Το διαφορετικό “μπόι” του μαύρου προβάτου

Πάντοτε είχα μία έφεση στο μαύρο... Και μη σπεύσετε οι καλοθελητές να παρερμηνεύσετε αυτά τα λόγια!

Το μαύρο – για πολλούς – πρόβατο είναι αυτό που διαφοροποιείται, αυτό που ξεστρατίζει από το κοπάδι και ακολουθεί άλλη πορεία από την πεπατημένη ή την υπαγορευμένη(!), με τις συνέπειες βέβαια να γνωρίζει ότι μπορεί να βρίσκονται και προ των δικών του πυλών... Αυτό το μαύρο λοιπόν, εγώ τουλάχιστον το σέβομαι!

Δεν γίνονται εύκολα αντιληπτοί οι λόγοι που πρέπει οπωσδήποτε στις ημέρες μας να ποινικοποιείται με χίλιους δύο πονηρούς τρόπους η διαφορετική άποψη αλλά πολύ περισσότερο να τιμωρείται η στάση της ελεύθερης έκφρασης της γνώμης των ανθρώπων που έχουν τη βούληση να υποστηρίζουν τεκμηριωμένα μία άλλη θέση από αυτή που είναι - στην πλειοψηφία μίας ομάδας - αρεστή ή ανεκτή! Δεν είναι εύκολα αντιληπτοί και για μερικούς ανθρώπους ευτυχώς, αυτοί οι λόγοι, φαίνεται πως δεν θα γίνουν και ποτέ αποδεκτοί.

Όμως, ίσως, δεν είναι της παρούσης να λύσουμε τον “γόρδιο δεσμό” που πνίγει τη δημοκρατική λειτουργία συλλογικών οργάνων σε έναν τόπο ή σε μία ολόκληρη χώρα, με τα καταστροφικά αποτελέσματα να αφήνουν το αποτύπωμά τους στις ίδιες τις ζωές των ανθρώπων!

Στις μικρές και καθημερινές μάχες που πρέπει να δίνουμε, οφείλουμε ωστόσο, - προκειμένου να αποκομίσουμε έστω και μία ανάσα αισιοδοξίας για την περαιτέρω αξιοπρεπή(!) πορεία μας – να αναγνωρίζουμε και να υπογραμμίζουμε το αυτονόητο, που η πεπατημένη δυστυχώς, το έχει μετατρέψει σε κάτι περιθωριοποιημένο! Αυτό το περιθωριοποιημένο στοιχείο... λοιπόν, μπορεί να είναι εκείνο το μαύρο πρόβατο που εν τέλει, σε βγάζει ασπροπρόσωπο, χαρίζοντάς σου μία εικόνα δημοκρατικής λειτουργίας, έστω κι αν αυτή στην ουσία της δεν ισχύει ή ισχύει... μόνον κατ΄ επίφαση (διαλέγεις και παίρνεις...)!

Πολιτισμός πρωτίστως, σημαίνει να παίρνεις τις αποστάσεις σου, να ξαποσταίνεις και να εξετάζεις με νηφαλιότητα μία κατάσταση ή μία εξέλιξη που αφορά τον τόπο σου, πολλώ δε μάλλον όταν έχεις θέση τέτοια, από την οποία καλείσαι να υπηρετήσεις την πρόοδό του.

Ας μην σταθούμε στην κατάληξη που είχε μία δημιουργική ιδέα που θα χάριζε πολλαπλό όφελος στον τόπο και θα ενεργοποιούσε τον κάθε έναν από εμάς ξεχωριστά να δουλέψει για ένα κοινό σκοπό αλλά και να εργασθεί σκληρά προκειμένου να γίνει μέσα από αυτήν την προσπάθεια καλύτερος ο ίδιος ως άνθρωπος, αφού οι απόψεις διίστανται και είναι όλες σεβαστές. Ας σταθούμε όμως, στο στάδιο πριν την τελική απόφαση, στο οποίο ξεχώρισε το μαύρο πρόβατο του “οίκου” μας!

Πολιτισμός θα πει να έχεις συμπεριφορά ανθρώπου που σέβεται τη διαφορετική θέση. Πολιτισμός θα πει να ακούς τη θέση του επικεφαλής σου, να την κατανοείς ακόμη κι αν δεν την υιοθετείς. Σημαίνει να τοποθετείσαι δημόσια με συγκεκριμένη επιχειρηματολογία και να τεκμηριώνεις τη διαφορετική ψήφο σου σε ένα σοβαρό θέμα, δείχνοντας σεβασμό στις εσωτερικές σκέψεις σου, μα και σε όσα σου υπαγορεύει αυστηρά και μόνον η συνείδησή σου. Πολιτισμός θα πει να σπέρνεις την ελευθερία για να μπορείς να θερίζεις δημιουργικά στον τόπο σου. Πολιτισμός επίσης σημαίνει... να λες μετρημένες κουβέντες και να τιμάς την οδό της σιωπής στη συνέχεια, αποτελώντας παράδειγμα σε άγουρα παπαγαλάκια που δυστυχώς άρχισαν να φλυαρούν. Πολιτισμός θα πει επίσης, να συμμετέχεις στην απογοήτευση όσων πίστεψαν ότι, έχοντας έναν υψηλό, μπορεί αν θέλεις και άπιαστο στόχο, ο τόπος θα μπορούσε να αποκομίσει κέρδος, μετριάζοντας τις παράπλευρες απώλειες! Πολιτισμός θα πει να στέκεσαι αξιοπρεπώς ακόμη και μόνος απέναντι στην ομάδα σου, να μην την εκθέτεις αλλά ωστόσο, να μην θυσιάζεις και τα πιστεύω σου! Πολιτισμός θα πει να υπολογίζεις πως έχεις να λογοδοτήσεις με ειλικρίνεια στους συμπολίτες σου, ακόμη και για μία απόφαση που καλείσαι να σεβαστείς παρά το ότι δεν είναι επιλογή σου!

Δημοκρατική εσωτερική λειτουργία ενός ανθρώπου, θα πει να διαφοροποιείται με σύνεση, αποφεύγοντας τις ανούσιες κραυγές, έχοντας σύμμαχο τον κόπο που έχει καταβάλλει για να αποκτήσει γνώση της ιστορίας του τόπου του, αλλά και των δυνατοτήτων που αυτός διαθέτει. Πολιτισμός και δημοκρατία στις ημέρες μας, συχνά φαίνονται δύο έννοιες - αξίες ξένες προς τον ίδιο μας τον ματαιόδοξο εαυτό που σαν ανώριμος ενήλικας – μέρος ενός κοπαδιού - αποκαλύπτει το μέτρο εκείνο που δεν ακολούθησε ποτέ για τις κατακτήσει!

Ωριμότητα εν τέλει και σεβασμός, πρόοδος και γνώση έρχονται σε έναν τόπο όταν συνειδητά κανείς, αποφασίσει να γίνει το μαύρο πρόβατο προκειμένου να δείξει πως υπάρχει η δημιουργική και πολιτισμένη στάση ζωής των ανθρώπων όπως ακριβώς την έχει διατυπώσει ο Νίκος Καζαντζάκης. Πέρα από καλουπωμένες και υπαγορευμένες συμπεριφορές αλλά και ζωές:

“Το πρώτο σου χρέος, εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το δεύτερο, να φωτίσεις την ορμή τους και να συνεχίσεις το έργο τους. Το τρίτο σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει”.

ΥΓ. Καλή συνέχεια, με την ελπίδα κάποτε τα κοπάδια να αποκτήσουν περισσότερα μαύρα πρόβατα με διαφορετικό “μπόι”!