«Τουραντότ» σε ζωντανή μετάδοση από τη Νέα Υόρκη

Με τη μαγευτική όπερα του Τζιάκομο Πουτσίνι "Τουραντότ" συνεχίζεται ο κύκλος των ζωντανών μεταδόσεων της Metropolitan Opera στο Θέατρο Απόλλων.

Η πολυαναμενόμενη πρεμιέρα πραγματοποιήθηκε, στο πλαίσιο των χριστουγεννιάτικων εκδηλώσεων της Σύρου, με τον φαντασμαγορικό «Καρυοθραύστη» του Royal Opera House του Λονδίνου. Έναν μήνα αργότερα, τη σκυτάλη παίρνει ένα ακόμη μουσικό υπερθέαμα, αυτή τη φορά από τη σκηνή της Metropolitan Opera της Νέας Υόρκης.

Η παράσταση «Τουραντότ» θα προβληθεί στις 30 Ιανουαρίου 2016 και ώρα 19:55.

Η Σουηδή δραματική σοπράνο Nina Stemme ερμηνεύει τις πρώτες παραστάσεις της στη MET στον απαιτητικό ομώνυμο ρόλο της παγερής Κινέζας πριγκίπισσας του Puccini, με την Anita Hartig στο ντεμπούτο της στη MET με τον ρόλο της αγγελικής σκλάβας Λιου. Ο Marco Berti ερμηνεύει τον Καλάφ, τον ερωτευμένο που ρισκάρει το κεφάλι του για το χέρι της Τουραντότ, και ο Alexander Tsymbalyuk ερμηνεύει τον Τιμούρ. Ο. Paolo Carignani διευθύνει τη θεαματική σκηνοθεσία του Franco Zeffirelli του 1987.

Την Ορχήστρα διευθύνει ο Paolo Carignani και τη σκηνοθεσία έχει αναλάβει ο Franco Zeffirelli, ο οποίος επιμελήθηκε και τα σκηνικά. Τα κοστούμια ανήκουν στους Anna Anni, Dada Saiigeri και οι χορογραφίες στον Chiang Ching. Στην παράσταση πρωταγωνιστούν οι: Nina Stemme (Τουραντότ), Anita Hartig (Aiou), Marco Berti (Καλάφ), Alexander Tsymbalyuk (Τιμούρ)

Υπόθεση

Το έργο διαδραματίζεται στην αυτοκρατορική αυλή της Κίνας, όπου η πριγκίπισσα Τουραντότ υποβάλλει τους επίδοξους μνηστήρες της σε δοκιμασίες, θέτοντας τους αινίγματα τα οποία όποιος δεν τα απαντήσει χάνει τη ζωή του. Δεκατρείς διεκδικητές της Τουραντότ έχουν ήδη εκτελεστεί και τρόμος επικρατεί πλέον στην χώρα, μέχρι την στιγμή που καταφτάνει ένας θαρραλέος, άγνωστος πρίγκιπας. Το όνομα του είναι Κάλαφ αλλά κατά την πριγκίπισσα είναι ο Έρωτας.

Η Τουραντότ αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα λυρικά αριστουργήματα του 20ού αιώνα, γραμμένη στα 1926 σε λιμπρέτο των Τζουζέπε Αντάμι και Ρενάτο Σιμόνι, ήταν η τελευταία όπερα του Πουτσίνι, ο οποίος μάλιστα δεν κατάφερε να την ολοκληρώσει.

Τις δύο τελευταίες σκηνές της όπερας συμπλήρωσε ο συνθέτης Φράνκο Αλφάνο, βασιζόμενος σε προσχέδιά του. Το αποτέλεσμα περιέκοψε σημαντικά ο αρχιμουσικός Αρτούρο Τοσκανίνι, που διηύθυνε την πρώτη παρουσίαση της όπερας στη Σκάλα του Μιλάνου, στις 25 Απριλίου 1926.

Ο Ιταλός συνθέτης Λουτσάνο Μπέριο ανέτρεξε εκ νέου στα χειρόγραφα του Πουτσίνι και πρότεινε ένα διαφορετικό φινάλε. Η δική του εκδοχή παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 2002 στο Φεστιβάλ των Καναρίων Νήσων και στη συνέχεια στο Λος Άντζελες, το Άμστερνταμ και το Φεστιβάλ του Ζάλτσμπουργκ.