Οι φίλαθλοι θα πρέπει να στηρίξουν την προσπάθεια των ομάδων

Η Ελλάς Σύρου μετά από 11 χρόνια επέστρεψε στις επάλξεις και ήδη έχει δώσει δύο επίσημα παιχνίδια. Έχει καταφέρει σ’ αυτήν την σύντομη αγωνιστική δραστηριότητα  να δώσει το στίγμα της, αλλά και να γράψει… ιστορία. Αρχικά επικράτησε εκτός έδρας του Νηρέα και το προηγούμενο Σάββατο του Α.Ο. Μυκόνου. Ένα παιχνίδι που θα το θυμούνται αρκετά χρόνια όχι μόνο οι φίλοι της ομάδας, αλλά γενικά οι φίλαθλοι όλων των νησιών. Η Ελλάς Σύρου ισοφάρισε στην τελευταία επίθεση με κεφαλιά του Καραμολέγκου και στη διαδικασία των πέναλτι ο Συριανός έκανε μαγικά πράγματα. Έπιασε και τα τέσσερα πέναλτι που του εκτέλεσαν κι έδωσε την πρόκριση στην ομάδα του.

Από την άλλη πλευρά ο Φοίνικας θα προσπαθήσει τη φετινή αγωνιστική περίοδο να κάνει… restart καθώς κρατήθηκε ζωντανός πραγματικά την τελευταία στιγμή, με τον Αντώνη Ρούσσο να επιστρέφει στην προεδρία της ομάδας. Δύο ομάδες από διαφορετικά αθλήματα όμως με πολλά… κοινά. Ένα από τα κοινά που έχουν οι δύο ομάδες είναι ο συνδετικός κρίκος που ακούσει στο όνομα Ευάγγελος Λεονταρίτης. Ο Λεονταρίτης είναι στο συμβούλιο της Ελλάς Σύρου, αλλά και στη λέσχη φίλων της ομάδας του Φοίνικα. Προσπαθεί να βοηθήσει τόσο την Ελλάς όσο και τον Φοίνικα με όλες του τις δυνάμεις. Για την προσπάθειά του μίλησε στην «Κοινή Γνώμη. Ο Ευάγγελος Λεονταρίτης αρχικά αναφέρθηκε στην μεγάλη του… αγάπη την Ελλάς Σύρου, αλλά και τον Φοίνικα που τα τελευταία 10 χρόνια του έχει «κλέψει» την καρδιά.

Θα ήθελα να μου πεις πως μπορείς αυτή τη στιγμή να διαχωρίσεις την αγάπη σου για το βόλεϊ και το ποδόσφαιρο.

 «Δεν είναι και τόσο δύσκολο. Το ποδόσφαιρο λοιπόν είναι η μεγάλη μου αγάπη. Το άθλημα με το όποιο μεγάλωσα μέσα στα γήπεδα από 5 χρόνων και μου έδωσε χαρές, στεναχώριες, δυνατές φιλίες και μαθήματα ζωής. Είναι η πρώτη μου αγάπη και το πιο δημοφιλές άθλημα το οποίο πάντα χαίρεσαι να παρακολουθείς. Το δε βόλεϊ, πάντα μου άρεσε αλλά μπήκε στη ζωή μου απρόβλεπτα όταν ξεκίνησε τις μεγάλες προσπάθειες για άνοδο στις επαγγελματικές κατηγορίες ο Φοίνικας Σύρου. Θυμάμαι τότε, ήταν ένας τρομερός αγώνας με τον ΟΦΗ τον οποίο κερδίσαμε και ανεβήκαμε κατηγορία... νομίζω στην Β Εθνική. Τότε λοιπόν συνειδητοποίησα ότι υπάρχουν όλες οι κατάλληλες προδιαγραφές ώστε το νησί μας να έχει άμεσα μια ομάδα σε πολύ υψηλή κατηγορία. Ήταν θέμα λογικής. Όταν με το ίδιο μπάτζετ μπορεί μια ομάδα βόλεϊ να παίζει Α1 και να πρωταγωνιστεί, σε αντίθεση με ένα σωματείο ποδοσφαίρου η μπάσκετ, όπου ίσως  να είναι 2-3 κατηγορίες πιο κάτω. Τότε ναι επενδύεις σε αυτό που θα είναι καλύτερο για το νησί σου στο κομμάτι της προβολής  και όχι μόνο.

Έτσι λοιπόν άρχισα να ασχολούμαι με το βόλεϊ και πλέον να παραδεχτώ ότι σιγά- σιγά με κέρδισε, διότι βλέποντας το από κοντά είναι αρκετά εντυπωσιακό άθλημα. Έχει σαν αρχή το ευ αγωνίζεσθαι,  κάτι το οποίο είναι αρκετά σημαντικό. Ταυτίζεται και με τους φιλάθλους μας, καθώς είναι άξιο αναφοράς το πόσο όμορφη εικόνα έχουμε βγάλει από τις εξέδρες του γηπέδου σε όλη τη χώρα. Το γεγονός πως βλέπουμε αρμονικά με τους αντιπάλους οπαδούς πολλούς αγώνες είναι κάτι το οποίο σχολιάζεται συχνά από τους δημοσιογράφους και νομίζω είμαστε το μόνο γήπεδο πανελλαδικά που συμβαίνει κάτι τέτοιο σχεδόν κάθε αγωνιστική. Όπου και αν σταθώ στην Ελλάδα ακούω μόνο θετικά σχόλια και είμαστε η πιο συμπαθείς ομάδα για κάποιον ουδέτερο φίλαθλο. Αυτό είναι ένα τεράστιο κέρδος για εμάς και την εικόνα μας. Αξίζουν λοιπόν πολλά συγχαρητήρια στον κόσμο της ομάδας μας!»

Δύο αθλήματα με τη δική τους βαρύτητα. Από την μία η μεγάλη σου αγάπη η Ελλάς Σύρου που ουσιαστικά είναι και οικογενειακή υπόθεση καθώς ξεκινά από τον… παππού και φτάνει έως εσένα.

«Η Ελλάς Σύρου για έμενα σίγουρα είναι κάτι παραπάνω από μια απλή ομάδα. Είναι αναμνήσεις οικογενειακές, είναι ιστορίες ατέλειωτες με τον πάππου μου ο οποίος πέρα από το ότι ήταν ο ιδρυτής της ομάδας το μακρινό 1929, ρίσκαρε ακόμα και την ζωή του για αυτήν, όταν επί γερμανικής κατοχής δέχονταν απειλές καθώς οι εισβολείς ήθελαν να διαλύσουν όλες οι ενεργές ομάδες της τότε εποχής. Η Ελλάς ήταν η μοναδική ποδοσφαιρική ομάδα που υπήρχε ακόμα στο νησί.. Του ζητούσαν μέχρι και τον ρουχισμό, αλλά εκείνος έχοντας κρύψει το πάντα σε ένα υπόγειο, έβρισκε πάντα τρόπους έτσι ώστε να κερδίζει χρόνο και στο τέλος να κατορθώσει να μην διαλυθεί το σωματείο. Την μόνο περίοδο που δεν μπόρεσε να βρει λύση ήταν το 1970 που στην χώρα επικρατούσαν πάλι περίεργες συνθήκες, ένωσε τις δυο τότε ομάδες του νησιού (Ελλάς και Άρης ) και δημιουργήθηκε μια (ΑΟΣ) καθώς έτσι του επέβαλαν . Όταν τα πράγματα ηρέμησαν αμέσως την επανίδρυσε. Θυμάμαι να μου διηγείται αμέτρητες ιστορίες και είτε να τρέμει η φωνή του, είτε στο τέλος να δακρύζει. Παρεμπιπτόντως ο παππούς μου ήταν και θα είναι από τις μεγαλύτερες αδυναμίες-αγάπες της ζωής μου. Αισθάνομαι πολύ τυχερός που τον έζησα έστω και για 20 Χρόνια. Μου έμαθε πάρα πολλά και ακόμα και σήμερα το γεγονός πως καθημερινά έρχονται στο φαρμακείο άνθρωποι οι οποίοι τον έζησαν και όλοι μου λένε από μόνοι τους τα καλύτερα λέει πολλά. Άφησε το στίγμα του στην Συριανή κοινωνία και αυτό με ικανοποιεί αφάνταστα. Επίσης αρχές της δεκαετίας του 90, ο θειος μου Διονύσης διετέλεσε πρόεδρος και μετέπειτα το 2000 ανέλαβε ο πατέρας μου, μαζί με τον νονό μου Αντώνη Ρούσσο. Κατάφεραν μετά από μεγάλη προσπάθεια να κατακτήσουν μέχρι και την άνοδο (2007) στην Δ εθνική κατηγορία. Οπότε νομίζω καταλαβαίνεται πως δεν θα μπορούσα ποτέ να μην συμβάλω κι εγώ στην προσπάθεια της επανίδρυσης της ομάδας του αγαπημένου μου παππού.

Η Ελλάς Σύρου ξεκίνησε να αγωνίζεται και πάλι στα γήπεδα των Κυκλάδων έπειτα από 11 χρόνια περίπου. Μία σημαντική στιγμή τόσο για την Σύρο όσο και για το Κυκλαδίτικο ποδόσφαιρο, καθώς η ομάδα αυτή έχει γράψει τη δική της ιστορία. Μία ομάδα που ανέκαθεν ενέπνεε σεβασμό από τους αντιπάλους της. Θα ήθελε έτσι να μου πεις για την φετινή προσπάθεια και πόσο πιστεύεις θα βοηθήσει η επιστροφή της Ελλάς το ποδόσφαιρο του νησιού, αλλά και των Κυκλάδων.

Τον περασμένο Ιουλίου λοιπόν έπεσε στο τραπέζι η ιδέα της επανίδρυσης της ομάδας. Αυτό είχε ξανασυμβεί στο παρελθόν αρκετές φορές. Δεν το έβλεπα θετικά τότε, για πολλούς λόγους. Το σημαντικότερο ήταν αυτό που αναφέρεται. Δεν ήθελα ποτέ να δημιουργηθεί η Ελλάς απλά για να πούμε πως το κάναμε και μην είναι το κάτι διαφορετικό. Ήθελα και θέλω πάντα να πρεσβεύει το ένδοξο παρελθόν της. Η Ελλάς πάντα ήταν μια ομάδα με αρχές και ήθος, εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου. Αυτή τη φορά λοιπόν ήταν διαφορετικά. Οι συνθήκες ήταν πολύ καλύτερες και το σημαντικότερο είναι πως τα άτομα που πλαισίωναν αυτή την ιδέα ήταν σοβαρά, με ήθος και γεμάτα όρεξη. Η πρώτη επαφή έγινε από τον κ. Ζιάβρα. Ανθρώπους που εμπιστεύομαι κι έχω μεγάλη εκτίμηση και γ’ αυτό αποφάσισα να βοηθήσω με όλες μου τις δυνάμεις. Δεν συμφωνούμε πάντα σε όλα και αυτό είναι το λογικό, αλλά όταν τα συζητήσουμε διεξοδικά βρίσκεται η κατάλληλη λύση στο τέλος και προχωράμε όλοι μαζί ενωμένοι και σας μία… γροθιά. Με τους αθλητές έχουμε άριστη σχέση και είμαστε πάντα δίπλα τους. Δεν περίμενα να έχουν τέτοιο πάθος και αγάπη για την ομάδα κι αυτό με χαροποιεί ιδιαιτέρως. Είμαστε ένα μεγάλο συμβούλιο το οποίο απαρτίζεται από 15 περίπου άτομα, τα οποία έχουν επαγγελματικές επιτυχίες. Άνθρωποι που έχουν μεγάλη εμπειρία από τα γήπεδα, αγαπάνε την ομάδα και το Κυκλαδίτικο ποδόσφαιρο και ταυτόχρονα  το έχουν δείξει ο καθένας με τον τρόπο του. Ξέρετε όλα μετράνε. Είναι πολύ δύσκολο να υπάρξει ένα τέτοιο συμβούλιο στις μέρες μας, αλλά ο καθένας κοιτώντας πρωτίστως το καλό της ομάδας μας βάζει το λιθαράκι του κι έτσι έχουμε ένα αρμονικό σύνολο που πάει μπροστά. Θέλουμε να κάνουμε το κάτι διαφορετικό. Σκοπός μας είναι στο άμεσο μέλλον να φτιαχτούν και ακαδημίες και παιδικό/εφηβικά τμήματα. Πρέπει να επενδύσουμε και να προσφέρουμε στην νεολαία του νησιού. Το Κυκλαδίτικο ποδόσφαιρο και κυρίως το Συριανό είχε μείνει στάσιμο. Πρόλαβα την ύπαρξη 9 σωματείων στο νησί. Ελλάς, ΑΟΣ, Αστέρας, Άρης Σύρου, Άνω Σύρος, Πάγος, Φοίνικας, Βάρη και Αναγέννηση. Είναι λυπηρό πλέον να μην έχουν μείνει ούτε τα μισά σε αριθμό. Η επιστροφή της Ελλάς θέλουμε να φέρει και πάλι τον κόσμο του νησιού στο γήπεδο. Να τον σηκώσει από τον καναπέ και να έρθει να χαρεί την ποδοσφαιρική αναμέτρηση από κοντά. Να γεμίσει το γήπεδο παιδιά. Η κάθε αναμέτρηση να είναι μια γιορτή και μια διέξοδος από την καθημερινότητα. Θέλουμε να αφήσουμε το στίγμα μας.

Θα συνεχίσω και θα μείνω λίγο στο ποδόσφαιρο και θα ήθελα να μου πεις λίγο για την μεγάλη πρόκριση επί τη Μυκόνου, συναισθήματα, αλλά και μετά από αυτή τη νίκη – πρόκριση τι πρέπει να περιμένουμε από την Ελλάς;

«Ήταν κάτι ονειρικό. Παραγγελία να το είχαμε κάνει δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί εύκολα κάτι τέτοιο. Οι αθλητές και οι προπονητές μας έχουν ταυτιστεί πλήρως με την ιστορία της ομάδας μας. Μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο χωρίς κανένα φόβο και γεμάτοι αυτοπεποίθηση παρότι απέναντι μας είχαμε μια εξίσου ιστορική ομάδα η οποία πρωταγωνιστεί τα τελευταία Χρόνια, παίζει μια κατηγορία παραπάνω από εμάς έχοντας σχεδόν τριπλάσιο μπάτζετ και με στόχο την άνοδο στην Γ εθνική κατηγορία. Ήταν ένα ποδοσφαιρικό θαύμα ειδικά έτσι όπως ήρθε. Ο μεγάλος μας στόχος όμως είναι το πρωτάθλημα. Είναι μονόδρομος η φετινή άνοδος και κάθε ματς για εμάς θα είναι ένας τελικός ο οποίος θα πρέπει να κερδηθεί. Κοιτάμε παιχνίδι με παιχνίδι αλλά σίγουρα αυτός είναι ο στόχος μας. Στο κύπελλο αν σταθούμε λίγο τυχεροί με την κλήρωση, απομένουν 2 παιχνίδια για τον μεγάλο τελικό. Έξαλλου στον αθλητισμό ποτέ μην λες ποτέ. Θεωρώ πως έχουμε ένα εξαίρετο υλικό».

Ο κόσμος πιστεύω ότι έχει δει την επιστροφή της Ελλάς με πολύ θετικό μάτι κι αυτό το είδαμε και με την Μύκονο στο κύπελλο. Όχι γιατί είχε η εξέδρα του γηπέδου κόσμο, αλλά γιατί υπήρχε παλμός και ο κόσμος έδειξε να στηρίζει έμπρακτα την προσπάθεια των ποδοσφαιριστών. Πιστεύεις ότι θα συνεχίσει να στηρίζει την προσπάθεια αυτή, αλλά και τι χρειάζεται ώστε να δούμε ακόμη περισσότερους φίλους του ποδοσφαίρου στο γήπεδο;

«Αυτό που είδαμε το Σάββατο με την Μύκονο δεν ήταν μόνο ένα ποδοσφαιρικό θαύμα εντός γηπέδου, αλλά και εκτός αυτού. Το να κόβουμε 350 εισιτήρια στο πρώτο μας παιχνίδι μετά από 11 Χρόνια είναι κάτι το οποίο ομολογώ πως δεν το περιμέναμε. Σίγουρα οι παλιοί ξέρουμε το μέγεθος του σωματείου και την αγάπη του κόσμου, αλλά η εικόνα του 1^ου  αγώνα ήταν κάτι το οποίο μας εξέπληξε ευχάριστα. Αν δεν υπήρχε και η απευθείας μετάδοση το γήπεδο ίσως γέμιζε. Αυτό δείχνει πολλά και μας χαροποιεί που ο κόσμος αγκάλιασε απ την αρχή αυτή την μεγάλη προσπάθεια. Θεωρώ πως ο θεμιτός ανταγωνισμός ανάμεσα και στις άλλες ομάδες θα κάνει καλό σε όλους. Αρκεί ποτέ να μη ξεπερνάει τα όρια. Καλή επιτυχία λοιπόν και στις άλλες ομάδες του νησιού μας και πολλά μπράβο στους ανθρώπους τους οι οποίοι προσπαθούν με όλες τους τις δυνάμεις για το καλύτερο του Συριανού μας ποδοσφαίρου. Όλοι θέλουμε γεμάτα γήπεδο και ελπίζω άμεσα να κάτσουμε όλοι μαζί στο ίδιο τραπέζι έτσι ώστε να βρούμε λύσεις και το συριανό ποδόσφαιρο να ορθοποδήσει. Έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος σε σχέση με αλλά νησιά. Είναι κρίμα για την πρωτεύουσα των Κυκλάδων. Τέλος θα πρέπει να σημειώσω εδώ πως ταυτόχρονα με όλα τα παραπάνω χρειάζεται να υπάρχει και Οργάνωση. Ωραίες ιδέες και αρχές από τους αθλητές και τους παράγοντες τις οποίες ο κόσμος έχει ανάγκη και πρέπει να τις βλέπει σε ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο. Ένα παιχνίδι είναι διασκέδαση, διαπαιδαγώγηση, αγωνία και στόχος για τη νίκη. Ο παλμός που υπήρχε στον πρώτο αγώνα μας δείχνει πως κάναμε το πρώτο και σημαντικότερο βήμα. Συνεχίζουμε»!

Από το ποδόσφαιρο πάμε στο βόλεϊ και στην άλλη σου μεγάλη αγάπη, τον Φοίνικα Σύρου. Το «Πειρατικό» είναι εδώ και δείχνει να έχει πλέον πιο γερές βάσεις. Θα ήθελα να μου πεις για την ομάδα τι πιστεύεις και πως πρέπει να κινηθούν οι φίλοι του βόλεϊ κι όχι μόνο.

«Ο Φοίνικας Σύρου τα τελευταία 10 Χρόνια είναι η μεγαλύτερη «δωρεάν» διαφήμιση για το νησί μας. Η απήχηση που έχει πανελλαδικά είναι κάτι το ασύλληπτο. Φανταστείτε μόνο πως κάθε σημαντικό παιχνίδι που μας δείχνει η ΕΡΤ το παρακολουθούν περίπου 400.000 άτομα. Μπαίνει σε κάθε σπίτι η λέξη Σύρος και γίνονται συνεχής αναφορές για τις ομορφιές και τα πλεονεκτήματα του τόπου μας. Όλες οι μεγάλες αθλητικές εφημερίδες της χώρας, όλα τα ηλεκτρονικά μέσα κάθε εβδομάδα αφιερώνουν χώρο για την ομάδα μας. Είναι μακράν ο καλύτερος πρεσβευτής μας και αυτό ήρθε η ώρα να το καταλάβουμε όλοι. Πολλές επαγγελματικές επιχειρήσεις στέκονται δίπλα μας και αυτό είναι πολύ θετικό. Ελάχιστες είναι αυτές που δεν έχουν αντιληφθεί ακόμα το πως λειτουργεί αυτό το πρότζεκτ και δυστυχώς θέλουν να δουν άμεσα αποτέλεσμα και μόνο κέρδος στην επιχείρηση τους. Αυτό συμβαίνει σε όλες τις διοργανώσεις που έρχονται στο νησί μας, άλλα ευτυχώς είναι λίγοι αυτοί που δεν έχουν κατανοήσει πως αν έρθει οικονομικό κέρδος για τον τόπο μας αργά η γρήγορα θα γυρίσει και σε αυτούς με άμεσο η έμμεσο τρόπο».

Πιστεύεις ότι ο κόσμος θα πρέπει να στηρίξει τον Φοίνικα ακόμη πιο ενεργά ώστε να κάνει τις βάσεις του ακόμη πιο γερές;

«Όσον αφορά τον φίλαθλο κόσμο είναι λογικό γιατί αυτό είναι μία γενική… νοοτροπία του Έλληνα να θέλει πάντα έναν τίτλο. Είναι απολύτως κατανοητό, αλλά θεωρώ πως ο μεγαλύτερος τίτλος τον οποίο έχει κερδίσει αυτή η ομάδα είναι η διάρκεια της και η καθιέρωση της στην ελίτ του Ελληνικού βόλεϊ. Αυτή τη στιγμή είμαστε η 3η δύναμη σε όλη την Ελλάδα κι αυτό αν αναλογιστεί κανείς το μέγεθος των αντιπάλων μας και την δυναμική τους εντός κι εκτός αγωνιστικών χώρων. Είναι ένα τεράστιο επίτευγμα για εμάς και η πορείες που έχουμε κάνει χρόνο. Έχουμε αφήσει πίσω μας ομάδες όπως ο Παναθηναϊκός η ΑΕΚ ο Άρης ο Ηρακλής και πολλές άλλες υπερδυνάμεις με μεγάλη ιστορία. Όλα αυτά τα έχει κατορθώσει ένα μικρό νησάκι 20χιλιαδων κατοίκων. Όλοι μαζί λοιπόν μπορούμε να συνεχίσουμε να γραφούμε ιστορία».

Το βόλεϊ δείχνει να βρίσκεται σε μία πολύ κρίσιμη καμπή, καθώς λίγες ημέρες πριν το ξεκίνημα της Volley League δεν είναι καλά, καλά γνωστό ποιες ομάδες θα πάρουν μέρος. Τι πρέπει να αλλάξει ώστε να γίνει ουσιαστικά μία επανεκκίνηση στον χώρο αυτόν;

«Δυστυχώς το επαγγελματικό βόλεϊ κινείτε ακόμα σε ερασιτεχνικά επίπεδα. Η ΕΣΑΠ δεν έχει οργανώσει σωστά το προϊόν της και έτσι έχει χάσει την αξία του. Βρισκόμαστε 10 ημέρες πριν την έναρξη του πρωταθλήματος και ακόμα δεν γνωρίζουμε ποιες και πόσες ομάδες θα πάρουν μέρος. Είναι πολλά τα λάθη και θα πρέπει κάποια στιγμή να κάτσουν όλοι οι εμπλεκόμενοι σε ένα τραπέζι να βρεθεί μια λύση γιατί αν συνεχιστεί αυτή η λειτουργία με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγηθούμε άμεσα σε αδιέξοδα. Εγώ ζώντας από κοντά όλα αυτά τα χρόνια τα πρωταθλήματα και βλέποντας τα προβλήματα που υπάρχουν στα περισσότερα σωματεία θα πρότεινα το μοντέλο της Ιταλίας για 2 Χρόνια. Εκεί το πρωτάθλημα ήταν μια κλειστή λίγκα με αρκετά αυστηρά κριτήρια βέβαια και έτσι οι ομάδες κατόρθωσαν με διετές πλάνο να ξεχρεώσουν και να αρχίσουν πλέον απ την αρχή των προγραμματισμό τους. Βλέπετε αυτό είναι το μεγάλο αγκάθι για τις ομάδες μας. Και η δική μας όπως καλά γνωρίζετε αντιμετωπίζει προβλήματα αλλά έχει κατορθώσει τα 2-3 τελευταία χρόνια να τα μειώσει σε αισθητό βαθμό. Πολλά μπράβο λοιπόν σε όλους τους ανθρώπους που πραγματικά έχουν ματώσει οικονομικά και όχι μόνο για να στέκεται η ομάδα σε αυτό το επίπεδο και με τόσο μεγάλη διάρκεια. Η φετινή χρονιά είναι κομβική. Γίνεται μεγάλη προσπάθεια να κατορθώσουμε του χρόνου να ξεκινήσουμε από το μηδέν και σε αυτό θα πρέπει όλοι όσοι αγαπάνε και πονάνε την ομάδα να είναι δίπλα, σύμμαχοι με τον τρόπο τους. Παρότι το μπάτζετ μειώθηκε βλέπω και φέτος μια πολύ ανταγωνιστική ομάδα που αν όλα πάνε καλά θα κάνει τρομερή πορεία αντίστοιχη της περσινής που συμμετείχαμε σε τελικούς και final four. Όλοι μαζί μπορούμε να βοηθήσουμε με τον τρόπο μας. Ας φέρουμε έναν φίλο παραπάνω στο γήπεδο, ας βρούμε έναν καινούργιο χορηγό. Ας διαφημίσουμε με πάθος το σωματείο μας στα social media! Είναι πολλά στα οποία μπορεί ο καθένας να συμβάλει για το καλό της ομάδας του νησιού μας. Έξαλλου το σλόγκαν μας δεν είναι τυχαίο… Ένα νησί - μια ομάδα».