Οργάνωση στις βραχυπρόθεσμες μισθώσεις

Το θεσμικό πλαίσιο, που θα διέπει τον τρόπο λειτουργίας, τον τρόπο φορολόγησης, καθώς και τις προβλεπόμενες ποινές, της μίσθωσης ακινήτων στο πλαίσιο της οικονομίας του διαμοιρασμού, καθορίζεται στο νέο πολυνομοσχέδιο, που κατατέθηκε στη Βουλή.

Με τις προτεινόμενες διατάξεις επιχειρείται η διαμόρφωση ενός κανονιστικού πλαισίου για την οικονομία του διαμοιρασμού ακινήτων, με σκοπό την ενσωμάτωση, την παρακολούθηση και τον έλεγχο των περιπτώσεων ευκαιριακής και βραχυπρόθεσμης εκμίσθωσης ακινήτων, είτε αυτή διεξάγεται μέσω ψηφιακής πλατφόρμας (Airbnb κλπ) είτε μέσω διαδικτύου, είτε μέσω οποιοδήποτε άλλου πρόσφορου μέσου. Επιπρόσθετα, επιχειρείται η αντιμετώπιση διαπιστωμένων φαινομένων παραοικονομίας, ώστε η Πολιτεία να ικανοποιήσει την συνταγματική αποστολή της, εξασφαλίζοντας τη συνεισφορά των φορολογούμενων στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τη φοροδοτική τους ικανότητα.

Ως βραχυπρόθεσμη μίσθωση ορίζεται η μίσθωση εκάστου ακινήτου που δεν υπερβαίνει τις 90 ημέρες ανά έτος. Για νησιά κάτω των 10.000 κατοίκων ορίζεται η μίσθωση εκάστου ακινήτου που δεν υπερβαίνει τις εξήντα 60 ημέρες και στις οποίες υπέρβαση της διάρκειας τους επιτρέπεται εφόσον το συνολικό εισόδημα του εκμισθωτή από το σύνολο των ακινήτων που διαθέτει προς εκμίσθωση δεν ξεπερνά τις 12.000 ευρώ.

Ειδικότερα με τις διατάξεις των περιπτώσεων β' και ε' της παραγράφου 2 καθορίζονται σαφή όρια ανάμεσα στην επιχειρηματική δραστηριότητα και στην ευκαιριακή εκμετάλλευση από ιδιώτες επιπλέον ακινήτων που διαθέτουν. Ο νόμος ορίζει, πως δεν επιτρέπεται η μίσθωση και η καταχώρηση στο Μητρώο Βραχυχρόνιας Μίσθωσης Ακινήτων, περισσοτέρων των δύο ακινήτων.

Σχετικά με την νησιωτική χώρα ο τουρισμός συνιστά για τα περισσότερα νησιά το πιο σημαντικό τμήμα της τοπικής οικονομίας και τείνει να επικεντρώνεται σε ορισμένες περιόδους του έτους, η δε έλλειψη επισκεπτών εκτός τουριστικής περιόδου συνεπάγεται κινδύνους για την βιωσιμότητά τους. Η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει δραματικά περιορίζοντας τη δυνατότητα χρηματοδότησης. Ο αντίκτυπος της κρίσης πλήττει την ανάπτυξη πολλών περιοχών που μειονεκτούν, όπως τα νησιά.

Με τον καθορισμό των ανωτέρω ορίων:

1. αμβλύνεται ο αθέμιτος ανταγωνισμός και η στρέβλωση κυρίως σε μικρούς νησιωτικούς προορισμούς, οι οποίοι διαθέτουν μικρής δυναμικής επιχειρήσεις δωματίων,

2. δεν καταστρατηγείται η έννοια του οικονομικού διαμοιρασμού,

3. αποφεύγεται η ανάσχεση ίδρυσης νέων επιχειρήσεων,

4. τίθεται τροχοπέδη στο συνεχώς αυξανόμενο ποσοστό υποκατάστασης των νομίμων καταλυμάτων από παράνομα,

5. γίνεται διάκριση μεταξύ ηπειρωτικής και νησιωτικής Ελλάδος.

Με την ηπειρωτική Ελλάδα συντάσσονται και τα νησιά άνω των 10.000 κατοίκων. Με την διάκριση αυτή υλοποιείται η συνταγματική υποχρέωση του νομοθέτη και της διοίκησης, σύμφωνα με το άρθρο 101 παρ. 4 του Συντάγματος, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαίτερες συνθήκες των νησιωτικών περιοχών, όπως:

•        μειονεκτήματα φυσικής και γεωγραφικής θέσης,

•        νησιωτικός κατακερματισμός σε μικρής κυρίως έκτασης νησιά,

•        νησιά με μικρό πληθυσμό - δημογραφικές προκλήσεις,

•        νησιά με περιορισμένους φυσικούς πόρους σε ποικιλία και ποσότητα

•        σύντομη οικονομική δραστηριότητα για τις λίγες επιχειρήσεις. Μικρή τουριστική περίοδος στα περισσότερα των νησιών (βασικό μέρος της τουριστικής αγοράς η εποχικότητα 30-50 ημερών)

•        λίγες θέσεις εργασίας, ο αριθμός των οποίων περιορίζεται ακόμα περισσότερο.

Σύμφωνα με τις διατάξεις το εισόδημα που αποκτάται από κάθε φυσικό πρόσωπο από την εκμίσθωση ή υπεκμίσθωση ακίνητης περιουσίας, φορολογείται ως εισόδημα από ακίνητη περιουσία υπό την προϋπόθεση ότι δεν παρέχονται άλλου είδους υπηρεσίες στο μισθωτή. Αντιθέτως, ως εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα χαρακτηρίζεται το εισόδημα που αποκτάται εφόσον παρέχονται υπηρεσίες στο μισθωτή (π.χ. καθαριότητα, αλλαγή κλινοσκεπασμάτων και πετσετών, ασφάλεια, διατροφή κ.λπ.).

θεσπίζεται πλαίσιο δυνητικής συνεργασίας μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και των ηλεκτρονικών πλατφορμών οικονομίας διαμοιρασμού για την παροχή στοιχείων των εκμισθωτών ή υπεκμισθωτών, προκειμένου να διευκολυνθεί το ελεγκτικό έργο των φορολογικών αρχών και να αποφευχθούν φαινόμενα φοροδιαφυγής.