Προβολές ταινιών με θέμα το φυσικό περιβάλλον στο Εργατικό Κέντρο Μήλου

Ο Όμιλος Φίλων Βουνού και Θάλασσας  Μήλου βρίσκεται στην πολύ ευχάριστη θέση να ανακοινώσει την επανάληψη  μιας  εξαιρετικής  οικολογικής πρωτοβουλίας  στη Μήλο.

Θα επαναληφθεί η προβολή  των  τεσσάρων οικολογικών ταινιών,ντοκιμαντέρ  που είχαν προβληθεί τον Νοέμβριο και Δεκέμβριο στο Συνεδριακό Κέντρο Μήλου «Ηλιόπουλος». 

Η επανάληψη των προβολών θα γίνει στην αίθουσα του Εργατικού Κέντρου Μήλου. Οι προβολές θα γίνουν σε τέσσερα  αλλεπάλληλα Σάββατα του Φεβρουαρίου και Μαρτίου  στο Εργατικό Κέντρο Μήλου.

Οργανωτής και συντονιστής αυτής της προσπάθειας στη Μήλο είναι ο σύλλογος μας.

Το πρόγραμμα των  προβολών θα είναι :

Children of the Sea 26/2, :  Σιγή Ιχθύος:  :  5/3,   Kiss the Ground:  12/3, My Octopus Teacher : 19/3. Όλες θα έχουν ώρα έναρξης την 7.00 μμ.

Η είσοδος θα είναι ελεύθερη με την τήρηση των πρωτόκολλων υγειονομικής  ασφάλειας για τον Covid-19. Απαραίτητο είναι το πιστοποιητικό εμβολιασμού ή πρόσφατο ράπιντ τεστ.

Οι τέσσερεις ταινίες που θα προβληθούν αναφέρονται στο φυσικό περιβάλλον . Αναδεικνύουν θέματα κοινού ενδιαφέροντος  που προβληματίζουν και μπορούν να κινητοποιήσουν τους νησιώτες. 

Οι  σκηνοθέτες των ταινιών, ντοκιμαντέρ  είναι : 

Σιγή Ιχθύος : Θοδωρής Χονδρογιάννος , My Octopus Teacher :  Pippa Elrich & James Reed, Kiss the Ground :  Joshua & Rebecca Harrel Tickell,  και Children of the Sea : Ayumu Watanabe. Ορισμένες από τις ταινίες  γίνεται προσπάθεια να προβληθούν και σε σχολεία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της Μήλου. Όλες οι ξενόγλωσσες είναι με ελληνικούς υπότιτλους. 

Tο Σάββατο 26/2 στις 7 μμ θα προβληθεί στο Εργατικό Κέντρο Μήλου η ταινία Children of the sea (Τα παιδιά της θάλασσας). Επισυνάπτονται  σκέψεις /ανάλυση για την ταινία.

Μετά από κάθε προβολή  οι θεατές θα έχουν την ευκαιρία να συζητήσουν  με τον σύλλογό μας αλλά και με έμπειρους καλεσμένους κάποια από τα  «δύσκολα» θέματα που  θα αναδειχθούν όπως πχ  η ανακύκλωση, η κομποστοποίηση,  η αναγεννητική γεωργία, η υπεραλίευση, η  προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος κ.α .

Η επανάληψη αυτών των προβολών αποτελεί  τμήμα της διοργάνωσης από το  Cyclades Preservation Fund * και  το  CineDoc  Island * ειδικών κινηματογραφικών προβολών ( CPF & CineDoc Island Film Festival 2021) από το καλοκαίρι μέχρι και το τέλος του 2021. Οι προβολές έγιναν  σε συνεργασία με τοπικούς φορείς από την Αμοργό, την Αντίπαρο, την Κίμωλο, τη Μήλο και τη Σίφνο  με στόχο να εμπνεύσουν, ενδυναμώσουν και προωθήσουν κοινές περιβαλλοντικές  δράσεις και πρωτοβουλίες σε τοπικό επίπεδο.

Η σημαντική αυτή πρωτοβουλία  αξίζει να ενισχυθεί από όλους μας. Τα καίρια θέματα και για τη Μήλο που προσεγγίζονται από τις  ταινίες  πρέπει να μας οδηγήσουν όχι μόνο στην παρακολούθησή τους αλλά και την συμμετοχή μας στη συζήτηση . Κυρίως όμως τη δράση για αυτά. 

*Λίγα λόγια για το   Cyclades Preservation Fund (CPF):

Είναι ένας κοινωφελής, μη κερδοσκοπικός οργανισμός που συγκεντρώνει πόρους και τεχνογνωσία με σκοπό να ενεργοποιεί και να στηρίζει αποτελεσματικές πρωτοβουλίες για την ανάδειξη, προστασία και βιώσιμη διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος των Κυκλάδων. Βασική αρχή και προτεραιότητα του είναι η ενδυνάμωση και δικτύωση των τοπικών φορέων που δραστηριοποιούνται στα νησιά.

*Λίγα λόγια για το  Cine Doc Island Film Festival :

Είναι ένα φεστιβάλ κινηματογράφου που έχει στόχο την προβολή ντοκιμαντέρ και ταινιών μυθοπλασίας στη νησιωτική Ελλάδα κατά τη διάρκεια όλου του χρόνου. Στόχος  είναι να προωθήσει ταινίες και σκηνοθέτες από την Ελλάδα και την Ευρώπη, που ξεχωρίζουν  για τη δημιουργική, πρωτότυπη ματιά τους πάνω σε θέματα που αφορούν τη  ζωή μας σήμερα: τον πολιτισμό, την επιστήμη, το περιβάλλον και την κοινωνία.

Σκέψεις για την ταινία Children of the Sea

Ο τίτλος της ταινίας – Children of the Sea στα Ιαπωνικά σημαίνει Θαλασσινά Θηλαστικά Παιδιά

Η ταινία κατατάσσεται στο είδος: Mystery and Supernatural (Μυστηρίου και Υπερφυσικού). H ταινία δημιουργήθηκε το 2019 από τον σκηνοθέτη Ayumu Watanabe.

Έχει ενδιαφέρον ότι η συγκεκριμένη ταινία έχει έντονο το στοιχείο του νερού.

To Children of the Sea είναι μία ταινία σύνθετη και για πολλούς δύσκολη στη κατανόηση. Πέρα από τη προσωπική, και φορές υπερφυσική, προσέγγιση του συγγραφέα ως προς τη φύση και το σύμπαν προέρχεται από έναν πολιτισμό και μία φιλοσοφία ζωής (όπως Zen Buddhism) της ανατολής, η οποία είναι ξένη και άγνωστη στου περισσότερους από εμάς.

Η ταινία πραγματεύεται τα μυστήρια και το νόημα της ζωής, τη σχέση του ανθρώπου με τη φύση και το σύμπαν, την έναρξη του σύμπαντος, το βιολογικό θαύμα της γονιμοποίησης και της ζωής.

Ίσως ο καλύτερος τρόπος να δούμε την ταινία είναι να μη προσπαθήσουμε καταλάβουμε το σενάριο γραμμικά και κυριολεκτικά αλλά να αφεθούμε  στην ποιητική της διάσταση, στα μηνύματα που αναδύονται και στις σκέψεις που μας δημιουργούνται.

Μία πανδαισία αισθήσεων σε ένα ταξίδι που ενώ ξεκινάει από εξωτερικά φαινόμενα και συμβάντα γίνεται ένα ταξίδι προς τα μέσα, προς το διαμάντι (αναφορά στον μετεωρίτη )που όλοι έχουμε μέσα μας.

Η αίσθηση που αποκομίζουμε είναι πόσο είμαστε όλοι συνδεδεμένοι μεταξύ μας και με το σύμπαν… είμαστε όλοι παιδιά των αστεριών.

Η επιστήμη ασχολείται με την εξήγηση της λειτουργίας του σύμπαντος, του big bang και της μαύρης τρύπας. Είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντα θέματα. Όμως και μία ποιητική ή φιλοσοφική προσέγγιση στη σχέση του επιμέρους (μικρόκοσμου) και του συνόλου (μακρόκοσμου / σύμπαντος) έχει μεγάλο ενδιαφέρον για την κατανόηση της ύπαρξης μας.

Υπάρχει διάχυτη σε όλη την ταινία μία αντιπαράθεση του γνωστού, της επιστήμης, της μελέτης, του γνώριμου, του προβλέψιμου, του αποδεχτού με το άγνωστο, υπερφυσικό, εξωπραγματικό, παράξενο, ανεξήγητο, μυστήριο

Σε όλη την ταινία υπάρχουν αισθητικές ομοιότητες της θάλασσας και του σύμπαντος, σαν να είναι το ίδιο. 

Η ευαισθητοποίηση σχετικά με το περιβάλλον και τη φύση μπορεί να επιτευχθεί όταν νιώσουμε ότι είμαστε η φύση, είμαστε το περιβάλλον…. δεν είμαστε κάτι άλλο ξεχωριστό. Όταν δεν φροντίζουμε το περιβάλλον δεν φροντίζουμε τους εαυτούς μας, τους αγαπημένους μας. Αν το νιώσουμε αυτό μήπως αλλάξουμε τις συμπεριφορές μας;

Στο τελευταίο μισάωρο της ταινίας η τεχνική κινούμενης εικόνας απογειώνεται μαζί με συμβάντα γεμάτα συμβολισμό. Τα χάνουμε και μόνο αν αφεθούμε στις εικόνες και σε ότι νιώθουμε με όσα λέγονται και συμβαίνουν μπορούμε να την παρακολουθήσουμε χωρίς αμηχανία. Το άπειρο του διαστήματος καθρεφτίζεται στους ωκεανούς της γης και εμείς μαζί με τις εικόνες πετάμε και κολυμπάμε σε ένα εικαστικό και εννοιολογικό  ταξίδι. 

Στο τέλος της ταινίας η Ruka κατανοεί ότι δε θα ξαναδεί τους Umi και Sora. Όμως νιώθει ότι η σχέση τους συνεχίζεται, υπάρχουν στο περιβάλλον. Τους νιώθει ενώ στέκεται στην παραλία μετά από τους τίτλους τέλους.

Εκεί θα μπορούσαμε να φανταστούμε τους Umi και Sora σαν τη θάλασσα και τον ουρανό, όπως μεταφράζονται εξάλλου τα ονόματά τους. (Umi σημαίνει θάλασσα και Sora σημαίνει ουρανός)

Τελειώνοντας η ταινία νιώθουμε πόσο όλα είναι αλληλένδετα, όλα συσχετίζονται, αλληλοεπηρεάζονται, και ας μην έχουμε καταλάβει καθ’ όλα το γιατί….

Είμαστε όλα και όλοι από αστερόσκονη;… άνθρωποι, ζώα, θάλασσα, ουρανός, άστρα- είναι όλα ένα μεταξύ τους;

Ένας άνθρωπος είναι μέρος του σύμπαντος ή είναι το σύμπαν;