Αντιρατσιστικό νομοσχέδιο και συζητήσεις

Το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο προκάλεσε προσωρινά εμπλοκή στις σχέσεις των τριών πολιτικών αρχηγών και με την συνάντηση της Δευτέρας αναμένεται να βρεθεί κάποια λύση. Επειδή το εν λόγω άρθρο γράφεται την Κυριακή, που δεν είναι ακόμη γνωστά τα αποτελέσματα της συνάντησης, δεν θα σπεύσω να μαντέψω αν τελικά θα υπάρξει συμφωνία, που κατά την ταπεινή μου άποψη μάλλον θα υπάρξει, αλλά θα εκφράσω κάποιες σκέψεις για αυτό. Ειδικά ο τρόπος που μπήκε στο ψυγείο το εν λόγω νομοσχέδιο, οι ενστάσεις εντός της ΝΔ αλλά και η μη ουσιαστικά ανάμιξη του ΠΑΣΟΚ - παρά το γεγονός ότι έχει ως κόμμα έχει πρωτοστατήσει τελευταία στην καταδίκη των ρατσιστικών επιθέσεων και της Χρυσής Αυγής – αποδεικνύει ότι πέρα από την Χρυσή Αυγή και στην ΝΔ υπάρχουν φωνές που μάλλον δεν θέλουν να ποινικοποιηθούν οι ρατσιστικές επιθέσεις. Από την άλλη, βέβαια, υπάρχει και ο αντίλογος, ότι τιμωρώντας αυστηρά κάθε τέτοια πράξη αυτομάτως ηρωοποιούνται και πριμοδοτούνται τα ακροδεξιά στοιχεία. Δεν το καταλαβαίνω. Αν τώρα δεν πάψει αυτή η φοβερή κατάσταση που μας έχει ρεζιλέψει διεθνώς, αν με κάποιο τρόπο δεν οδηγηθούν ενώπιον της Δικαιοσύνης οι δράστες ρατσιστικών επιθέσεων και οι συνεργοί τους, δεν βρίσκω με ποιον άλλο τρόπο θα απομονωθεί η τυφλή βία κατά των προσφύγων και μεταναστών στην Ελλάδα. Κάποια στιγμή θα πρέπει όχι απλά να τιμωρηθούν οι εγκέφαλοι των επιθέσεων αυτών αλλά και να αποκαλυφθούν στα μάτια των πολιτών όλοι οι υποκινητές της βίας αυτής, που έχουν μετατρέψει την ελληνική κοινωνία σε φυτώριο νεοναζιστικών ιδεών. Σε κάθε περίπτωση, όλοι αυτοί οι θρασύδειλοι που παραμονεύουν τις νύχτες να πετύχουν κάποιον αλλοδαπό μόνο του πρέπει όχι απλά να τιμωρηθούν αλλά να τους επιβληθούν τέτοιες ποινές που θα το σκεφτούν σοβαρά να ξαναπροβούν σε παρόμοιες ενέργειες. Το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο χρειάζεται και για έναν ακόμη λόγο: να υποχρεώσει τις ως τώρα αδιάφορες έως σε αρκετές περιπτώσεις «ευνοϊκά διακείμενες αστυνομικές αρχές» απέναντι σε περιστατικά ρατσιστικής βίας να επέμβουν και να δώσουν τέρμα στα κρούσματα αυτά αλλά και να αποκαλυφθούν και οι αστυνομικοί αυτοί που συνηγορούν σε τέτοιες επιθέσεις. Ασφαλώς και θα πρέπει να οδηγηθούν στην Δικαιοσύνη όλοι αυτοί οι αστυνομικοί που κλείνουν σκόπιμα τα μάτια. Είναι το ίδιο επικίνδυνοι με τους δράστες των επιθέσεων. Με λίγα λόγια, πρέπει σε κάθε περίπτωση να εφαρμοστεί ο νόμος, προκειμένου να πάψει κάποτε η περιττή φιλολογία για την προέλευση της βίας αυτής. Η ίδια θέληση που επιδεικνύεται με ευκολία προς τους όποιους «κουκουλοφόρους», με χημικά και προέλαση των ΜΑΤ κατά δίκαιων και αδίκων, πρέπει να επιδειχθεί και προς την πλευρά της άκρως επικίνδυνης και ασφαλώς περισσότερο καταδικαστέας βίας κατά αθώων ανθρώπων, που για ένα κομμάτι ψωμί πέφτουν θύματα νυχτερινών επιθέσεων από συμμορίες νεοναζί ή ανεγκέφαλων. Οι αστυνομικές δυνάμεις θα πρέπει να υποχρεωθούν με κάποιο τρόπο να δράσουν. Και το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο το κάνει αυτό. Γιατί λοιπόν οι αντιδράσεις από την ΝΔ; Ποιους εξυπηρετεί άραγε αυτή η βία και σε ποιους κομματικούς χώρους; Μήπως δεν θα έπρεπε και αυτοί να αποκαλυφθούν; Μήπως φοβάται άραγε η ΝΔ το ότι κάποιοι θα μιλήσουν για «συγκοινωνούντα δοχεία»; Και σε τελική ανάλυση, αν δεν είναι έτσι, γιατί εκφράζουν επιφυλάξεις; Το παιχνίδι που παίζεται είναι επικίνδυνο. Πριν από λίγες ημέρες η ΔΗΜΑΡ είχε επισημάνει ότι καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες της μισαλλοδοξίας και των ακροτήτων της Χρυσής Αυγής και πως τα τελευταία «επεισόδια» περιλαμβάνουν την οπλοφορία βουλευτών ακόμα και εντός της βουλής, την προσπάθεια μετατροπής του κοινοβουλίου σε αρένα, τις ρατσιστικές συμπεριφορές, τις παράνομες δραστηριότητες, και τις βιαιοπραγίες κατά ανυπεράσπιστων μεταναστών. «Τις περισσότερος φορές», τόνιζε η ΔΗΜΑΡ, «θλιβεροί πρωταγωνιστές είναι οι ίδιοι οι βουλευτές του νεοναζιστικού μορφώματος», καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι πρέπει να υψωθεί ένα τείχος απέναντι στη Χρυσή Αυγή και πως προς στην κατεύθυνση αυτή αποτελεί επιτακτική δημοκρατική ανάγκη η προώθηση του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου. Όπως βλέπουμε, η όλη ιστορία έχει να κάνει και με την ίδια την ομαλή λειτουργία του ελληνικού κοινοβουλίου. Η ΔΗΜΑΡ είναι αποφασισμένη να φτάσει τα πράγματα στα άκρα. Αυτό το γνωρίζει ο πρωθυπουργός. Για τον λόγο αυτό δέχθηκε την συνάντηση της Δευτέρας. Το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, λοιπόν, βρίσκεται στο κέντρο της επικαιρότητας και πολλοί αρχίζουν να ανησυχούν. Το θέμα είναι όμως πως και με ποιο τρόπο θα σταματήσουν να δρουν οι συμμορίες των νεοναζί. Γιατί ο απόηχος στα ξένα μέσα ενημέρωσης είναι μεγάλος και αρκετοί μιλούν ακόμη και για ευθεία υπονόμευση του δημοκρατικού πολιτεύματος στην Ελλάδα. Αν τώρα δεν ληφθούν μέτρα, ή όλη ιστορία θα εξελιχθεί σε δράμα. Και που λέτε; Στην χώρα που γέννησε την άμεση δημοκρατία, τον αληθινό «Δήμον» που τόσο επιμελώς ενταφίασαν οι θιασώτες του κάθε λογής νεοφασισμού. Που είναι πολλοί και σε αρκετά κόμματα.