Αφιέρωμα στην έπαυλη Τσιροπινά από την "naftemporiki"

Η συμπλήρωση των 100 χρόνων της περίφημης Έπαυλης Τσιροπινά, στην Ποσειδωνία της Σύρου, γιορτάζεται με μια κοινή έκθεση των ζωγράφων Αχιλλέα Δρούγκα και Μιχάλη Μακρουλάκη, με τίτλο «Διαδρομές σε νέα μονοπάτια - 100 χρόνια μετά», η οποία θα διαρκέσει έως τις 28 Αυγούστου.

Πέρασαν 16 χρόνια από την προηγούμενη συνύπαρξη των δύο καλλιτεχνών στην πρώτη έκθεση, που εγκαινίασε τον εκθεσιακό χώρο της Έπαυλης Τσιροπινά, το 2000. Τώρα, βρίσκονται ξανά μαζί στον ίδιο χώρο, για να παρουσιάσουν μια νέα σειρά έργων, που δημιούργησαν ειδικά για τον πρώτο αιώνα της Έπαυλης, της οποίας το ανακαινισμένο κτήριο, που, εδώ και μερικά χρόνια, λειτουργεί ως πολιτιστικός πολυχώρος, αποτελεί αληθινό κόσμημα για τη Σύρο.

Πρόκειται για ένα ιστορικό ακίνητο μοναδικής μορφής, δομής και μεγαλοπρέπειας, αξιόλογο δείγμα θερινής μεγαλοαστικής κατοικίας των αρχών του 20ού αιώνα. Είναι συνυφασμένο με την αρχιτεκτονική παράδοση του περίφημου προαστίου της Ντελαγκράτσια, που ήταν παραθεριστικό θέρετρο εύπορων Συριανών οικογενειών.

Η πετρόκτιστη Έπαυλη, έργο των αδερφών Τσιροπινά, οικοδομήθηκε το 1916 και αντανακλά την αίγλη μιας άλλης εποχής. Διατηρητέο μνημείο σήμερα, αποτελεί κατασκευή και δημιουργία αρχιτέκτονα, που ήρθε από τη Βουργουνδία. Περιλαμβάνει χώρους υποδοχής, σαλόνια, τραπεζαρίες, τζάκια, υπνοδωμάτια, αποθήκες, κουζίνα και μοναδικές τοιχογραφίες και οροφογραφίες. Είναι περικυκλωμένη από έναν κατάφυτο κήπο και βοηθητικά κτήρια, που δημιουργήθηκαν για τη φύλαξη των αμαξών εκείνης της εποχής.

Η συμπλήρωση των 100 χρόνων της περίφημης Έπαυλης Τσιροπινά, στην Ποσειδωνία της Σύρου, γιορτάζεται με μια κοινή έκθεση των ζωγράφων Αχιλλέα Δρούγκα και Μιχάλη Μακρουλάκη, με τίτλο «Διαδρομές σε νέα μονοπάτια - 100 χρόνια μετά», η οποία θα διαρκέσει έως τις 28 Αυγούστου.

Πέρασαν 16 χρόνια από την προηγούμενη συνύπαρξη των δύο καλλιτεχνών στην πρώτη έκθεση, που εγκαινίασε τον εκθεσιακό χώρο της Έπαυλης Τσιροπινά, το 2000. Τώρα, βρίσκονται ξανά μαζί στον ίδιο χώρο, για να παρουσιάσουν μια νέα σειρά έργων, που δημιούργησαν ειδικά για τον πρώτο αιώνα της Έπαυλης, της οποίας το ανακαινισμένο κτήριο, που, εδώ και μερικά χρόνια, λειτουργεί ως πολιτιστικός πολυχώρος, αποτελεί αληθινό κόσμημα για τη Σύρο.

Πρόκειται για ένα ιστορικό ακίνητο μοναδικής μορφής, δομής και μεγαλοπρέπειας, αξιόλογο δείγμα θερινής μεγαλοαστικής κατοικίας των αρχών του 20ού αιώνα. Είναι συνυφασμένο με την αρχιτεκτονική παράδοση του περίφημου προαστίου της Ντελαγκράτσια, που ήταν παραθεριστικό θέρετρο εύπορων Συριανών οικογενειών.

Η πετρόκτιστη Έπαυλη, έργο των αδερφών Τσιροπινά, οικοδομήθηκε το 1916 και αντανακλά την αίγλη μιας άλλης εποχής. Διατηρητέο μνημείο σήμερα, αποτελεί κατασκευή και δημιουργία αρχιτέκτονα, που ήρθε από τη Βουργουνδία. Περιλαμβάνει χώρους υποδοχής, σαλόνια, τραπεζαρίες, τζάκια, υπνοδωμάτια, αποθήκες, κουζίνα και μοναδικές τοιχογραφίες και οροφογραφίες. Είναι περικυκλωμένη από έναν κατάφυτο κήπο και βοηθητικά κτήρια, που δημιουργήθηκαν για τη φύλαξη των αμαξών εκείνης της εποχής.

 Το 1966, η Έπαυλη πέρασε στα χέρια του Μάρκου Δάσκου, δημάρχου της Άνω Σύρου, ενώ το 2000, αγοράστηκε από τη Δημοτική Αρχή Ποσειδωνίας και χρησιμοποιείται ως εκθεσιακός χώρος. Τα επόμενα χρόνια, ο χώρος επισκευάστηκε και άρχισε να λειτουργεί ως Δημαρχείο Ποσειδωνίας και χώρος πολιτισμού.

Σήμερα, η Έπαυλη Τσιροπινά είναι ένας πολιτιστικός πολυχώρος, που στεγάζει διάφορες υπηρεσίες του δήμου Σύρου - Ερμούπολης, ενώ κατά καιρούς, φιλοξενεί εκθέσεις, θεατρικές παραστάσεις, ομιλίες, συνέδρια και άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Με ιδιαίτερους δεσμούς με τη Σύρο

Οι δύο εικαστικοί έχουν ιδιαίτερους δεσμούς με τη Σύρο. Ο Μιχάλης Μακρουλάκης, Συριανός στην καταγωγή και σχεδόν μόνιμος κάτοικος του νησιού τα τελευταία χρόνια, παρουσιάζει έργα, που έχει εμπνευσθεί από το φυσικό τοπίο της Σύρου και, ειδικότερα, από τη θάλασσά της. Βράχοι και αμμουδιές αγκαλιάζουν τις άλλοτε γαλήνιες και άλλοτε έντονες θάλασσές του, στην πρώτη ολοκληρωμένη δική του δέσμη έργων, με θέμα το υγρό στοιχείο.

Ο Αχιλλέας Δρούγκας, αν και δεν είναι Συριανός, γνωρίζει καλά το νησί, το οποίο έχει ζήσει και αγαπήσει. Σε διαφορετικό μήκος κύματος, τα δικά του έργα θυμίζουν τρισδιάστατες κατασκευές. Το φόντο είναι, συνήθως, παραλλαγή του ίδιου σκούρου μπλε και, μπροστά σε αυτό, στέκουν αντικείμενα ή ανθρώπινα μέλη, που συντελούν στη δημιουργία μιας έννοιας ή είναι η πρόκληση, ή το αποτέλεσμα μιας ανθρώπινης πράξης. Ο ίδιος ο ζωγράφος  ονομάζει αυτήν τη σειρά «χειρονομίες».

«Μοιάζει περισσότερο με τρισδιάστατη κατασκευή» 

«Η έννοια “concept” είναι ο κύριος στόχος του πίνακα» εξηγεί ο Αχιλλέας Δρούγκας. «Η χρωματική αρμονία, η σύνθεση, η “ζωγραφικότητα” δεν είναι ο κύριος σκοπός αυτής της δουλειάς. Η τεχνική της οφθαλμαπάτης επιτείνεται από μια ζωγραφισμένη κορνίζα, που δημιουργεί την ψευδαίσθηση της αληθινής, και, έτσι, δημιουργείται ένας καθορισμένος χώρος, για να αναπτυχθεί η ιδέα. Το τελικό αποτέλεσμα μοιάζει περισσότερο με τρισδιάστατη κατασκευή.

Στη “συμμετοχική δημιουργία”, υπάρχουν όλα τα αντικείμενα, που κανείς μπορεί να πάρει και να συμμετάσχει στην πράξη. Να πάρει το σφυρί, να καρφώσει τα καρφιά πιο βαθειά, να σπάσει τα αυγά και να δει τι υπάρχει μέσα στα σύμβολα αυτά της ζωής. Στην “Αναζήτησή του Ηλίου”, να πάρει τα κιάλια και να ψάξει και αυτός “Πού κοιμάται ο Ήλιος”. Το “Εκκρεμές” χρειάζεται ένα μόνο σπρώξιμο, για να αρχίσει να κινείται. “Προσοχή στα τριαντάφυλλα”, μια απλή διαπίστωση για το πόσο μπορούν να μας πονέσουν, αν μας παρασύρει η ομορφιά τους. Τέλος, στα “Λουλούδια”, ο πεσμένος πίνακας μπορεί να πάει στη θέση του με τη δική σας βοήθεια. Σας καλούμε να συμμετάσχετε».

«Τι έχω να μάθω ακόμη! ...»

«Η θάλασσα - ασταθής, σε διαρκή κίνηση και συνεχώς μεταβαλλόμενη - μου διέφευγε πάντα, παρόλο που γεννήθηκα και μεγάλωσα σε νησί και ήμουν διαρκώς σε επαφή μαζί της» επισημαίνει ο Μιχάλης Μακρουλάκης. «Ακόμα και τώρα, αισθάνομαι περισσότερο ασφαλής μέσα της και, ιδίως, όταν φτάνω στον πάτο, συλλέγοντας κοχύλια, μια από τις πολλές μου εμμονές από μικρός! Αλλά, ποτέ, δεν είχα αισθανθεί την ικανότητα να ασχοληθώ μαζί της ζωγραφικά μέχρι τώρα.

Είναι πολύ ευφρόσυνο να ανακαλύπτω ακόμη πράγματα που με ενθουσιάζουν, καινούργιες δυνατότητες, συγγένειες στις τέχνες, ψάχνοντας ιδιότητες που ισχύουν παντού, αντιληπτές με όλες τις αισθήσεις, το τι παθαίνει η φόρμα, το χρώμα, η μελωδία, ο ρυθμός. Να μπορώ να ζωγραφίζω σαν να συνθέτω συμφωνική μουσική. Τι έχω να μάθω ακόμη! Τι θράσος να είμαι ακόμα τόσο αισιόδοξος, να αισθάνομαι ακόμα μαθητής! Να ανιχνεύω τη Δημιουργία!».

Πληροφορίες

Έπαυλη Τσιροπινά: Ποσειδωνία - Σύρος, τηλ.: 22813 61020 και 22813 - 61065. Ώρες λειτουργίας έκθεσης: καθημερινά: 10·00 - 14.00 και 19.00 - 22.00, Τετάρτη όλη μέρα και Κυριακή πρωί: κλειστά.

Πατήστε εδώ.