Πόσο θα αντέξουν;

Κάθε μέρα που περνά μου γεννιέται το εξής ερώτημα. Ποιο είναι αυτό; Πόσο θα αντέξουν τα αθλήματα στις Κυκλάδες, αλλά και γενικότερα στην επαρχία όλη; Όχι, ότι στις μεγάλες πόλης τα πράγματα είναι καλύτερα, αλλά εκεί υπάρχουν περισσότεροι παράγοντες με μεγαλύτερες επιρροές και έτσι εξασφαλίζουν κάποιες χρηματοδοτήσεις, που με αυτές μπορούν κάπως να αυτοσυντηριθούν.

Κάθε χρόνο τα πράγματα χειροτερεύουν, αφού η πολιτεία έχει κλείσει την “στρόφιγγα” και οι Ενώσεις βλέπουν χρήματα με τα “κιάλια”. Δεν είναι μόνο αυτό, αλλά και οι Ομοσπονδίες έχουν μειώσει κατά πολύ τις χρηματοδοτήσεις προς τις Ενώσεις.

Έχει πάρει κανείς χαμπάρι ότι σε μερικά χρόνια μπορεί σε τοπικό επίπεδο, να μην υπάρχει τίποτα; Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση τα σωματεία και οι ενώσεις δεν θα μπορούν να ανταπεξέλθουν στις οικονομικές τους υποχρεώσεις και κάποια στιγμή, όλοι θα τα παρατήσουν. Δεν είμαι από τους ανθρώπους που τα βλέπουν όλα μαύρα, αλλά έχω μάθει να ακούω και να αναλύω τα δεδομένα της στιγμής.

Μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα δύο ενώσεις έχουν εκπέμψει “SOS”, όμως λίγοι είναι αυτοί που το έχουν καταλάβει.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, στην Ετήσια Γενική Συνέλευση της ΕΠΣ Κυκλάδων, ο πρόεδρος της Ένωσης Γιάννης Σιγάλας και ο Γενικός Γραμματέας Γιώργος Χωριανόπουλος είπαν κάτι το οποίο πέρασε μάλλον απαρατήρητο, αφού κανείς δεν μπήκε στη συνέχεια στον κόπο να το σχολιάσει ή να ρωτήσει. Εμείς, δεν έχουμε το δικαίωμα να παρέμβουμε και απλά μόνο ακούμε, διαφορετικά θα ρωτούσαμε για το τι σημαίνει αυτό που ακούστηκε από τα χείλη των δύο ανδρών.

“Αν η κατάσταση δεν αλλάξει ως προς το οικονομικό κομμάτι, τότε θα χρειαστεί να ζητήσουμε την ενίσχυση από τα ίδια τα σωματεία και τότε αν δεν γίνει κάτι, θα αναγκαστούμε να βάλουμε λουκέτο”, αυτά ακούστηκαν στην ΕΠΣ Κυκλάδων, που αυτό σημαίνει αν δεν υπάρξει αλλαγή των δεδομένων, τα πράγματα στο ποδόσφαιρο θα γίνουν πολύ χειρότερα, από ότι είναι αυτή τη στιγμή.

Τώρα, όσον αφορά το μπάσκετ, ο πρόεδρος της ΕΣΚ Κυκλάδων Γιάννης Κεράνης, χαρακτήρισε τα δύο τελευταία πρωταθλήματα, ως πρωταθλήματα ανάγκης. Ο κ. Κεράνης βέβαια αναφέρθηκε έτσι γιατί οι ομάδες αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα βιωσιμότητας, αφού εκτός από το οικονομικό κομμάτι έχουν να αντιμετωπίσουν και το θέμα της διασύνδεσης των νησιών. Όχι, πως οι ομάδες του ποδοσφαίρου πάνε πίσω και μπορούν με άνεση να μετακινηθούν. Γιατί ως γνωστών κύριοι και οι ομάδες του ποδοσφαίρου μετακινούνται στις Κυκλάδες με τον ίδιο τρόπο, με ποιον; μα με καράβι φυσικά.

Παρόλα αυτά όμως οι λίγες ομάδες που παίρνουν μέρος στα πρωταθλήματα της ΕΣΚ Κυκλάδων, αντιμετωπίζουν προβλήματα μετακίνησης και γι' αυτό άλλωστε οι μόλις οκτώ ομάδες στο ανδρικό χωρίζονται σε δύο ομίλους των τεσσάρων.

Τα πρωταθλήματα διεξάγονται γιατί κάποιοι άνθρωποι υπερβάλουν εαυτό και δεν το λέω για να “χαϊδέψω αυτιά”, αλλά γιατί έτσι είναι.

Τέλος, όλα πρωταθλήματα υπάρχουν γιατί οι παράγοντες των ομάδων αγαπούν τον αθλητισμό και κρατούν τις ομάδες με “κόπο και ιδρώτα”. Για να καταλάβει κανείς τι συμβαίνει στις Κυκλάδες την χειμερινή περίοδο, πιο εύκολο είναι να πας από την Μύκονο στην Αγγλία, παρά από τη Μύκονο στην Πάρο, που τα δύο αυτά νησιά τα χωρίζουν λίγα ναυτικά μίλια.