Κακός σύμβουλος ο πανικός

Πάντοτε όποτε μπαίνουμε σε προεκλογική περίοδο, είναι το καλύτερο μου. Φτιάχνει τόσο πολύ η διάθεση μου, παρατηρώντας τις απελπισμένες κινήσεις των πολιτικά εμπλεκόμενων προσώπων, που κάνω καινούργιο συκώτι από το γέλιο.

Είναι σαν να στρώνεσαι στο μπαλκόνι του σπιτιού σου, με θέα σε θερινό σινεμά και αγκαλιά με τα ποπ-κορν να περιμένεις να απολαύσεις μια παλιά ασπρόμαυρη κωμωδία.

Η προεκλογική ταινία ξεκινά και βλέπεις διαδοχικές σκηνές τρεχάλας, αγωνίας, πανικού να εναλλάσσονται, με τους πρωταγωνιστές, σε μόνιμη υπερκινητικότητα, να προσπαθούν να έρθουν σε επαφές, να κλείσουν συμφωνίες, να κατοχυρώσουν πολιτικές φιλίες, να τάξουν λαγούς με πετραχήλια, να πουλήσουν συνεργάτες, να απαρνηθούν το βεβαρημένο παρελθόν τους και τελικά να πουλήσουν ως πραμάτεια τον εαυτό τους, με ζητούμενο την εκλογή.

Ποζάρουν σε φιέστες, στήνουν σκηνικά, κουκουλώνουν λάθη, απειλούν αντιπάλους και χαμογελούν ηλιθίως, ανταλλάσσοντας χλιαρές ιδρωμένες χειραψίες.

Πάντοτε σε αυτές τους τις κινήσεις υπάρχουν και οι πρόθυμοι, που αναλαμβάνουν να τους κάνουν την όποια εκδούλευση, με το αζημίωτο φυσικά.

Καλείται ο υπουργός για να δει ο κόσμος ότι μας υποστηρίζει και ως δια μαγείας εμφανίζεται από το πουθενά ο δαιμόνιος – πρόθυμος – ρεπόρτερ και τα φλας ανάβουν για να δημοσιευτούν τα πειστήρια της «στήριξης».

Μια που ανέφερα, αλήθεια ρε παιδιά γιατί δεν τις δημοσιεύσατε τις φωτογραφίες, δεν προλάβατε ή δεν τολμήσατε επειδή εκνευρίστηκε ο υπουργός που του την είχατε στημένη;

Τα χειρότερα όμως αρχίζουν όταν μετρώνται τα «κουκιά» και δεν βγαίνουν. Όταν τα λάθη, είναι πολλά και γίνονται γνωστά.

Τότε είναι που οι στάλες του ιδρώτα της αγωνίας γίνονται μόνιμες στο μέτωπο και τρέχοντας θολώνουν την οπτική.

Τότε γίνονται απέλπιδες κινήσεις, που φτάνουν ακόμα και στα όρια του τραμπουκισμού.

Τότε ξεκινά ο εκφοβισμός όσων μπορούν να βλάψουν την υποψηφιότητα, αρκεί να κρατήσουν το στόμα τους κλειστό.

Επιστρατεύεται κάθε μέσον. Θεμιτό και αθέμιτο.

Πιάνονται από λεπτομέρειες και ερμηνεύουν υποψιασμένοι όσα μπορεί να κρύβονται πίσω από τις λέξεις, μόνο και μόνο για να εξασφαλίσουν τη σιωπή.

Κινητοποιούν μηχανισμούς για να προστατευθούν και να διασωθούν από όσα εν κρυπτώ συζητούσαν και αποφάσιζαν και τώρα φοβούνται πως θα μαθευτούν.

Μόνο που έτσι προδίδονται. Ακόμα και όσα γενικόλογα δημοσιοποιούνται, χωρίς να γίνεται συγκεκριμένη αναφορά σε αυτούς, τους τρομάζουν και τρέχουν να προστατευθούν από μελλοντικές αποκαλύψεις. Όμως «όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται».

Μη γίνεστε αστείοι. Δεν αφορούν όλα εσάς. Για άλλους ήταν η αιχμή και εσείς τσιμπήσατε.

Τι φοβηθήκατε ότι θα βγει στη φόρα; Ποιές «αμαρτωλές» συνεννοήσεις και συμφωνίες δεν θέλετε να δημοσιοποιηθούν;

Αλήθεια δεν σας είπε κανείς ότι ο πανικός είναι κακός σύμβουλος;