Στην “εντατική”... ο αθλητισμός

Από σήμερα και κάθε Δευτέρα θα υπάρχει η στήλη “Με μια γρήγορη ματιά” η οποία θα σχολιάζει τα όσα συμβαίνουν γύρο από τον χώρο του αθλητισμού τόσο σε τοπικό όσο και εθνικό επίπεδο.

Οι Αθλητικές Ομοσπονδίες ίσως περνούν την μεγαλύτερη κρίση της σύγχρονης εποχής τους (απόρροια της δεινής οικονομικής κατάσταση στην οποία βρίσκεται όλη η χώρα), καθώς προσπαθούν να βρουν τρόπο επιβίωσης.

Η καθοδική πορεία του αθλητισμού είχε ξεκινήσει νωρίτερα, αφού η Βουλή των Ελλήνων τον Οκτώβριο του 2008, στον απόηχο των θλιβερών σκανδάλων ντόπινγκ τα οποία περιελάμβαναν “βαριά” ονόματα του κλασσικού αθλητισμού, αποφάσισε να καταργήσει τα προνόμια των διακριθέντων αθλητών. Τότε οι αθλητές που διακρίνονταν είχαν την ευκαιρία να εισαχθούν σε ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, αλλά και αθλητές με διεθνής επιτυχίες μπορούσαν να προσληφθούν στο Δημόσιο. Τώρα, αυτά τα προνόμια επανέρχονται μετά την υπερψήφιση του νομοσχεδίου.

Όμως, η Ελληνική Κυβέρνηση έχει μάθει να “κόβει και να ράβει” με την ίδια συχνότητα που κανείς να μην μπορεί να αντιληφθεί τη συμβαίνει γύρο του. Έτσι, μετά την επαναφορά των προνομίων στους αθλητές, έρχεται η Ελληνική Κυβέρνηση να “κόψει” αρκετά από τις επιχορηγήσεις τις οποίες δίνει στις Ομοσπονδίες. Οι νέες μειώσεις στις Ομοσπονδίες φτάνουν από 10% έως 14% σε σχέση με τα περσινά επίπεδα. Η μείωση για τα αθλήματα εθνικής αθλητικής προτεραιότητας φτάνει στα 14%, ενώ για τα αθλήματα εθνικού ενδιαφέροντος θα είναι μείον 13%. Ακόμη, μείον 10% θα είναι για τα κρατικός ενισχυόμενα αθλήματα. Ο ΣΕΓΑΣ υπέστη την μεγαλύτερη μείωση αφού από τα 8.250.000 ευρώ πέρσι, φέτος θα πάρει 7.350.000 ευρώ. Ακολουθεί το μπάσκετ με 4.900.000 από 5.500.00 και ο υγρός στίβος από τα 5.091.000 θα εισπράξει 4.900.000.

Αν το δει κάποιος με ψύχραιμη ματιά θα πει ότι αυτή η μείωση είναι λογική, αφού η χώρα βρίσκεται σε κρίση και υπάρχουν πολλά και αξεπέραστα προβλήματα. Όμως, αυτό το κράτος θα έπρεπε να δείξει μεγαλύτερη ευαισθησία σ' αυτόν τον χώρο και να μην πιέζει τις Ομοσπονδίες και να τις ωθεί στην εξαθλίωση. Υπάρχουν αρκετά πράγματα τα οποία θα μπορούσαν να γίνουν ώστε να μην “πέσει σε κόμμα ο αθλητισμό” ή να μην μπει στην “εντατική” και στο τέλος να “χαθεί ο ασθενής”. Ο Υγιείς αθλητισμός βγάζει από τον “κακό” δρόμο πολλά παιδιά και τους δίνει δύναμη και ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον. Επίσης, δίνει την ευκαιρία σε μεγαλύτερους ηλικιακά ανθρώπους να ξεφύγουν από τη ρουτίνα της καθημερινότητας.

Δεν λέω ότι όλα είναι καλά στον αθλητισμό ή δεν υπάρχει κάτι μεμπτό σε όλο το σύστημα. Ίσως αν υπήρχε ένας καλύτερος τρόπος ελέγχου, τώρα δεν θα φτάναμε σ' αυτό το σημείο. Δεν θα έμπαινε η χώρα σε καμιά οικονομική κρίση, αλλά και δεν θα υπήρχε τόσο μεγάλη διαφθορά. Το κακό είναι ότι ακόμη δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα και την “πληρώνουν” όλοι αυτοί που δεν φταίνε. Πρέπει να καταλάβουν οι κυβερνώντες ότι ο αθλητισμός θα πρέπει να στηριχθεί και όχι να συρρικνωθεί. Τέλος, θα πρέπει να μπουν υγιείς βάσεις ώστε να φτιαχτούν νέα σταθερά “θεμέλια” και μέσα από εκεί να βγουν οι αυριανοί πρωταθλητές.