Αδικούνται οι Έλληνες ψαράδες

Δριμεία κριτική για την ανισότητα που υπάρχει μεταξύ Ελλήνων, Ισπανών και Κυπρίων ερασιτεχνών αλιέων ασκεί με επιστολή του προς την Επίτροπο Θαλασσίων Υποθέσεων, Μαρία Δαμανάκη, ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας παραδοσιακών ερασιτεχνών αλιέων, Ευάγγελος Βαμβακάρης. Όπως σημειώνει, στην Ελλάδα αδικείται σημαντικά ο επαγγελματίας ψαράς που το εισόδημά του προέρχεται αποκλειστικά από την αλιεία, εν αντιθέσει με συναδέλφους του που διαθέτουν περισσότερες πηγές εσόδων.

Επιπλέον, αντίστοιχη αδικία, υφίσταται και ο συνταξιούχος παραδοσιακός ερασιτέχνης ψαράς, από τη στιγμή που βλέπει άλλους συνταξιούχους να έχουν επαγγελματική άδεια και αυτός να μην έχει το δικαίωμα να αλιεύει ένα κιλό ψάρια για την οικογένειά του. Μάλιστα, εκφράζει την αγανάκτησή του για τον τρόπο λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και την επιθυμία του για την άμεση διάλυσή της.

“Βασιλεύει η Ευρωπαϊκή Δικτατορία”

“Όταν λειτουργεί αυταρχικά, όταν δεν υπάρχει ισονομία και δικαιοσύνη μεταξύ των Ευρωπαίων πολιτών της και όταν αποφασίζουν τα ισχυρά κράτη σε βάρος των αδυνάτων, τότε αυτό δεν ονομάζεται Δημοκρατία, αλλά Ευρωπαϊκή Δικτατορία” αναφέρει χαρακτηριστικά, χαρακτηρίζοντας “κωμικοτραγικό” το γεγονός ότι η Επίτροπος υπήρξε “η φωνή του Πολυτεχνείου” το Νοέμβριο του 1973, αγωνιζόμενη και η ίδια για το αγαθό της “δημοκρατίας”.

Παράλληλα, υπενθυμίζει ότι κατά το παρελθόν η Ομοσπονδία είχε κατηγορήσει την κ. Δαμανάκη για αλαζονεία και αδιαλλαξία απέναντι στους Έλληνες Ερασιτέχνες Ψαράδες. Προσθέτει μάλιστα ότι σε συνάντηση του διοικητικού συμβουλίου της με το Διευθυντή Γενικής Διεύθυνσης MARE για τη Μεσόγειο, Φαμπρίτσιο Ντονατέλλα και ειδικό κλιμάκιο συνεργατών, τα μέλη έθεσαν επί τάπητος την άνιση εφαρμογή της Κοινοτικής Αγροτικής Πολιτικής μεταξύ των Ελλήνων και των υπόλοιπων Ευρωπαίων αλιέων. “Τους έδειξα τη νομοθεσία της Ισπανίας η οποία για να καλύψει τους παραδοσιακούς ερασιτέχνες ψαράδες, δίνει το δικαίωμα στον οποιοδήποτε Πολίτη να ασχοληθεί επαγγελματικά με την αλιεία για μισό χρόνο και αν το επιτρέπουν τα ιχθυοαποθέματα, να ανανεώνεται η άδεια αυτή”, τονίζει, διευκρινίζοντας ότι ο καθένας θα πρέπει να αλιεύει μόνο ένα αλιευτικό εργαλείο (δίχτυ ή παραγάδι). Ωστόσο, εξηγεί ότι ο εν λόγω νόμος τέθηκε σε ισχύ 20 μέρες μετά την εφαρμογή του Κανονισμού της Ε.Ε. 1967/2006 που απαγορεύει το δίχτυ στους ερασιτέχνες ψαράδες.

Από την άλλη, καθιστά γνωστό ότι δύο χρόνια αργότερα, η Κύπρος, για να καλύψει τους παραδοσιακούς Ερασιτέχνες αλιείς πρόσθεσε μία ακόμη κατηγορία στους Επαγγελματίες Ψαράδες η οποία ονομάζεται περιοδικής απασχόλησης. “Αυτή η κατηγορία των επαγγελματιών αλιεύει με 600 μέτρα δίχτυ και με 450 αγκίστρια παραγάδι και η αλιεία γίνεται μόνο σαββατοκύριακο ενώ δεν έχουν τα ίδια προνόμια με τους Επαγγελματίες και οι Ημιεπαγγελματίες” υπογραμμίζει.

Άρνηση Μ. Δαμανάκη για την εφαρμογή της ρύθμισης

Αξίζει να σημειωθεί, ότι λαμβάνοντας υπόψη τις ευνοϊκές για τους παραδοσιακούς ερασιτέχνες αλιείς αλλαγές, ο κ. Βαμβακάρης ζήτησε από την αντιπροσωπεία να γίνει παρόμοια Νομοθετική Ρύθμιση και στην Ελλάδα. “Η συνεργάτης σας, Κατερίνα Παπαδημητρίου, μου ανέφερε ότι εφόσον υπάρχουν οι Νομοθεσίες αυτές, τότε αν υπάρχει πολιτική βούληση από τον αρμόδιο υπουργό, Αθανάσιο Τσαυτάρη μπορεί σε εθνικό να εφαρμόσει παρόμοια Νομοθεσία και μάλιστα όπως μας τόνισε, αν χρειαστεί θα βοηθήσει και η κ. Δαμανάκη. Εκείνο που δεν μπορούμε λόγω του Κανονισμού είναι να επιτρέψουμε το δίχτυ στους ερασιτέχνες ψαράδες. Όμως, μπορούμε να τους καλύψουμε με τον ίδιο τρόπο που έγινε και στα άλλα Κράτη” εξήγησε. Και ενώ στο πλαίσιο συνάντησής του με τη Διοίκηση της Ομοσπονδίας, ο κ. Τσαυτάρης, δεσμεύτηκε για τη μελλοντική εφαρμογή νομοθετικής ρύθμισης, παρόμοιας με της Κύπρου, τα μέλη εξεπλάγησαν μόλις πληροφορήθηκαν ότι η κ. Δαμανάκη απέρριψε το αίτημά τους. “Ο συνεργάτης του υπουργού ανέφερε μάλιστα, ότι με τον Καν. (Ε.Κ.) 2371/2002 ο κοινοτικός αλιευτικός στόλος θα πρέπει να μειωθεί προκειμένου να ευθυγραμμιστεί με τους διαθέσιμους πόρους και να θεσπίσουν ειδικά μέτρα προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος αυτός.

Η αλιεία δεν είναι χόμπι, αλλά θέμα επιβίωσης

Κάθε Κράτος Μέλος πρέπει να τηρεί Εθνικό Μητρώο Αλιευτικών Σκαφών, τα δε στοιχεία που περιέχονται σε αυτό θα πρέπει να διατίθενται στην Επιτροπή προκειμένου να εξυπηρετείται η παρακολούθηση του μεγέθους του στόλου των Κρατών Μελών” εξηγεί. Όπως υποστηρίζει ο παραπάνω κανονισμός ισχύει μόνο για την περίπτωση την Ελλάδας και όχι της Ισπανίας η οποία έχει το μεγαλύτερο αλιευτικό στόλο στην Ευρώπη. Προσθέτει ακόμα, ότι σύμφωνα με το σχέδιο νόμου, ο καθένας μπορεί να διαπιστώσει πως όχι μόνο δεν αυξάνεται η αλιευτική δραστηριότητα, αλλά αντίθετα μειώνεται.

“Αν το μεγαλύτερο ποσοστό των επαγγελματιών παράκτιων ψαράδων που δεν ασκούν την αλιεία ως κύριο επάγγελμα, τοποθετηθούν σε μία κατηγορία ημιεπαγγελματιών, τότε θα πρέπει να μειωθούν στην κατηγορία αυτή η χωρητικότητα (GT) και η ισχύ (KW) των αλιευτικών τους σκαφών, και συγχρόνως να μειωθούν και τα αλιευτικά τους εργαλεία” διευκρινίζει, σημειώνοντας ότι ανάμεσα στις περιπτώσεις αδικίας και ανισότητας που υφίσταται η χώρα μας είναι και η μη αποδοχή της Ευρωπαϊκής νομοθεσίας για την ερασιτεχνική αλιεία του τόνου από την Ελλάδα, παρόλο που η Ισπανία, η Γαλλία και η Ιταλία διαθέτουν μέρος της Εθνικής ποσόστωσης στους ερασιτέχνες ψαράδες.

Κλείνοντας, επισημαίνει ότι λόγω της οικονομικής κρίσης, η αλιεία δεν είναι πλέον χόμπι αλλά θέμα επιβίωσης. Επιπροσθέτως, εξηγεί ότι εάν η Ε.Ε αλλά και η ελληνική Κυβέρνηση δεν ικανοποιήσουν το δίκαιο αίτημά τους, τότε πολλοί παραδοσιακοί ερασιτέχνες αλιείς ενδέχεται να οδηγηθούν στην παρανομία. “Όπου δεν υπάρχει ισονομία, δικαιοσύνη και κράτος δικαίου, τότε και ο πολίτης παύει να σέβεται νόμους και θεσμούς” καταλήγει ο κ. Βαμβακάρης, προσδοκώντας την άμεση απάντηση της Επιτρόπου γύρω από την πρόταση εφαρμογής Νομοθετικής Ρύθμισης παρόμοιας με αυτή της Κύπρου η της Ισπανίας.