Προτάσεις νομοθετικών παρεμβάσεων του ΣΕΤΕ για την προώθηση τουριστικών επενδύσεων

Τις προτάσεις του, σχετικά με τις επενδύσεις στον τουρισμό, επί του νέου αναπτυξιακού νόμου κατέθεσε ο Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων.

Μέρος των προτάσεων αυτών αποτελούν τα ακόλουθα:

Παράταση των προθεσμιών ολοκλήρωσης ή υλοποίησης του 50% των επενδυτικών σχεδίων κατά 6 μήνες

Η μακρά προεκλογική περίοδος της χώρας είχε ως συνέπεια σημαντικές καθυστερήσεις στην ολοκλήρωση των επενδύσεων των προηγούμενων αναπτυξιακών νόμων 3299/2004 και 3908/2011, αφού ακόμα και για παρατάσεις των προθεσμιών ολοκλήρωσης των έργων, για τις οποίες είχαν συνηγορήσει οι Γνωμοδοτικές Επιτροπές ήδη από το 2017, μέχρι σήμερα ακόμη δεν έχουν εκδοθεί οι απαραίτητες υπουργικές αποφάσεις έγκρισης της παράτασης, με αποτέλεσμα οι επενδύσεις να μείνουν σε διαρκή εκκρεμότητα και ανασφάλεια. Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να χορηγηθεί μια πρόσθετη παράταση 6 μηνών για τις προθεσμίες των έργων αυτών και παράλληλα να κινηθούν από τη Διοίκηση οι διαδικασίες για τη ρύθμιση των εκκρεμοτήτων σχετικά με τις αποφάσεις και εγκρίσεις.

Ρύθμιση για τις εγκρίσεις μισθώσεων σε επενδυτικά σχέδια που έχουν υπαχθεί σε διατάξεις της αναπτυξιακής νομοθεσίας

Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία οι φορείς υλοποίησης επενδυτικών σχεδίων που έχουν υπαχθεί σε διατάξεις της αναπτυξιακής νομοθεσίας οφείλουν μέχρι τη λήξη των μακροχρόνιων υποχρεώσεων να μην εκμισθώνουν μέρος ή το σύνολο της επένδυσης χωρίς έγκριση της αρμόδιας υπηρεσίας. Η υποχρέωση αυτή έχει όμως περιπλακεί σε μεγάλο βαθμό ιδίως μετά την έκδοση και της ΥΑ 121430/2018 (ΦΕΚ Β’ 5465), που επέβαλε μία ιδιαίτερη γραφειοκρατική διαδικασία για την έγκριση των μισθώσεων (υποβολή σχεδίου σύμβασης, οικονομικών καταστάσεων, νομιμοποιητικών εγγράφων κ.λπ.), στην οποία οι υπηρεσίες δύσκολα μπορούν να ανταποκριθούν. Η υποχρέωση αυτή γίνεται ακόμη πιο περίπλοκη στην περίπτωση ξενοδοχείων ή άλλων τουριστικών εγκαταστάσεων, εντός των οποίων λειτουργούν μία σειρά από επί μέρους καταστήματα και επιχειρήσεις, όπως εμπορικά καταστήματα, καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος (όπως εστιατόρια, μπαρ), επιχειρήσεις καλλωπισμού (όπως κομμωτήρια, περιποίηση νυχιών, ευεξία, SPA). Αποτελεί απολύτως συνηθισμένη πρακτική των ξενοδοχείων να εκμισθώνονται οι επιχειρήσεις και τα καταστήματα αυτά προς τρίτους, χωρίς σε καμία περίπτωση να επηρεάζεται το παραγωγικό αντικείμενο και η παραγωγική λειτουργία της επένδυσης, ενώ η ευθύνη του φορέα του επενδυτικού σχεδίου παραμένει πάντα πλήρης και ακέραια για το σύνολο της επένδυσης. Για το λόγο αυτό είναι ανάγκη να ρυθμισθεί ότι η υποχρέωση έγκρισης της μίσθωσης δεν αφορά μισθώσεις επί μέρους επιχειρήσεων ή καταστημάτων εντός ξενοδοχείων και άλλων τουριστικών εγκαταστάσεων, για τα οποία εισάγεται απλά υποχρέωση γνωστοποίησης στην υπηρεσία. Η ρύθμιση αυτή θα διευκολύνει από τη μία πλευρά τους φορείς των επενδυτικών σχεδίων και από την άλλη θα απαλλάξει τις υπηρεσίες από ένα σημαντικό διοικητικό βάρος.

Ρυθμίσεις για την τροποποίησης διατάξεων περί στρατηγικών επενδύσεων

Θεωρούμε ότι πλέον είναι κυρίαρχη η αντίληψη για την συμβολή  που έχουν οι νέες ποιοτικές επενδύσεις στον τουρισμό στην ανάπτυξη και στην απασχόληση και επομένως κρίνουμε ότι είναι χωρίς νόημα η διάκριση των κριτηρίων υπαγωγής στις ΣΕ μεταξύ της βιομηχανίας και του τουρισμού. Προτείνουμε ισόρροπη μεταχείριση ως προς τα κριτήρια που κάποια επένδυση χαρακτηρίζεται ως στρατηγική μεταξύ επενδύσεων στον τομέα τουρισμού, της βιομηχανίας και άλλων τομέων.

Ρυθμίσεις για τις μεταβιβάσεις και μακροχρόνιες μισθώσεις διηρημένων ιδιοκτησιών στα ξενοδοχεία συνιδιοκτησίας (condo hotels)

Είναι ανάγκη να συμπληρωθεί το θεσμικό πλαίσιο για τα ξενοδοχεία συνιδιοκτησίας (condohotels), ώστε να αποσαφηνισθούν τα εξής σημεία:

- οι προς πώληση ή μακροχρόνια εκμίσθωση διηρημένες ιδιοκτησίες να μπορούν να μεταβιβάζονται ή/και να εκμισθώνονται μακροχρόνια μόνο μετά: α) την ολοκλήρωση της κατασκευής του ξενοδοχείου και των κοινόχρηστων χώρων και εγκαταστάσεων που απαιτούνται σύμφωνα με τις ισχύουσες προδιαγραφές για την εξυπηρέτηση της συνολικής δυναμικότητας του ξενοδοχείου συνιδιοκτησίας, συμπεριλαμβανομένης και της δυναμικότητας των προς μεταβίβαση ή μακροχρόνια εκμίσθωση τμημάτων και β) τη γνωστοποίηση λειτουργίας του ξενοδοχείου συνιδιοκτησίας.

- οι προς πώληση ή εκμίσθωση κλίνες να συνυπολογίζονται στη δυναμικότητα του ξενοδοχείου και να μπορούν μέχρι τη μεταβίβαση ή εκμίσθωσή τους να χρησιμοποιούνται με συμβατικούς όρους ως δωμάτια/διαμερίσματα του ξενοδοχείου μέσω του φορέα. Αντίστοιχη ρύθμιση ισχύει ήδη για τα σύνθετα τουριστικά καταλύματα.

Εισαγωγή ρύθμισης για το ενιαίο της έκτασης και τη διατήρηση της αρτιότητας σε εκτάσεις μικτού χαρακτήρα (αγροτικές και δασικές), εντός των οποίων δημιουργούνται τουριστικές εγκαταστάσεις

Μετά το ν. 4280/2014, είναι αναγκαίο να ρυθμισθούν συμπληρωματικά ορισμένα ζητήματα που έχουν προκύψει κατά την εφαρμογή των νέων διατάξεων, ιδίως σε σχέση με το εάν το ενιαίο της έκτασης διακόπτεται από δασικές εκτάσεις που τέμνουν ή εμπεριέχονται σε εκτάσεις, επί των οποίων αναπτύσσονται τουριστικές εγκαταστάσεις ή οργανωμένοι υποδοχείς τουριστικών δραστηριοτήτων. Το ζήτημα αυτό είχε απασχολήσει και παλαιότερα τις υπηρεσίες του ΥΠΕΧΩΔΕ (Έγγραφο ΔΟΚΚ 9863/18-3-2004) και είχε κριθεί ότι εφόσον τμήμα γηπέδου χαρακτηρισθεί ως ιδιωτική δασική έκταση, η αρτιότητα του γηπέδου δεν επηρεάζεται, πλην όμως το δασικό τμήμα δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη για τον υπολογισμό της εκμετάλλευσης, εκτός εάν αφορά χρήσεις προβλεπόμενες από το ν. 998/1979.  Με την προτεινόμενη ρύθμιση το ζήτημα αυτό επιλύεται νομοθετικά. Στο πλαίσιο αυτό ο χαρακτηρισμός εκτάσεων ως ιδιωτικών δασικών δεν διακόπτει τον ενιαίο χαρακτήρα του γηπέδου της επένδυσης και δεν επηρεάζει την αρτιότητα του γηπέδου.

Στην περίπτωση όμως δημόσιων δασικών εκτάσεων, που τέμνουν, διαχωρίζουν ή εμπεριέχονται σε εκτάσεις, επί των οποίων αναπτύσσονται τουριστικές εγκαταστάσεις, είναι αναγκαίο να ρυθμισθεί ότι οι εκτάσεις αυτές δεν διακόπτουν το ενιαίο της έκτασης και ότι προσμετρώνται στην επιφάνεια του γηπέδου ως προς την αρτιότητά του, μόνο εφόσον συμπεριλαμβάνονται στη συνολικά δεσμευόμενη για την υλοποίηση της επένδυσης δασικού χαρακτήρα έκταση.

Εξυπακούεται ότι και στις δύο περιπτώσεις τα δασικά τμήματα δεν λαμβάνονται υπόψη για τον υπολογισμό της εκμετάλλευσης (κάλυψη και δόμηση), παρά μόνο εάν και στο μέτρο που έχει εγκριθεί επέμβαση σε αυτές.

Συλλογικές εργασιακές σχέσεις (Άρθρο 53 – επίλυση συλλογικών διαφορών με διαιτησία)

Κρίνεται θετική η προσπάθεια να τεθούν συγκεκριμένοι όροι υπό τους οποίους θα είναι επιτρεπτή η μονομερής προσφυγή στη διαιτησία. Ωστόσο η διατύπωση της προϋπόθεσης που τάσσεται με την περίπτωση β. «εάν η συλλογική διαφορά αφορά στη σύναψη συλλογικής σύμβασης εργασίας και αποτύχουν οριστικά οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των μερών και η επίλυση της επιβάλλεται υπαρκτό λόγο γενικότερου κοινωνικού ή δημοσίου συμφέροντος συνδεόμενο με τη λειτουργία της ελληνικής οικονομίας» είναι εξαιρετικά ευρεία και μπορεί θεωρητικά να καταλάβει τη συντριπτική πλειοψηφία των συλλογικών διαφορών. Επίσης το γεγονός πως η κρίση περί συνδρομής της ανωτέρω προϋποθέσεως αφήνεται στον διαιτητή είναι δεδομένο πως θα οδηγήσει πολλές υποθέσεις στα δικαστήρια με την αβεβαιότητα που κάτι τέτοιο συνεπάγεται και για τα δύο μέρη της συλλογικής διαφοράς.

Μέτρα για την αντιμετώπιση της αδήλωτης εργασίας (Άρθρα 59-60)

Με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις, ανάμεσα στα άλλα, μειώνεται περαιτέρω το πρόστιμο για την απασχόληση αδήλωτων εργαζομένων σε περίπτωση πρόσληψής τους.

Έχουμε πολλές φορές επισημάνει πως είμαστε υπέρ της διασφάλισης της νομιμότητας και της παραδειγματικής τιμωρίας της ανασφάλιστης εργασίας. Ασφαλώς και για τέτοιας βαρύτητας παραβάσεις θα πρέπει να προβλέπεται ο επανέλεγχος της παραβατικής επιχείρησης και πρόσθετες κυρώσεις, όπως αυτές που περιλαμβάνονται στην προτεινόμενη ρύθμιση. Δεν ζητήσαμε όμως και δεν κατανοούμε τον λόγo εφαρμογής έκπτωσης στα πρόστιμα για την απασχόληση αδήλωτων εργαζομένων, εφόσον αυτοί μεταγενέστερα προσληφθούν. Σαφώς και κρίνεται θετικό ως μέτρο η υποχρέωση του εργοδότη να προσλαμβάνει τον αδήλωτο εργαζόμενο που βρέθηκε να απασχολεί, όμως για ποιο λόγο να επιβραβεύεται για την ενέργειά του αυτή; Με την προτεινόμενη ρύθμιση εξακολουθούν να επιβραβεύονται επιχειρήσεις που προβαίνουν σε βαρύτατες παραβάσεις, ενώ παρατηρούμε πως παράλληλα συνεχίζουν να θεωρούνται «πολύ υψηλές παραβάσεις» και να τιμωρούνται παραδειγματικά τυπικές παραλείψεις, όπως η μη καταχώρηση κάποιας αλλαγής στο ωράριο εργασίας του εργαζομένου, για τις οποίες το πρόστιμο είναι πολλαπλάσιο σε σχέση με αυτό που θα κληθεί να πληρώσει ένας εργοδότης που απασχολεί έναν αδήλωτο εργαζόμενο.