Η παιδεία "αιμορραγεί"

Είναι εξαιρετικά δύσκολο να διαχειριστεί κάποιος τα θέμα της παιδείας, ειδικά δε όταν έχει να κάνει με τραγικές ελλείψεις, παρανομίες ή παρατυπίες, αλλά και με κατάργηση σχολικών μονάδων.

Το τελευταίο τριήμερο ένα μετά το άλλο “σκάνε” τα θέματα που έχουν να κάνουν καθαρά με την αποδόμηση της δημόσιας παιδείας. Συγκεκριμένα, την κατάργηση ή όχι των ΕΠΑΣ και την αγωνία που καταθέτουν οι μαθητές, αλλά και την κατάσταση που επικρατεί στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στη Μύκονο, όπου εκεί λειτουργεί γυμνάσιο χωρίς να έχει εκδοθεί οικοδομική άδεια από την Πολεοδομία Σύρου. Σε αυτό να προστεθούν και τα κενά σε διδακτικό προσωπικό.

Μία μικρή “νότα” αισιοδοξίας, θα μπορούσε κανείς να πει, είναι η πρόταση του Συλλόγου Γονέων του δημοτικού σχολείου Ποσειδωνίας, ο οποίος θέτει θέμα για τη δημιουργία γυμνασίου στη νότια περιοχή της Σύρου. Δύσκολο εγχείρημα λόγω της κατάστασης που επικρατεί στη χώρα, αλλά είναι μία πρόταση για την οποία αξίζει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή από τις τοπικές και περιφερειακές αρχές.

“Αναγκαία η ίδρυση νέου γυμνασίου”

Τη δημιουργία ενός γυμνασίου με τάξεις Λυκείου στην Ποσειδωνία, με στόχο μάλιστα να λειτουργήσει την επόμενη σχολική χρονιά, θέτει ο Σύλλογος Γονέων του δημοτικού σχολείου Ποσειδωνίας.

Ο Σύλλογος με επιστολή του προς το Δήμο Σύρου, αλλά και προς την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, θέτει όλο το σκεπτικό για το οποίο επιβάλλεται η ίδρυση ενός νέου σχολικού συγκροτήματος.

Ένας από τους κυριότερους λόγους είναι το θέμα της μετακίνησης των μαθητών από το νότιο κομμάτι του νησιού προς το κέντρο της Ερμούπολης.

“Είναι πλέον φανερή σε όλους η ανάγκη ίδρυσης ενός γυμνασίου στη Σύρο, το οποίο θα εξυπηρετεί την νότια περιοχή του νησιού. Η πρόσφατη θετική απόφαση του δημοτικού συμβουλίου του Δήμου Σύρου – Ερμούπολης είναι ενδεικτική της ωριμότητας που έχει ένα τέτοιο αίτημα στη συνείδηση των Συριανών”, σημειώνει ο Σύλλογος, ο οποίος στη συνέχεις υποστηρίζει ότι το πρόσφατο ζήτημα μετακίνησης των μαθητών είναι εκείνο που έθεσε επί τάπητος ξανά και αυτή τη φορά από τη μεριά μιας σκληρής αντικειμενικής πραγματικότητας, το αίτημα της ίδρυσης ενός σχολείου β’θμιας εκπαίδευσης στην Ποσειδωνία, ώστε να αποφεύγονται οι άσκοπες, αντιπαιδαγωγικές και δαπανηρές μετακινήσεις από και προς την Ερμούπολη και μάλιστα προς δύο σημεία, Μάννα και Ξηρόκαμπο. “Επιπλέον και μόνον ο αριθμός των μαθητών του Δημοτικού Σχολείου Ποσειδωνίας θα αρκούσε για να εξασφαλίσει ένα δευτεροβάθμιο σχολείο με μεγάλο μαθητικό δυναμικό. Στον αριθμό αυτό μπορεί να συνυπολογίσει κανείς παιδιά που σήμερα προτιμούν να μετακινούνται προς την Ερμούπολη για την έλλειψη προοπτικής γυμνασιακών και λυκειακών σπουδών στην περιοχή κατοικίας τους. Το κτιριακό εξ άλλου ζήτημα θα μπορούσε να αντιμετωπισθεί είτε με ανέγερση νέου κτιρίου ή, εν αναμονή και ως άμεση λύση, με ήδη υπάρχοντα κτίρια στην Ποσειδωνία τα οποία με μια ελάχιστη επισκευή και συντήρηση θα έλυναν, τουλάχιστον προσωρινά, το πρόβλημα. Ο σύλλογός μας θα ήταν διατεθειμένος να δράσει και να συνεργαστεί προς αυτή την κατεύθυνση”, υπογραμμμίζεται.

Τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, είναι για το Σύλλογο η ίδρυση, όχι απλώς ενός γυμνασίου, αλλά ενός γυμνασίου με λυκειακές τάξεις. “Από πλευράς διδακτικού προσωπικού ή υλικού οι λυκειακές τάξεις δεν επιβαρύνουν ουσιωδώς τις απαιτήσεις, ενώ αντίθετα εξοικονομούν δαπάνες για μετακινήσεις και χρόνο. Το τελευταίο αυτό μάλιστα, ο χρόνος, αποτελεί κρίσιμο παράγοντα μειωμένης επιτυχίας των παιδιών μας στις πανελλήνιες εξετάσεις. Σήμερα, οι υποψήφιοι της τρίτης λυκείου που ζουν στα νότια του νησιού, ξεκινούν σε πολλές περιπτώσεις το πρωί από το σπίτι τους και επιστρέφουν νηστικοί το βράδυ, καθώς μετά το σχολείο ο χρόνος δεν επαρκεί για να επιστρέψουν για μεσημέρι και να ξαναφύγουν στην πόλη για τα απαραίτητα φροντιστήρια. Εδώ θα μπορούσε κανείς να εντοπίσει μία βασική ανισότητα εις βάρος των μαθητών – υποψηφίων από τη νότια Σύρο, καθώς στερούνται ουσιαστικά του χρόνου για να μελετήσουν.

Ο Σύλλογος απευθυνόμενος προς την περιφερειακή αρχή, αλλά και στο Δήμο ζητά να γίνουν όλες εκείνες οι απαραίτητες ενέργειες ώστε να γίνει εντός της τρέχουσας σχολικής χρονιάς η ίδρυση ενός γυμνασίου με τάξεις λυκείου στην Ποσειδωνία με στόχο να λειτουργήσει την επόμενη σχολική χρονιά.

Χωρίς κτιριακή άδεια το γυμνάσιο της Μυκόνου

Πράγματα και θάματα καταγγέλλουν οι αντιπρόσωποι της Α΄ ΕΛΜΕ Κυκλάδων στο νησί της Μυκόνου, Δημήτρης Παπαδημητρίου, Κώστας Ραμπαλάκος, Ζαχαρούλα Καυκιά και Γιώργος Σούγιαννης.

Συγκεκριμένα οι αντιπρόσωποι της Α' ΕΛΜΕ καυτηριάζουν το γεγονός ότι ο Δήμος Μυκόνου, ίσως και να είναι ο μοναδικός στη χώρα, δεν έχει συστήσει και δεν λειτουργεί τη Δημοτική Επιτροπή Παιδείας. Παρ' όλες τις ενέργειες που έχουν γίνει εκ μέρους τους στο πολύ πρόσφατο παρελθόν, αλλά και παρά τις θετικές διαβεβαιώσεις της προηγούμενης δημοτικής αρχής, δεν έγινε καμία απόπειρα για τη συγκρότησή της. Τίθεται για άλλη μια φορά άμεση ανάγκης συγκρότησης και λειτουργίας της Δημοτικής Επιτροπής Παιδείας στο νησί, ζήτημα που αποτελεί ευθύνη πρωτίστως της δημοτικής αρχής, αλλά και όλων των δημοτικών συμβούλων και πρέπει άμεσα να τεθεί στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο του νησιού, όπως σημειώνουν.

Αυτό όμως που είναι πραγματικά τραγικό, είναι η αποκάλυψη που κάνουν, ότι δηλαδή το γυμνάσιο Μυκόνου λειτουργεί χωρίς κτιριακή άδεια. Όπως σημειώνουν, μερώθηκαν, ότι το γυμνάσιο Μυκόνου δε διαθέτει κτιριακή άδεια, κοινώς είναι ένα κτίριο το οποίο δεν έχει άδεια από την πολεοδομία της Σύρου.

“Αυτή η παράλειψη πολλών ετών από την εκάστοτε δημοτική αρχή του νησιού δημιουργεί σήμερα πολλαπλά προβλήματα στο σχολείο του Γυμνασίου. Βάσει της κείμενης νομοθεσίας που αφορά τον αριθμό των μαθητών ανά τάξη τα τμήματα των μαθητών στο Γυμνάσιο Μυκόνου και συγκεκριμένα στην Α΄ Γυμνασίου θα έπρεπε να ήταν περισσότερα (6 αντί για 5) πράγμα το οποίο θα σήμαινε καλύτερες συνθήκες διδασκαλίες, ευνοϊκότερο περιβάλλον μάθησης για τους μαθητές αλλά και περισσότερες θέσεις εργασίας εκπαιδευτικών στο σχολείο, γεγονός θετικό τόσο εργασιακά όσο και λειτουργικά για τις ανάγκες του σχολείου. Όμως οι αίθουσες διδασκαλίας του σχολείου δεν επαρκούν για να υπάρχουν παραπάνω από 14 αίθουσες -τμήματα μαθητών μέσα στο σχολείο. Άρα προκύπτει άμεσα το ζήτημα δημιουργίας αιθουσών για το σχολείο γεγονός που μπλοκάρεται από το πρόβλημα κτιριακής αδειοδότησης . Δεν μπορούμε να συστήσουμε πυροσβεστική εστία ούτε να κάνουμε έλεγχο στατικής επάρκειας στο σχολείο λόγω έλλειψης κτιριακής άδειας του σχολείου. Η πυρασφάλεια του σχολείου απαιτεί την σύσταση μιας πυροσβεστικής εστίας για το σχολείο και η σεισμοπροστασία και πυροπροστασία του σχολείου απαιτεί έλεγχο στατικής επάρκειας για το σχολικό κτίριο του Γυμνασίου Μυκόνου. Και τα δύο δεν μπορούν να προχωρήσουν λόγω έλλειψης κτιριακής άδειας για το κτίριο του Γυμνασίου Μυκόνου, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ελλείψεις και παραβλέψεις σχετικά με την ασφάλεια των μαθητών του σχολείου. Τίθεται άμεσα ζήτημα νομιμοποίησης του κτιρίου του Γυμνασίου Μυκόνου από την αρμόδια υπηρεσία της Δημοτικής αρχής ή οποιαδήποτε άλλη υπηρεσία κρίνεται αρμόδια για τις απαραίτητες ενέργειες”, αναφέρουν οι εκπρόσωποι της Α' ΕΛΜΕ Κυκλάδων.

Όμως οι καταγγελίες δε σταματούν εδώ, αφού στη συνέχεια αναφέρονται στις ελλείψεις καθηγητών στο νησί, ελλείψεις τμημάτων ενισχυτικής διδασκαλίας, πρόσθετης διδακτικής στήριξης, ένταξης και παράλληλης στήριξης, τμημάτων υποδοχής. Τα κενά που υπάρχουν σήμερα στο νησί είναι τα εξής:

Στο γυμνάσιο Μυκόνου λείπουν καθηγητές τεχνολογίας και οικιακής οικονομίας. Στο γενικό λύκειο Μυκόνου, απουσιάζει ο θεολόγος. Στο ΕΠΑΛ απουσιάζουν καθηγητές με τις ειδικότητες του μαθηματικού, διοίκησης επιχειρήσεων και ηλεκτρολόγου μηχανικού. Όμως εκτός από τα παραπάνω κενά υπάρχει παντελής έλλειψη στα σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης του νησιού, τμημάτων ένταξης και παράλληλης στήριξης (για τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες και δυσλεξία, συγκεκριμένα στο Γυμνάσιο υπάρχει μαθητής κωφάλαλος για τον οποίο δεν υπάρχει “ειδικός” καθηγητής), τμημάτων ενισχυτικής διδασκαλίας και πρόσθετης διδακτικής στήριξης (για τους μαθητές που χρειάζονται επιπλέον ενίσχυση σε συγκεκριμένα μαθήματα σε Γυμνάσιο και Λύκειο) και τμημάτων υποδοχής (για ενίσχυση της ελληνικής γλώσσας σε αλλοδαπούς και παλιννοστούντες μαθητές). “Θεωρείται αναγκαία κάθε δυνατή παρέμβασή της Δημοτικής Αρχής του νησιού και με κάθε τρόπο, προκειμένου να καλυφθούν άμεσα τα εκπαιδευτικά κενά στο νησί και να λειτουργήσουν άμεσα οι εκπαιδευτικές δομές που είναι απαραίτητες για την προάσπιση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης”.

“Είμαστε μαθητές κατώτερου Θεού;”

Την έντονη διαμαρτυρία των μαθητών του ΕΠΑΣ Σύρου, δημιούργησε ο νέος νόμος για το νέο Λύκειο του υπουργείου Παιδείας, με τον οποίο από την επόμενη σχολική χρονιά καταργούνται τα σχολεία Δημόσιας Τεχνικής Επαγγελματικής Σχολής.

Οι μαθητές απέστειλαν επιστολή προς το υπουργείο Παιδείας, αλλά και προς την Περιφερειακή Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, με την οποία κάνουν γνωστοποιούν την κάθετη αντίθεσή τους σε αυτό το γεγονός.

“Είμαστε μαθητές της ΕΠΑΣ Σύρου, Δημόσιας Τεχνικής Επαγγελματικής Σχολής β’ θμιας εκπαίδευσης που λειτουργεί αδιάκοπα (με διαφορετικές επωνυμίες) εδώ και 35 χρόνια. Το σχολείο μας αποτελείται από αρκετά ενήλικα παιδιά που ήρθαν στην ΕΠΑΣ για επαγγελματική αποκατάσταση. Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε με την ανεργία να καλπάζει και με αβεβαιότητα για το μέλλον μας επιλέξαμε μια σχολή που προσφέρει επαγγελματική προοπτική και φοίτηση σε ενδιαφέρουσες ειδικότητες.

Μετά την πρόσφατη ξαφνική κατάργηση πολλών ειδικοτήτων και την απόλυση καθηγητών, το υπουργείο παιδείας με τον νέο νόμο για το Λύκειο καταργεί από την επόμενη σχολική χρονιά τις ΕΠΑΣ (102 σχολεία σε όλη την Ελλάδα), καρατομώντας έτσι την τεχνική εκπαίδευση την οποία σημειωτέον όλα τα αναπτυγμένα Ευρωπαϊκά κράτη αναβαθμίζουν συνεχώς”.

Οι μαθητές τονίζουν ότι η ανάπτυξη που επαγγέλλονται οι πολιτικοί δεν μπορεί να περνά παρά μέσα από την τεχνική εκπαίδευση και ειδίκευση των νέων εργαζομένων και την αναβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών. “Ενήλικοι σπουδαστές είχαν την ευκαιρία να ειδικευθούν σε μια ειδικότητα (κομμωτής, αισθητικός, βοηθός φαρμακείου, φυσιοθεραπευτή, αργυροχρυσοχόος, θερμοϋδραυλικός, συντηρητής καυστήρων, φανοποιός, οινοποιός, ηλεκτρολόγος, μάγειρας, ζαχαροπλάστης, κ.α), να αποκτήσουν αντίστοιχο αναγνωρισμένο πτυχίο και να ενταχθούν στην αγορά εργασίας ενισχύοντας το πενιχρό οικογενειακό εισόδημα. Απόφοιτοι λυκείου, ΙΕΚ, ακόμη και πανεπιστημίου εγγράφονταν στις ΕΠΑΣ αποκτώντας 2η και 3η ειδικότητα κάνοντας πράξη την πολυδιαφημιζόμενη ‘’δια βίου μάθηση’’, καταφέρνοντας μάλιστα να βρουν δουλειά. Τώρα τι; Ιδρύθηκαν, λέει, Σχολές Επαγγελματικής Κατάρτισης στη Σύρο και τη Νάξο - σχολές φαντάσματα, οι οποίες έχουν συσταθεί στα χαρτιά χωρίς προσωπικό, υποδομές, εξοπλισμό με πολλές ειδικότητες της σημερινής ΕΠΑΣ αλλά και νέες στις οποίες γράφεσαι μόνο ηλεκτρονικά μέσω διαδικτύου. Αν δεν έχεις πρόσβαση στο διαδίκτυο και γνώσεις Η/Υ τι γίνεται; Με τα παιδιά των άλλων νησιών που σήμερα λειτουργούν ΕΠΑΣ, θα μεταναστεύσουν για να σπουδάσουν μια ειδικότητα που τους ενδιαφέρει;

Που είναι η δημόσια και δωρεάν παιδεία; Η απόφαση του υπουργείου είναι καθαρά ταξική μια και οι φτωχές οικογένειες αποκλείονται δυστυχώς από την εκπαίδευση. Δεδομένης της χείριστης οικονομικής κατάστασης κάθε μέσης ελληνικής οικογένειας, η λειτουργία αυτών των σχολών τεχνικής εκπαίδευσης αποτελούσε την τελευταία διέξοδο όσων ήθελαν την απόκτηση ελάχιστων εφοδίων για τη στοιχειώδη επαγγελματική αποκατάσταση. Όσοι έχουν χρήματα θα σπουδάζουν σε ιδιωτικές τεχνικές σχολές, που μάλιστα διαφημίζονται μαζί με τις καταργηθείσες δημοφιλείς ειδικότητες των δημοσίων ΕΠΑΣ από τον ίδιο τον υπουργό Παιδείας , αλλιώς …. αμάθεια, ανεργία, δυστυχία”.

Τέλος, οι μαθητές δηλώνουν ότι απαιτούν δημόσια και δωρεάν παιδεία, ΕΠΑ.Σ ανοικτές με όλες τις ειδικότητες, επαναφορά των καθηγητών που απολύθηκαν.

“Στηρίζουμε τον αγώνα των καθηγητών μας, απολυμένων και μη, για την αναβάθμιση της δημόσιας Τεχνικής Εκπαίδευσης που βάλλεται διαχρονικά. Οι μαθητές της ΕΠΑΣ Σύρου… μαθητές ενός κατώτερου θεού;”.