Σε ελεύθερη πτώση

Έπεσα από τα σύννεφα. Έπεσες από τα σύννεφα. Έπεσε από τα σύννεφα. Πέσαμε από τα σύννεφα.

9 εκατομμύρια Έλληνες βρίσκονται εδώ και πολύ, πολύ καιρό σε ελεύθερη πτώση.

Ο ένας μετά τον άλλο έπεφτε από τα σύννεφα:

- Στην υπογραφή του 1ου Μνημονίου

- Στην υπογραφή του 2ου Μνημονίου...και πάει λέγοντας

- Στο “ναι” υπέρ των αντιλαϊκών μέτρων από Κυκλαδίτες βουλευτές

- Στη διαθεσιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων

- Στο κλείσιμο εκατοντάδων ιδιωτικών επιχειρήσεων

- Στη στρατιές ανέργων έξω από τα γραφεία του ΟΑΕΔ

- Στη μετανάστευση των νέων επιστημόνων στα πέρατα του κόσμου

- Στην υποβάθμιση του δημοτικού σχολείου

- Στην υποβάθμιση τη δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης

- Στη διάλυση της δημόσιας υγείας και των κοινωνικών δομών

- Στη διάλυση του κοινωνικού ιστού

- Στη διάλυση των μισθών και των συντάξεων

- Στην κατακόρυφη αύξηση των αυτοκτονιών

- Στην κατακόρυφη αύξηση των αστέγων και των πεινασμένων

- Στη σύλληψη του Άκη Τσοχατζόπουλου και της συμμορίας του

- Στα σκάνδαλα τα οποία εμπλέκεται το πολιτικό σύστημα

- Στα σκάνδαλα της τοπικής αυτοδιοοίκησης

- Στις βαλίτσες με τις μίζες που άλλαζαν χέρια ανάλογα με τις πολιτικές καταστάσεις

- Στους ξυλοδαρμούς και στις δολοφονίες μεταναστών

- Στη στυγνή δολοφονία του Παύλου Φύσσα

- Στο άκουσμα της σύλληψης μελών της Χ.Α

- Στο άκουσα περί “εγκληματικής οργάνωσης”

- Στην φυλάκιση, για πρώτη φορά, αρχηγού κόμματος

- Στο φόβο και στη βία

- Στην εξαθλίωση και την ταπείνωση

- Στην ισοπέδωση των πάντων

Πόσο κωμικοτραγική είναι όλη αυτή η κατάσταση αλήθεια!

Πως είναι δυνατόν να επικαλείται κάποιον “νοήμων” άνθρωπος “έπεσα από τα σύννεφα, γιατί δεν περίμενα ότι είναι έτσι τα πράγματα”.

Αυτές τις μέρες με τη διαρκή πτώση από τα σύννεφα με αφορμή την «αποκάλυψη» του βίου και της πολιτείας της ναζιστικής συμμορίας, αξίζει να ανακινήσουμε λίγο τη μνήμη για να επαναφέρουμε έργα και ημέρες, όσων σήμερα δηλώνουν έκπληκτοι.

Όλοι αυτοί δεν σταματούν δήθεν να εκπλήσσονται, βουτώντας από τα νέφη της virtual ζωής των media στην άχαρη και σκληρή πραγματικότητα. Τι καλά που το είπε ο Πουλικάκος «τόση αθωότητα… στις μέρες μας».