε το μυστήριό του, θα πρέπει πάντα να βασιστεί σε ό,τι μας αποκάλυψε για Εκείνον ο Ιησούς, με την ύπαρξή του και την πορεία του από τη Βηθλεέμ στο Γολγοθά, από τα Χριστούγεννα στο Πάσχα. Κατά τη διάρκεια της εξαιρετικής ζωής του, προσέγγισε αυτούς που τον ικέτεψαν να τους ακούσει, να τους γιατρέψει και να τους ευεργετήσει, δείχνοντας την αγάπη του για την ανθρώπινη υπόσταση (Πρ. 10,38). 

Ακόμη περισσότερο μάλιστα, για να σώσει τους αμαρτωλούς προσφέρθηκε ο ίδιος θυσία στο σταυρό! Ποιος θα περίμενε να δει το Θεό σ’ αυτή τη θέση?? ΄Ένα Θεό ισχυρό που ήρθε να επισκεφθεί το δημιούργημά του, παίρνοντας την ανθρώπινη φύση! Υπέροχο και μεγαλειώδες Μυστήριο! ΄Εγινε άνθρωπος χωρίς να πάψει να είναι Θεός. Τα ευαγγέλια μας διδάσκουν πως ο Θεός έγινε άνθρωπος ανάμεσα στους ανθρώπους. Αυτό το υπέροχο μήνυμα απευθύνεται εδώ και δυο χιλιάδες χρόνια σε καθένα από μας, που έχουμε ανάγκη από το Σωτήρα μας!

Πώς να ζήσουμε τα Χριστούγεννα σαν μια χριστιανική γιορτή;

Η ερώτηση επανέρχεται ξανά και ξανά και γίνεται «φορτική» και «απαιτητική», στο βαθμό που ο πλανήτης ολόκληρος απειλείται από ένα γενικευμένο καταναλωτισμό. Πώς να αντισταθεί κανείς σ’ αυτή τη δίνη της διαφήμισης και να γιορτάσει στη σκιά και στη σιωπή Αυτόν που δέχεται ένα σώμα για να το προσφέρει, όπως λέει η επιστολή προς τους Εβραίους (10,5-10).

Τα Χριστούγεννα είναι μια πρόσκληση να λάβουμε το Χριστό και να προχωρήσουμε στη ζωή μας.       Ας μεγαλώσουμε μαζί του ακούγοντας το λόγο του Θεού, αποδεχόμενοι τα θαυμάσιά του και λαβαίνοντας τον άρτο που Εκείνος μας δίνει.       Ας αφήσουμε τον εαυτό μας να εκπλαγεί από αυτόν τον περίεργο ερχομό του Θεού, που έρχεται να τραβήξει το λαό από τις σκλαβιές του και που συγχρόνως δείχνει πού πρέπει να δώσουμε τη μάχη μας. Ο Θεός γίνεται ευάλωτος, εύθραυστος, παίρνει τη μορφή του μικρού, του φτωχού. Ο Θεός δε σταματά να γεννιέται μέσα στη φτώχια της καρδιάς μας και τη μικρότητά μας. Κάθε μέρα είναι Χριστούγεννα. Παντού στη γη μας, όπου βρίσκεται ένας ξεχασμένος από τη ζωή, ένας μικρός, ένας φτωχός, ένας πεινασμένος, εκεί συναντάμε και αναγνωρίζουμε το πρόσωπο του Θείου Βρέφους.

Χριστούγεννα είναι σήμερα, Χριστούγεννα είναι κάθε μέρα.» 

Μεγάλη ήταν και η συμμετοχή παιδιών κατ’ αυτήν τη Θεία Λειτουργία, τα οποία μετά το πέρας αυτής, έτρεξαν να θαυμάσουν τη φάτνη που υπήρχε στο Ναό, αλλά και να προσκυνήσουν μαζί με τους γονείς τους το Θείο Βρέφος.

Κατά την έξοδό του από το Ναό ο Επίσκοπος μας αλλά και ο εφημέριος π.Νίκος, παρέμειναν και αντάλλαξαν ευχές με όλους τους πιστούς ενώ αμέσως μετά η Χορωδία επισκέφτηκε το Ησυχαστήριο των Αδελφών του Ελέους όπου τραγούδησαν τα Κάλαντα και άλλα χριστουγεννιάτικα τραγούδια στους ηλικιωμένους που διαβιούν σ αυτό.