Τρομοκρατία και άγνωστα εγκληματικά σχέδια

Του Φίλιππου Ζάχαρη (phil.zaharis@gmail.com)

Κανείς δεν μπορεί να πει ως τώρα με σιγουριά πόσοι και ποιοι κρύβονται πίσω από τα τυφλές βομβιστικές επιθέσεις στον μαραθώνιο της Βοστώνης. Το γεγονός και μόνο ότι οι επιθέσεις αυτές έγιναν κατά του άμαχου πληθυσμού, κατά γυναικόπαιδων και αθλητών, παραπέμπει σε εγκληματικές οργανώσεις ή σε σχέδια πρόκλησης τυφλών ενεργειών με αθώα θύματα, προκειμένου να επιτευχθούν σκοτεινοί στόχοι κάποιων άγνωστων κύκλων. Η ιστορία περιπλέκεται καθώς το γεγονός συνέβη σε μια χώρα που ήδη συγκλονίζεται εδώ και χρόνια από οικονομική κρίση, με μεγάλα ποσοστά ανεργίας και οικονομικής κατάρρευσης. Μια χώρα που ψάχνει να επεκτείνει τις επενδύσεις της πέρα από την Μέση μέχρι την Άπω Ανατολή και από την Αφρική μέχρι την Ευρώπη. Η εγκληματική προσχεδιασμένη επίθεση κατά αθώων πολιτών στην Βοστόνη πυροδοτεί σενάρια είτε για μια νέα 11η Σεπτεμβρίου, είτε για έναν νέο κύκλο βίας κατά μιας χώρας, που στην προσπάθειά της να επεκτείνει την επιρροή της σε όλο τον πλανήτη, συναντά αμέτρητους εχθρούς. Από μία άποψη, θα ανέμενε κανείς μια ευθεία ανάμιξη των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν. Οι ίδιοι το απέκλεισαν όμως. Ένα άλλα σενάριο είναι η Αλ-Κάιντα μετά την εικαζόμενη «εξολόθρευση» του ηγέτη της Οσάμα Μπιν - Λάντεν, το χτύπημα αυτό όμως μάλλον δεν της ανήκει. Το λέω αυτό γιατί και ο χρόνος έχει περάσει και παρά το γεγονός των προειδοποιήσεων ότι οι Αμερικανοί δεν θα πρέπει να αισθάνονται ασφαλείς. Υπάρχουν βέβαια και τα γεγονότα στην Συρία, η κρίση με την Βόρειο Κορέα αλλά και η εμμονή των Ισραηλινών για επίθεση κατά του Ιράν. Κρίσεις εν εξελίξει που αναμιγνύουν ευθέως τους Αμερικανούς. Σε κάθε περίπτωση πάντως, το επαγγελματικό αυτό χτύπημα δεν θα μπορούσε να γίνει - όπως και αυτό των Δίδυμων Πύργων το 2001 - αν δεν υπήρχε εκ των έσω βοήθεια, εννοώ των όποιων υπηρεσιών, με δεδομένο ότι μιλάμε για ένα παγκόσμιο αθλητικό γεγονός και μια χώρα που από τον Σεπτέμβρη του 2001 και μετά έχει θωρακιστεί από όλες τις απόψεις. Η όλη ιστορία γίνεται ακόμη πιο περίεργη από την στιγμή που εδώ και κάποιο διάστημα υπήρχε σαφής προειδοποίηση από την CIA για διάπραξη τρομοκρατικών ενεργειών στο αμερικανικό έδαφος. Ο συναγερμός λοιπόν ήταν ήδη σε υψηλό επίπεδο και ειδικά την στιγμή της πραγματοποίησης στις ΗΠΑ ενός παγκόσμιου αθλητικού γεγονότος. Τι έγινε λοιπόν για αυτό; Πως είναι δυνατόν μια από τις μεγαλύτερες – αν όχι η μεγαλύτερη μυστική υπηρεσία του κόσμου να μην μπόρεσε να προλάβει μια ακόμη επίθεση στο έδαφος μιας οπλισμένης σαν αστακού χώρας, την πιο προηγμένη αναφορικά με τα συστήματα επιτήρησης και ασφαλείας; Η τυφλή αυτή τρομοκρατική ενέργεια αφήνει πίσω της πολλά ερωτηματικά αναπάντητα. Μπορεί ο πρόεδρος Ομπάμα να υποσχέθηκε πως οι υπεύθυνοι θα βρεθούν και θα οδηγηθούν ενώπιον της δικαιοσύνης, δύσκολα όμως πείθεται ο καθένας εις ότι αφορά το υποστηρικτικό δίκτυο των διαπραττόντων παρόμοιων τρομοκρατικών ενεργειών. Τα ερωτήματα είναι πολλά και με πολλαπλούς αποδέκτες. Οι μέρες που θα περάσουν θα είναι άκρως ενδιαφέρουσες των δηλώσεων και ανακοινώσεων που θα γίνουν σε παγκόσμιο επίπεδο. Η ενέργεια αυτή με στόχο αθώους ανθρώπους που θυμίζει ακόμη και προβοκατόρικες πρακτικές του παρελθόντος σε πολλά σημεία του κόσμου, ενέργειες που εξιχνιάστηκαν μετά από πολλές δεκαετίες, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να σκορπίσει φόβο και ανασφάλεια κατά ενός αόρατου εχθρού, χωρίς όνομα και ταυτότητα. Οι εποχές που διανύουμε είναι άκρως επικίνδυνες και οι πρωταίτιοι διάπραξης εγκλημάτων κατά του αθώου πληθυσμού δεν ανευρίσκονται εύκολα. Τουναντίον, στην περίπτωση της Βοστώνης, ίσως να χρειαστεί πολύς καιρός για την ανεύρεση των όποιων ενοχοποιητικών στοιχείων . Θα το επαναλάβω: ο μαραθώνιος της Βοστώνης είναι ένα από τα κορυφαία παγκοσμίως αθλητικά γεγονότα, και ο κοινός νους θα μπορούσε να προβλέψει ότι σε συνδυασμό και με τις τελευταίες προειδοποιήσεις της CIA, όλο και κάτι θα μπορούσε να συμβεί. Δύο λοιπόν είναι τα σενάρια: ή τα μέτρα αποτροπής και προστασίας που ελήφθησαν ήταν ερασιτεχνικά ή ο κίνδυνος υποβαθμίστηκε λόγω κάποιας άγνωστης εντολής. Μιλάμε για μια χώρα όπου τα συστήματα παρακολούθησης και εντοπισμού είναι από τα τελειότερα στον κόσμο. Για μια χώρα όπου ακόμη και το να κινηθεί κανείς στους δρόμους χωρίς να παρακολουθείται, είναι ένα θέμα. Για μια χώρα που έχει επενδύσει πολλά εκ. δολάρια στην ασφάλεια ειδικά μετά από την τραγωδία του 2001. Πως γίνεται λοιπόν για άλλη μια φορά να τους έπληξαν με κοινές βόμβες, κατά την διάρκεια ενός τόσο σοβαρού από πλευράς επικινδυνότητας αθλητικού γεγονότος; Πολλά τα ερωτήματα πίσω από αυτές τις τυφλές τρομοκρατικές ενέργειες. Και θα γίνουν πολλά περισσότερα αν από τις έρευνες δεν προκύπτουν κάποια αξιοποιήσιμα στοιχεία. Ακόμη είναι νωρίς για συμπεράσματα, ώριμος όμως ο χρόνος για διαπιστώσεις. Το θέμα όμως είναι ότι η ανθρωπότητα μπαίνει εκ νέου σε περιπέτειες. Και όλοι περιμένουν την αντίδραση των Αμερικανών. Και ασφαλής κανείς δεν μπορεί να αισθάνεται και πουθενά. Ας όψονται ο κύκλοι της ανωμαλίας που έχουν λαμβάνειν από το θάνατο αθώων γυναικόπαιδων σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη. Όταν φονικές βόμβες εκρήγνυνται είτε με κινητά τηλέφωνα είτε με μη επανδρωμένα αεροσκάφη, με προφανή στόχο την κατατρομοκράτηση των πολιτών.