Το Δημοτικό Σχολείο Άνω Σύρου επισκέφτηκε τη Γυάρο

Την Πέμπτη, 15 Μαΐου 2025 το Δημοτικό Σχολείο Άνω Σύρου έγινε το πρώτο σχολείο που επισκέφτηκε τη Γυάρο. Με την υποστήριξη του έργου SHORE οι μαθητές και οι μαθήτριες της Στ Τάξης, είχαν την ευκαιρία να δουν από κοντά έναν μαρτυρικό τόπο, να γνωρίσουν το φυσικό περιβάλλον του νησιού και να καθαρίσουν μια παραλία καταγράφοντας το πλήθος και το είδος των σκουπιδιών που βρήκαν.
Η Γυάρος αποτέλεσε από το 1947 έως το 1974 τόπο εξορίας και μαρτυρίου. Μετά το τέλος αυτής της
περιόδου, η ανθρώπινη παρουσία είναι ελάχιστη και αυτό συνέβαλε στη δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών φιλοξενίας άγριας φύσης και ζωής. Στις παραλίες του νησιού ζει και αναπαράγεται το 10% περίπου του παγκόσμιου πληθυσμού της Μεσογειακής Φώκιας Monachus monachus, στις πλαγιές του φωλιάζει η δεύτερη μεγαλύτερη αποικία του Μύχου (Puffinus Yelkouan) στον κόσμο και πολλά ακόμα θαλασσοπούλια, και στο βραχώδες εδαφός του ζει το ενδημικό μαύρο φίδι της Γυάρου. Κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας υπάρχουν λιβάδια Ποσειδωνίας και κοραλλιογενείς «κήποι» τραγάνας, που συνθέτουν ένα οικοσύστημα στο οποίο βρίσκουν καταφύγιο εκατοντάδες οργανισμοί. Από το 2011 η σημασία της βιοποικιλότητας της Γυάρου αναγνωρίστηκε και το νησί και η θαλάσσια περιοχή γύρω από αυτό εντάχθηκε θεσμικά στο πανευρωπαϊκό δίκτυο προστατευόμενων περιοχών Natura 2000.
Οι μαθητές και οι μαθήτριες της Στ τάξης, αρχικά, περιηγήθηκαν με ασφάλεια στους τρεις πρώτους κόλπους του νησιού με τη βοήθεια του σκάφους που τους μετέφερε από τη Σύρο στη Γυάρο και
αποβιβάστηκαν στον τέταρτο κόλπο. Αρχικά, περπάτησαν προσεκτικά κοντά σε κάποια από τα κτήρια και έμαθαν πληροφορίες για τα ιστορικά και τα περιβαλλοντικά στοιχεία του νησιού από τις ταμπέλες που έχουν τοποθητηθεί σε διάφορα σημεία. Στη συνέχεια, καθάρισαν την παραλία απόσκουπίδια τα οποία φτάνουν εκεί από τον αέρα και το νερό, καθώς η μειωμένη ανθρώπινη παρουσία έχει σαν αποτέλεσμα την απουσία πολλών απορριμάτων.
Ευχαριστούμε θερμά για την βοήθεια στη διοργάνωση της επίσκεψης το γραφείο Σύρου της WWF
και τη Μονάδα Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Κεντρικού Αιγαίου του ΟΦΥΠΕΚΑ