Κώστας Σπανός, Γ.Γ. Εμπορικού Συλλόγου: Με τον σημερινό ρυθμό των μολύνσεων είναι σαν να περπατάμε σε πεδίο βολής

O γενικός γραμματέας του Εμπορικού Συλλόγου Ρόδου Κώστας Σπανός σε σχόλιό του αναφορικά με τα μέτρα και τις εξαγγελίες της κυβέρνησης σε ό,τι αφορά την πανδημία αναφέρει τα εξής: 

«Το ότι δεν θα γίνει lockdown η κυβέρνηση το έχει δηλώσει και το δηλώνει σε κάθε δυνατή ευκαιρία, είτε μέσω του πρωθυπουργού, είτε μέσα από τις δηλώσεις των υπουργών, π.χ. κ. Γεωργιάδη, κα. Κεραμέως, κ. Πλέυρη κ.λπ. 
Μάλιστα σήμερα ο κύριος Βορίδης, έφτασε στο σημείο να δηλώσει ότι δεν θα γίνει lockdown ακόμα και αν το εισηγηθεί και το ζητήσει η επιτροπή των ειδικών! 

Προσπαθώ να κατανοήσω τη δογματική με εμμονικά χαρακτηριστικά πλέον άρνηση για το ενδεχόμενο ενός lockdown, έστω και τοπικά από την κυβέρνηση. 

Το επιχείρημα που κατα κύριο λόγο προβάλλεται είναι το ότι υπάρχει το εμβόλιο και το ακούσαμε από όλους, πρωθυπουργό και υπουργούς. 

Το συγκεκριμένο όμως επιχείρημα έχει τρωτά σημεία. Η ύπαρξη και διάθεση του εμβολίου απο μόνη της δεν αρκεί και δεν είναι πανάκεια. Χρειάζεται ικανός αριθμός εμβολιασμένων, καθώς και μέτρα στο πεδίο που θα καθαρίσουν πρώτα το πεδίο δίνοντας την ευκαιρία στο εμβόλιο να ενεργήσει. 

Επίσης το μήνυμα που περνάει είναι κάπως προβληματικό. Η κυβέρνηση φαίνεται σαν να λέει στους μη εμβολιασμένους πολίτες της πολίτες της «και να πεθάνεις δεν μας απασχολεί αφού δεν έχεις κάνει το εμβόλιο. Ας πρόσεχες» και το κάνει μέσω της γκετοποίησης που φέρνει το τσουβάλιασμα των πάντων ως αρνητές, ψεκασμένους αντικοινωνικούς κ.λπ. 

Το γιατί κάποιος δεν έχει κάνει ακόμη το εμβόλιο είναι συνάρτηση πολλών πραγμάτων, π.χ. από απλό φόβο, όλοι μας έχουμε φοβίες που σε πολλές περιπτώσεις η επιστήμη λέει ότι είναι εντελώς αβάσιμες αλλά εξακολουθούμε να τις έχουμε έως τις πιο ακραίες θεωρίες συνωμοσίας που μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους.
Επίσης ο χρόνος αποδοχής μιας καινοτομίας, το συγκεκριμένο εμβόλιο είναι καινοτομία, δεν είναι ο ίδιος σε όλους, σε παλαιότερες αναρτήσεις έχω αναφερθεί στα σχετικά διαγράμματα. 

Το δόγμα του μη lockdown έχει επίσης δύο πολύ σοβαρές αρνητικές παραμέτρους. 

Η πρώτη αφορά αυτή καθαυτήν την πανδημία. Το μη lockdown περνά την εντύπωση ότι η πανδημία έχει ουσιαστικά τελειώσει, πράγμα που δεν θα μπορούσε να είναι πιο ψευδές, ή ακόμα χειρότερα ότι υπάρχει πολιτική απόφαση του τύπου whatever it takes, να μην γίνει, ακόμα και όταν χρειάζεται πράγμα που είναι εφιαλτικό και εγκληματικό μαζί!

Το να μην κάνεις lockdown όταν το χρειάζεσαι μόνο και μόνο για να «τιμωρήσεις» τους ανεμβολίαστους και να μην χάσουν τα «προνόμιά» τους οι εμβολιασμένοι στο τέλος θα τους θέσει όλους σε κίνδυνο. 

Με τον σημερινό ρυθμό των μολύνσεων είναι σαν να περπατάμε σε πεδίο βολής με καταιγισμό πυρών και οι εμβολιασμένοι να φοράνε αλεξίσφαιρο και οι ανεμβολίαστοι όχι. Η πλειονότητα των απωλειών θα είναι από τους ανεμβολίαστους αλλά θα υπάρξουν και πολλοι εμβολιασμένοι καθώς ούτε τα αλεξίσφαιρα ούτε τα εμβόλια προσφέρουν 100% προστασία. 

Το lockdown γίνεται για να σωθούν ζωές. Η διακοπή της εκθετικής διασποράς επιπεδώνει την καμπύλη και δίνει την ευκαιρία στο σύστημα υγείας να αντεπεξέλθει. Καθαρίζει το πεδίο και μειώνει τον κίνδυνο μιας μετάλλαξης. 

Αν δεν κάνεις lockdown όταν το χρειάζεσαι, τότε το σύστημα υγείας θα υπερφορτωθεί, θα μπλοκάρει και θα καταρρεύσει! Και δεν θα καταρρεύσει μόνο για τους Covid ασθενείς αλλά για όλους! Ήδη λόγω της κατάστασης έχουν ακυρωθεί πολλά χειρουργεία, έχουν πάει πίσω θεραπείες, έγκαιρες διαγνώσεις ασθενειών κ.λπ που θα στοιχίσουν πολλές ζωές! Φανταστείτε το σύνολο των απώλειών ένα σύστημα υπό κατάρρευση! 

Στην πραγματική ζωή είναι πολλές φορές πιο χρήσιμο να προετοιμάζεσαι για το κακό σενάριο και όχι να θεωρείς πάντα ότι όλα θα πάνε καλά, κατ’ ευχή, επειδή είναι πιο εύκολο και ευχάριστο ή ότι θα εξελιχθεί το καλό σενάριο επειδή έτσι σου αρέσει ή ως μέρος μιας πεποίθησης, ενός πιστεύω ή ως δείγμα αισιοδοξίας. 

Ίσως ο φόβος από την απειλή ενός lockdown να αποτελούσε ένα χρήσιμο εργαλείο. Το να υπάρχει ο κίνδυνος ίσως να μας έβγαζε από την ψευδαίσθηση του μη υγειονομικού κινδύνου και να δρούσε θετικά στην τήρηση των μέτρων της χρήσης μάσκας και της κοινωνικής αποστασιοποίησης. 

Εν κατακλείδι θα ήταν πιο συνετό και πιο χρήσιμο στην κυβέρνηση να διαλαλεί ότι κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να το αποφύγει, που δεν κάνει, γιατί τα τελευταία μέτρα που πήρε ούτε τη διασπορά θα αναχαιτίσουν, ούτε την κινητικότητα θα μειώσουν, ούτε μέτρα πεδίου είναι, αλλά παρόλες τις προσπάθειες δεν μπορεί να το αποκλείσει, παρά οι δογματικές εμμονικές δηλώσεις άρνησης. 

Ας ελπίσουμε ότι οι σημερινές δηλώσεις δεν θα δημιουργήσουν προβλήματα σε μελλοντικούς χειρισμούς, αν τα πράγματα δεν πάνε καλά, που είναι πολύ πιθανό και ότι δεν καταλήξουμε να πληρώνουμε πολύ ακριβό και βαρύ κοινωνικό, υγειονομικά, οικονομικό φόρο».